Baka makalimutan ko uli.. special thanks pala kay 3leggedmammals para sa advice sa 3rd chapter. >:D
Sorry mahaba pero bitin pa din. It’s still non-sexual. Ayoko kasing biglain e. I hope you understand. haha.
***
“I love you…” Nginitian ako ni Art. He’s kissing my neck while unbuttoning my blouse. Tinanggal ko naman T-shirt nya at saka ko sya hinalikan. “I love you, too.”
***
Pumaibabaw ako sa kanya at naramdaman ko ang matigas niyang titi sa loob ng pussy ko. Ang sarap sa pakiramdam ng sex lalo na pag mahal mo ang kasama mo. I really love the way he moans my name.
***
“Who was that girl?” tanong ko kay Art.
“Just a friend from another school.”
“Holding hands while walking… friend?”
“Close friend ko yun, okay? Walang malisya.”
“Walang malisya? So, kapag nakipagholding hands ako sa guy friend ko, wala ding malisya?” Imbis na sa kanya ko to sabihin, ibinulong ko lang sa sarili ko. I don’t want to lose him
***
“Nope! I’m telling you! You did the right thing!” tapos narinig kong nagbuntong hininga si Beth. “At hindi mo na yun mahal. Kaya ka lang nasasaktan ay dahil sa memories niyo… memories ng pagiging kayo at memories ng pagiging magkaibigan. Namimiss mo yung mga ginagawa niyo pero hindi sya ang namimiss mo. At maawa ka naman sa sarili mo! Masyado ka ng ginamit nung.. grr!”
You’re a good soldier
Choosing your battles
Pick yourself up
And dust yourself off
And back in the saddle
Bakit may waka waka dito. Ano ba yun. Ang ingay!!!
Binuksan ko ang mga mata ko. Nasa loob ako ng isang kwarto. Napanaginipan ko mga nangyari samin ni Art pati yung sinabi ni Beth kanina habang nagbbyahe kami papunta dito sa resort. Ang weird… Kung ano ang nangyari sa amin ni Art at kung paano ako sinermonan ni Beth, Yun na yun din ang nasa panaginip ko. Parang naulit lang. Hmm.
Siguro nga tama si Beth. Mamimiss ko lang si Art dahil sa sanay akong kasama sya at hindi dahil mahal ko pa sya. Magkaklase na kasi kami ni Art simula grade school. Close ang family niya at family ko.
Masyado na din akong tanga… it’s really time to move on.
Teka, anong oras na ba?
“OH! 12nn na!”
5 oras na akong tulog! Ang sakit ng ulo ko at gutom na din ako!
Mukhang may nagpatugtog sa labas ah. Ang lakas naman. Nandito kasi ako sa guest room ng rest house ni Tita Maya. Nasa loob din ito ng resort. Off limits sa mga pumupunta sa resort. Medyo malayo sa beach at maglalakad ka pa para marating ang hotel and restaurants.
Nag-ayos muna ako ng sarili bago lumabas. Sinuot ko na yung red two-piece bikini with black shorts na binigay sa akin ni Beth.
When you fall get up
Oh oh…
And if you fall get up
Oh oh…
Tsamina mina
Zangalewa
Cuz this is Africa
Paglabas ko ng guest room, mas lalong lumakas yung music. Dumating na kaya yung sinabi ni Beth na nagrent daw nitong buong rest house. Dahil doon sa taong yun, hindi kami sa taas matutulog! Ang ganda pa man din ng view sa taas. Kita ang swimming pool sa baba at beach sa malayo.
Nakarinig ako ng tawanan at hagikgikan. Akala ko ba mag-isa lang yun? Habang papalapit ako sa labas, napapansin kong boses ng mga bata iyon.
Biglang may nadapa sa harap ko. Isang batang babae. Itinayo ko naman sya kaagad at pinunasan ang luha sa mukha niya.
Pagtingala ko, nakita ko yung hall na may mahabang table at chairs. Meron ring nakalagay na mga bowls sa ibabaw ng lamesa. Kanina wala pa tong mga ito. May party? Children’s Party?
Naglibot-libot ako habang hawak-hawak ang kamay ng batang ang pangalan daw ay Cel. Hindi ko matanong sa kanya kung anong meron dahil mukha lang syang 4 years old. At ang lagi niya lang sinasabi ay ‘atdog’ (hotdog).
Bigla na lang bumitaw si Cel sa pagkakahawak ko at tumakbo papunta sa isang lalaking nakaswimming trunks na color blue, white cutoff sleeves T-shirt, at cap.
“Cel, ang kulit mo talaga. Sabi ni kuya wag kang lalayo.” narinig kong sinabi nung lalaking nakaluhod sa harap nung bata. “Oh sige, laro ka muna kasama nila Ronron, kakain na tayo mamaya.” tapos hinawakan yung ulo nung bata.
Aw, ang sweet naman nitong lalaking to.
“Miss, Thank you.” Tumayo sya.
Nawala ang ngiti sa mga labi niya nang makita niya ako. At kahit ako nabadtrip nang makita ko sya.
“Bakit ka nandito?!”
“Why are you here?!”
Sabay pa kaming nagsalita.
Kaya nga ako nandito para magrelax tapos makikita ko dito ang lalaking to! I can’t believe this!
“You left yesterday without saying ‘sorry’ to my brother because you’re going here? Wow. That’s great.” Nagsalubong na naman ang kilay ni Brian.
“Di’ba pinasabi ko na sa’yo na ‘sorry’.” Manhid ba tong lalaking to? Hindi ko nga maharap si gel dahil sa hiya. ” Don’t worry, magsosorry ako kaagad pag nakabalik ako sa Manila. At isa pa. Biglaan to. Isinama lang ako ng kaibigan ko.”
“Ooh, mukha ngang hindi ka prepared. Nice swimwear, by the way.” sarcastic ang pagkakasabi niya tapos tiningnan niya ako mula ulo hanggang paa.
“Binigay lang sa akin to ng friend ko. HAY! Bakit ba ako nag-eexplain sa’yo?” nilagpasan ko sya. Maglilibot na lang ako sa beach. At babalik lang ako kapag matutulog na. Ayoko syang makita!
“Ate! Kain tayo! Atdog” biglang humarang si Cel sa harap ko na may hawak na hotdog.
“Cel, don’t talk to monsters.” biglang singit ni Brian. Seryoso ang pagkakasabi niya. Walang halong biro. GRR! Parang masama akong tao.
“Kung ano-ano tinuturo mo sa bata! You don’t deserve to be a kuya!”
Nakita kong naghiwalay ang salubong na kilay niya. Sa tingin ko, nasaktan sya sa sinabi ko. I didn’t mean it. Hindi talaga. Nabigla lang ako. Gusto kong magsorry pero hindi ko magawa.
Biglang umiyak si Cel.
“See! You made her cry!” sinisi ako ni Brian. “Ayaw ng mga batang nakakarinig ng sigaw!”
wow. hypocrite. Sumigaw din naman sya.
Biglang nagsilapitan ang iba pang bata at nagsimula ding umiyak. Lima sila. Oh great! I’m with Brian with a bunch of crying babies. Whew. worst day ever?
“Cel, ok, kakain na si ate ng hotdog. Wag ka ng umiyak.”
Napag gigitnaan namin ni Brian si Cel na kasalukuyan pa ring umiiyak.
“Oh, dapat lang. Dyan ka naman magaling.” bulong ni Brian. Akala niya hindi ko narinig.
“Anong sabi mo?” tanong ko.
“Oh, you heard it. Guilty ka?” dagdag niya.
“Bakit ba hindi mo na lang ako diretsuhin!” tumayo ako at tumayo din sya.
“Gusto mo straightforward? sige. I saw you sucking that Art’s dick in your own room with an open door. At alam ko, alam niyong dalawa na nasa pinto ako. You’re such a”
PAK*
Isang malutong na sampal ang ibinigay ko sa kanya bago niya pa maituloy ang sasabihin niya.
“Hindi ako ganun.. hindi ako nagshoshow. Gaano ka kasigurado na alam kong nandoon ka? Kung alam ko yun, malamang itinigil ko ang ginagawa ko.”
Mas lalong lumakas ang iyak ng mga bata.
“At isa pa, watch your mouth when you’re with them.”
Binuhat ko si Cel at pinasunod ang mga bata sa hall. Pinaupo ko sila doon. Fortunately, tumigil na silang umiyak. Si Brian naman, nakatayo lang doon sa tapat ng swimming pool. Nasaktan ko sya. Nasaktan niya ako. No one deserves a ‘sorry’. Quits na.
TBC…