Isang araw na lang at aalis na si dannie, naghahanda na sya ng iba pang gamit para diretso na sila
bukas ng tanghali sa pier. Si edwin din ay naghanda na para hindi rin sya malate sa tagpuan nila ni
dannie dahil sabay silang aalis.
Gabi, bago sila umalis dumalaw si Edwin at sinugurung hindi aatras si dannie sa alis nila. Alam ni
Edwin na hindi sya mahal ni dannie pero ang pag alis na lang nila ang tanging paraan para unti
unting makalimutani ni dannie si Lin at baka sakaling mabigyan sya ng kahit konting atensyon
nidannie. Kinausap na rin ni Edwin ang mga magulang ni dannie na sya na ang bahala dito at hindi nya
papabayaan ang anak nila.
Edwin: “Tita..tito..ako na bahala sa anak nyo..dont worry tatawag naman kmi once na maging maayos na
kmi doon”
Mama: “make sure lang edwin na hindi mo papabayaan yan si dannie ha..hindi yan sanay na malayo sa
amin..ikw na bahala sa kanya.”
Edwin: “Opo naman tita..ako na bahala dun”
Papa: “Pano edwin..maasahan kita sa lahat ha..”
At nagpaalam na si Edwin ng lumalim na ang gabi at para makapahinga na rin sila ni dannie. Kinatok
nya muna si dannie sa kwarto nya para magpaalam..
Edwin: “Dan..una na ako..kita na lang tayo dun sa office para mabrief muna tau.”
Hindi sumagot si Dannie…habang nagliligpit sya ng ibang gamit.
Edwin: “Dan..kailangan mo na magpahinga..wag ka na masydong mag isip..”
Umalis na lang si Edwin..pero wala syang nakuhang anumang sagot kay dannie. Alam nya na nahihirapan
sya sa na makita nya si Dannie na ganun ang itsura.Pero wala syang magawa dahil bukas na ang alis
nila, iniisip na lang nya na magbabago ang lahat once na makaalis na sila sa pinas. Habang nsa byahe
sya.. hindi pa rin maalis sa kanya ang itsura ni dannie knina..tulala at halatang nalulungkot sa
gagawin nya.Kakalabas lang nya sa kanto nila dannie ng makita nya na masyadong matrapik sa daan
nagtataka sya dahil ngaun lang ito nag trapik ng ganun.. my mga barangay tanod syang nakita na
tinuturo ang isang gate ng subdivision para doon na lang dumaan ang mga na trapik na mga sasakyan.
Agad nya itong lumiko at sinundan ang mga ibang sasakyan na papunta sa gate na un…mag sasampung
minuto pa lang syang nagbyabyahe ng mapansin nya ang isang malaking bahay..humanga sya dito dahil
maganda ang pagkakagawa dito, napansin din nya ang isang sasakyan na honda na nkaparada sa tapat ng
gate nito..sa loob ng honda my napansin syang isang babaeng umiiyak..nakalagpas na sya sa kotse na
un ng bigla nyang maalala na kilala nya ito.
Huminto sya sa tabi at lumabas ng kotse..agad syang pumunta sa kotse na un. Kinatok nya ang bintan,
bumukas ito..tama sya kilala nya ang babae na un.. si Lin
Nagulat si Lin sa nakita nya..kilala nya ang lalaki na ito. At ilang araw na rin nyang nakikita ito
sa bahay ni Dannie mula ng magkahiwalay sila. Agad nyang binuksan ang pinto para makalabas sya.
Lin: “anong kailangan mo?” pagalit na tanong nya.
Edwin: “Actually..hindi ko alam..nakita lang kita..kya bigla na lang kitang nilapitan.”
Lin: “huh..wala naman pala eh..cge makakaalis ka na”
Hindi rin alam ni Edwin kung bakit andun sya..kung bakit nilapitan nya si Lin. Pabalik na sya ng
kotse ng napahinto sya sa paglalakad…napa isip sya.Bumalik sya sa kinaroroonan ni LIn.
Lin: “what?!..kung wala kang kailangan hindi mo na kailangan mag stay dito.”
Edwin: “i just want to know na…aalis na kmi ni Dannie.” mahinang sabi nya
Lin: “what? what do u mean?”
Edwin: “aalis na si Dannie..nakapag apply sya sa barko..ksma ko, alam ko hindi nya ito sinabi..dahil
wala syang chance..kasi iniwan mo sya, pero hindi ko alam kung bakit ko to sinasabi sayo ngaun”
At tumalikod na sya ky Lin.Napaisip si Lin sa sinabi ni Edwin, hindi nya alam na aalis si Dannie,
ang buong akala nya ay nag work lang sya sa iba..hindi nya alam na aalis na pala ito ng pilipinas.
Natakot sya..alam nya na aalis din sya..pero hindi nya akalain na mas mahihirapan sya hanapin si
dannie pag umalis din ito. Hinabol nya si Edwin, gusto nyang linawin ang lahat.
Lin: “Edwin..wait”
Lin: “Hindi ko rin alam kung bakit gusto ko pa linawin ang lahat, hindi ko alam na aalis sya..hindi
ko alam mga plano nya.”
Edwin: “pano mo malalaman..dba iniwan mo nga sya.” pasigaw na sabi nya
Lin: “hindi ko sya iniwan tulad ng iniisip mo, kailangan ko lang gawin un..alam mo kung ganun ko
kamahal si Dannie..kaya gnawa ko un.”
Edwin: “mahal??..mahal ba ang tawag mo dun? matapos mo syang iwan..hindi na sya makausap ng
maayos..nasira din ang buhay nya..kaya kung sinasabi mong para sa kanya ang pag iwan na gnawa
mo..nagkakamali ka”
Lin: “eh diba andyan ka naman..di mas gusto mo naman ang gnawa ko. ayan nasa sayo na si
Dannie..hindi ko nga alam kung bakit ka nagkakaganyan eh…ikw pa nagagalit..dba nasayo na si
Dannie!”
Edwin: “buti sana kung nakuha ko si dannie..pero hanggang ngaun ikw pa rin ang hinahanap nya..lahat
na ginawa ko..at alam ko na mas marami akong ginawa para sa kanya..pero ikw pa rin ang hinahanap
nya.” galit na sabi
Hindi halos makagalaw si Lin sa narinig na sabi ni Edwin..pumapatak na ang luha nya, hindi nya
akalain na hindi pa rin sya nkakalimutan ni dannie..tulad ng hindi rin nya pagkalimot dito.
Edwin: “LIn sagutin mo ako..mahal mo pa ba si Dannie?!”
Lin: ” mahal na mahal edwin..kung mas marami kang nagawa para sa knya..kaya kong tumbasan un ng
pagmamahal ko.” at tuluyan ng umiyak si Lin.
Hinawakan ni Edwin sa balikat si Lin.Sapat na ang narinig nya para makapag desisyon sya.Tumalikod
sya at my kinuha sa kotse. Isang envelope ang iniabot nya ky Lin.
Lin: “ano to?” at kinuha nya ang envelope.
Edwin: “yan ang ticket ni dannie para bukas.Andyan din ang mga papeles nya para makaalis na sya
bukas.Kung mahal mo sya at ayaw mong mawala sya, alam mo na ang gagawin dyan. Pero kung paninindigan
mo ang pag iwan ky Dannie..pupuntahan kita dito ng maaga para kunin ulit yan.”
At sumakay na ng kotse si Edwin at tuluyan ng umuwi. Naiwan si Lin na nakatingin sa envelope.
Pumasok na sya ng bahay, hindi nya alam kung anong saya ang naramdaman nya na kahit paano magkikita
sila ni dannie..hindi man nya alam kung ano ang sasabihin dito pero ang mahalaga makita nya ito,
gusto nya makausap ang babaeng mahal nya bago ang lahat.
Kinabukasan..dumating si Edwin sa bahay ni Lin.Tinanong nya kung anong plano nito.
Edwin: “Nakapag isip ka na?”
Lin: “Oo gusto ko makausap si Dannie..pls dalhin mo ako sa knya.”
Edwin: “hindi ganun kadali ang gusto mo..ksama ni dannie ang pamilya nya..at alam mo na hindi
magandang idea un sa ngaun”
Lin: “please edwin..mahal na mahal ko si Dannie, kailangan ko syang makita at makausap”
Edwin: “ano ba talga ang plano mo?…mahal ko din si Dannie..at kung ako ang tatanungin mo..labag
ito sa kalooban ko na magkita pa kau..pwede ko na syang isama sa pag alis”
Lin: “please Edwin..ikw lang ang mkakatulong sa amin..alam mo na nagmamahal kmi” pakiusap nya
Nag isip muna si Edwin bago nagsalita.
Edwin: “Abangan mo kami sa pier bago kmi umakyat..ala una dapat andun kana..kung wala ka pa sa oras
na un.. hindi mo na kmi makikita, ito na ang last chance mo Lin.”
Lin: “salamat Edwin..salamat talaga.”
Pinuntahan na lagn ni Edwin si Dannie. kahit ang usapan nila ay magkita nalang sila sa office.
Nagdahilan na lang si Edwin na tutulungan na lng sya nito na mag akyat at magdala ng mga bagahe nya,
sinabi na lang nya na mapapamahal sila sa taxi. Nakarating na sila sa office na brief na si Dannie
sa mga rules and kontrata nila. Sinabi ni Edwin sa mga magulang nito na wag na sumama sa paghatid ky
Dannie hanggang pier dahil hindi sila magkikita nito dahil agad silang papasok sa barko. Napaniwala
ni Edwin ang mga ito..dahilan lang nya ito dahil magkikita pa sila ni Lin.
Mag aalauna na..panay ang tingin ni Edwin sa paligid,napansin ito ni dannie.
Dannie: “my hinahanap ka ba?”
Edwin: “huh? wala…upo ka muna dito..my pupuntahan lang ako”
Dannie: “san ka pupunta? wag mo ako iwan dito..ung mga papers ko ha nasayo pa”
Edwin: “dyan ka lang..my kailangan lang ako kausapin para makapasok na agad tau sa barko.”
At iniwan na nya si Dannie na nkaupo sa isa sa mga bench. Habang inaayos ni Dannie ang mga gamit
nito sa bag. Magkakalahating oras na rin na nawawala si Edwin ng isang tao ang biglang umupo sa tabi
nya. Akala nya kung sino kaya umusog na lang sya, nagulat na lang nya ng bigla syang niyaka nito sa
likod. Bigla syang tumingin sa katabi nya…si Lin. Hindi nakagalaw agad si Dannie sa pagkakayakap
ni Lin..hindi nya alam ang nararamdaman nya..natutuwa sya dahil nsa tabi na nya ang taong halos
ilang buwan nyang hinahanap..pero nagagalit dahil naaalala nya ang ginawa sa kanya. Ng mahismasan
sya..bigla nagpumiglas sa pagkakayakap ni Lin.
Dannie: “bakit ka andito?..pano mo nalaman na…” hindi pa tapos magsalita si Dannie ng bigla syang
hinalikan ni Lin sa labi..nagtagal din ito ng ilang segundo.
Dannie: “Ano ba!…sagutin mo ako..bakit ka andito?”
Lin: “andito ako kasi gusto kong kunin ka..please dannie..dont leave me” maiyak iyak na sabi nya.
Dannie: “naririnig mo ba ang sinasabi mo? ha lin?…yang sinasabi mo ngaun at matagal ko ng sinabi
sayo..pero anong gnawa mo? diba iniwan mo ako?” galit na sabi nya.
Lin: ” alam ko…ginawa ko man un..halos pinagsisihan ko na…mahal na mahal kita dannie..at hindi
ko pala kaya na wala ka.” at umiyak na si Lin.
Naawa man si Dannie sa nakita nya..pero mas lumamang ang galit nya, alam nya na mahal nya din si
Lin..pero takot na sya na baka bigla na lang syang iwan ulit nito.
Dannie: “nagawa mo na Lin..hindi na rin natin mababalik ang lahat..pwede kitang patawarin sa gnawa
mo..pero hndi mo ako mapipilit na bigla na lang kalimutan ang lahat” at tumayo na sya at tumalikod
ky Lin.
Agad syang hinabol ni Lin at niyakap ulit sa likod.
Lin: “please beh..im sorry..im sorry..hindi ko na alam ang gagawin ko..hindi ko na alam kung ano ang
sasabihin ko..all i can say is sorry and i love you..hindi ko na kaya pa mawala ka pa sa akin ng
tuluyan.”
Tumulo na rin ang lumuha si Dannie..alam nya sa sarili nya na hindi rin nya kaya mawala pa sa buhay
ang nag iisang babae na minahal nya.Pero para sa kanya huli na ang lahat.. aalis na sya.. kailangan
na nyang ituloy to.
Lin: “beh pleaseeee…wag mo akong iwan..gagawin ko lahat lahat..bumalik ka lang sa akin..please..”
Dannie: “huli na ang lahat..aalis na ako..naayos na rin ni Edwin ang lahat ng papeles..huli ka na
Lin..kalimutan na lang natin ang lahat.” at tumingin tingin sya sa paligid para hanapin si Edwin.
Lin: “beh…gagawin ko lahat para makabawi sa mga pagkukulang ko..wag ka lang umalis..wag mo lang
akong iwan..kung gusto mo magpapakalayo layo tayo..wag mo lang akong iwan please beh..nagmamakaawa
ako sau” iyak ng iyak si Lin
Naawa na si Dannie sa kalagayan ni Lin..alam naman nya na gagawin ang lahat ni Lin para sa kanya..at
kung iisipin lang nya ang lahat ng nangyari.. my point naman si Lin para iwan nya ako. At hindi na
rin nya maloloko ang sarili..alam nya na hindi na sya magiging masaya pa kung iiwan nya si Lin.
Tumigin si dannie ky Lin..naging mahinahon si Dannie.
Dannie: “alam mo bang ayoko rin sana umalis?…gnawa ko tong pag alis kasi ito na lang ang alam kong
paraan para hindi na kita makita..para hindi na kita masisisi kung bakit nangyari sa atin ito.
Gustuhin ko mang hindi umalis para magsama tayo..huli na ang lahat…hindi na ako pwede
umatras..andito na ako..”
Lin: “hindi dannie..sabihin mo lang..isang salita lang ang kailangan kong marinig..mahal mo pa ba
ako? sabihin mo lang sa akin..kung hindi na..hindi nakita pipigilin sa pag alis mo..sabihin mo lang
dannie” seryosong sabi nya
Umiyak ng umiyak na si Dannie.alam nya na ang sarili nya ang lolokohin nya pag hindi nya ito sinabi.
Dannie: “….mahal..mahal na mahal kita Lin..hindi mo lang alam kung pano ako nasaktan ng iwan mo
ako..hindi mo lang alam kung gano kahirap sa akin ang gagawin ko..huli na ang lahat..anuman ang
sabihin ko .. posibleng hindi na tayo magkita..kaya kailangan na ntin tanggapin ang lahat” at
binuhos pa lalo ni Dannie ang iyak nya
Isang matamis na halik ang ibinigay ni Lin ky dannie..nagtaka man si Dannie sa gnawa ni
Lin.pinabayaan na nya na lang ito..
Lingid ky dannie..kitang kita ni Edwin ang buong pag uusap nila..nsa tabi lang ito malayo sa knila
at naghihintay ng sensyas mula ky Lin kung magiging ok na sila. Habang pinapanood ni Edwin ang
nangyayari..hindi na rin nya napigilan ang mga luha nya na tumulo habang nakikita ang mahal nya na
si Dannie na nakayakap ky Lin.Hindi na hinintay ni Edwin ang senyasan sya ni Lin..ng makita nya na
ngumiti na si Lin na getz na nya na nagkaayos na ang dalawa.. kinuha na nya ang bag nya at umakyat
na ng barko.Masakit man sa loob nya pero kailangan nyang tanggapin ang nangyari iniisip na lang nya
na mas magiging masaya si Dannie sa piling ni Lin.
Narinig ni dannie ang tunog ng barko na paalis na ito..bigla syang nataranta. Bigla syang bumitiw sa
pagkakayakap ky Lin. Tumingin tingin sya sa paligid pero hindi pa rin nya mahanap si Edwin.
Dannie: “Barko na ba namin un? asan na ba si Edwin? nasa kanya ang ticket ko..maiiwanan ako ng
barko!”
Pinigilan ito ni Lin sa pag aalala, kinuha ni Lin sa bag nya ang isang envelop at ibinigay ky
dannie.
Dannie: ” ano to?? bakit nasa sayo ito? asan si Edwin?” takang taka nya na tanong
Lin: ” umakyat na si Edwin…ibinigay nya ang mga papers mo sa akin knina, alam nya na mas magiging
masaya ka kung hndi ka aalis. Malaki ang pasasalamat ko sa lalaki na iyon..kung hindi sa kanya..indi
tau magkakausap. HIndi ka na aalis dannie..magkakasama na tayo!”
Dannie: “Nagkausap kau ni Edwin?”
Lin: “oo.. nakikita nya tau kanina”
Biglang nag ring ang telepono ni Dannie… si Edwin.
Dannie: “Hello? Edwin…”
Edwin: “mahal na mahal kita dannie..pero alam ko na mas mahal mo sya.. kaya kailangan ko ng palayain
ka..tumawag lang ako para macheck ka kung ok lang kayo ni Lin, at gusto ko lang magpaalam sau”
Tumulo ulit ang mga luha ni Dannie, hindi nya akalain na gagawin un ni Edwin. Sa kabila ng lahat..masaya sya sa nangyari, mkakasama na nya ang taong mahal nya. Tumingin na sya ky Lin at nag smile.
LIn: “uwi na tau beh?” at ngumiti
Dannie: “kung hindi lang kita mahal..nakakainis ka!” palambing na sabi nya.
Nakauwi na sila sa bahay ni Lin. Nag usap na sila sa mga pwedeng mangyari dahil sa hindi pag alis ni Dannie, hinahanda na ni dannie ang lahat ng pwede nyang sabihin sa mga magulang. Habang si Lin naman ay busy sa pag aayos ng mga papeles..hindi pa nasasabi ni Lin ky dannie na aalis dapat sya, at alam nya na kakasuklaman sya nito pag tumuloy sya, kaya inayos na nya muna ang lahat ng kailangann bago sabihin ang lahat ky Dannie..at ang balak nya na isama ito sa las vegas.. dun sila magsisimula ng panibagong buhay.
Nagkausap na rin si Lin at lovely…hindi matanggap ni Lovely ang lahat ng sinabi ni Lin na hindi na nya itutuloy ang kasunduan nila. Halos magwala ito sa harapan nya at hindi na napigilan ni lovely na saktan nya si Lin.Pinagsasampal nya ito at halos ipinagtabuyan nya. Pero anuman ang gawin ni Lovely..walang wala ky Lin ang mga gnagawa nya sa knya..alam nya na mas magiging masaya sya kung si dannie ang isasama nya sa las vegas.Binenta ni Lin ang company sa pinsan nya at ginamit ang pera na un para mabayaran ang lahat ng utang nya ky lovely, naghanap na rin si Lin na magrerenta ng bahay nya habang nsa las vegas sila,binayaran na rin ni Lin ang kalahati ng property na nakay lovely pa.
3 weeks lang ang hinintay nila para maayos ang lahat lahat. Nakausap na rin ni Dannie ang mga magulang nito. Sa una halos isumpa sya ng mama nya sa narinig galing ky dannie.Pero sa pagkakataon na un..nagsalita na ang papa nya at wala ng magawa ang mama nya kundi payagan na lang sya sa lahat ng gusto nya.
Naging masaya sila dannie at Lin ng matapos ang halat ng kailangan nila bago umalis ng pilipinas. Ilang araw na lang ang hinihintay nila para tuluyan na silang magsama sa ibang bansa.
Lin: “excited ka beh?” isang hapon habang nagpapahinga sila sa tabi ng pool..
Dannie: “sympre..ksama kita eh..” sabay higop ng mango shake.
Lin: “magiging masaya tayo dun…pagdating natin dun..papakasalan kita.”
Natuwa si dannie sa narinig kaya hindi na nya napigilan ang sarili at hinalikan nya ang babaeng unang nagpatibok ng puso nya…..
(maraming salamat po sa lahat ng taong sumubaybay sa story ko..mabuhay ang f2f ehehe)