Si Berna, pinsan ko
“Ate Berna! Kumusta ka?” Napasigaw ako at nagulat nang magka-salubong kami ng pinsan ko na si Ate Berna sa Mall of Asia.
First cousin ko si Ate Berna. Matanda siya sa akin ng 3 taon pero dahil halos magka-edad lang kami lagi kami magkaka-laro nung bata pa kami.
“Ang sexy mo na ngayon!” Namula siya ng nabulalas ko ang aking paghanga sa aking pinsan.
“Di naman, ikaw nga itong ka-gwapu at balita ko madami ka na daw chicks ngayon.” Sagot niya sa akin sabay kurot sa aking tagiliran at yapos ko sa kanya.
Sa aming biruan, bumalik sa aking alaala mga laro namin nung bata pa kami. Siguro anim or pitong taon gulang ako nun.
Madalas kaming magbahay-bahayan, hehehehehe… pero dahil si Ate Berna ang mas matanda siya ang aming nanay at ako kunyari tito nila. Kapag tulog na mga maliliit kong pinsan, magkatabi kami natutulog ni Nanay at lagi niya akong yakap-yakap.
Napansin ko na gusto niya ako katabi lagi at lagi niya kinikiskis ang kanyang pehpeh sa tuhod ko. Nagigising ako minsan na hawak ni Nanay ang tuhod ko at idinidiin niya ito sa pehpeh niya at parang tense sya sa ginagawa niya. Di ko lang ito pinapansin dahil akala ko kung ano lang.
Iba pala ang ibig sabihin noon. Kung alam ko lang Ate Berna…
Ngayon ibang-ba na ang itsura ni Ate Berna. Malapad ang kanyang balakang at ang laki na ng suso niya. Gumanda at pumuti ang dati payat kong pinsan.
“Matagal na tayo di nagkita, Ate.”
“Musta na si Kong”
Congressman kasi ang asawa niya, isang mayabang at hambog na congressman noon pero di ko lang alam kung Congressman pa din siya ngayon.
“Ok lang naman. Recess sila sa Congress. Kaya nasa America siya nagbisita sa parents niya.” Mukhang tumamlay bigla si Ate sa pagsabi niya nito.
“Snack muna tayo” Pilit kong linayo ang topic.
“Huwag na, next time na lang baka may lakad ka pa” umiwas ng tingin si Ate. Kilala ko si Ate, nababasa ko sa mata niya na may tinatago siya sa akin.
“Wala naman akong lakad na”
“Sama ka muna sa akin….” Di ko na siya hinayaang sumagot, kinuha ko ang shopping bags niya at hinawakan ko kamay niya. Di naman siya pumalag at dali-dali kaming tumuloy sa car park.
Sumakay kami sa kotse ko at paglabas namin sa car park, tumawag siya sa driver niya at sinabing nagkita sila ng mga pinsan niya kaya mauna na siya umuwi. Tumawag din siya sa haus at nagbigay ng mga errand sa maid.
Tahimik si Berna habang binabaybay naming ang Macapagal Boulevard.
“Kumusta ka na, ate?” Malumanay ko siyang tinanong.
“You don’t want to know…” Gumigilid ang luha niya.
Inihinto ko muna ang car para aluhin siya. Hinawakan ko ang kamay niya saka ko siya yinakap. Bumuhos ang luha ni Berna. Awang-awa ako sa pinsan ko. Ramdam ko ang sama ng loob niya pero di ko alam kung ano ang tunay na dahilan ng kanyang pighati.
Matapos mailabas ni Berna ang kanyang damdamin, pinunasan ko ng panyo ang kanyang pisngi at ang natititirang luha sa mata niya.
Tinitigan ko ang mukha niya. Ang ganda ni Berna.
Linapit niya ang mukha niya sa akin. Pinikit niya mata niya at lumapat ang aming mga labi. Masuyo ang unang halik. Masarap! Masarap pala humalik sa isang pinsan.
Bigla huminto si Berna. Akala ko galit siya, kaya tahimik lang ako naupo sa driver seat. Hinawakan ko manibela at pinakiramdaman ko kung ano sasabihin niya…
“Let’s go somewhere we can talk.” Pabulong niyang sinabi.
“Starbucks or Figaro” Pinakikiramdaman ko siya
Tiningnan ako ni Berna….
Pinaandar ko ang kotse at binaybay naming muli ang Macapagal Avenue hanggang makarating kami sa Anito.
Wala kaming imikan ni Berna.
Pagdating namin sa kwarto. Tahimik siyang pumasok sa CR. Pinatay ko ang ilaw at hinayaan kong may kokonting liwanag mula sa ilaw ng CR.
Paglabas niya ng CR, nakatapis na lang si Ate Berna.