Isang gabi nang malasing,
ang magkasintahang Joice at Denzen. . .
___________________________________________________________
JOICE:
Lumingon ka muna’t sa aki’y tumingin,
ika’y iniimbitahan ko sa aking munting hardin.
Di ko maipapangako ang hinahangad mong katanyagan,
ngunit mapapalasap ko sa’yo ang galak na ‘di mapapantayan.
Sa taglay na kahusayan, at galing sa musika,
‘di na mabilang ang dami ng mga tagahanga.
Maari ka bang magbigay ng paliwanang,
kung bakit mo pinili ang isang morenang dilag?
DENZEN:
Ako’y marami nang napuntahan sa pagiging musikero,
ngunit ‘di pa ako nakapasyal sa harding ganito.
Dito’y kay saya at ang ganda ng tanawin.
Mga prutas ba dito’y p’wede kong angkinin?
JOICE:
Ang harding ito’y maaring tingnan ng kahit sino,
ngunit hanggang tingin lang sila’t ‘di p’wedeng makahipo.
Kasarapang matindi ay mapapa-sa’yo ng buong-buo,
basta’t sumama ka lang sa akin, yan ay aking pinapangako.
DENZEN : Oh, mahal ko, ma-aari ba kitang awitan?
JOICE : Sige, gawin mo, oh aking kasintahan. . .
DENZEN:
Kahawig ng kurba ng dala-dala kong gitara,
ay ang hayop na katawan mong kinaiinggitan ng iba.
Kabuuan nito’y walang pagod kong nilakbay,
Ngunit isang halik mo lang, ako’y para nang mamamatay.
Dito sa hardin ay taimtim kong hinihiling,
Na sana’y matanggal lahat ng inilagay mong tabing.
Sariwa, malaman at nakakatakam na prutas,
ninanais kong matikman at masimot lahat ng katas.
JOICE:
Habulin mo ako’t ako’y tatakbo,
kung nais mo’y matikman, mga putaheng nandirito.
Halika na’t dakpin mo ako ng mabilis,
‘pagkat alam kong pananabik mo’y di mo na matitiis.
DENZEN:
Ako’y nakalapit at bigla na lang na-untog,
sa magkapares na prutas na kay lusog-lusog.
Agad kong pinakawalan ang pagnanasang parang unos,
ngunit tamis at katas nito’y ‘di ko maubos-ubos.
JOICE : Denzen kong mahal, ano bang uri ng musika ang meron ka?
DENZEN : At bakit mo naitanong, oh aking sinta?
JOICE : Tugtugin mo kasi’y isang hanging pumapadpad,
na humahaplos sa bulaklak kong lalong namumukadkad.
DENZEN:
Ang bulaklak na ‘yan ay aking aamuyin,
tititigan ng matagal, at marahang hihipuin.
Ako’y magpapakalasing sa taglay niyang halimuyak,
ika’y yuyuko’t mapapatingala, ‘yan ay aking tinitiyak!
JOICE : Gawin na nga natin, oh aking Denzen?
DENZEN : Joice kong mahal, gawin ang alin?
JOICE : Patayin na natin ang nakasinding ilaw,
At sabay tayong magpakawala ng nakabibinging hiyaw!
And now, the love scene of Joice and Denzen from ECCENTRICindel 1.1, minus the headache you got from reading it. . .
Ang distorted sound na lumalabas sa isang amplifier na pumapasok sa mga tenga ng audience ay “kapangyarihan” para kay Denzen. Kapangyarihang makakapagtulak sa ilang babae upang makagawa ng mga bagay na di nila gaanong ginagawa. . . gaya ng paghuhubad sa harap ng taong gumagawa ng distorted music.
Talamak ang ganung gawain sa “Woodstock” – isang higanteng rock show na unang nangyayari noong tanong 1969. Noon pa man ay pangarap na ni Denzen na makaranas na ganun – ang maka-perform sa harap ng daang-libong tao. . . at makakakita ng maraming nag-gagandahang babae, na nakahandang magtanggal ng kahit anong damit, sa ngalan ng pagsamba sa ginagawang musika.
Ngayon, parang “high na high” siya sa galak, pagkat makakagawa siya ng sariling “Woodstock” sa harap ng “one-girl audience” – ang kanyang bagong s’yotang nag-uumapaw sa kaseksihan. Katatapos pa lang ng kanilang gig at labis na “pagkakalat” ang kanyang ginawa. Sa ibang normal na mga gabing tulad nito ay madalas nagrerelax na siya. Ngunit hindi sa pagkakataong ito, hindi habang nagsasayaw si Joice at akmang magtatanggal ng damit kasabay ng tunog ng kanyang gitara.
Tuloy-tuloy ang parang makinang pagdampi ng fender pick sa dalawa sa 6 strings ng gitara ni Denzen. Lalong naging “maangas” ang tunog ng gitara, habang ang kanyang s’yota ay unti-unti ng nagtatanggal ng damit. Labis nang nanggigigil ang rakista, kaysarap ihagis ng gitara at sunggaban ang napakasarap na katawan ng babaeng sumasayaw. Ngunit hindi niya muna gagawin ito.
“Kung ang isang alak ay mas sumasarap ‘pag pinatatagal, ang kantutan ay ganun din siguro” Bulong ng isip ni Denzen.
Natanggal na ni Joice ang lahat ng kanyang damit, maliban sa kanyang pulang bra at panty. At kahit na may ilang beses na ring nakita ito ng rakista, ay
“Napaka ‘ fuckable ‘ talaga ng GF ko.” Ang halos pakanta na pagkasabi ni Denzen sa kanyang isip, kasabay ng musika ng kanyang gitara.
Sa gitna ng pagsasayaw na parang professional stripper ni Joice ay hindi maiwasang magpantasya ng rakista:
“Lalawayan ko ng husto yang katawan mo, at pupunuin ko ng ‘ rakistamod ‘ yang pekpek mo Joicy, ilang sandali na lang. . . “
Tumalikod si Joice, gumigiling-giling, pinakembot-kembot ang kanyang malulusog na puwet habang papalapit na ang mga umbok nito sa sahig. Tuluyan nang napa-upo ang morenang dalaga at napaikot, hanggang sa nakaharap na ito sa rakista. Napaliyad agad ito at itinukod ang dalawang kamay sa sahig. Idinikit ng dalaga ang kanyang dalawang mga hita, tumagilid ng bahagya at hinampas ang kaliwang palad nito sa sariling puwet.
Lalo pang tumindi ang pagnanasa ni Denzen ng mula sa pagkatagilid ay unti-unting itinaas ni Joice ang kanyang isang paa, at pina-arko ito sa ere. Unti-unti itong ibinaba ng dalaga. . . kitang-kitang ng rakista ang masarap na katawang nakabukaka sa sahig! Dahil sa nakita ay hindi na nakatiis si Denzen. Tinigilan niya ang pagtugtog para tanggalin na sana ang strap ng gitara sa kanyang katawan.
“Don’t stop playing you motherfucking rocker! Tuloy ang tugtog!” Pagpigil ni Joice sa rakista.
Sumunod naman si Denzen at nagtaka ang binata kung ano ang pinaplano ng s’yota nang lumapit ito habang naglalakad ng pasaway. Pumunta ito sa likod niya at hinawakan ang kanyang mga baywang. Bihirang magmintis si Denzen sa kanyang mga riffs at adlib, pero di niya naiwasang di matamaan ang ilang nota ng naramdaman niya ang ibang klaseng kiliti na hatid ng paghawak ni Joice sa kanyang waistline. Marahan itong hinaplos-haplos ng dalaga.
Ilang sandali pa ay mas lalong naging sintunado ang pagtugtog ng gitarista ng inilapit ng morenang dalaga ang kanyang bibig sa kaliwang tenga niya. Matapos ang ilang segundo ay inilabas na ng dalaga ang kanyang dila, nilalaro nito ang tenga ng rakista. Napa-ungol si Denzen at sa muli pa’y nagmintis ang mga daliri nito sa fretboard.
“Galingan mo ang pagtugtog. ‘Pag di mo ito nagawa ng tama ay walang kantutan na mangyayari!” Bulong ng dalaga.
Hindi man masyadong maka-focus ay ginawa pa rin ni Denzen ang dapat gawin sa abot ng kanyang makakaya. . . habang patuloy lang si Joice sa pagdila sa kanyang tenga. Napa-ungol na ang rakista ngayon. Itinuloy pa rin ng morena ang kanyang pagdila sa batok ng rakista hanggang sa nakarating ito sa kanang tenga ni Denzen. Habang ginagawa yun ni Joice ay hinahaplos-haplos din niya ang puwet ng binata.
Kahit napatigil ng sandali ang pagtugtog ni Denzen dahil sa paghubad ni Joice sa kanyang t-shirt ay agad siyang sinabihan ng dalaga na ituloy ang ginagawa sa gitara. Umatras ng bahagya ang dalaga at tinitigan ang katawan ng kanyang boyfriend: Mahaba at balingkinitan, typical body-type ng isang rakista.
Bumalik si Joice sa bandang likod ni Denzen at hinayaan na lang ang dumadami na yatang pagmimintis nito sa tamang nota ng hinalik-halikan niya’t dinila-dilaan ang likod nito. Ipinagapang ni Joice ang kanyang mga kamay sa harapan ng pantalon ng rakista. Hinaplos-haplos niya ang parteng iyon sabay tangal sa lock ng sinturon nito.
Naglakad-sayaw ulit ang dalaga papunta sa harap ng tumutugtog at sinenyasan itong itaas ang gitara. Sumunod naman si Denzen at ginawa agad ang isang bagay na ginagawa lang niya kung may gustong pabilibin na isang magaling na gitarista sa audience: ang pag-a-adlib habang ang gitara ay nasa likod ng kanyang ulo. Walang problema ang exhibition na ganito kay Denzen, kayang-kaya niya ang ganun sa entablado, ngunit pag may babae na nasa harap na nag-uumpisa ng supsupin ang tarugo niya ay isang kakaibang usapan!
Ang mga sumusunod na minuto ay sobrang challenging para kay Denzen, chinuchupa ni Joice ang kanyang uten at dinidilaan ang kanyang mga itlog, habang patuloy naman niyang kinakapa at pinapatugtog ang kanyang gitara. Labis nang nanghihina ang kanyang mga tuhod, nangangawit na ang kanyang mga kamay. Ngunit parang may nagsasabi sa kanya na magagalit si Joice, ang pinakamaganda at pinaka-sexy sa lahat ng kanyang naging s’yota, kapag tinigilan niya ang pagtugtog, pagtugtog na sobra ng naging sintunado.
“Kung naririnig ito ni Symon, tiyak na di pasado ang tunog na ito sa kanya. Ngunit masisisi ba niya ako kung magmimintis ako dahil chinuchupa ako ng kanyang estudyante?”
DZIGIDZEEENG! – ang kumalat na tunog sa buong kwarto ng naihagis ni Denzen ang kanyang gitara sa isang sulok. Nagbabaka-sakali siya na sana ay nag-landing ang kanyang minamahal na gitara sa medyo malambot-lambot na bagay, ngunit tinalo ng libog at pananabik ang kanyang pag-aalala sa kanyang gitara. . . gusto na niyang maangkin ang masarap na katawan ni Joice, at…
“Dudurugin kita sa pamamagitan ng kantot Joice Karyl, at di kita titigilan hanggang sa pagsikat ng araw!” Sabi niya sa dalaga.
Tinulak niya ang kasintahan sa kanyang kama at mabilis na tinanggal ang natitirang saplot nito. Inilabas agad ng rakista ang kanyang dila at pinalakbay ito sa buong kahubdan ng morena ngunit sobrang makinis na katawan ni Joice.
“Ang sarap mo talaga Joice Karyl, di ako maaring magsawa sa alindog mo. ‘Pag naging asawa kita, walang araw na di kita papagurin sa kantot!” Pagbabanta ni Denzen.
Ngunit ang pagbabantang iyon ay musika para kay Joice, isang uri ng musikang mas masarap kaysa sa musikang galing sa gitara ni Denzen.
“Let me do the driving sweetheart!” Sabi ni Joice habang pumapa-ibabaw ito sa katawan ni Denzen.
Kinuha niya ang rakistang tarugo na may nakakapagtatakang katabaan gayong payat naman ang may-ari nito. Ikiniskis muna ng dalaga ang ulo nito sa kanyang basang-basang puke at agad na ipinasok ang buong kahabaan nito sa kanyang puwerta.
“Ah!. . . I’m tired but I’m horny yeah!” Pakanta na pagkasabi ni Joice, kasabay ng pagpasok ng armas ni Denzen sa kanyang hiyas.
Hindi alam ng rakista kung ano ang kinakanta ni Joice ngunit parang pamilyar sa kanya ang tono nito. Matapos ang ilang segundo ng pagtaas-baba ng s’yota sa kanyang tarugo ay agad namang nalaman ni Denzen kung kaninong kanta yun sa pagpapatuloy ng kanta ng dalaga:
“. . .and what it all comes down to? ‘coz every thing’s gonna be fine, fine, fine. . . ‘coz I’ve got one cock in my pocket, and the owner of it is bringing me heaven!
“AHHHHHHHHHHHHHHHHH!” Sabay na ungol ng dalawang mag-s’yota nang sabay nilang marating ang rurok ng kasarapan.
“Walang binatbat si Alanis Morissete sa’yo Joicy. . . tingin ko magiging magaling kang songwriter. . . Ipapalam ko yang talent mo kay Sir Symon mo.” Sabi ni Denzen kay Joice habang pareho silang humihingal.
“Rock N’ Roll quickie. . . ngayon lang nangyari ang ganito sa boung karerang musikero ko Joice. Baliw na baliw ako sa’yo mahal ko. . . Araw-araw akong magpapakalasing sa ganda’t alindog mo.”
______________________________________________________________________