After 5 years…
“Ryan, wake up. Tapos na.” Masuyong bulong ni Rachel sa katabing binata. Nagbukas ng mata si Ryan kasabay ng pagtugtuog ng OST ng katatapos lang na pelikula. He removed his glasses and stretched more. He let his hair loose mula sa pagkakatali and retied it. Nakangiting hinawakan ni Rachel ang kanyang kamay. Nainis siya rito. Dalawang pelikula ang pinagpilian nila ni Rachel. Sci-fi ang nasa kabilang cinema. Samantalang puro magsyota naman ang nakapila sa cinemang kinaroroonan nila. Nagpumilit si Rachel na panoorin ang local movie na iyon. Nanalo raw ng award ang nasabing pelikula sa Cannes Film Festival. Award-winning daw ang writer ng pelikulang iyon.
“Kagagaling lang ni Marianne Sandoval mula Hollywood. This is her first movie here in the country after coming back.” Paliwanag ni Rachel habang nakapila sila kanina.
Pagod mula sa trabaho si Ryan. Buong linggo siyang nasa site. Bilang star ng architectural firm nila, sa kanya halos nakatoka ang mga malalaking proyekto ng kumpanya. This is his first Friday of the month na hindi sya lalabas for a client meeting. So he decided to pick the new company’s employee from finance for a movie.
Nang magpumilit itong panoorin ang award-winning romance movie, hindi na sya tumanggi bagaman nais niya sanang mag-enjoy rin to watch the sci-fi thriller. Hay! Pag babae nga naman ang kasama mo. Tiyak love story ang tungo nyo. He tried to focus on the movie. Pero simula pa lamang e inantok na sya.
If there’s anything good na nangyari, hindi na hard to get si Rachel. Nang lumabas sila ng cinema, ito pa ang humawak sa kamay niya. Binulungan niya ito na magtake-out sila at sa bahay na lang sila magdinner. Nang mag-isip si Rachel, he is already browsing his mind where to get a girl to spend the night with. But Rachel smiled and said yes. Aba, maganda nga siguro yung movie. He had to thank the writer for giving him an easy lay.
Ryan Dalagan changed suddenly after Anne left him that morning. Hindi naging madali kay Ryan ang nangyari. He had bedded women before Anne. Pero ito lamang ang gumulo sa isip niya nang ilang buwan. The aloof and nerdy Ryan started going out with his male colleagues. Dati ay ayaw niyang sumama sa mga ito. Kung tingnan kasi ng mga ito ang mga babae e parang muwebles. Kahit may mga asawa na ay sige pa rin sa pakikipag-date. Pero, nang mga panahong iyon, wala nang masamahan si Ryan.
He tried to find Anne. Pero sa lahat ng unibersidad na pinuntahan niya, walang Anne syang nakita. Hindi niya nakuha ang number nito o kahit anong pagkakakilanlan dito. He went back to the restaurant where they first met. Halos gabi-gabi, hoping to bump into her again. Pero parang nilamon ang dalaga ng lupa.
He told his officemates about her. Pare-pareho sila ng sagot. Ryan met a typical girl player. The bed and run type. At hindi ito worth na hanapin pa at bigyan ng kanyang pagtatangi. Ayaw niyang paniwalaan iyon. He felt that Anne was not just a playgirl.
“Honestly, pare. Why bother? Ang daming gaya niya. Unless…” Tanong ng kaopisina niya.
Yun ang hindi niya masagot. Why is he wasting time looking out for a stranger? Unless… After months of futile searching, tinapon na ni Ryan ang pag-asang muli makita ang dalaga. Kasabay niyon, umusbong ang hinanakit sa puso niya. Dahil sa biglang pag-alis ni Anne, ang daming tanong na hindi niya tuloy masagot. How can she do this? How can she be cruel? He wanted to see her para masagot niya ang mga tanong na ito.
From a nerdy architect, mabilis na kumalat sa opisina ang bagong image ni Ryan. All women sa office nila warn each other not to fall for him. Because Mr. Ryan Dalagan is the new playboy in town.
Hindi pala madali ang pagiging playboy. Wala namang manual para rito. So kahit nakukunsumi sya, tiniis niyang pakisamahan ang mga tinuturing na jerks sa office. He suffered a lot of embarrassing moments sa mga bars just to learn the road to being a playboy. Sya ang pinalalapit ng mga ito para makipagkilala sa mga girls. Kapag wala syang na-pickup, sya ang pagbabayarin ng bill. Pero after a while, natuto rin sya. He already had the looks. Konting tiwala sa sarili lang ang dinagdag niya. Sa paulit-ulit na pagreject sa kanya ng mga chicks, isa lang ang natutunan niya. Hindi siya mamamatay kapag nabasted sya. Hindi rin sya mauubusan ng babae kaya another bar another girl lang ang sistema. Dati, nag-ipon pa sya ng pickup lines dahil hit daw sa mga babae iyon. Pero nainis lang sya dahil hindi niya masaulo ang mga iyon. He tried to do the direct approach. “Hey let’s go to my place and make-out.” Nasampal sya dahil dito pero may mga babae ring ngumiti at sumama sa kanya. At ngayon, he is the dream and nightmare of the girls in the company.
He asked Rachel dahil crush ito ng mga katrabaho niya. Sa haba ng makinis nitong legs at kurba ng katawan, para itong rumarampa tuwing papasok ng opisina. Isa pa, lahat yata ng babae sa opisina ay allergic na sa kanya. Newly-hired lang si Rachel. Malapit daw sa mga bosses ang empleyada. May narinig na rin syang alingasngas na target ni Rachel ang mga mayayamang isda. He studied Rachel as she entered his bedroom. Foreign clothing ang suot nitong mini-dress. Kahit ang pabango nito ay European brand. Marahil, totoo ang mga chismis. Bakit nga ba magtitiis ang isang mala-modelong dalaga sa isang boring office? Pero hindi na importante yon. He unzipped Rachel’s minidress habang nakatanaw ito sa garden. Napangiti sya. She was wearing nothing underneath. He cupped her breasts from behind. He bit her shoulder not so gently. Dinikit niya ang sarili sa likuran nito. Letting her feel his arousal. Marahas niyang iniharap ang dalaga to lick the underswell of her breasts. He remembered the Renaissance painting of a lady with firm small breasts. Napamura sya bigla. Rachel thought that he was turned on. Lalo pang nilapit ng dalaga ang malusog nitong dibdib. Ryan undressed rapidly while licking Rachel’s boobs alternately. He raised her legs and teased her with his erect manhood. Rachel moaned at kumapit kay Ryan. Marahas na ipinasok ng binata ang pagkababae ng empleyada. Naalala niya ang kwento ng kaopisina. That this woman he’s fucking had an affair with his boss. Somewhere, he remembered Anne. Ganitong babae rin kaya si Anne? Kaya walang naging impact ang nangyari sa kanila? He pulled Rachel’s hair roughly as he savagely pumped into her. Napasigaw sa sakit ang dalaga. But Ryan no longer cared. After that night, kasabay nawala ni Anne ang anumang hinahon niya. Tila ibang Ryan na ang nabuhay after Anne left. At ito ang Ryan na walang habas na nagpapasasa sa katawan ni Rachel ngayon.
“Is this all you want, huh? “Galit na baling niya kay Rachel. Puro halinghing na ang sagot ni Rachel. Itinalikod ni Ryan ang kaniig at pinaharap sa hardin. He entered her from behind. His hand gripping and squeezing her breast. Puro mura na ang nasasabi ni Rachel. Muling hinila ni Ryan ang mahabang buhok ng dalaga na parang renda. At tulad ng hinete, nag-aatubiling inabot ni Ryan ang finish line. Klaro ang langit noong gabing iyon. Pero sa pagsambulat niya sa sukdulan, ibang gabi ang nakita niya. Bumubuhos ang ulan sa panahon ng tag-araw. Down in the garden, a girl is laughing; asking him to join her in the rain.