Through The Photographs
Chapter Three: The Diary
The whole day passed at halos buong araw nakatulala si Paul sa mga ulap kahit sa loob ng classroom. Iniisip niya kung sino at paano susuyuin ang binibining kayganda na kanyang nakita kaninang umaga. Tumunog na ang school bell, naghudyat ng tapos ng huling subject ni Paul. Maaari na siyang makauwi, ang kanyang mga kaklaseng sila Jane at Mike ay napansin ang kakaibang kilos ni Paul.
“Oh Paul, uwi na tayo” sabay na pag-imbita ng dalawa.
“Ah, sige mauna na kayo; may aasikasuhin pa ako,” sagot ni Paul.
“Teka ba’t…” bago pa nakapagsalita si Jane ay binara agad ni Mike.
“Sige sige ‘pre, kitakits na lang bukas,” sabi ni Mike habang hinihila palayo si Jane
“I’ll see you sa bahay niyo ha? Walang tao kasi sa’min kaya boring,” sabi ni Jane.
Naglakad na palayo ang dalawa at bumalik si Paul sa school para i-lock ang club room. Katapat lang nito ang room ng Creative Choreography Club at matapos niya isara ang pinto ay napansin niya ang ilaw na nanggaling sa pinto ng katapat na kwarto. Nakaaskil sa pinto nito ang bond paper na may nakasulat “Dance Try-Outs, DND”
Sumulip si Paul sa siwang ng pinto at nakita ang babaeng pinagpapantasyahan niya buong araw na nakaupo sa bangko.
“Entry number Eight, Rachel Shayne Santos” sigaw ng emcee sa mikropono.
“Rachel…” bulong ni Paul sa sarili.
Nakita ni Paul na tumayo si “Rachel”, sa unang pagkakataon ay nakita niya ang nakakassilaw na legs na kitang-kita sa costume na miniskirt at fit na fit na fit na long-sleve na jacket. Di nagtagal ay nagsimulang tumugtog ang malumanay na musika. Nagsimulang sumayaw ang babae, Napakalambot ng paggalaw ni “Rachel” at akmang-akma ang bawat step na kanyang ibinahagi sa kanyang background music. Makalipas ang ilang minuto ay tumigil ang music at nag-bow si “Rachel sa harap ng mga judges.
“Uhmmm… Entry number eight may now leave and wait for the results next week. Thank you,” sabi ng emcee.
Dali-daling iniligpit ni “Rachel” ang kanyang gamit at hindi na napansin ni Paul ang papasugod na babae palabas ng pinto.
BLAG! Sapul sa noo si Paul, at natumba sa sementong sahig. Nang mapansin ni “Rachel” ang nangyari ay dali-dali nitong tinakpan ang bibig ni Paul ng panyo para hindi ito makasigaw.
“Shhh,,, Please wag ka maingay, baka ma-kick out ako pag nalaman nilang first week ko pa lang eh naka-injure na ako,” pagmamakaawang sabi ng babae.
Tumango na lang si Paul habang kinakapa ang bukol sa kanyang noo. Hilung-hilo ito sa pagkakauntog at halos naduling ang paningin.
“Lika’ tulungan na kita,” sabi ng babae at inakbayan ito papunta sa girl’s locker room, dahil doon niya naalalang may nakalagay na first-aid box.
“Ah! Aw! A-a-aray!” pabulong na sigaw ni Paul. Unti-unti nang naglinaw ang kanyang paningin.
“Konting tiis lang, pasensya na ha?” sabi ng babae habang ginagamot ang bukol. Pagkatapos niyang hilutin ay nilagyan kaagad niya ito ng plaster at band aid.
Nang mawala ang hilo ni Paul ay napatitig siya sa maladyosang mukha na nasa kanyang harapan. Ang mata ng babae ay nanliliwanag na parang tala sa gabi. Walang nagawa si Paul kundi tumitig, kakaiba ang labi nitong babae; sobrang nipis pero sobrang pula, para bang nagsasabing “Halikan mo na ako.” Hindi makapaniwala si Paul, may babae pa lang ganito ka-prpekto ang mukha.
“Ahhmmm… Sorry talaga ha, di kita kasi nakita. Anyway, eto yung number ko,” kumuha si “Rachel” ng kapirasong papel mula sa bag at isinulat ag kanyang numero, “Eto, tawagan mo ako pag kailangan mo pa ng tulong ko,” dagdag pa niya. Tumayo ang babae at dumausdos papalayo.
“Ay miss!” sigaw ni Paul nang mabalik siya sa sariling isipan, “Ano nga pala ulet pangalan mo?”
“Rachel,”
“Ahh…” magsasalita pa lang si Paul ay may biglang kumatok.
“Oh, bestie. Ang tagal na kitang hinahanap nandito ka lang pala,” sabi ng misteryosong babae.
“S-s-sorry naman, Grace. May tinulungan lang ako,” sagot ni Rachel.
“At sino naman yang nadisgrasya mo?” tanong ni Grace habang sumusilip sa pinto. Nakita niya si Paul nakaupo sa bangko at biglang ngumiti.
“Oh my gosh girl… mmmpphhh,” agad tinakpan ni Rachel ang bibig ng kaibigan para hindi na ito mag-comment pa at itinulak papalayo.
“Oh siya sige na uwi na tayo. Uwi na kami kuya ha?” pagpapaalam ni Rachel. Isinara nila ang pinto at tumakbo ng papalayo, naiwan si Paul sa girl’s locker room.
Tumayo na rin si Paul at papalabas na ng pinto nang mapansin niya ang Isang bukas na locker. Nilapitan niya ito at nabasa niya ang name card na naka fix sa pinto. “Student no. 5540, Rachel Shayne Santos,” naiwan pala itong bukas ng babaeng kinagigiliwan niya. Isasara na niya sana ito nang biglang malaglag ang isang plastic bag na may lamang damit. Hinalungkat niya ito at nakakita siya ng bra, at t-shirt na mukhang gamit na. Inilapit niya ito sa kanyang ilong para amuyin.
“Shiiieeet… kahit na pinagpawisan niya, amoy downy pa ‘rin” sabi ni Paul sa kanyang isip. Hindi mapigilan ni Paul na makaramdam ng libog. Napansin na lang niyang hinihimas niya ang kanyang sarili habang sinisighot ang bra ni Rachel. Nanggigil siya at napabilis sa paghimas ng kanyang naninigas na kalalakihan. Nang malapit na siyang labasan ay biglang bumukas ang pinto, nagsipasukan ang mga cheerleader na kagagaling lang sa practice.
Naghanap agad ng tataguan si Paul, binalik ang bra sa supot at isinara ang locker; ngunit sa kanyang pagmamadali ay nalaglag ang isang makapal na notebook mula sa tuktok ng locker. Hinarang niya ang kayang paa para hindi ito gumawa ng tunog. Pinigil niya ang kanyang pag-aray at pinulot ang notebook; hindi na niya naibalik ito bago niya naisara ang pinto ng locker at tumakbo sa isang sulok.
Narinig na lang ni Paul ang tawanan ng mga babae sa loob ng CR, dinig din niya ang pagbukas ng mga shower, habang naliligo ay nagkwentuhan ang mga babae. Ginamit ni Paul ang oras na kanyang nakuha para basahin ang laman ng notebook. Pagbukas niya dito ay nalaman niyang diary pala ito ni Rachel. Isa-isa niyang binasa ang mga pahina nito. Ang bawat isa ay may drawing nang animong anime’ at sariling likhang maiikling mangga stories.
Inilipat niya ang pahina at may nalaglag na kapirasong papel. Binuksan niya ito at sinilip ang laman, isang excerpt mula sa lyrics ng sikat na kanta:
“I’ve got some skeletons in my closet,
And I don’t know if no one knows it,
So before they throw me inside my coffin’ the close it
I’mma expose it,
I take you back to ’73,
Before I ever had a multi-platinum selling CD,
I was a baby maybe I was just a couple of months
My faggot father must have had his penis up in a punch
‘Cause he split I wonder if he even kissed me goodbye
No I don’t on second thought I just fucking wish he would die,”
“Wow, this girl’s must’ve hated her father A LOT. I just wonder why,”” bulong ni Paul sa kanyang sarili.
Naramdaman niya na may papalapit at agad niyang isinara ang diary at siniksik ang sarili sa sulok.
Tumunog ang isang pinto ng locker sa pagbukas. Nanginginig sa kaba si Paul habang tinatakpan ang bibig. Biglang may bumagsak sa sahig at gumulong sa direksyon ni Paul, isang singsing. At dahil dito ay lalong kinabahan si Paul, lumapit ang babae para pulutin ang singsing at nang siya ay lumingat, agad nakita si Paul.
“OH MY GOSH! MAMBOBOSO!!!” sigaw ng babae at agad tinakpan ang kanyang katawan na twalya lamang ang nagtatakip.
“Shhh… Please, this is not what it looks like,” pagmamakaawa ni Paul ngunit huli na ang kanyang paumanhin, dahil nagsi-tilian na ang mga babae sa locker room.
Kumuha ng mop ang isa sa kanila at agad hinampas sa ulo ni Paul. Nasapul sa kanyang bukol kaya nawalan ng malay ito.
“OH GOD, you killed him,” sabi ng isang babae.
“No, tinamaan ko lang ata yung bukol niya kaya ata yan na-unconscious. Don’t worry, gigising din ‘yan” pangangatwiran ng babaeng mayhawak ng mop.
“Are you sure?”
“Oo naman, kita mo namang humihinga pa di ba? Saka sino ba dito nursing student, ako o ikaw?”
“Sige na, ikaw na magaleng”
“Ano na gagawin natin dito? Sumbong ba natin?”
“Wag! Baka tayo pa nasisi, nagdala pa tayo ng mabigat na bangkay sa guidance office, hahaha!”
“Amp! Ang gwapo namang bangkay niyan, hahaha!”
Nang hindi pa nila maintindihan ang gagawin kay Paul ay may isa sa kanilang lumapit sa kanya at tinitigan siyang mabuti.
[email protected]
NOTE: Sa lahat po ng nag-add sa akin sa Y!m salamat. Pero sa mga LALAKING nag-add sa akin para lang maghanap ng ka-sex. DELETE ME. I’m a 14-year-old MALE writer. MOST OF MY STORIES HAVE FEMALE LEAD ROLES. Wala sa akin kung lalaki/babae kayo basta may sense kayong ka-chat.