“Experts say that making love burns 150 calories an hour – higher than playing golf for the same period of time.”
They say when life gives you lemons: literally fuck the hell out of those lemons kahit mangati pa ang iyong ari.
Due to non-constructive criticisms given by some inconsiderate readers, I had to quickly retaliate and post the supposed-to-be-upcoming chapters of “Through the Photographs” earlier.
“The sweetest revenge is to wipe someone’s words right on their faces by doing what they say you cannot do.”
Through The Photographs
Chapter 6: Mike’s Visit
“Pare!” sigaw ni Mike. Di inakala ni Paul na si Mike pala ang muntik nang umistorbo sa lovemaking nila ni Jane.
“Oh, ano kailangan mo?”
“Wala naman, bored lang sa bahay,”
“TANGINA KA GAGO! NAKAKABITIN YANG GINAWA MO!” sigaw ni Paul sa isipan.
“Ahmmm… May kasama ka ba pre’?”
“Oo, si Jane, nandun sa pool,”
“May dala nga pala akong mga DVD. Mag-marathon tayo mayang gabi!”
“Kaw bahala, teka kumain ka na ba?”
“Oo, nagdala na rin pala ako ng pwede natin i-ulam mamaya,”
Hindi sumagot si Paul. Habang pumapasok papunta sa loob ng bahay si Mike ay nag-iinit ang ulo ni Paul mula sa pagkabitin. Pero dahil na sa bestfreiend niya iyon ay pinalipas na lang niya ang galit hanggang dumating ang hapon.
“Oi! Mga ‘tol! nood muna tayo ng movie!” pag-iimbita ni Mike tsaka tumalon sa sala na kaharap ang 21” flat-screen plasma TV parang bata.
“Ano ba moviemo dyan?” pagkukunwaring pang-uusisa ni Paul sa bestfriend.
“Uhh… may Step-Up 3D, The 6th Day, Remember Me, I Robot saka Harry Potter 7, pili kayo!”
“6th day na lang,” biglang singit na pagsagot ni Jane.
Sumunod si Mike at isinalang ang DVD sa player at nagsimula na ang movie.
“Maybe you should clone yourself while you’re still alive,” sabi ng bidang actor sa movie.
“Why? So you can make me see your point of view? Your situation?” nakangising sagot nang kaaway.
“No, so you can FUCK YOURSELF,” mainit na sagot ni Schwarzenegger.
Habang nagpapatuloy ang dialogue sa movie ay nanonood ng magkakatabi sa sofa si Paul, Jane at Mike. Nasa gitna si Mike at nasa dalawang tabi si Jane at Paul.
“Tol, akyat na ‘ko kakatamad na, napanood ko na ‘to eh,” paanyaya ni Paul.
“Ako rin, antok na ‘ko eh…” dagdag ni Jane sabay tayo mula sa sala.
“Ano ba naman ‘yan. Sige na nga tapusin ko lang ‘to, gitna pa lang ‘to oh”
Umalis ang dalawa at iniwan si Mike sa sala. Makalipas ang ilang minuto ay nakarinig ng kalabugan mula sa taas si Mike.
“Ano yon? May Nalaglag ba?” tanong ni Mike sa sarili at kinuha ang remote control at pinindot ang ‘pause.’
Pag-akyat niya ay nadaanan niya ang kwarto ni Jane. May nangagaling na tunog dito. Sumilip si Mike sa pinto. Di sya makapaniwala sa nakikita, nagsasalsal si Jane at nakabukaka pa sa harap niya. Umuungol habang hinihimas ang puki. Tinigasan agad si Mike sa nakikita.
Sarap na sarap sa libreng palabas si Mike. Nung malapit na labasan si Jane ay biglang may lalaki pala sa loob ng kwarto na hubad at gad pumatong kay Jane.
“Ahhh… Yessss… Paul! Ahhh… Faster! Faster! Ummpphh…”
Biglang nawala ang init sa katawan ni Mike. May luhang tumulo mula sa isa niyang mata. Tumakbo palayo si Mike at pinahid ang luhang gumugulong pababa ng kanyang pisngi. Iniligpit niya ang lahat ng gamit at tumakbo palabas ng bahay ni Paul. Kualabog ng malakas ang pinto sa pagsara nito ni Mike.
“Ano yun?” tanong ni Jane.
“Wala yun, si Mike lang yun. Kaya na niya sarili niya,” sagot ni Paul sabay kadyot muli at nagsimula na namang umungol si Jane.
Sumunod ang Lunes at sabay na namang pumasok si Paul at Jane papuntang school. Nakit anila si Mike at tinawag nito. Napahinto si Mike sanali ngunit tumuloy ito sa paglalakad.
Lumipas ang buong maghapon at hindi makausap ni Paul si Mike. Hanggang sa makita niya ito sa labas ng school gate. Hinabol ito ni Paul at hinatak ang braso.
“Pre’ ano ba problema mo?” tanong ni Paul.
PAK! Mula sa kawalan ay lumipad ang isang suntok ni Mike papunta sa mukha ni Paul. Tinamaan niya ito sa ilong at nagsimulang dumugo.
“ANONG PROBLEMA KO? EH TANGINA PARE, YUNG GINAGAWA MO KAGABE! TANGINA ALAM MO NAMANG GRADE TWO PA LANG TAYO EH CRUSH KO NA SI JANE!!! BA’T KINAILANGANG KANTUTIN MO SIYA PARE?”
“Tol ano ba nangyayari sa’yo? Di ba dati ko pa kinwento sa’yo yun?” sabi ni Paul habang sinusubukang tumayo.
“PARE, DI KO SINERYOSO YUN! PANO PRE KALA KO LAHAT NG KINAKANTOT MO DITO SA SCHOOL SIMULA PA NI=UNG HIGH SCHOOL EH PANTASYA MO LNAG. DI KO INAKALA NA TINOTOTOO MO PALA YUN. TANGINA KASI YANG BURAT MO, WALANG ALAM NA BOUNDARY! DI ALAM KUNG KELAN TITIGIL,” galit na galit na sigaw ni Mike. Medyo malayo na siya sa school kaya wala masyadong nakapansin ng kanilang awayan. Tinitigan ng masama ni Mike si Paul at tumakbo na pauwi, habang hawak-hawak ni Paul panyo na itinapat sa duguang ilong.
Pag-uwi niya sa bahay, sumalubong sa kanya si Jane. Nakita ang duguang panyo na hawak ni Pau sa kanyang ilong.
“Oh babe, anong nangyari dyan?”
“Si Mike, nagselos pala session natin kagabi. Nakalimutan ko nga palang cruh ka nun. Patay na patay sa’yo matagal na.”
Hindi na sumagot si Jane at pinaupo na lang si Paul kumuha ng betadine at alcohol para linisan ang sugat ni Paul.
“Pasalamat ka bukas, Manila day, yang ilongmo hindi mapupuruhan,” sai ni Jane.
Biglang napatayo si Paul, at sumigaw.
“SAKTO! Bukas pupunta ako sa kanila mag-sosorry ako,”
Muling nanahimik si Jane at itinuloy ang panggagamot sa ilong ni Paul.
Dumating ang kinabukasan, si Paul ay gumising nang maaga para mag-ayos papunta kanila Mike. tumulongulit si Jane para linisan muli ang ilong ni Paul.
“Babe, pwede ba sumama ka? Tulungan mo ‘kong mag-explain kay Mike,”
“Sige, para na din sa ikababati niyong dalawa,” sagot ni Jane ng nakangiti.
Dumating sa bahay ni Mike si Jane at si Paul. Hindi naka-lock ang gate at medyo bukas din ang pintuan. Kumatok sila ngunit walang sumagot kaya dumeretso na lang sila sa loob.
“Paul, natatakot ako,”
“Ayos lang yan kasama mo naman ako eh,”
Pumasok silang dalawa sa pinto at nagtawag,
“Tao po! Mike si Paul ‘to, kasama ko si Jane.”
Dumaan sila Paul sa living room. Mula doon ay tiningnan ni Paul kung may ao sa dining room, pero biglang may umulo sa kanyang noo.
“Hala ano to?” tanong ni Paul sabay pahid sa mukha ng kamay. Pagtingin niya dito, ito pala ay dugo! Tumingin siya sa sahig at ngayon lang nilang napansin ang baha ng dugo na kumalat sa sahig.
Di nilang maiwasan tumingala at tumingin sa taas. Sa kisame ay nakabitin ang malamig na bangkay ni Mike na nakatali ang leeg at lululuwa ang dugo mula sa kanyang bibig. Tumili ng malakas si Jane at halos himatayin sa nakita. Tumakbo sila palabas at tumawag ng pulis.
Makalipas ang ilang minuto ay dumating ang ambulansya at isang kotse ng pulis. Tinanggal nila ang bangkay ni Mike at isinakay sa ambulansya bago humarurot papalayo habang sinubukang interogahin ng mga pulis ang hanggang-ngayon ay tulalang sila Paul at Jane.
Through The Photographs
Chapter 7: Aftermath
Lumipas ang tatlong araw, sa libing ni Mike, nakaluhod si Paul sa kanyang kabaong at umiiyak. Nilapitan siya ni Jane at;
“Paul, don’t make this harder on yourself. Maii-stress ka lang ‘yan eh. Don’t blame it all on you. Pareho tayong may kasalanan,”
“No!” madiing sagot ni Paul, tumingin lahat sa kanya ang bisita sa burol ni Mike. “He was always there for me when I need somebody to lean on; but I never returned the favor. Instead, I just fucked with his only crush,”
Tumahimik na lang si Jane. Hinihamas ang likod ni Paul para makahinga ito ng maluwag. Di nagtagal ay lumillim at bumuhos ang ulan, sila ay sumilong sa tent na nasa gitna ng sementeryo.
Sa di kalayuan ay may naaninaw si Jane na dalawang dalagang nalalakad papunta sa kanila, magkasuklob sa ilalim ng puting payong. Makalipas ang ilang sandali ay naaninaw na niya ang mga mukha nito at kinawayan niya.
“Grace! Rachel!” sigaw ni Jane.
Sa kanyang tabi ay nakaupo si Paul na tila nabigla sa pagdinig ng salitang “Rachel.” Para tuloy siyang nabuhayan ng loob at pinahid ang luha sa mata. Di nagtagal ay dumating si Rachel at Grace at agad ilang niyakap si Jane na nakatayo na ngayon.
“Salamat naman at nakapunta kayo,” sabi ni Jane.
“Hindi best… okay lang… I’ve got free time naman eh,” sagot ni Grace.
Si Paul ay nakaupo nang payuko sa silya, nakikinig sa pinag-uusapan nang mga dalaga, Di nagtagal ay napansin ni Grace ang pamilyar na mukha ni Paul at binulungan si Jane.
“Best, is that Paul?”
Uhmmm.. yeah, nakalimutan ko nga pala kayong i-introduce. Paul, this is Grace and Rachel, best girlfriends ko. Grace and Rachel, si Paul my bestfriend na boy,”
Tumingala si Paul at nginitian ang dalawang babae. Linapitan ni Jane si Rachel at pinaupo sa tabi ni Paul.
“Uhhmmm… guys usap muna kayo. may gagawin lang kami ni Grace,” sabi ni Jane habang itinutulak papalayo si Grace.
“So, he’s your best friend?” tanong ni Rachel.
Nagulat si Paul sa pagtatanong ni Rachel at nangatog ang kanyang tuhod. Tila sa electric chair nakaupo at kinakabahan sa pagsagot.
“Uhmmm… Yeah,”
“I’ve lost one of my best friends too, namatay siya nung Grade 3 pa ‘ko, nasunog yung bahay nila; unfortunately, he was one of them locked inside,”
“So, guy siya?”
“Yep. Bakit naman ganyan tanong mo?” tanong ni Rachel.
“Wala, kala ko kasi may takot ka sa lalaki,”
“Well, to be honest that’s true. But dahil yun sa isang pangyayari, and never ko ikukwento, hihi…”
“Okay, hindi na ako magtatanong. I can respect that,”
“Wow, nung isang buwan lang pasimpleng sinagasaan mo ‘ko tapos ngayon biglang gentleman ka na ha?”
“Pasimple?”
“Sus, wag mo nai-deny. Napansin kong sinisilipan mo ‘ko,”
“Aba… For a conservative girl alam mo din pag linalandi ka na,”
“Conservative ako, hindi manhid. And besides, I’m still a girl; alam ko pag minamalisya ako…”
“Sus…”
“Sus ka jan? Anyway, this Thursday is my 18th birthday, may sau-saluhan lang sa’min. Gusto mo sumama?”
“Debut mo? Sure kang magsasama ka ng stranger?”
“Bakit, ayaw mo? Fine…”
“Hindi-hindi… sasama ako… teka nga pala anung susuotin ko?”
“Bahala ka, kahit ano basta medyo formal,”
“Okay… eh panu address mo?”
“Eto oh…”
Sinulat ni Rachel sa isang tissue ang kanyang address at phone number. Inabot niya ito kay Paul.
“Jackpot to!” sigaw ni Paul sa kanyang isip.
Lumipas na ang ulan natuloy na ang pagburol kay Mike. Pumatak ng alas-kwatro nang hapon. Nagsi-alisan na ang mga bisita, natira na lamang ay si Paul, Jane, Grace at Rachel.
“Oh guys, una na ako ha?” pagpapaalam ni Grace.
“Sige samahan na kita, mauna na kami,” sabi ni Jane.
Naiwan si Rachel at Paul sa puntod ni Mike.
“Condolence ha?” sabi ni Rachel kay Paul.
“Thank you, at salamat din pumunta ka kahit di mo masyadong kilala si Mike,”
Ngumiti si Rachel at naglakad papalayo.
“Ay teka wait,” sigaw ni Paul habang hinahabol si Rachel.
“Uhmm… Wa-wag mo sanang isipin na tine-take advantage ko yung death ni Mike… t-tsaka I-I know tha-that this is all s-sudden pero… Rachel, pwede ka ba ligawan?”
Through The Photographs
Chapter 8: The Debut
“Ikaw ah, pasalamat ka medyo good mood ako. Ginu-good time mo pa ako,” nakangiting sagot ni Rachel at naglakad papalayo.
“Wait,” sabi ni Paul pero nakapaglakad na papalayo si Rachel. Nagkunyari ito na hindi siya naririnig.
Walang nagawa si Paul kundi umuwi na rin. Mag-isa na siay sa bahay matapos nialang mapagdesisyunan ni Jane na maghiwalay ng tirahan.
Hindi nagtagal ay dumating ang Huwebes, birthday ni Rachel. Nagtodo porma si Paul para ma-impress ang gustong lingawan.
Makalipas ng 30 minutes ay umalis na si Paul sa bahay dala-dala ang tissue kung saan nakasulat ang address at phone number ni Rachel, at isang napakalaking box kung saan may kasama pang bouquet nai-reregalo pa sa iniibig.
Naglakad siya sa terminal ng taxi at sumakay sa isa doon.
“Ma,padala naman po sa address na ‘to,” sabi ni Paul sabay abot sa driver ng address na nakasulat sa tissue.
“Ahhh… Kanila Donya Santos?” guni ng driver habang binabasa ang address.
“Excuse me po manong?”
“Kanila Donya Santos sabi ko, dati kong pinagkakautangan ‘to eh… sadyang napakabait na babae…” nakangiting sagot nang driver bago humarurot papalayo.
Matapos ang ilang minuto ay tumigil ang taxi sa isang mala-mansyon na bahay. Nagbayad si Paul at nagpasalamat sa driver bago bumaba. Namangha siya sa laki nang bahay, mukha ngang bigtime ‘tong si Rachel. Di nagtagal ay inindo niya ang doorbell at lumabas ang isang medyo ma-edad na babae.
“Oh, to… pasok ka dali,” sabi ng babae habang binubuksan ang gate.
“Magandang gabi po, ako po si Paul. Ahmmm,,, si Rachel po?”
“Andun sa loob, ‘lika pasok ka dito sa loob dali!”
Pumasok si Paul sa gate, doon pa lamang ay dinig na ang maingay na hiyawan at musika na nanggagaling sa loob ng bahay. Pagpasok niya nang pinto ay tumigil ang hiyawan, tumitig sa kanya lahat nang bisita sa birthday ni Rachel. Tumingin siya sa paligid, saka lang nya napansin na walang lalaki dito kahit isa.
Lumapit sa kanya si Rachel na kasama si Jane at Grace at tinapik sa balikat.
“People, uhmm… this is Paul. He’s a friend of mine too kaya wag kayo magulat, he doesn’t bite kaya ON WITH THE PARTY!!!” nakangiting sabi ni Rachel.
Nagsimula ulit ang nakakaindak na beat.
“Simula sa pinakataas ng katawan,
Hanggang sa, pababa nang pababa sa balakang, EVERYBODY NOW!
Shake it! Sh-shake it! Shake it! Sh-shake it!”
Nagsimula muling magsayawan ang mga bisita at kahit malaki ang bahay, siksikan pa rin sa dami nang taong dumalo. Ipinatong ni Paul ang kanyang regalo sa mesa kasama nang iba pa at nakisayaw na din. Halos mapunit ang kanyang damit dahil sa pagkuyog ng mga babae sa nag-iisang bisitang lalaki ni Rachel. Biglang may naramdaman si Paul na may humawak sa kanyang balakang na dalawang kamay, magkabilaan; at hinila siya papalayo sa agos ng tao. Si Jane at Grace pala ang mga ito.
“Grabe no? Girls party hahaha!!!” sabi ni Jane.
“Onga eh, ako lang ata lalaki dito bukod sa ta—“ bago pa matapos ni Paul ang sasabihin ay tinakpan agad nang dalawang babae ang kanyang bibig.
“Shhh!!! Kung ayaw mo na magpakamatay si Rachel sa mismong araw nang debut niya ay wag na wag mong sasabihin ‘yan,” sabi ni Grace.
“Bakit naman?” nagtatakang tanong ni Paul.
“We don’t know either pero grabe ang takot ni bestie sa ahh-mpph niya…” sagot ni Jane.
Natigilan si Paul, lumapit sa kanila si Rachel.
“Guys, okay lang kayo dyan?” tanong ni Rachel.
“Sure naman… LOVING THE PARTY BESTIEE…” painosenteng sagot nang dalawang babae. Ngumiti si Rachel at naglakad papalayo. Tahimik pa rin si Paul, na-alala niya ang nakaipit sa diary ni Rachel… ano kayang koneksyon nito sa pagkatao at naturingang phobia ni Rachel. Kaydaming tanong na umiikot sa utak ni Paul.
Lumipas ang maghapon, sa bahay nila Rachel:
“Anak, tumawag yung pinsan mo, yung tita mo daw, si Ate Lina eh naospital daw, malubha ang kondisyon, kelangan ko dun pumunta,” bulong nang nanay ni Rachel sa kanya.
“Sige po nay, ingat kayo ha?” magalang na sagot ni Rachel.
Sa pagpaalam nang nanay ni Rachel ay nawala ang music at tumigil ang sayawan.
“Guys! Bukasan na po nang gifts!” sigaw ni Grace.
Nagsihiyawan ang lahat at nagkumpulan sa tabi nang napakahabang mesa sa living room nila Rachel. Isa-isang binuksan ang regalo, halu-halo ang reaksyon nang mga bisita sa bawat nabubuksan na regalo ngunit si Rachel ay nakangiti pa rin at nagpapasalamat… Hanggang sa dumating na ang huling regalo, ang galling kay Paul.
“RRRRIIIIIIPPP!!!!” bumungad sa mga mapupungay na mata ni Rachel ang isang cage kung saan may apat na maliliit rabbit. Magkakaiba ang kulay sa isa’t isa. Walang ibang nasabi si Rachel kundi “Salamat nang marami,” Di nagtagal, nagsi-uwian na ang lahat nang bisita, nagsimula na silang mag-imis nang kalat at makalipas ang halos kalahating oras ay:
“Ui! Best, Great Party! Happy Birthday ulet!” sabay na sinabi ni Grace at Jane sabay beso kay Rachel.
“Sige, ingat kayo girls, maraming salamat sa tulong niyo!”
Naiwan sa bahay sila Rachel at Paul.
“Thanks for coming at helping na rin Paul ha?”
“Sure no prob, I had a great time naman eh, did you like my present?”
“Like? Love na love ko nga sila eh, I’ve always adored rabbits, hank you so much ulet ha?”
“Buti pa yung rabbits… ove mo, eh ako? kelan mo ba ako matututunan mahalin?” tanong ni Paul at tumitig sa mata ni Rache;. Ngumiti si Rachel at napatitig din sa nakakalusaw na mata ni Paul, tila nilulunod sa mga nakakatunaw na tingin nito. Inilapit ni Paul ang kanyang bibig sa malambot na mga labi ni Rachel. Dito na nagising si Rachel at iniwas ang mata at mukha kay Paul. May tumulong luha sa kanyang mata. Dali-dali itong tumakbo sa loob nang bahay at isinara ang pinto.
Walang choice si Paul kundi umalis na muli.
“Happy Birthday!” sigaw niya habang papalabas nang gate.
“ Bakit na naman?” tanong ni Paul sa sarili habang naglakbay papauwi.
comments/suggestions/constructive criticisms? Drop me a line:
[email protected] (14, male)