Lyka: Itong necklace na ito ang magiging symbol nang eternal friendship natin. Wag mong iwawala ha.
Me: Ahh(blushing).. Ok.
Lyka: (smiles)
______________________________________________________________
It has been 5 years since nung huli kaming magkita. But I can still clearly remember the angelic smile she had during that time. I kept true to my promise. I am still wearing the necklace she gave me. I wonder if she does too..
Kababata ko si Lyka. Siya yung babaeng nakatira sa bahay sa tabi namin. Dati, madalas hindi siya pinapayagan lumabas para maglaro. Ganon din ako. First meeting namin ay nung parehas kaming tumakas sa mga bahay namin. Since that day, naging matalik na kaming magkaibigan. But unfortunately, she had to go to Europe para doon mag-aral. Leaving me behind..
PRESENT
Coach: Kailangan nating ipanalo ‘to guys. This is our last chance to join the nationals! Daniel! Akala ko, hindi na kita ipapasok ulit. Please. Kayanin mo. Alam kong malala ang injury sa tuhod mo, pero please. Just this once. Ikaw na lang ang pag-asa ng team!
Me: Opo, coach!
Malubha ang lagay ng left knee ko ngayon. Nawalan ako nang balance mid-air, and to save my head from landing, I landed on my knee instead. Sa tagal ko nang paglalaro ng basketball, ngayon lang ako na-injure nang ganito kalala.
5 seconds remaining. Will I make it?
5 . . .
Walang room para sa doubts sa utak ko ngayon! I should make it!
4 . . .
Bahala na!!
3 . . .
106-107 ang score. Isa lang ang lamang ng kalaban. 5 ang bantay sa ilalim nang ring. Pero, I didn’t even flinch a little. Pakiramdam ko gumaan ang katawan ko at huminto ang takbo nang oras sa paligid ko . . .
*swoosh!*
2 . . . 1 . . . *BUZZ*
Coach: Yeheeeeeyyyyy! Panalo tayo! Daniel! Ang galing mo! Daniel? Daniel?! Daniel! Tumawag kayo agad nang ambulansya! Dali!
*********************
Everything went blank after the match. Namuti lahat nang nakikita ko. Nagising na lang ako, nasa isang hospital room na ako katabi ko ang girl bestfriend/fuckbuddy ko.
Rica: Hey! How are you? I was so worried about you nung tinawagan ako ng coach mo. How are you feeling?
Me: I’m fine . . . I guess. What happened to me?
Rica: Nawalan ka nang malay because of over fatigue. Also, you sustained too much damage than what your body can handle. Kung hindi daw naagapan agad yang tuhod mo, baka daw kinailangan nang i-amputate iyan.
Me: Ahh. Ok.
Rica: By the way, heard you did great with that match?
Me: Yeah. And my reward?
Rica: Easy there, honey. May sakit ka na nga, taglibog ka pa rin?
Me: Well then. Puwede mo naman i-confirm w/ your body kung talagang may sakit ako o gumagawa lang nang kuwento yung doktor.
Tumayo si Rica at tumabi sa akin. Gently, she held my dick and rubbed it. Pagkatapos, hinalikan niya ako wildly. Sobrang sarap nang labi niya. It’s so damn soft and it tastes sweet. Then, pinakawalan niya na ang matigas at galit na galit kong sandata.
Rica: You’re as big as ever. Masarap talagang kumain kapag ganito kalaki at kataba ang ulam.
Me: Ang dami mo pang sinasabi. Sisid na!
Nagsimula na siyang tsupain ako. Dinilaan niya nang dahan-dahan ang lahat nang parte ng ulo ng titi ko. Huminto siya para dilaan nang husto yung butas ng ulo. Sunod niya namang dinilaan yung katawan pababa sa eggs ko. Hindi na siya nakatiis pa, sinubo niya na nang buo ang titi ko.
Sobrang sarap niyang sumubo. Sinisipsip niya ako nang sinisipsip habang gumagalaw-galaw ang dila niya. Tuloy lang siya sa pagtaas-baba ng ulo niya, hanggang sa malapit na akong labasan.
Me: Hey! I’m cumming!
Rica: (smiles seductively)
Me: Ooooohhh!!! Eto na!!
Sinipsip niya nang sinipsip ang titi ko hanggang maubos niya ang katas na nilalabas nito.
Me: Next time we’ll talk, it’ll be on my room. Babasagin ko yung pula mo. Hehe.
Rica: Ok. And, by the way, diba, matagal mo nang binasag? Haha. See ya.
Ilang minuto nang makaalis si Rica.
*ring ring*
Me: Hey! It’s me! Who’s this?
Yaya: Daniel. May naghahanap sa’yo dito sa bahay. Lyka daw ang pangalan. Tinatanong kung nasan ka ngayon? Nung sinabi kong nasa ospital ka, gusto ka daw niyang puntahan. Ngayon na daw talaga. Ano?
Me: Of course Yaya! Visitor ko yan. Papuntahin mo agad dito. Ngayon na.
At last . . . Makikita ko na ulit siya. Hindi ko alam kung bakit pero kinakabahan ako. Kamusta ka na kaya, Lyka?
********************************
Hey! I’m new here. Name’s CarpeDiem. Hope you liked my story. I’ll be adding up the next chapter in a minute. Gotta sip a cup of coffee first. 