Sa isang liblib na lugar, sa isang malayong probinsya, pinulong ng Mother Superior ang lahat ng madreng kasama niya sa kumbento.
“Darating bukas si Monsignor,” pabungad niyang salita. “Mag babakasyon siya dito ng isang linggo. Umaasa akong magiging matiwasay at kaayaya ang magiging karanasan niya dito. Bigyan ninyo siya ng pagkakataong makapag-pahinga ng husto at huwag ninyo siyang gagambalain. Lalo na ikaw Novi,” sabay turo niya sa pinaka-batang nobisyadang si Novi. ” Dahil ikaw ang inaatasan kong kong mag-linis ng silid ni Monsignor sa panahong ilalagi niya dito. Nauunawaan ba ninyo ako?”
“Opo Mother,” sabay sabay na sagot ng mga madre sa harap ni Mother Superior.
Kinabukasan, dumating si Monsignor at tumuloy ito sa kanyang silid upang mag-pahinga at maligo dahil may kalayuan din ang kanyang nilakbay at medyo maalikabok ang daang tinahak ng kanyang sasakyan. Kasalukuyan siyang naka-upo sa bath tub at naliligo ng dumating si Novi. Hindi ito kumatok sa silid, at tuloy-tuloy na pumasok sa banyo dahil naka-gawian na niya ito at hindi rin naman siya sanay na may lalaki sa kanilang kumbento.
“Ay, sorry po,” gulat at nabiglang sabi ni Novi ng makita niya si Monsignor na walang saplot sa katawan at naliligo. “Nawala sa loob ko na nandito pala kayo. Sorry, di na po mauulit,” nahihiyang tuloy niya habang humahakbang ng paurong, patungo sa pintuan ng banyo.
“Sandali lang iha, nandyan ka na rin naman,” pahabol na bulalas ni Monsi. “Baka puwede mo akong matulungan. Hindi ko kasi maabot ang aking likuran. Maari mo ba akong hiluran?” Paki-usap niya.
“Ah…eh…sige po,” alinlangang sagot ni Novi na nag-aatubiling pumasok ulit sa banyo.
Inabot ni Monsi ang espongha sa kanya at sinimulan niya ang pag-hilod sa likod ni Monsi. Sa ginawa niyang ito ay unti-unting nabuhay ang alaga ni Monsi.
“Ay…ano yan?” namumutlang tanong ni Novi.
“Ang alin?” tugon naman ni Monsi.
“Yan o…” sabay turo ni Novi sa ulong naka-dungaw sa mababaw na tubig ng bath tub.
“Ah… ito ba?” Lalo namang nagalit ang tungkod ni Monsi sa nakitang reaksyon ni Novi. “Hindi mo ba alam kung ano ito. Ngayon ka lang ba naka-kita ng ganito?” nakangising tanong ni Monsi.
“Ano nga ba yan?” inosenteng tanong ni Novi. “Ngayon lang po kasi ako nakakita ng ganyan.”
May kung anong naglaro sa isipan ni Monsi. Hinawakan niya ang galit na alaga, tumayo sa bath tub at humarap kay Novi. “Makinig kang mabuti at ipapaliwanag ko sa iyo kung ano itong hawak ko. Pinag-pala ka anak dahil ang nakikita mo ngayon ay isang anghel ng diyos,” mahinahong paliwanag ni Monsi. “Nakikita mo ba ang dalawang pakpak ng anghel?” sabay turo ni Monsi sa kanyang bayag.
“Diyos ko po…” mahinang nasambit ni Novi habang nagku-krus ng ilang ulit. “Ganyan pala ang itsura ng isang anghel. Pero bakit po parang maitim ang mga pakpak?”
“Ganyan talaga ang tunay na anyo niyan. Sa katunayan anak, masasaksihan mo ang pag-pasok ng isang anghel sa pinto ng langit,” seryosong tuloy ni Monsi, na may namumuong maitim na balak sa kanyang isip.
“Talaga po…malapit lang ba dito ang langit?” kinakabahang tanong ni Novi. “Kasi po, hindi po kami pwedeng lumabas ng kumbento.”
“Mabuti pa anak, dito tayo sa kwarto ko mag-usap,” paanyaya ni Monsi kay Novi. “Sa katunayan anak, nandito ang pintuan ng langit,” turo ni Monsi sa pagitan ng hita ni Novi ng sila’y nasa silid na.
“Diyos ko, diyos ko,” hindi maka-paniwalang anas ni Novi. “Hindi ko akalaing nasa aking katawan pala ang pinto ng langit.”
Pinigilan ni Monsi na matawa sa narinig. Sa halip ay mahinahon niyang itinaas ang laylayan ng damit ni Novi, “Huwag kang matakot iha.” Ibinaba niya ang panty nito at pina higa sa kama. “Huwag kang mahiya at huwag kang mag alala, ipapakita ko lang sayo ang pinto ng langit.” Hinimas ni Monsi ang pinto ng langit.
“Ooohhh…” Langit ang naramdaman ni Novi. Pinindot pindot ni Monsi ang door bell sa gawing itaas ng pinto. “Aaaahhhh….” Paki-wari ni Novi ay kumalembang ang samut-saring kampana sa kanyang isipan. Kusang bumukaka ang hita ni Novi at ginanahan naman si Monsi sa pag pindot ng door bell. Makaraan ang ilang sandali, dahan-dahang ipinasok ni Monsi ang anghel sa pinto ng langit. Nahirapan itong makapasok bagamat basa na ang masikip na lagusan.
“Ayyy…” singhap ni Novi. “Araaay…”
“Shhhh… relax ka lang…” bulong ni Monsi habang patuloy na nag labas pasok ang kanyang anghel sa pinto ng langit. Ng mabasa ito ng husto ay bumilis ang kanyang pag-ulos.
“Oooohhhhh…. m-m-m-masarap…. aaayyyy…” daing ni Novi.
“Diyos koooo…malaapit naaaaaa” impit na nasabi ni Monsi. Lalong bumilis ang kanyang pag kantot kay Novi.
“Sigeeeeee… pasok mo na pati ang pakpak…aaaaaaahhhhhhhhhhhh….” Nilabasan na si Novi.
“Ayan naaaaa….” sigaw ni Monsi. Sumuka ang kanyang anghel sa loob ng langit sa labis na sarap na naramdaman sa kabastusang ginawa nito.
Samantala, ng mga sandaling iyon, tuliro at alalang-alala na si Mader sa pag hahanap kay Novi. Ilang oras na siyang nag hahanap at halos na-ikot na niya ang buong kumbento ngunit hindi niya makita si Novi. Tanging ang silid na lamang ni Monsi ang hindi niya natitingnan kaya’t naisipan niyang mag tungo doon. Akmang kakatok si Mader sa pinto ng lumabas si Novi. Pawisan ito. Magulo ang buhok at gusot ang damit.
“Saan ka ba galing bata ka ha at kanina pa kita hinahanap,” galit na tanong ni Mader.
“Ah… eh… k-k-k-kasi po…” pautal-utal na sagot ni Novi.
“Ano… anong kasi po. Anong ginawa mo diyan sa loob ng kwarto ni Monsignor?” nakataas ang kilay na singhal Mader.
“Kasi po… si M-M-Monsignor po…” Kinuwento ni Novi ang milagrong naganap sa silid.
Ng matapos ang pag sasalysay ni Novi… “Ano kamo…” namumula sa galit na sigaw ni Mader. “Sa edad mong iyan e nag-paloko ka pa sa matandang iyon, ang tanga mo naman. Hindi mo ba alam kung ano talaga yung nakita mo? Nasa ganyang edad mo ako ng mamulat ang mata ko sa katotohanan,” labas lahat ang ugat sa leeg na bulyaw ni Mader. “Pari pa lang si Monsignor noon at siya ang nag turo sa akin ng katotohanan.”
“Eh.. kung hindi po anghel iyong pumasok sa langit, eh.. ano po yon?” naiiyak na tanong ni Novi.
“Ang tanga mo talaga…” naka pamewang na sagot ni Mader. “Ang sabi niya sa akin, yon ang trumpeta ni San Gabriel. Tanga, tanga, tanga…”