***
“R, mahal mo ba talaga ako?” seryosong tanong ni Brian sa akin habang nag-uusap kami sa garden ng bahay nila.
“Oo naman! Bakit mo ba biglang natanong?” diniligan ko ang mga bulaklak nila.
“Yung tipong, masasaktan ka kapag nawala ako?” tanong niya uli.
“Ano ba sinasabi mo.. syempre! Mamatay ako kapag nangyari yun.” Natatawa na lang ako sa mga tinatanong niya. NAglalambing siguro.
“Bakit ka naman mamamatay? Eh nabuhay ka naman ng 16 years ng wala ako…” parang bata ang tono ng boses niya ngayon.
“Sabihin na nating mabubuhay ako kapag nawala ka, pero parang wala na ding saysay buhay ko nun. Hahaha.” Pinipilit kong magpakacheesy para matawa sya. Kanina pa kasi sya seryoso e.
Bigla niya akong niyakap habang nakatalikod. Kinilig naman ako sa ginawa niya. For me kasi, the sweetest thing that a guy can do is to hug me from behind…pero ang problema malakas ang kiliti ko sa tyan kaya eto nabitawan ko yung hose. Umikot-ikot tuloy kaya nabasa kaming dalawa.
“Brian namannn eee!” may halong landi ang boses ko. Sadya talaga. Lagi kasing natatawa si Brian kapag ginagawa ko yun.. Para daw akong batang nanlalandi ng kalaro..
Kinuha niya yung hose at tinapat sa ulo ko sabay sigaw ng
‘I love you so much!”
Niyakap ko sya para maagaw ko sa kanya ang hose.
“I love you…more.” Sya naman ang binasa ko.
Lecheng mga matamis na sabihan yan oh! Kinikilig ako! AHAHA. I love this guy.. a lot. Hindi ko alam kung anong gagawin ko kapag nawala pa sya..
“Nga pala, next month, sa anniversary natin, punta tayo sa resort nila tita Maya kung saan tayo unang…” tapos natawa sya.
“..unang ano!” hinampas ko sya. Tumawa sya at tinaas baba ang dalawang kilay.. parang sinasabing, “Alam mo na…”
“Fine, sino kaya bumigay nun? HA!” kunwari nagalit ako para lambingin niya ako. ^^
“Ney naman.. biro lang yun…” niyakap niya ako uli.. tumutulo ang tubig mula sa damit naming dalawa. “Sige na, ako na yung mahina nung time na yun..” mas humigpit ang yakap niya sa akin.
Tumawa na lang ako at mas diniin ko pa yung mukha ko sa dibdib niya. Naalala ko yung unang beses na dumapo ang pisngi ko sa dibdib niya, ang alam ko galit pa ako sa kanya nun pero ngayon… I’m sure… 101% na pagmamahal na lang. 
“Pero may isang condition…” bigla syang nagsalita. Pinagmasdan ko siyang ngumisi sya.
“Ano na naman yan?” tanong ko. Lagi kasi akong talo kapag may mga condition e. Laging pabor sa kanya.
“Sa mismong araw ng anniversary natin, bawal pag-usapan ang past at future… present lang.. yung mismong araw lang ang pwedeng pag-usapan… Okay?”
“Ha? Ang boring naman nun!”
“Hindi magiging boring yun, dahil ako ang kasama mo.” Kinuha niya ang hose na kanina pa nakababa sa lupa at binasa na naman ako.
“Haha, tama.. dahil IKAW ang kasama KO.”
Bigla niyang nabitawan ang hose at napaluhod sya.
“BRI!” napasigaw pa ako. Nakahawak sya sa dibdib niya na parang masakit ito.
“Acting lang.. Chhk. INGAT!” ginaya niya yung commercial ni John Lloyd…
Nagtawanan kaming dalawa. Nakakainis! Lagi niya akong pinapakaba! Lagi niyang ginagawa sa akin yan this past few months.
…
“Good Morning! Happy Anniversary!” tinawagan ako ni Brian. “Ready ka na ba?”
Mga 9am ng umaga ng tumawag sya.
“Yes! Pero bakit ganun, kung kelan 2nd anniversary natin, doon ka pa naging di gentleman! Hindi mo man lang ako susunduin dito.” Tampo mode na naman ako.. per sa totoo lang, okay naman na sa akin yun. 1 week kasi si Brian sa Tagaytay kaya di na nya ako masusundo.
“Sorry..” nalungkot ang boses niya.
“Joke lang.. eto naman.. naiintindihan ko naman situation mo.. Can’t wait to see you.. Take care!”
“Ako din e… I miss you.. Ingat ka din ha.. I’m on my way.. baka mauna ako sayo.” malambing ang boses niya.
“Ikaw ang mas mag-ingat ha! Ako ipagdadrive ni manong, ikaw walang driver! Focus ka sa pagddrive! O sige na, I love you, ney.”
“I love you, too.”
Nawala na ang linya.
3 hours later…
“Brian!!!” sigaw ko nang makita ko sya. Tinalunan ko sya, pumulupot ang mga paa ko sa bewang ko. Buti nga nasalo niya ako. Hinalikan ko kaagad sya sa labi. Binaba niya ako nang dahan-dahan. Ang kamay ko naman ang pumulupot sa batok niya at ang kamay niya ang nakahawak sa bewang niya.
Niyakap ko sya uli.. Nung una, hindi ko maramdaman na nakayakap sya sa akin pero bigla na lang humigpit ang yakap niya.
“I missed you!!” sinabi niya sa akin.
“O.A ka din noh!” tumawa ako pero sinabi ko din naman sa kanya na miss ko na din sya.
“Oh, paano, kain na muna tayo ng lunch.” Dinala niya ako sa likod ng rest house. Nandito pa rin yung duyan. Naalala ko na naman yung time na, galit na galit ako sa kanya dahil dati para ‘daw’ sa kanya ‘one night stand’ lang ang nangyari sa amin. Ang sarap sana nyang inisin ngayon kaso, bawal nga palang magbanggit ng kahit ano tungkol sa nakaraan.
Meron ng mga nakahandang pagkain sa lamesa. Bakit ba tuwing sinosorpresa ako ni Brian, ready na lagi ang pagkain? Baka naman may gayuma tong mga to, kaya hindi mawala wala ang pagmamahal ko para sa kanya. Natawa na alng ako sa mga iniisip ko.
“Oh, bakit?” tanong niya.
“Wala lang.. naisip ko lang na may gayuma tong mga pinapakain mo sa akin.”
“HAHA, hindi ko na kailangan ng gayuma para mahalin mo ako.”
“Ah ganun!”
Nagkulitan lang kami habang kumakain. Hindi ko alam kung bakit biglang kumulit si Brian ngayon. Ano kayang meron?
Pagkatapos kumain, nagpahinga muna kami. Nanood ng movie sa resthouse. Nang bandang 5pm, umakyat kami sa taas at lumabas sa terrace. Pinanood namin ng sabay sang sunset.
“Ang ganda…”
Nakakainis! Hindi ko na naman masabi na dahil sa kanya, hindi ko napanood ang sunset dito 2 years ago!
“Mas maganda to..” tapos tiningnan ko sya. Nakatingin sya sa akin.
“Sumusobra na yang mga cheesy lines mo ah..” pinisil ko yung ilong niya.
“Aray..” sumimangot sya. Namiss ko din yung nakakunot niya noo ah.
Hinila niya ako pababa at palabas ng rest house.
“Saan tayo pupunta?” tanong ko.
“Basta…”
Tapos nakarating kami sa tabing dagat. Madilim na nung time na yun.. Ilaw na lang sa restaurants ang nakikita. Ang sarap pa ng simoy ng hangin.
Inabot niya sa akin ang isang papel… yellow paper… parang yung last time din ah.
“Flashlight?” inabot niya sa akin ang maliit na flashlight.
“Ready ah.”
Nakakatuwa naman, mukhang nakaplano talaga ang mga gagagawin naming ngayong araw.
“Ideal Date: …a walk in the beach with the guy I like.”
“Paano mo… nung 1st year pa to ah!”
“Oops,no past/future.. present lang…” kinuha niya uli sa akin yung papel.
“Ikaw kaya nag-umpisa..”
“Okay lang yun, pagbigyan mo na ako..” ngumiti sya.
“Lagi na lang… hay, sige na nga..”
Ano pa nga ba ang gagawin namin dito?
Nag-usap lang kami about sa mga nangyari ngayong araw at kung ano pang mga gusto naming gawin. Tapos bigla na lang akong hinila ni Brian patayo. Kiniliti niya ako. Ako naman, tumakbo. Syempre, malakas kiliti ko..
Kapag nahahabol niya ako, bubuhatin niya ako tapos papakawalan bigla at hahabulin uli, Basta..tipikal na habulan sa beach!
PAgkatapos ng harutan at lambingan sa dalampasigan… napagod na din ako at napagdesisyunan naming umuwi na.
“Ney, ayaw mo bang sumabay sa shower?” tinawag ko si Brian.. Pakipot na naman. Haha.
“Sunod na lang ako!” sigaw niya.
Bahala ka.. mamaya ka din.. Akala mo ah! 
Pagkatapos ng sobrang tagal na paliligo, lumabas na din ako ng banyo ng nakatapis lang. Nasaan kaya yung si Brian.. Wala sa kwarto e.
Lalabas n asana ako para hanapin kaso bigla bumukas ang pintuan at pumasok si Brian ng nakaboxers na lang. Mukhang nakaligo na din sya dahil basa ang buhok niya.
Nakatingin sya sa akin… or mas bagay ang salitang nakatulala. Napansin ko ding may bumukol sa harap niya.
“Hui, para kang nakakita ng multo dyan.”
Pinatay niya bigla ang ilaw. Takot pa man din ako sa dilim.
“Brian! Buksan mo yung ilaw. Alam mo namang takot ako sa dilim!”
Biglang may yumakap sa akin-yakap na may halik sa leeg.
“Huli ka! Haha.” Binuhat ako ni Brian at inilapag sa kama. Hinila niya ang towel na nakabalot sa akin at sinimulan niya akong halikan. Hinalikan ko na din sya.
Napakagentle ng halik niya sa akin ngayon… hindi ko maipaliwanag kung anong feeling. Parang first time kong halikan si Brian. Bakit ganito?
Nahiga sya sa tabi ko at tumagilid naman ako para mahilakan ko pa rin sya. Dahan-dahan kong idinaan ang kamay ko sa tyan niya papunta sa ibabaw ng boxers niya. Ang tigas na nga.
“Ahh, R..” ungol niya nang himasin ko ang titi niya sa ibabaw ng boxers. Pinisil-pisil ko pa ang titi niya.
“Uhhhh!”
Ipapasok ko na sana ang kamay ko kaso pinigilan niya ako. Inihiga niya ako uli. Hinalikan niya muna ang noo ko… mata… ilong… labi… leeg… Dinilaan niya pagitan ng mga suso ko hanggang sa mismong suso ko na ang dinidilaan niya. Sinisipsip niya ang mga nasa paligid ng nipples ko pero iniiwasan nya ang mismong utong ko.
“Bri..” inaayos ko ang ulo niya para madilaan na niya yung nipples ko. Pero mukhang sinasadya nya talagang sabikin ako. “Ney naman…”
Kinapa na niya ang pussy ko…
“Uhh, Brii.”
Tapos bigla niyang itinigil ang paggalaw sa clit ko. Katulad sa nipples, pinipilit niyang iwasan ito. Pero kahit ganoon lang ang ginagawa niya, alam kong basang-basa na ang pussy ko.
“Sht ka Bri.. wag mo na ako pasabikin…please, please..” First time gawin sa akin ni Brian to.. Hindi kasi sya teaser e. Kapag sinabi ko na ang magic word, papayag na sya.
Pero iba ngayon, ilang minutong pagmamakaawa ang ginawa ko para lang masunod ang gusto ko. Bigla na niyang sinipsip ang utong ko at nilaro ang clit ko ng sabay. Sht. Muntik na ako labasan dun ah.. Basang-basa na ang puke ko.. Fck! Ibinuka niya pa lalo ang pussy ko at ipinasok ang dila niya pagkatapos ay didila na naman sya pataas hanggang sa clit ko.
Humiga uli si Brian at sinabihan niya akong umupo sa tyan na. Ginawa ko naman. Habang hinihimas niya ang legs ko, unti-unti niya akong pinapaharap hanggang sa nakatapat na ang pussy ko sa mukha niya. Napakapit ako sa headboard ng kama ng naramdaman ko ang dila niya sa pussy ko. Dahan-dahan niya munang pinaikot ang dila niya sa clit ko. Unti-unti itong nagiging mabilis at madiin.
“Sht ka Brii!! Uhhh..Bakit ganito ka ngayon?” dalawang kamay ko na ang nakakapit sa headboard ngayon..
Mas lalo niya pang ginalingan. Kinagat-kagat niya nang marahan ang clit ko.. pagkatapos ay bigla niya itong sisipsipn. Ang diin na ng paghimas niya sa mga hita ko.. Rinig na rinig ko ang pagsipsip niya sa puke ko.
“Uhh, shttttt!” ginigiling ko na ang balakang ko.. “Damn!! Brrii! Hahh.. Haahh.. Sige paaahh.. Sipsipin mo ng mabutiii..” nababaliw na talga ako sa ginagawa ni Brian… Ramdam ko kung gaano na kabasa ang puke ko.. Lahat sinasalo ni Brian..
“Bri.. Briannn.. UHHHHH!” hindi ko na nasabing lalabasan na ako dahil sa sarap!
Hindi pa rin tumigil si Brian sa pagkolekta ng katas na lumabas sa puke ko.. Pinakamasarap na orgasm ata ito sa sexlife naming dalawa.
Tumayo ako ng kaunti para makatihaya na sa kama..
“Grabe ka Brii! Bakit ngayon mo lang ginawa sa akin yun! Hahh.. Hahh.” hingal na hingal ako.. at pansin ko din kay Brian yun kahit di ko pa sya kita… Dinig na dinig ko din ang mabigat ang malalim niyang paghinga.
Binuksan ko ang lampshade katabi ng kama na gamit namin.
“Sarap ng puke mo! gusto ko pa kainin!”
hindi ko alam kung bakit libog na libog kaming dalawa ngayon! Para hindi kami ito!
Hinawakan na niya uli iang legs ko at ibinuka ang mga ito.. Akala ko ipapasok na niya ang titi niya.. yun pala lalaruin lang niya uli ito.. Napaangat ang balakang ko..
“Sht, bri, sensitve pa clit ko..”
Ngumiti lang sya at nagpasok ng isang daliri sa butas ng puke ko…
“Uhh! Bat ang libog mo ngayon! AHhh..”
“Gusto ko magcum ka din sa fingers ko..” kakaiba ang ngiting ibinigay sa akin ni Brian.. Bakit ganito sya ngayon?
Naglalabas-pasok na ang isang daliri niya sa puke ko at dinagdagan niya pa ito ng isa.. Napasinghap ako sa sarap..
Hinawakan ko muna ang kamay niya para pigilan dahil lalabasan na naman ako kaagad nito.
“Wag, hon..” iniiwas niya ang kamay ko.. “Hon?” tanong ko sa sarili ko.. Syempre, honey ang tawagan namin diba? Wag ka nga mag-isip, R…
“Brii, uhh, lalabasan na naman ako niyan.. Uhhh.. baka mawalan naa..”
bigla niyang binilisan ang paglabas pasok ng daliri niya sa puke ko..
“..mawalan ng?” tanong niya na parang normal lang kaming nag-uusap.
“…shht!! Brii! Ba’t mo ba ako pinapalibog ng ng ganito!! Uhhh.. wala na talga akong magiging energy mamaya..Ahhhh.”
“Ako lang magttrabaho lahat ngayon, R.. sige lang..” nanginginig ang boses niya na parang sabik na sabik sa ginagawa namin… Yung ungol ko sobrang lakas na!! Halos matanggal ko na ang bedsheet ng kama sa higpit ng hawak ko dito..
Ginalaw ni Brian ang clit ko. Sinalat niya ito.. Akala ko nung una sensitive pa pero hindi na.. libog na naman ako.. malapit na naman..
“Briii, malapit na namannnnn.” tinouch niya ang g spot ko kaya ungol na naman ang naisagot ko habang nilalabasan.. “Uhhh.. Haaahh. Briannn.. fck me now!”
tinapat niya ang ulo ng titi niya sa clit ko. Ni-rub niya muna ito sa puke ko bago pinasok nang dahan-dahan.
“UHHHH.” umungol si Brian… Ang bagal ng pagkakapasok niya…parang ninanamnam ang bawat sandali na nasa loob ng puke ko ang titi niya.
“Ang sikip mohh.. sobra..ahhh.” Nilagay ni Brian ang mga kamay niya sa gilid ko. Magkatapat na magkatapat ang mukha naming dalawa. Nakatingin lang sya sa akin hanggang sa masagad niya ang titi niya sa puke ko..
Pareho kaming napaungol.. Hindi muna sya gumalaw. Hinalikan niya ako… dila sa dila.. Napahawak ako sa ulo niya.
Unti-unti na syang gumalaw habang naghahalikan pa rin kaming dalawa.
Tapos bigla na lang syang bumangon at itinaas ang dalawa kong paa. Sht.. mas ramdam ko ang laki ng titi niya sa loob ko!
“Brrii, Ney!!!” ungol ko.. “Dama ko.. ahh.. titi mo sa loob.. sht.. Uhh. Sobrahh.”
Bumilis pa lalo ang pagbayo sa akin.
“Tang-ina, R.. ang sarapp mohh!!” talagang nakatingin sya sa akin nang sinabi niya un. Mas ginanahan tuloy ako..
“Bri, sa ibabaw ako..Uhh..”
Tiningnan niya uli ako at isang madiin, malalim at sagad na pagbaon ng titi ang sagot niya sa akin.
“AHHH!”
Mga ilang beses niyang inulit yun bago nilabas ang titi nya sa puke ko.
“Kala ko ba wala ka ng energy?” ngumisi sya.. tapos umupo sa gilid ng kama.. Sinundan ko naman sya at tumayo sa harap niya.
“Humiga ka na..” sabi ko sa kanya..
“Ayaw.” tapos hinila niya ako papunta sa kanya. Hinalikan niya uli ang mga suso ko habang ang mga kamay nya ay nasa butt ko. Pinasampa niya ako sa kanya.. Ramdam ko ang titi niya sa tapat ng puke ko..
Pinapahiga ko na sya dahil gusto ko na uli ipasok. Hindi ko kasi makita kapag nakaupo sya dahil nakatalikod sya sa lampshade.. madilim.. Kapaan na lang tuloy ang nangyari. May sakit ata tong si Brian ngayon ee. ang arte.. haha.
“UHhhh.” Niyakap ko si Brian habang binababa ko ang puke ko sa titi niya.. “Shht..” nakatapat ang bibig ko sa tenga niya. ”Ano ginawa mo sa tagaytay? Parang lumaki ang titi mo? Ahhh.” bumibilis na ang pag giling ko sa ibabaw niya..
“Talaga? Uhh.. nahorny lang talaga ako sa’yo, R.. Uhh, Ahh. Ang init ng puke mohh.”
Hindi na ako nagsalita… ungol na lang…
“Shht ka Bri!!” napakapit ako sa mga balikat niya.. “Ayan na naman akoo..” binilisan ko na ang pagtaas baba sa titi niya.
“Ako din, R.. bilisan mo pa..Uhh.. sige..Uhh..” nakakapit na sa balakang ko si Brian kaya mas malalalim ang naabot ng titi niya sa loob ko..
“Eto na R… Uhh, fck. Ang sarap mohh. eto naa”
Naramdaman kong biglang may pumutok sa loob ko… Oh sht he cummed inside me.. ewan ko, imbis na nerbyosin, mas lalo pa ako nahorny.. “Uhhh..” napakapit ako sa ulo ni Brian habang nilalabasan.. Nakalmot ko pa ata sya sa likod.. Hindi ko alam kung naramdaman niya dahil hindi naman sya umaray.
Napahiga na si Brian at umalis naman na ako sa ibabaw niya at tumabi sa kanya.
“Iba talaga pag anniversary..” biro ko sa kanya.. Tumawa lang sya at dumapa..
Shouldn’t he say, I love you? Ganun kasi si Brian, kapag natatapos kami.. Hay, ewan, masyado lang siguro akong nag-iisip..
Naalala ko yung nakalmot ko kay Brian kaya umupo ako sa tabi niya at hinawakan ang likod niya. Hinahanap ko yung kalmot para malagyan man lang ng gamot.
Tapos may napansin ako..
Nasaan yung balat ni Brian dito?
Haha, malabo lang siguro mata ko.
Binuksan ko ang ilaw at bumalik uli sa kama. tiningnan ko uli ang likod ni Brian…
WALA.
Kahit na ilapit ko pang mabuti ang mata ko, hindi ko mahanap yung birthmark niya… Yung birthmark niya… imposibleng mawala yun di’ba?
Hindi ko alam kung anong gagawin ko..
“Brian..”
“Hmm?” sagot ng lalaking nasa tabi ko..
“Kelan birthday ko? the real one.”
“March 11, 1993.” sagot niya..
Then naalala ko yung mga nangyari kanina..
mas makulit si Brian… naging teaser sya… ‘Hon’ ang tawag niya sa akin na dapat ay ‘Ney’…
Tiningnan ko ang lalaking katabi ko…
Could it be…
“Miguel?” mahina ang pagkakasabi ko.. Please, wag mong gawin sa akin to.. Sinusubukan kong maging kalmado.
“Ha?” humarap sya sa akin. “Miguel’s not here.”
“How dare you…” unti-unti ng tumulo ang luha galing sa mga mata ko.
“R, ano ba? It’s Brian..”
“Hindi ikaw si Brian..” lumayo ako sa kanya.. “..dahil kung ikaw si Brian, you should have answered ‘March 17, 1993′. That’s my real birthday.”
Sabi ng parents ko, nagkamali ang pagkakalagay ng birthday ko sa birth certificate… Dapat talaga 17 yun kaso naging 11 ang pagkakasulat.. Ang pamilya ko at si Brian lang ang nakakaalam nun. There is no way that Brian will forget about that!
Napanganga ang lalaki sa harapan ko.
“Let me explain, R.” halata sa mukha niya na guilty sya.
“Miguel?” tanong ko pa rin.. Hindi sya sumagot. “Is it you, Miguel?” sigaw ko kahit alam kong sya yun..
“Yes.. It’s me, Miguel..”
Naiyak na talaga ako nun..
“Bakit? Hindi ko akalaing magagawa mo sa akin to.. sa aming dalawa ni Brian.. hindi lang kami ang niloko mo.. pati ang girlfriend mo ngayon!”
“I’m sorry.. Hayaan mo muna ako mag-explain.. Please, R! Pakinggan mo muna ako!”
Tumakbo ako sa loob ng C.R at ni-lock ang pinto.
Kaya pala.. kaya pala.. kaya pala iba..
Kaagad akong naligo.. Sinasabi ko sa sarili ko na hindi ko naririnig ang mga katok ni Miguel.. Nilinis kong mabuti ang sarili ko.
“I’m sorry, Bri.. Dapat alam kong hindi ikaw yun..”
“R!!! Open the door! Pakinggan mo muna ako!” sumisigaw na si Miguel sa labas..
“Calm down R.. Calm down..” paulit-ulit kong sinabi sa sarili ko bago ako lumabas.. Nakatwalya na ako nun..
“R..”
“Magbihis ka muna..” naghagis ako ng mga damit sa kanya. “Get out.. sa labas ka magbihis.” hindi ko sya matingnan.. ni humarap sa kanya, hindi ko magawa! Narinig ko na lang ang mga yabag ng paa niya na palabas ng kwarto.
Pagkatapos magbihis, naupo ako sa sofa habang pinipigilang umiyak.. Narinig ko ang boses ni Miguel..
“Pwede na ba?”
Hindi ko kayang dito mag-usap.. Ako ang lumabas ng kwarto..
“Brian planned this..” simula niya.
“The sex thing? Wow. Ang ganda naman ng plano niyo, ano to, huhulaan ko kung sino sa inyong dalawa ang kasex ko?” pati kay Brian nagagalit na ako.. hindi ako makapaniwala sa mga nangyayari.
“No, okay, sa sex, inaamin ko, wala sa plano yun. It’s my fault.. Sinubukan ko namang hindi maarouse.. believe me. Iniwasan ko mapunta tayo sa ganoong sitwasyon..Sorry.”
Hindi ko alam kung matatawa, maniniwala o maiinis ako sa sinabi niya.
“Basta ang plano lang ni Brian ngayon ay maramdaman mong kasama mo sya sa araw ng anniversary niyo..at sinabi niya.. makipagbreak ako sa’yo once we get back in Manila..”
“So gusto niya makipagbreak?! Bakit hindi na lang niya sinabi! Madali naman akong kausap ah! Kung ayaw na niya, hindi ko sya pipilitin! Where is he?” tanong ko.. I’m trying to act calm kahit na sobrang nasaktan ako sa sinabi ni Miguel.
“He’s in states…please don’t let me do this..” umiling si Miguel. Pinagpapawisan sya kahit na malamig naman..
“Sabihin mo kung ano ginagawa niya doon! Bakit hindi sya ang dumating dito! Bakit hindi lang sya ang makipagbreak sa akin! Sawa na ba sya? Hindi na niya ako mahal?” nawala na naman ang pagkakalma ko. Hindi ko alam.. it hurts so much..
“I don’t think I can do that now, R.. Umuwi na muna tayo ng manila. I’ll explain everything there.”
“I can’t..” umiling ako.. “Kailangan ko ng malaman ngayon ang totoo.. Bakit kailangan niya pang ipaalala sa akin to kung hihiwalayan na din naman niya ako! Gusto lang niya akong saktan!”
…
“He’s getting ready for an operation..” dahan-dahang sinabi sa akin ni Miguel.. Nabigla ako sa sinabi niya. “..ginawa namin tong plano na to, so that you will hate him. Inisip niya, makakamove-on ka kaagad kung sakaling…hindi sya makasurvive.. I know it’s lame.. Pero yun ang gusto ni Brian.. he said it is his last wish..”
DUG DUG DUG
Mas lumakas at bumilis ang tibok ng puso ko.
“What.. what are you saying?”
“..heart transplant, R.. He wasn’t in Tagaytay.. nasa ospital sya..”
Nanghina ako sa sinabi niya…
“..at nung tumawag sya sa’yo kanina.. papunta na sya sa airport.. 1 week from now, maooperahan na sya..”
Nawala ang galit ko kay Brian at Miguel pero napalitan ng sakit… sakit at kaba.. Napaupo ako sa tapat ng pinto..
“You’re lying..” tiningnan ko si Miguel. “Tell me, you are lying!”
Umiling siya.
“Paano nangyari yun! Brian is healthy.. Hindi ko sya nakikitang nasasaktan! Bakit! Bakit hindi ko alam! Bakit hindi ko naramdaman.”
Then naalala ko nung nasa garden kami…at lahat ng pagkakataong umaarte syang may masakit sa kanya. Hindi pala yun acting.. dapat alam ko yun! dapat naramdaman ko. Hindi ko mapigilang magalit sa sarili ko..
Biglang may pumatak na luha galing sa mata ko. Nagsimula na akong lumuha ng hindi ko namamalayan.
“R, 2 years ago… pumunta din kami sa states dahil may aayusin kami di’ba? yung problemang yun ay ang sakit ni Brian.. Dapat ooperahan na sya nun. May donor na nga e. But then, binawi ng doctor ang decision at sinabing hindi na kailangan ni Brian ang surgery. Gamot na lang. We were so happy.. pero ngayon,tsk. f*ck the doctors..” may halong pagluluksa at galit sa boses niya.
“Bakit ngayon niyo lang sinabi sa akin! May karapatan akong malaman..” mahina ang boses ko…
“..pero may mas karapatan si Brian na ilihim sa’yo ang problema niya.”
Tiningnan ako sa mga mata ni Miguel..
“You know what…” Siya naman ngayon ang naupo sa tapat ko… Kalmado ang mukha niya pero deep inside alam ko nasasaktan din sya.
“Tinatanong ko lagi sa Diyos… bakit puso pa? Sa dinami-dami ng pwedeng maging sakit ni Brian, ba’t sa puso pa? Pwede namang kidney, bonemarrow, at iba pang organs na kapag dinonate ko, mas malaki ang chance na makakasurvive kami pareho. But still, I am willing to give my heart to him.. Pero ayaw niyang pumayag.. sabi niya,
‘Bro, you’re my twin. Kahit na mawala ako, basta nandyan ka, parang nandito pa rin ako. Mas maganda na yun kesa tayong dalawa ang mawala..”
“Kaya mas natagalan ang paghahanap ng panibagong donor…mas bumaba ang chance niyang makaligtas after ng operation…” nakita kong nanginginig ang mga nakasarang kamao ni Miguel.
Napahagulgol na lang ako… Ang sakit.. wala akong magawa para sa taong mahal ko.. Hindi ko sya mapuntahan doon kahit na gustuhin ko. Alam ko kailangan niya ako… Kailangan ko din sya…
Makikita ko pa kaya syang ngumingiti? Makikita ko pa ba yung mga kilay niyang madalas magsalubong? Makikita ko pa bang buhay ang taong mahal ko?
Hindi na ako nakapagsalita. Napaupo na lang ako sa tapat ni Miguel at umiyak ng umiyak.
Umiyak ng umiyak hanggang sa namaga na ang mata ko… hanggang sa mapuno ng luha ang damit ko… hanggang sa mamanhid na ang mukha ko…
I can’t stop crying…
I know… I won’t stop crying..