Sa nakalipas na sampung taong pagsasama nila ng kanyang kabiyak na si Bart ay hindi man lang sumagi sa isip ni Verna ang magnasa sa ibang lalake….pero nagbago ang kanyang damdaming seksuawal ng magtagpo muli sa hindi inaasahang pagkakataon nila ni Simon…
Hindi niya inisip na magkaroon ng realsyon sa ibang lalake…subalit sa nakaraang tatlong lingo ay ‘binago’ ito ng kanyang asawa sa isang gabing pangyayari sa araw ng anibersaryo ng kasal nila ni Bart at sa kanyang kaarawan…
Mahal niya si Bart at halos sambahin niya ito upang masuklian man lamang ang pagmamahal at pag-ibig na idinilig sa kaniya nito magmula ng sila ay ikinasal…ngunit ang isang gabing iyon ay nag-umpisa sa maliit na siklab ang tawag ng laman na magnassa siya sa lalake na hindi si Bart…at sa dinami-dami ng lalake e kay Simon pa…si Simon pa, ang huling kasintahan niya na naging apurado sa lubos pakikipagtalik sa kanya noon..!!!
Dala marahil ng labis na pagmamahal kay Bart ay naging mapangahas siya at mapusok na umayon sa kagustuhan ni Bart ng gabing iyon bilang tanda ng pagtanggap sa tanging reagalo mula kay Bart…at tanda ng pasasalamat ay walang pagkukunwaring nakipagtampisaw siya sa tawag ng laman kay Simon sa nakatinging mga mata ni Bart…sa pandinig ni Bart…
Natapos ang gabing iyon ng punong puno ng maiinit na pagtatalik…mga kamay na naging lubos naging malaya sa paghaplos sa mga kaselanan ng kanilang mga katawan …mga labi, dila at mga ngipen na nagpaalab sa kanilang mga pagnanasa sa isa’t isa…nila ni Simon…halos pagdikitin na sila ng tuluyan ng kanilang mga nectar at likido magmula sa kanilang mga labi at sa kanilang mga puson….sa kanilang pagkakaugpong ay damang dama nila ang init ng kanilang mga pawisang mga katawan…bugbog sarado subalit lunod naman sa sarap…sa nag-aapoy ng kanilang pagtatalik… nandoon ang walang kapagurang sa paulit-ulit na na pag-angkin sa isa’t isa…tanging ang kanilang mga ungol at halinghing ang mga namutawi sa kanilang mga labi…
Kinabukasan ng araw na iyon tulad sa nakagawian na ni Verna ay bumangon siya sa kanilang matrimonial bed para ipaghanda si Bart ng almusal na pagsasaluhan nila bago sila pumasok sa kanikanilang mga trabaho…si Bart (o Engr. Bartolome T. Onesimo) bilang part-owner ng isang general construction group at si Verna (Prof. Vernalita N. Loy, maiden name) bilang assistant dean sa isang Chinese University.
Magtutuloy sana siya sa kanilang bathroom, pero sa pintuan noon ay naulinigan niya ang lagaslas ng tubig at ang masayang out of tune na pagkanta-kanta ni Bart…napangiti si Verna na iiling-iling… minabuti na lang na hindi na niya istorbohin ang asawa at humakbang na palabas sa kanilang bedroom.
Patungo na siya sa hagdanan pababa ng magkainters siyang umiba ng direksyon…direksyon na patungo sa guest roon ng kanilang bahay…may kabang dahan-dahang iniawang ang pintuan at sumilip…wala na si Simon…’Umalis na siguro, para sa kanyang flight patungong Malaysia. Parang naramdaman niyang muli ang mga halik, kagat, yakap at mga pagbayo na sinasalubong niya na nagmula kay Simon…sariwa pa ang mga labas pasok ng uten ni Simon sa kanyang puke at sa kanyang pwet….tanda pa rin niya ang ilang ulit na baliktaran sa kama ang namagitan sa kanila na nagtatapos sa pagsisipsipan at paglunok ng kanilang mga tamod. Naudlot ang kanyang pagbabalik tanaw ng marinig niyang nagbukas ang kanilang bedroom…
Bart: Maaga siyang umalis, kasi maaga daw ang flight niya…hindi ka na naming ginising kasi tulog na tulog ka at pagod na pagod sa tingin namin… (nakangiti)
Verna: Kaya pala hindi man lang na-ilock ang pinto nito….Good Morning, Hon…
Lumapit si Verna sa asawa at hinalikan ang kaliwang pisngi nito, gumanti ng halik s Bart sa misis.
Bart: Ummmm, ang bango pa rin at higit sa lahat e what a beauty your face always… I love you, sweet…happy.
Verna: ‘Love you too, sweet…I am so happy when I feel you are happy, you know that..
Bart: I mean kagabi…you like it….
Verna: Which one?…. basta ako maligaya ako sa regalo mo…dapat sa susunod mas grabe pa….hi..hi..hi…honest, you made me happy, until now you are making me happy.
Bart: Aha! Gusto mong ulitin ninyo, natin…ipagdasal mong ma-cancell ang flight ni Simon…
Verna: Ikaw ha, bakit si Simon lang ba ang alam mo….baba na nga tayo…almost 6pm na magluluto pa ako…
Nagtutudyuan na bumaba ang magsing-irog at magkatulong na nag prepare ng agahan nila.
Verna: ‘Ayan, iluluto mo na lang…maliligo na ako para hindi tayo tanghaliin sa pag-alis…ok ba Sweet…?
Bart: No, problem…gusto ko maunahan si Boss sa opisina ngayon…
Sa Bathroom…
Paghubad ni Verna sa kanyang pantulog ay nakita niya ang mga kiss marks na iniwan ni Simon sa kanyang leeg….sa dibdib…sa kanyang belly…pati na rin ang mga pasang mangasul-asul sa kanyang mga braso…at pati na rin sa kanyang mga hita. Napapikit siya at napangiti siya ng kanyang haplosin ang kanyang pwet….”Ohhhhhh….ang tigas…napakatigas…ng uten mo Simmy…mahaba at mataba…” bulong niya sa sarili..
Dumilat siya at kinausap ang sarili paharap sa salamin ang sarili.. “Again?, why not, you silly…slut woman..a-hi…hi..ikaw ha , Simmy kung nagging mahintayin ka sana…”
Napaigtad si Verna ng may kumatok sa pinto…nagtungo siya sa pintuan at iniawang..
Verna: Bart, sweet bakit….???
Bart: Ano ang gusto mo sa Egg mo, sunny-side-up o….
Verna : Ikaw, iparehas mo na lang sa Egg mo…
Bart: Ganito?
Inginuso ni Bart ang ginagawa niyang pagbabate sa lulutuing mga itlog…
Verna: Magbalik ka nga sa kusina at maliligo na ako…kung ano-ano ang iniisip mo..
Bumaba si Bart na humahalakhak…
Nagpatuloy nang maligo si Verna at nang matapos ay nagtungo na sa kanyang dress cabinet at nagsimula nang mamili ng isusuot…nagbihis at bumaba na sa kitchen…naabutan niyang nakahain na si Bart….
Bart: Mukhang ang ganda-ganda mo Hon, I like your dress…maski mukhang balut-na balot ka sa damit mo naroon pa rin ang alindog na hanggang ngayon e kinababaliwan ko…
Verna: Alin ba ang maganda ang damit ko o ako…?
Bart: Gumaganda ang anumang suot mo dahil sa iyo…
Verna: Hi…hi…hi… parang nililigawan mo uli ako …narinig ko na iyan noon pa..
Bart: At hindi ako magsasawa sabihin ang laman ng puso ko…uulit-ulitin ko.
Verna: Ikaw talaga…oo na nga, sinasagot na kita ng ‘oo” mamaya na lang pag-uwi natin
pag-usapan ang mga ito….akyat na at pinili ko na ang isusuot mo ngayon…pagbaba mo ready na ang hot black coffee mo…sige na lover boy…
Bart: Formal kami ngayon, kasi may bagong kliyente kaming ka-meeting…
Verna: Sinabi mo na sa akin iyan…nakahanda na po..
Bart: Okay…give me ten minutes…
Verna: Ang tagal naman parang babae…o may pinopormahan kang iba..
Bart: Kung selos iyan e ang sarap ng feeling kasi wala naman e…kung doubt e I am willing to cancel my meeting and prove to you na wala talaga…
Verna: Ikaw naman, lambing ko lang naman…
Nangingiting iniwan ni Bart si Verna na na nakaingos ang nguso…
Nakalipas ang ten minute na naging twenty minutes…
Verna: Ten minutes ha!???
Bart: Hinanap ko kasi ‘yong digital camera…nakita ko naman…
Natapos na masaya ang kanilang almusal na nagtutuksuhan…matapos ma-checkup ang bahay at maisara ang dapat isarado ay naunang lumabas si Bart para ilabas ang kanilang sasakyang kotse…mga ilang sandali pa e isinara na ni Bart ang gate at nag-umpisa na silang bumiyahe sa kanikanilang pinapasukan.
Verna: Sabay ba tayong mag-lunch ngayon..may meeting ka di ba…?
Bart: E di tatakas ako sandali…ginagawa ko naman ito e…ok lang ‘to hon.
Verna: Ikaw ang inaalala ko…baka…
Bart: No problem
Verna: Sige, doon uli sa paborito nating turo-turo…o-order kaagad ako para pagdating mo e ready na…
Lunch break…
Hindi na naghintay pa ng matagal si Verna sa asawang si Bart…maligayang nagsalo ang dalawa na nagkakatawanan na animo’y magsyota pa lamang….maya-maya ay tumunog ang cellphone ni Verna….”Si Nana Maring…salamat…” ini-off ang cellphone.
Verna: Mabuti na lang available si Nana Maring…may makatutulong ako sa paglilinis ng bahay….sweet, ihatid mo na lang ako sa bahay….tawag na lang ako sa school para magsabi na half-day lang ako ngayon…”
Bart: Ayaw pa kasing kumuha ng permanenteng katulong…pati tuloy ang trabaho affected.
Verna: Bakit ayaw mo ba akong masolo most of the time sa bahay….
Bart: Ay, oo nga pala…o sige na….nasaan ba tayo kanina?
Verna: E nandito pa rin kumakain…. Kung ano-ano kasi ang iniisip kahit ditto sa harap ng pagkain.
Bart: A. oo nga pala sabi mo uulitin natin i-view ang laman ng camera mamaya…bago mo burahin…(na pakindat-kindat pa na parang nakakaloko..)
Verna: Bakit ayaw mo bang burahin…kung ayaw mo e di huwag….ikaw rin…
Hindi tiyak si Bart sa kanyang magiging reaction…matutuwa ba o ano sa tinuran ng misis.
Bart: Honey, nasa iyo ang last say…kung sa palagay mo e kailangan pa natin o mo sa mga darating na panahon ay keep it intact…
Verna: Pwede ba sweet mamaya na natin pag-usapan iyan…tapusin na natin an gating tanghalian…at baka ka ma-late sa meeting ninyo…
Bart: O, sige uuwi ako ng maaga….
Verna: Maaga at hindi umaga ha?…that means 7:59pm en punto ha senyor Bartolome…
Bart: Kung dumating ako ng mas-maaga anong reward ko…
Verna: E di as maaga tayong mapapanood muli ang laman ng kamera…
Bart: Papanoorin lang natin?
Verna: Ewan ko sa iyo, ikaw ang director…actress lang ako…hi..hi..hi.
Tinitigan ni Bart ang misis na pagkalagkit at tapos ipinakita kay Verna ang dahan-dahan pagbukas sa talaba at inilabas ang dulo ng dila sabay higop sa laman nito..
Napakunot si Verna sa ginawa ni Bart…pinadilatan ito at saka nakaturo ang hintuturo na pinaikot sa sentido na parang sinasabi kay Bart ‘Crazy ka talaga..”
Nangiti lang si Bart…dumapot muli ng talaba at inulit ang ginawa..
Naiiling lang si Verna na tumungo upang tapusin ang kinakain …tapos pumigtas ng isang saging at dahan dahan binalatan…kinagat-kagat ang dulo at sa tulong ng dila niya ay ipinasok sa kanyang bunganga…tinitigan ang mister na nakatitig din sa kanya na napanganga sa ipinakita ng misis.
Bart: Ohhhhhhh…..(nakapungay ang mga mata na parang bino-blowjob)
Verna: O, ngayon ohhh ohhh ka diyan…hi..hi… ok ka lang sweet?
(itutuloy)