“Baby, may bisita ka! Bumangon ka na dyan iha,” tawag sa akin ni Mommy.
Akala ko pa man din ay kaninang madaling araw pa sila aalis ni Daddy dahil may business trip sila. Kaninang alas-singko pa naman ako ng umaga gising pero hindi lang talaga ako lumalabas ng kwarto ko.
“Sino ba yan Mommy??” sigaw ko.
“Ayaw niyang sabihin ko. Bumaba ka nalang dito.”
“Sabihin mo ang corny nya! Si Kuya Mond na naman yan eh!”
“Tinawag ko muna siya dahil bukas pa ang balik ng yaya mo. Walang mag-aalaga sayo! Oh siya. Gagayak na kami ng Daddy mo.”
“Okay Mommy. Ingat kayo.”
Matapos ng ilang minuto ay bumukas ang pintuan ng kwarto ko, si Kuya Mond, may dalang food tray. Di ko pa man nakikita ay alam kong ramen ang iniluto niya. Palagay ko nga ay matagal na siya dito sa bahay, kasi hindi naman ako ipinagluluto ng mga magulang ko kung may lalakarin sila. Matangkad si Kuya Mond, sa tantiya ko ay mga 5’9”. Kayumanngi ang balat niya. Parating seryoso ang mga maliliit niyang mga mata at maninipis na labi, na siyang nagpapalitaw sa kanyang matangos na ilong. Ang katawan naman niya ay papasa para sa isang basketbolista ngunit ang kakahayan lamang niya ay mailalagay mo sa kusina. Isa siyang head chef sa isang sikat na hotel dito sa Pilipinas, hotel na pinalalagian ng mga artista na Pilipino o mga galing sa iba pang bansa.
“Good morning Eliyah.”
“Anong oras ka pa andito sa bahay?”
“3 a.m.”
“Sinundo ka nila Mommy?”
“Oo. Ipinagluto ko rin kasi sila eh.”
“Ang spoiled nila sayo.”
“Okay lang yun. Mahal na mahal ko sila eh. Kung di dahil sa kanila, patay nako ngayon.”
Ikalabindalawang kaarawan ko noon. Binabaybay namin ang daan papunta sa resort na ipinangakong pagdadalhan sakin ng parents ko. Nakatingin ako sa kabilang lane ng,
“Mommy!! Tignan mo sa kabilang lane! May nasagasaan! Daddy! Tulungan natin!” sigaw ko sa aking mga magulang ng nakita ko ang isang lalaking humandusay sa tabi ng kalye. Ni hindi man lang tumigil ang nakasagasa sa kanya.
“Dad! Sige na. Mukhang walang pakialam ang mga tao sa paligid niya. Tulungan na natin yung bata. Kawawa naman.”
Dali-daling idinala namin ang lalaki sa ospital. Isinakay siya sa likod ng sasakyan namin. Kung kaya’t nakahiga ang ulo niya sa kandungan ko. Wala rin siyang malay sa lakas ng pagkakabundol sa kanya. Mabuti na lamang at slight trauma lang ang natamo niya. Mga konting galos at fractured elbow na madali namang nalunasan ng mga doktor. Ang pinakamalalang nangyari lang ay ang pagkakaroon nya ng partial amnesia. Di niya maalala lahat ng kaganapan noong araw na yon, bago siya nabundol.
“Uy, tulala ka na naman. Naalala mo na naman kung paano ako nasagasaan?”
“Lagi ko namang naaalala yong araw na yon. Di man ni minsan nawaglit sa isip ko yung pangyayaring yon.”
“Drama mo. Kumain ka na nga lang diyan.”
“Oo na po. Salamat Master Chef ha?”
“You’re welcome Madame finicky eater.” Sabi niya sabay ng pagkurot niya sa pisngi ko.
“Sarap mo talaga magluto. Pwedeng ikaw nalang cook namin?”
“Wag na. Libre nga lang serbisyo ko sayo eh. Wala akong mahihita. Dun nalang ako sa hotel.”
Nahiga siya at kinuha ang laptop ko. Nagpunta ako sa headboard ng kama ko at doon naupo. Gusto ko kasing tignan ang gagawin niya. Hinila niya ang paa ko. Nakuha ko ang gusto nyang sabihin kaya’t bumaba ako at pinagkrus ang paa ko. Saka sya umiba ng pwesto at inihilig ang ulo niya sa pagitan ng mga paa ko. Nagpatuloy pa rin ako sa pagkain habang tinitignan niya lang ang mga litrato ko. Mga litratong siya rin naman ang kumuha. TInitignan na niya ang mga litrato noong ikalabimpitong taon ko. Doon ako sa kanila nagdiwang noon dahil nagpunta ng ibang bansa ang mga magulang ko upang bisitahin si Mimma na maysakit, ang ina ng Mommy ko.
Ngayon ko palang rin nakita ang mga larawang iyon. Simula ng ilagay niya ang mga iyon sa laptop ko ay di ko na nga nagawang tignan. Natapos ko na ang pagkain ko kaya’t nakahawak ako sa balikat niya habang patuloy pa rin niyang binuklat ang mga litrato ko. Magkatabi kaming natulog noong gabing yon pero di ko alam na magpapakuha pala siya ng litrato habang nakayakap siya sa akin. Matagal niyang tinitigan ang litratong yon kasabay ng malalim na paghinga.
“Kuya Mond, tapos na akong kumain. Tumayo ka muna diyan at nangangalay na rin yung paa ko.”
Iniangat niyang konti ang ulo niya at tuluyan akong lumisan sa pwesto ko. Inilagay ko muna sa coffee table sa kwarto ko ang mangkok ko at uminom ng tubig. Nagdala rin sya ng condensed milk at tinapay pero mamaya ko na kakainin yun. Nabusog ako sa niluto niyang ramen.
Dahil pandalawahan talaga ang kama ko ay pumuwesto siya sa kaliwa at humiga ako sa kanan, pero makaraan ng ilang Segundo lang ay humilig ako sa mga bisig niya habang patuloy pa rin ang paggamit niya ng laptop.
Matagal ko nang mahal ang lalaking ito. Matagal na rin siyang nanliligaw sa akin. Magtatatlong taon na rin. Ngayon, nagyon ko na sya sasagutin.
“Bunny.”
Yan ang tawag ko sa kanya pag dalawa lang kami. Pag alam kong kaming dalawa lang ang makakarinig. Itinawag ko sa kanya ang paborito kong hayop. Dahil mahilig ako sa hayop.
“Yes Pizza Pie?”
Yan naman ang tawag niya sa akin. Yan ang paborito niyang pagkain. Kahit na makadalawang pie siya ay hindi siya nagsasawa.
“Bitawan mo na yan please? I wanna cuddle with you.”
Inilagay niya ang laptopsa bedside table at humarap sa akin.
“You wanna cuddle with me?”
“Yeah.”
“I wanna cuddle with you.” Yan ang hudyat na sinabi ko sa kanya noon. Hudyat na sinasagot ko na siya.
“Really Pizza Pie?”
“Oo nga Bunny eh. Kulit. Sainabi ko na nga dib a? Ayaw mo?”
Mahigpit ang ginawa niya pagkakayakap sa akin. Naiyak ako noon dahil siya ang unang boyfriend ko. At masayang masaya ako noong puntong yon. Pagtingin ko sa mga mata niya ay nangingilid din ang luha. Ako rin ang unang girlfriend niya. Inilapat ko ang noo ko sa noo niya at isang maalab na halik ang sumunod. We both wanted our first kiss to be worth remembering for. Naroong pumatong na siya sakin habang magkahawak ang mga kamay namin.
Andito na to. There’s no turning back. Matagal ko na itong pinag-isipan.
Bumaba ang halik niya sa leeg ko. Papunta sa aking mga dibdib. Hinalikan niya ang mga ito sa labas ng spaghetti strap kong top. Binitawan niya ang mga kamay ko at itinaas ang laylayan ng damit ko. Magiliw niyang hinalikan ang balat ng tiyan ko na nagdulot ng kakaibang kiliti sa aking buong katawan. Tuluyan na niyang hinubad ang damit ko at tumambad sakanya ang 40B size na mga suso ko. Marahan niyang siniil ng halik ang pagitan ng mga suso ko bago niya nilamas ang kanan habang sinupsop niya ang kaliwa. Isinubo niya ang makakaya ng kanyang bibig at buong ingay kong naririnig ang mumunting pag-ungol niya. Ang biglang pagkagat niya sa mala-kulay-rosas na mga utong ko ay nagbigay-hudyat sa malakas kong pagsinghap. Sigurado akong hindi yon nakatakas sa pandinig niya. Nakapagpadagdag na rin sa init na nararamdaman ko ang kung anong matigas na bagay ang tumutusok sa gilid ng paa ko. Alam ko kung ano yon. At gusto ko na ring masulyapan.
Nagpalipat-lipat siya sa dalawa kong suso at unti-unting bumaba ang halik niya sa tiyan ko, sa puson ko hanggang marating niya ang waistband ng pajama pants ko.
“Pizza Pie, sigurado ka ba?”
“Yes, Bunny. Please continue.”
“Baby, mag-pills ka na ha. We just don’t know kung may manamantala sayo. We can’t tell everything.”
“Yes, Mommy.”
************************isusunod ko na agad yung part 2 bukas. antok na eh. 
sorry po. >.<