I am Fredrik Federico. Dirki for short. Haha. Parang dirty lang a. A call center trainer by night..An unsung hero by day..Di lang halata!
Technically, panggabi ako dapat pero dahil sa mga asswipe na katrabaho, naging pang-araw ako bigla! 9am-9pm ang oras ko sa trabaho.
‘Buset! Ang haba naman ng pila sa terminal na to! Inaantok na kooo!!!’
Himutok ko. May 30 minutes na kong nakatayo sa terminal na yon. Wala pa ring nadating na bus. Syet ayan na! Whoo! Unahan na to, lecheng pila!
Nakisali na ko sa mga taong sinalubong ang bus na walang nagawa kungdi tumigil sa gitna ng kalsada. Inalis ko muna ang headphones ko at isinabit sa batok. Cool! Hahah! Itinali ko rin ang me kahabaan ko nang dreads. Ayan, ready to fight! Nakisiksik ako sa mga amoy pawis at amoy lupang kapwa ko pasahero.
‘Yess! Nakasingit din!’
Buti pauwi na ko, amoy singit na din ako nun e! Nang makaupo, sa tabi ng aisle, isinuot ko uli sa tenga ko ang headphone at sumandal. Hindi ko namalayan na nakatulog na pala ko! Malamang, me malay ka ba pag tulog ka? Di ba wala rin naman? Wahaha!
Anyway, kinakalabit ako ng manong tiketero. Konduktor. Whatever. Nang imulat ko ang mga mata ko, maraming nakatayo at sa may expressway na kami.
Binunot ko ang wallet ko.
“Biñan, isa, galing Buendia.” Sinilip-silip ko yung mga nakatayo, baka me matanda o buntis. Mga asshole minsan ang mga pasahero, lalo na kung pagod. Naghikab ako. Noon ko napansin si Lola. Kinalbit ako uli ng tiketero, sukli ko pala. Hinubad ko saglit ang headphones.
“Manong, pakitawag yung si Lola o, sabihin mo dito na sya umupo.” Ilang daang taon ata bago nakarating si Lola sa pwesto ko. Dang sikip ba naman! Nang nasa gilid ko na siya saka ako tumayo.
“’La, dito na ho kayo o.” mukhang mula Manila nakatayo ito.
“Salamat totoy ha?” nginitian ako ni Lola.
“Wala po yon.” Sinuot ko uli si headphones at kumapit ako sa rail na nakadikit sa kisame ng bus. Panaka-nakang tumitingin yung mga nakaupo na girls sa kin. Score! Hahaha! May ngumiti pa. Well, all in a day’s work. Nakatulog ako nang nakatayo.
Masarap maging call center employee. Daming perks. Isa na ang malaking sahod. Kung di nga lang ako takot magmaneho bumili na ko ng kotse. Totoo! Loan nga lang.hehe.
Bakit ayoko lumipat sa Maynila e nandoon ang trabaho? Ewan ko din e. Hahaha! Siguro kasi dahil sa mga kapatid ko. Mahirap na, baka yung binibigay kong pera sa lakwatsa lang gamitin. Baka makulong ako for parricide kung sakali. Hahaha! Taena, di ako nakapagtapos para magtrabaho tas lolokohin ako? Aba.. Buti na lang matatalino mga utol ko. Ako naman, tama lang. Madiskarte. Hehe.
Siguro dahil sa girlfriend ko, si Butterfly. Seryoso, Butterfly ang pangalan niya. Hippie kase parents nya, sina Harmony at Om. Hahaha ang ayus ng pangalan e no? Kaya nga boto sa kin parents nya, tamang hippie-rastafari ako, strict Vegan as in no meat, pork, fish, chicken, egg, cheese, dairy products at kung anu ano pang nakukuha sa mga hayop kasama ang leather goods, pero unlike Mona and Om, di ako nagpa-pot (ganja, weeds, marijuana). Haha, naiintindihan nyo pa ba o masyado nang maraming pasakalye?
So ang masaya kay Butterfly, di pa kami, nakita ko na ang lahat-lahat sa kanya. May time kasi na naging Nudist siya..Mga tatlong araw. 21 sya noon, 17 ako, . Yes, jackpot. Haha!
Okay, eto nangyare noon:
“Aling Mona!” nakakalawalong libong tawag na ata ako ah! Ang tagal naman nito! Natutunaw na yung ice cream! Nagtitinda ng dirty ice cream ang tiyahin ko. Yung sorbetes? Nag-deliver ako ng isang container. May party ata. Di pa ko vegan nung mga panahong yun. Pero vegetarian sina Aling Harmony (Mona), kaya special soya ice cream ang dala ko.
“Papasok na ho ako!” dang init sa labas! Itinulak ko ang gate at pumasok. Sabi ni Tyang, ilagay ko sa lugar na di maaarawan. Kumatok ako sa pinto nila.
“Aling Mona, yoohoo!” tawag ko uli. Nang walang sumagot after 90 days, tinulak ko pabukas ang pinto, di naka-lock! Pumasok ako. May narinig akong lagaslas ng tubig mula sa kung saan, di ko mawari.
“Aling Mona, sa kusina ko na iiwan ang sorbetes!” tumigil ang lagaslas. Baka jumerbs si Aling Mona. Hehe.
Nasa sala na ko nang may bumaba ng hagdan, nagpupunas ng buhok. Kahaba ng buhok!
“Salamat.” Nang nasa harap ko na ang babae, nun ko napansin na wala pala itong saplot. Natulala ako. Ngumiti ang babae.
Natatarantang tumalikod ako. “Put-..pasensya na po! Ah..inihatid ko lang yung ano..yung ice cream. Aalis na ko!” nagsimula na kong maglakad palayo nang tumawa yung babae.
Napatigil ako ng paghakbang. Nagsalita siya. “Ang cute mo naman, Dirki.” Muntik na kong humarap ulit sa babae. Pero baka hubad pa rin. Dahan-dahan akong lumingon. Pero napatalikod uli!
Potek! Bold pa rin! Matigas na ang alaga ko! Makapal ang bulbol ng hubad na diwatang hanggang hita ang buhok. Kayumanggi ang kutis pero ubod ng kinis!
Hindi ako makaharap sa babae. “Ba’t..bakit mo ko kilala?”
“Hahaha…ikaw si Fredrik Federico,” tawa na naman. “Anak ni Aling Rhea.”
“Pamangkin. Pwede na ba kong umalis?” bakit ba to nakahubad?! Shit naman o! Gusto ko nang mag-touch ng aking birdie!!Di ko na kayang mag-resist sa temptation!
“Saglit, kukunin ko yung bayad.” Narinig ko ang papalayo niyang yabag, pasimple akong lumingon, papunta siya sa kusina. Natatakpan ng buhok ang pwetan nya pero halata namang maumbok iyon. Ang utong niya light brown. Medyo maliit ang suso pero ayus naman ang shape. Hay, ang tagal! Kinapa ko si Birdie. Natutuwa siya. Matigas na. Konting hintay.
Potek, ang tagal naman nun! Pumunta ako sa kusina, tumalikod nang medyo malapit na ko. “Papasok ako” warning ko sa babae. Walang sumagot. Naglakad ako ng patalikod at panaka-nakang lumilingon.
Na-stuck ang leeg ko sa paglingon. Ang babae, ginalaw yung ice cream. Yung ice cream na tumutulo mula sa kanyang dila papunta sa kanang utong niyang namimilog na sa tigas. Napalunok ako.
hay,antok na ko.mamya ulit!