This is a true to life account of my sex experience. It might stimulate your imagination. This is a story about incest. If you do not like this type of story, stop here and leave this page . . . . Brix 96
If you may, please refer to October 2009 issues for NAMULAT – Part 1 and Part 2.
Nakaraan . . . .
Tinungo ko ang kanyang silid na may halong pangamba at marubdob na pag-asang makamit ang kapatawaran ni Tiya sa walang kabuluhang kabuktutan, kabaliwang naising angkinin tuluyang sakupin at ipailalim sa akin si Tiya. Nakapinid ang pinto. Marahan akong kumakatok at tumatawag, “Tok tok tok, Tiya . . . . Tiya . . . . tok tok tok,” walang sumasagot . . . .
Part 7
“Tiyaaaa . . . .” patuloy kong pagtawag. “Klik,” narinig kong sinabi niya, “Sandali may kausap lang ako.” Mula sa siwang nang bahagyang nakabukas na pinto, papunta siya sa kanang ulunan ng kama sa head board kung saan naroon ang nakaangat na telepono malapit sa kuna ni Baby. Pumasok at huminto ako sa bukana ng pintuan, medyo patagilid siyang nakaupo sa kama muling kinuha ang receiver ng telepono nagpatuloy sa pakikipag-usap. Nahabag ako sa kanya nang maulinigan ko ang pahikbi at nakita kong pagpunas ng tuwalya sa kanyang mukha, marahil sa luha. Lalo akong na-guilty, hindi nagtagal ay ibinaba na niyang tinapos ang kanyang pakikipag-usap. Muling nagpahid sa mukha at saka humarap sa akin . . . . nagtama ang aming paningin sa unang pagkakataon, namumula ang mata at ilong tanda ng pagluha . . . . “Padating na raw sina lolo at lola mo kasama ang katulong nila, lumuwas na . . . . na-stroke ang lolo mo kamakalawa at dito sila pansamantalang titigil habang kumukonsulta sa doktor. Matanda na kasi ang lolo mo mag-se-seventy na siya sa isang linggo. Nagpaligo daw ng aso, ‘yun marahil napagod.” Lumapit ako kay Tita, naupo sa gilid ng kama paharap sa kanya, nakikinig. “Uuwi na rin sina Tiya Lucy mo,” ang bunsong kapatid nila ni Mama na kasama ng mga lolo at lola, “pagkahatid sa kanila kasi hindi makapagbakasyon sa pagtuturo niya sa eskwelahan.” pagpapatuloy niya. Tumayo at pinunataha si Baby, kinarga at sinabing, “Halika na mananghalian na tayo baka malamig na ang bulalong biyas ng baka niluto ko.” sumunod ako, pinakikiramdamang kung galit si Tiya.
Paano ko bubuksan ang pag-so-sori ko sa kanya? Hindi na lang kaya saka na lang muna kapag inurirat niya? O subukan ko kayang lambingin siya muli. Nagtatalo ang aking isip sa gagawin habang patungo kami sa kusina – sa hapag kainan. Binilisan ko ang paglakad para maunahan si Tiya sa paghila ng kanyang uupuan. “Dito ka na Tiya at ako na po ang maghahain.” sabi ko. “O salamat pero ako na, hawakan mo muna si Baby” iniabot sa akin. Naglagay muna siya ng mga kubyertos, pinggan, baso at iba pang kagamitan sa magkatapat na lugar ng mesa. Pinagmamasdan ko si Tiya habang sumasandok ng umuusok na kanin at bulalo, naghiwa pa ng kalamansi sa mangkok na may patis. “Gusto mo ba ng may sili ha? O huag na lang kaya at baka sumpungin ka na naman . . . .” hindi pa ako sumasagot sa tanong niya. “Masarap din ang may sili sa maasim-asim sa patis, nakakapagbukas ng pag-iisip, o ano?” ngayon ko lang narinig sa ganun pagsasalita si Tiya, nagpapasaring kaya siya? “Opo gusto ko po nang maanghang.” Pagkalagay ng sawsawan sa mesa ay sinabing, “Kumain ka na, ilalabas ko lang sa freezer ang manok at baboy pandagdag sa baka kasi hindi pa sila nanananghalian.” pumunta siya sa ref. “Tiya high blood yata si lolo bakit baboy pa?” tanong ko. “Oo nga ano” sagot niya, dumukwang sa bandang baba ng ref at may hinahanap. Si Tita bilog na bilog ang balakang nakabakat sa suot na short na kanina’y naka-duster. Biglang humarap at nagtanong, “Kulang ang gulay ko kung mag-cha-chopsuey ako eh,” Hindi agad ako nakasagot kasi naiwan sa bandang kanina’y balakang niya ang pagsipat na ngayo’y sa harapan na niya. “Hoy! sabi ko kulang ang sahog kung mag chopsuey ako . . . . nalilibugan ka na naman ba? . . . . kung saan-saan ka nakatingin.” Nagulantang ako sa kanyang sinabi, binasag na Tiya ang tungkol sa nangyari sa amin kanina. “Ho? ahhh eh . . . . ganun po ba? Hindi naman po . . . . ano na nga po ba yun?” Kahit ako medyo naguluhan sa sagot ko. Nangingiti si Tiya, isinara ang ref at lumapit may dalang ilang supot ng gulay. “Ano ‘yun? tuliro ka pa ba at ang gulo ng sagot mo sa tanong ko.?
Inilapag muna sa lababo ang mga gulay at kinuha sa akin si Baby. Nagpunta naman ako sa kabila, naupo para makakain. “Hoy, Tong,” sabi niya habang humihigop ng mainit na sabaw. Diyos ko poooo, eto na po . . . . sa isip-isip ko. “Hindi na natin magagawa pa ang pagtatalik” papapatuloy niya. “Alin po yun?” pagmamaang-maangan kong tugon. “Ano ka ba, yung kantutan natin!” lumakas ang boses niya. “May kasama na tayo at saka napag-isip-isip ko kanina . . . . bago mahuli ang lahat . . . . tigilan na natin at ituring na isang nakakalibog na wet dreams ang mga nangyari sa atin.” seryoso siyang nagsasalita, ‘yun ang Tiya ko na dati’y bossy, masungit at may katarayan. “Ano po yung bago mahuli ang lahat?” paglilinaw ko. “Kung maisisiguro lang natin na sex adventure, pagpaparaos lang sana ang lahat na magaganap at hindi mahahawaan nang iba pang mga posibilidad na maaaring mangyaring, o ma-develop tayo, maayos sana sa ating dalawa . . . . pero hindi rin kasi dapat . . . . may panunumbat akong nararamdaman sa aking konsyensya . . . . hindi ito ang sagot sa pangungulila ko . . . . sa namulat mong experience sa sex . . . . sa pagmamahal ng uncle mo sa akin . . . . kay Baby,” paliwanag niya. “Sa lipunan at higit sa lahat . . . . duon,” tinuturo ang daliri sa itaas na tinutukoy ang Diyos, pagpapatuloy ni Tiya.
Masinsinang pagpapaliwanag si Tiya habang sumusubo kami. “Hindi pa anak huli ang lahat . . . . hindi natin maaaring ipagpatuloy ang ating kamalian . . . . ang kapusukan at kahinaan ng ating damdamin . . . . pansamantala lang ang lahat . . . . hindi tayo kumakampi sa solusyon ng ating problema, tayo mismo! ang problema anak.” nangingilid, tumutulo ang luha sa aming mga mata, napapahinto sa pagkain. “Makinig kang mabuti anak . . . . bago tayo malubog sa haharapin nating problema . . . . tandaan mo anak . . . . kapag pag-ibig ang sumasawsaw sa ating damdamin, at pareho natin mahalin ang isa’t-isa, pabayaan natin malugmok tayo sa putik . . . . magpatuloy na magtampisaw sa hubad at hibang na katotohanan . . . . tigilan na natin ito at limutin ang nakaraan . . . . mahal na mahal ko ang uncle mo, siya ang asawa ko at ama ni Baby . . . . magtulungan tayo na baka mawala kay Baby ang kanyang ama, hindi ba?” Hindi ako nakibo sa mga sinasabi ni Tiya. Sumagi sa aking damdamin at isipan ang nangyaring mapait, masakit na kaganapan sa buhay namin ni Mama nang iwanan niya kami.
“Tiya sori pooo . . . . sori po” habang umiiyak ay tumayo ako at lumapit sa kanya na karga-karga ang aking pinsan, lumuhod ako . . . . inabot ko ang kanyang kamay at nagmano, “Sori po Tiya, sori po,” taimtim kong pagsisisi sa naganap sa amin. Nguni’t sa isang banda, masayang nabuksan ang katotohanan. Niyakap ni Tiya ang aking ulo, hinalikan at muling inabot ang aking kamay, lumuluhang mahigpit na pinisil ito tanda na pinatawad niya ako.
Marunong ang Maykapal, ginamit Niya si Tiya na namulat ako sa kumundahan, at ginamit Niya muli si Tiya na namulat ako sa katotohanan.
All’s well that ends well . . . . Salamat po