Nang lumabas ang mga security officers ng CR ay agad akong umikot sa back door ng aming department para makapunta kay Jean. Malaki ang aming opisina at natanaw ko si Jean na nakatutok pa rin sa laptop nya. Nasa dulo pa ito. Nakita kong nagtali na sya ng buhok. Mainit na kasi dahil patay na ang aircon pag ganitong oras. Dalawang butones na rin ang bukas sa blouse nito. Sisigawan ko na sana sya ng biglang pumasok ang anim na security officers sa main door ng opisina.
Put$%%#$. Huli na ko. Nagtago na lang ako sa ilalim ng mesa. Pero kitang kita ko pa rin sila.
Kapansin pansin na nagulat ang dalaga. Anim na lalaki ang nasa harapan nya. Dis-oras na ng gabi at wala ng tao sa opisina. Tila alam nya na kahit ano ay pwedeng gawin ng mga ito sa kanya. Tila instinct na Isinara niya ang mga butones ng kanyang blouse. Matapos ay dali daling inayos ang mga gamit. Halatang kinakabahan. Nakangisi lamang ang mga mukhang hayok na hayok na grupo ni Jun.
“Ginagabi ka ma’am a” Wika ni Jun sabay tingin sa mga kasama.
Pinilit ni Jean na kumalma.
“M-may tinapos lang po.” Sabay pilit na ngumiti sa mga manyakis na nasa harap nya. Niyakap nito ang kanyang bag na tila itinatakip sa kanyang katawan.
Titig na titig kasi sa kanya ang mga malalaking lalaki na nasa harap nya. Parang mga takam na takam na tigre sa nakahain na walang labang biktima. Naawa ako kay Jean. Kahit sa panaginip ay hindi pa marahil nya naapuhap kung ano ang pwedeng mangyari sa kanya sa ganitong sitwasyon. Pero isa lang ang sigurado; ngayong gabi ay wawasakin ng mga demonyong ito ang kanyang pagkababae.
“Dapat hindi ho kayo nagpapagabi ma’am. Baka ho ma-”ano” kayo nyan, este mapaano kayo nyan.” Sabay ngisi ni Jun sa mga kasama.
Napahinga ng malalim si Jean ng makita nitong inaalis ni Jun ang kanyang jacket at holster ng baril.
“Ayan naaaaaa” nyahahaha! Galingan mo pare, tang##%#” sabi ng isa sa mga kasama ni Jun.
Namumutla na ang dalaga ng napatingin ako sa kanya. Pero bagama’t kaawa awa ito ay di maikakailang nakakalibog talaga ang katawan nya. Kitang kita ang makinis nyang leeg dahil sa nakatali ang buhok nya gayun din ang makikinis nitong braso sa hapit na sleeveless nyang blouse.
“Ah… s-sir, pauwi na rin po ako. P-patong patong po kasi ang trabaho…” Takot at mahinang sabi ng dalaga.
“O, patong patong pala miss, e pumatong ka na rin samin! Haha!” sabi ng isang kasama ni Jun. Sabay nagtawanan ang grupo.
“A-ano ho?” sabi ni Jean na halatang lalong nahintakutan. Bahagyang napaurong ito at napadikit sa kanyang lamesa.
“Wala ma’am, nagbibiro lang ‘tong kasama ko, KAMI KASI ANG PAPATONG SA’YO! NYAHAHA!” Sabi ng tila hayok na hayok na Jun habang hinihimas himas ang bukol sa kanyang harapan.
Kitang kita ko si Jean na nanigas sa takot. Hindi na ito nakasalita ang nangilid na lamang ang luha.
“Pareng Jun, binasted ka nyan diba? Hahaha!” Pantutuya ng isa nyang kasama.
“Oo e, dibale, UUBUSIN KO NA KATAS NYAN PARA DI NA MAPAKINABANGAN NG IBA!” Sagot ni Jun habang tinititigan ang dalaga mula ulo hanggang paa.
“Dun muna kayo sa labas! Patayin nyo mga CCTV camera!” Sabi ni Jun sa mga kasama.
Nagtatawanan ang mga kasama ng maskuladong security officer. Di ko na halos sila marinig pero may naulinigan pa akong, “Tirhan mo kame jan pare a!”
“Sir wag po…” wika ni Jean, nagmamakaawa.
(itutuloy…)