I have never been aware before how many faces there are. There are quantities of human beings, but there are many more faces, for each person has several. - The Notebooks of Malte Laurids Brigge
Hindi mahilig si Cindel sa mga “semi-autobigraphical novels”, lalung-lalo na sa mga “expressionistic ones,” pero ngayo’y nagtataka siya kung ang sinabing yun ni Rainer Maria Rilke ay may literal bang kahulugan. Kung literal man ang meaning nun ay:
“Possible kayang mailipat ng isang tao ang ibang mukhang nagawa niya sa katawan ng iba?”
-tanong ni Cindel sa kanyang sarili. Kung totoo man ito ay malamang ang mukha ng batang panay ang tingin sa kanya ay malamang galing kay “Mr. Baker Boy” ang lalakeng matagal na niyang hinahangaan at iniibig. Kahawig na kahawig niya ang bata. Wala pang isang oras si Cindel sa loob ng internet shop na tinatambayan niya ngayon pero nahahalata niyang kanina pa tingin ng tingin ang batang ito sa kanya.
“Kamag-anak kaya niya ang batang ito?” Dagdag pa niyang tanong sa sarili. “It won’t kill me to find it out”
Sa loob ng marami-raming minuto na madalas sumisimple ang bata para matingnan siya ay nakikita niya ito ngayon na nakatingin sa kanyang mga paa. Unti-unting Itinaas nito ang pagtingin hanggang sa nagtagpo ang kanilang mga mata. Biglang umiwas ang bata, natuklaw ng labis na pagkahiya.
Think Cindel… think. Habang nag-iisip ang dalaga kung paano niya makausap ang bata ay:
“Jack, paano nga ba gawin ang pag-insert ng table sa MS Word?” Pasigaw na tanong ng dalagitang katabi ni Cindel.
“Ah… eh… di ko alam eh.” Sagot nang batang hawig ni Baker Boy.
Hmmm, Jack… cute name. Kasing cute ng taong kamukha mo. Lapit ka dito Jack, lapit…
Parang madi-disappoint na si Cindel nang makita niyang humakbang ang bata papunta sa exit. Nabigla nalang siya nang natabunan ang kanyang paningin sa maliit na katawan nang dalagitang katabi niya… mabilis itong gumalaw papunta sa binatilyong paalis na sana, at agad na hinila ito papunta sa workstation katabi ng sa kanya. “Yes, bihag kita ngayon,” may galak na bulong ni Cindel sa sarili.
Matapos ang dalawang minutong pagtulong ng binatilyo sa classmate niya ay humakbang na naman ito papunta sa pintuan. Now Cindel, now!
“Hi, pwede ba kitang ma-interview sandali? gumagawa kasi ako ng term paper tungkol sa online games.” Tanong ni Cindel sa binatilyo. Kitang-kita niya ang labis na pamumula ng mga pisngi nito.
“Ah, eh… ano po kasi…” Buong kabang sagot ng bata. Lalo yatang kinabahan ito dahil hinawakan niya ang isang braso nito.
“Anong pangalan mo?” dagdag pa ni Cindel.
“J-Jack po.” Sagot naman ng bata.
“Ang gwapo mo ah…” Kamukha mo yung lalakeng pinapangarap ko.
Hindi nakapagsalita ang bata kaya nagpatuloy pa si Cindel:
“I’m…
Mag-isip ka ng ibang pangalan Cindel, hindi mo p’wedeng ibigay ang tunay mong pangalan!
Pangalan, pangalan… ano ba? Ahm… Joice? gagamitin ko ang pangalan ni Bes? NO! Gillian? as in Gillian Anderson of X-Files? NO! Jill… yun! As in “Jack and Jill went up the hill to…. Perfect. Ito ang mabilis na naidikta ng isip ni Cindel.
I’m… Jillian. So, Pwede mo ba akong tulungan sa term paper ko Jack?” Ang nailabas ni Cindel sa kanyang bibig. “Jillian, a wordplay of Jill and of Gillian Anderson, galing ko talaga! Pilyang pag-amin ng dalaga sa sarili.”
“Ah…eh… ano kasi ate… ah…”
Natigilan ang binatilyo, tulala…
“Uy, ano?” Dagdag pang tanong ni Cindel.
“Ahm, naku eh… Ate… Hindi po kasi ako gaanong naglalaro. Paminsan-minsan lang. K-kung gusto niyo eh, ang mga kaibigan ko na lang ang tanungin… interview-hin niyo. ” “A-Ayan po sila o.” dagdag pa ng binatilyo sabay turo sa kanyang mga kaklase.
“Ah, sige” sagot ni Cindel habang binitawan ang binatilyo. Bumalik agad ito sa panunood sa paglalaro ng mga kaibigan niya.
How I wish I can stay here much longer Little Baker Boy, gusto ko sanang makilala ka pa ng husto… kung meron ba kayong ugnayan ng lalakeng mahal ko. Pero may dapat pa akong asikasuhin. Kailangan ko munang tuparin ang naipangako ko sa bestfriend ko. Tugon ng isip ni Cindel
Matapos ang ilang minuto ay umalis na si Cindel, may kailangan pa siyang puntahang isang masahista. (see 9.3 )
2 days later…
It is the common wonder of all men, how among so many millions of faces, there should be none alike. -Religio Medici
“should be,” wishful thinking Sir Tomas Browne, such a stipulation is not happening right now, dahil kaharap ko ngayon ang isang batang sobrang kahawig ng lalakeng mahal ko. “Ang gwapo mo talaga” sabi ni Cindel habang hinahaplos ang mukha ni Jack.
Ang bilis na ng tibok ng puso ni Cindel, hindi siya makapaniwala sa nangyayaring ito. Inaakit niya at pinaglalaruan ang katawan ng isang 13-anyos na bata. Kung tutuusin, pagmomolestiya itong ginagawa niya. Pero labis na siyang nasasabik, labis na nalilibugan. Hindi na niya mabilang ang mga pagkakataong pinagpantasyahan niya si Baker Boy. Ngayon ay may isang batang kung titigan mong mabuti ay masasabi talagang “younger version” ng lalakeng mahal niya. Hindi na kaya ni Cindel na pigilan pa ang sarili.
Kinuha niya ang mga kamay ni Jack at inilagay sa mga hita niya. Hinahawakan na ni Jack ang mga ito, sa utos niya. Little Baker Boy, Little Baker Hands. Tinanong niya ang bata:”Maganda ba ako Jack? ”
“Ah, oo… sobra po Ate… Miss… Jillian.” Inosenteng sagot naman ng bata.
Jillian, ito ang pangalan niya, sa pagkakaalam ni Jack. Sasabihin na kaya niya sa binatilyo ang tunay niyang pangalan? Hindi pa siya sigurado sa sarili kung ilalahad ba niya ang katotohanan. Sa ngayon, ang tanging gusto lang niya ay ang mahalikan ang mga labi ni Little Baker Boy.
“Halikan mo nga ako”
Kiss me Baker Boy, kiss me…
…at hinalikan na nga siya ni Jack. Dalawang araw lang ang nakaraan ay hindi pa niya kilala ang batang ito, maging sa panaginip ay hindi niya inakalang magagawa niyang makipaghalikan sa isang batang lalake. Nagkalapat na ang kanilang mga labi.Hindi niya tiyak, ngunit batid ni Cindel na ang mga labi niya ang kauna-unahang mga labi na natikman ni Jack.
Pikit na pikit ang mga mata ng binatilyo, alam niyang nalulunod ito sa labis na kaligayahan, ninanamnam ang sobrang sarap ng kauna-unahang labi na natikman nito. Hindi niya maamin ngunit halos ganun din ang nararamdaman ni Cindel, ninanamnam din ang lasa ng dila na nilalaro ang loob ng kanyang sariling bibig… dila na pagmamay-ari ng isang Baker Boy Look-A-Like.
Ano kaya ang lasa ng tunay na halik mo Mr. Baker Boy? Kailan ko kaya yun matitikman?
Ilang sandali pa ay Ipinusisyon na ni Cindel ang mukha ni Jack sa kanyang leeg. Alam ng dalaga na wala pang karanasan ang binatilyo sa ganito ngunit parang alam na yata ni Jack ang gagawin. Gamit ang kanyang bibig, ay “niromansa” agad niya ang dalagang kapareha ngayon. Ipinikit ni Cindel ang kanyang mga mata at inisip ang mukha ng lalakeng laging pinagpantasyahan. Patuloy naman si Jack sa kanyang inosenteng pag-atake.
Natigilan ang binatilyo sa ginagawa ng himasin ni Cindel ang bahagi ng pantalon nito na kung saan ay nakakubli ang kanyang maliit na ari. Parang gustong yukuin ni Jack ang kanyang mga kamay, ngunit pinigilan niya ito. Patuloy silang naghalikan.
Ang sarap dilaan at paglaruan ng leeg, tenga, at pisngi ni Jack. Gaano kaya ito katagal naligo kanina? Papuri ni Cindel sa bango ng bata sa kanyang isip. Tapos na ang binatilyo sa paggawa din ng ganun sa kanya… let me return the favor. Sa pagkakataong ito, ay si Cindel naman ang humalik at dumila sa leeg, pisngi, at magkabilang tenga ng binatilyo.
Bigla nalang tumigil si Cindel. Balak gumanti ni Jack, pero parang umiiwas ang dalaga. Kitang kita ni Cindel ang pagtataka sa mukha ni Jack. Lalong lumitaw ang kaba’t pananabik ng binatilyo nang tanggalin na ni Cindel ang mga buttones ng kanyang blouse. Kinuha niya ang isang kamay ni Jack, at inilagay sa loob ng kanyang itim na bra. Lalo pang lumalim ang paghinga ng binatilyo.
Napapikit si Cindel, nakangiti.Ilang sandali pa ay tinanggal na niya ang mga buttones ng polo ni Jack. Inilapit niya ang kanyang mukha sa dibdib ng binatilyo at hinalik-halikan ito. Ilang paghalik pa ay may pangigigil na naramdaman si Cindel, hindi niya napigilan ang sarili: kinagat-kagat na niya ngayon ang dibdib ng binatilyo. Agad din namang niyang tinigilan ang ginagawa. Paano kung makita ng nanay ni Jack ang mga markang magawa niya sa dibdib ng bata? Idinaan nalang niya sa pagsipsip sa mga maliliit na utong ng binatilyo ang panggigigil. Automatiko namang pumuwesto ang kanang kamay ni Jack sa likod ng ulo ng dalaga, habang di na mapigilan ang pag-ungol ng bata.
Tumigil si Cindel sa pagsisip sa mga utong ni Jack… nagkatinginan silang dalawa. Gusto sana niyang sabihin kay Jack na gawin din sa kanya ang katatapos lang niyang gawin sa binatilyo ngunit parang nabasa na ni Jack ang kanyang isip. Inilapit agad ng binatilyo ang mukha nito sa mga dibdib niya at bago pa man magawa ni Jack ang binabalak ay naipaluwang na ni Cindel ang kanyang bra.
“Ahhhhhhhhh, Jack, oh Jack… ang sarap ng ginagawa mo…. sige pa.” ungol ni Cindel dahil sa ginagawa ngayon ng binatilyo. Sa gitna ng sarap na nararamdaman sa sarili ay maingat na maingat si Cindel na huwag mabanggit ang pangalan ni Baker Boy… baka biglang mag walk-out ang bata o kaya’y mawawalan na ng gana sa ginagawa. Lumipat si Jack sa isa pa niyang diyoga. Pinalit naman ng bata ang isa nitong kamay at pinanghimas iyon sa umbok na basang-basa na ng laway.
Hinayaan muna ni Cindel na mailayo ni Jack ang mukha nito mula sa kanyang mga suso upang makalanghap ng konting hangin. Nang akmang babalik na ang binatilyo sa pagdede ay hinawakan niya ito sa baba at inilapit ang mukha nito sa kanyang mukha. Sa muli pa’y naghalikan na naman sila. “Sana ay ganap ka nang binata, at ikaw nalang ang lalakeng mahal ko” tugon ng isip ni Cindel. Binuksan na niya ang zipper ng pantalaon ni Jack, ngunit hindi ito namalayan ng binatilyo.
Kumalas si Cindel sa kanilang halikan at tumayo. Habang ngumingiti pa rin ay kinuha niya ang kamay ni Jack at inalalayan ang binatilyo para makaupo ito sa mas mataas na kahon – mas mataas kaysa inuupuan niya kanina. Nang nakaupo na si Jack ay tiningnan siya ni Cindel sa mga mata… isang malalim na tingin. Unti-unti nalang inilapit ni Cindel ang kanyang kamay sa nakabukas na zipper ng pantalon ni Jack.
Dahan-dahang inilabas ni Cindel ang maliit na uten ng binatilyo. Tamang-tama lang ang laki nito sa katawan at edad ni Jack. Maliit lang ito, pero ari pa rin ito na pag mamay-ari ng kamukha ng lalakeng mahal niya. Sa muli pay tumingin si Cindel sa mga mata ni Jack at nginitian niya nito. Inilapit niya ang kanyang mukha sa nakatayong maliit na uten…
Napaliyad si Jack sa sarap. Napatingala sa bubong ng building. Sa nangyayari sa kasalukuyan ay wala nang magawa ang binatilyo kundi tumingala habang napakapit ng mahigpit sa mga gilid ng mataas na kahon na inuupuan. Tumutulo ang kanyang pawis… napakaraming pawis. Lalong ginanahan si Cindel sa pagpapataas-baba sa maliit na ari ng bata. Ginagawa niya ito habang nakatayo at nakayuko ng bahagya. Ilang sandali pa ay napatingala siya at nakitang nakayuko na si Jack, kinindatan niya ito.
Napaliyad at napatingala na naman si Jack at habang nagpapaubaya ito at nagpapalunod sa sarap ay ipinasok na din ni Cindel ang kanyang sariling daliri sa loob ng kanyang mini-skirt. Ginagawa na din ang gawaing nakasanayan na niyang gawin.
Hindi tiyak ni Cindel kung gaano kadalas nagbabate si Jack o kung nag-umpisa na ba ito sa ganung gawain, pero tiyak niyang ang ginagawa niya ngayon ay “first time” para sa binatilyo. Dinilaan at nilawayan pa niya ng husto ang maliit na ari… pinasasarap pa ang gigawa.
Ilang sandali pa ay:
“AAAAhhhhhhhhh!” – Isang halos pasigaw na pag-ungol na nanggaling sa bibig ni Jack. Patuloy lang ang binatilyo sa pag hinga ng malalim matapos malabasan sa unang pagkakataon sa loob ng bibig ng isang babae. Kitang-kita ni Cindel ang labis na pagkapagod sa mukha ni Jack na para bang gusto nitong mahiga at matulog ng matagal. Kitang-kita niyang parang nauubos lahat ng lakas sa katawan ng bata. Intinukod na lang ni Jack ang kanyang dalawang kamay sa kanyang bandang likod at tumingin sa mukha ni Cindel. Patuloy pa rin ang dalaga sa paglalaro sa maliit na uten ng binatilyo.
Ilan pang sandali ay tinigilan na si Cindel ang ginagawa. Kinuha na rin niya ang sariling kamay sa ilalim ng kanyang miniskirt. Kumuha siya ng panyo at pinunasan ang lumalambot nang uten ni Jack. Pagkatapos nun ay isinara na niya ang zipper ng pantalon nito. Sa muli pa’y ngumiti si Cindel, kinuha ang kamay ni Jack at magkahawak-kamay na lumabas ng gusali ang dalawa.
A man’s face is his autobiography. A woman’s face is her work of fiction. -Oscar Wilde
Napatingin si Cindel sa kanyang bandang kanan at tumingala ng bahagya, sa kanyang isip ay nandun ang nakatagilid na mukha ng lalakeng mahal niya, nakangiti, masaya habang magkahawak kamay silang dalawa. Ang anyo ng pagkatao ni Baker Boy ay bunga ng pagiging mabuting tao nito. Naalalala niya ang nabasa niya tungkol kay Mr. Oscar Wilde at nagiging sariwa sa kanyang isip ang katagang yun.
Ang mukha niya na hinahangaan ng marami ay hindi kathang-isip lamang, ngunit ang magandang mukhang ito ay sobrang marami ng nagawang kalokohan. “Kailan ko kaya magagawang tigilan ang mga gawaing ganito?” tanong niya sa sarili na may bahid ng pagkakakonsensya.
Dahil dito’y parang usok na nawala ang tanawing iyon, at napayuko nalang ang dalaga sa katotohanang nasa kanyang bandang balikat, katotohanang dala ng katabing 13-anyos na bata.
______________________________________________________________________
next–>9.3
9.2 <–previous