M.A. Cindel 8.0 “muscman assault”

Author Name: scophish | Source: pinoyliterotica.com

Halos lahat ng body builders ay siguradong nakakaranas na ng ganito – ang kondisyong kilala sa tawag na “reverse anorexia.” Bilang isang dedicated bodybuilder ay aminado si Harrison na ang kundisyong ito ay sumasa-kanya, lumulubog, lumilitaw. May masamang epekto ito sa kanya – sa pag-uugali at pakikitungo sa mga tao sa paligid. Di na niya mabilang ang mga pagkakataong sinusumpong siya at ang mga bagay, at kung paminsan-minsan ay ang mga tao sa paligid ang napagbuntunan niya.

Sa taas na 6’3, ay walang gustong mapalapit kay Harrison sa tuwing ito’y sinusumpong ng galit. Sa taglay niyang ‘laki’ ay natural na lang sa kanya na makagawa ng bagay na may matinding lakas at puwersa ngunit sa kanya, ay mahinang-mahina lang ito. Dagdag pa nito ay masyado ng naapektuhan ang pakikpagrelasyon niya sa mga taong malapit sa kanya. Ngunit mas tinutuunan niya ng pansin ang mabuting epekto nito. Epekto na nagbibigay sa kanya ng disiplina sa sarili, na naghatid sa kanya sa mas maayos at masiglang pangangatawan. Maraming taon na rin siyang nagpapakasawa sa “buhay binata” kahit mag ku-kuwarenta na siya ilang buwan mula ngayon. Ang body-building at pamamalagi sa gym na ito ang pinakamahusay na “getaway” para sa kanya.

Bukod sa mataas na “confindence level” na binibigay ng kanyang hobby, may isang bagay pa ang kinagigiliwan ni Harrison, at ito ay ang tsansang makakakita at makakasalumuha ng mga babaeng palaging pumaparito. Sa kanyang anyo, walang pumapasok sa gym na hindi tumitingin sa kanya- babae man o lalake. Inggit, takot, o kung ano man ang nasaisip ng mga tumitingin ay wala siyang pakialam ‘dun. Ang tanging iniisip niya ay ang mapanatili ang anyo na pinapangarap niya mula pa sa pagkabata – ang magkaroon ng anyo gaya ng mga “action heroes” na nakikita niya sa mga pelikula at telebisyon.

Ngunit naiinis si Harrison sa sarili dahil parang ‘di pa rin yata niya naabot ang estadong ganun. Naiinis din siya dahil may mga panahon din naman na alam niyang dapat di siya mag “over-train.” Alam niyang walang maiibigay ‘yun sa kanya. Kaya kamakailan lang ay inukit niya sa kanyang isip na makinig sa kanyang mga nalalaman bilang experienced body builder at hindi sa mga sumpong sa kanyang pag-uugali.

Maraming parokyano sa gym na ito ang lumalapit sa kanya para magpatulong sa kanilang workout plan. Hindi maramot sa tulong si Harrison ngunit hindi siya gaanong nakikipagkaibigan. Hindi siya gaanong kaguwapuhan, alam niya ito. Ngunit bakit may mga babae dito na inaakit siya? Minsan, naaiisip din niya na patulan ang ilan sa mga ito. Pero mas importante sa kanya ang may magandang hugis ng katawan, kaya kung sakaling pumatol man siya ay dapat sa isang babaeng ‘di niya pagsisisihang mabuhusan ng lakas, lakas na ginagamit lang niya sa pag wo-workout.

Ilang linggo lang ang nakaraan ay may isang babaeng tingin ng tingin sa kanya. Gusto niyang iwasan ang babaeng ito ngunit alam niya sa sarili na kung ‘di titigil ang babaeng ito ay bibigay ‘din siya. Lalake siya at sa ganda ng babaeng ito ay sira-ulo ang lalakeng hindi maaakit dito. Matagal-tagal na rin siyang ‘di nakatikim ng babae dahil nga sa “reverse anorexia” na bumibisita sa kanya ng regular. Ang enerhiya na inipon ay dapat niyang ilaan sa pag- eehersisyo.

Ngunit ang babaeng ito ay sadyang mapusok at tila desperado, kaya pagbibigyan niya ito… ngayon.

Tila ‘di alintana ng babae ang babala na ibinigay ni Harrison. Dahil masyadong abala sa body buildng ay ‘di na niya binibigyan ng panahon ang pangagailangan ng mga lalakeng katulad niya. Ngayon na ang pagkakataon na ang lumalapit sa kanya, sa katauhan ng isang napakaganda at napakaseksing batang babae ay pau-unlakan niya ito. Kahit na tila gusto rin naman ng babaeng ito na may mangyari sa kanila ay ipinagpairal pa rin ni Harry ang kanyang “pagkamaginoo” – binigyan niya ito ng babala. Ngunit ngayon na magsisimula na ang gusto nilang mangyari ay tiyak na kakalimutan na ng maskuladong lalake ang pagiging maginoo niya.

Nakahubad na ngayon si Harrison sa harap ng magandang babae. Naaaninag niyang may kaba sa mukha nito, ngunit nangingibabaw ang pananabik at kalibugan nito, tiyak niya. Nilapitan niya ang babae, sinakal sa leeg, at dinlaan ang mga pisngi nito. Binitiwan niya ang pagkakahawak sa leeg ng babae at kahit na may namumuo ng takot sa mukha nito ay binalak pa rin nitong halikan siya sa labi. Umiwas si Harry sa gagawin sana ng babae at dumistansya ng konti. Nagtaka ang babae kung ano ang gagawin niya at bago pa man makayakap sana ay pinigilan siya ng malaki at maskuladong lalake at pinunit ang pang-itaas na damit nito!

“Binigyan kita ng babala, ngunit sadyang mapilit kang bata ka, kaya ipapalasap ko sa’yo ang marahas at brutal na pagkantot!” – ang malamig ngunit madiin na pagkasabi ni Harrison.

Gamit ang dalawang kamay ng babae ay tinabunan niya ang sariling kahubdan at bumaluktot ng bahagya – isang walang silbing proteksyon, tila inaakalang mapipigilan niya ang pag-atake ng malalakas at matitigas na mga braso. Ang kanina’y nababalutan ng pananabik at kalibugang anyo ay napapalitan na ngayon ng labis na pagkatakot.

Bumaba ang babae sa mesang inuupuan at umakmang tatakbo para makaalis, ngunit mabilis siyang pinigilan ng napalaki at napakalakas na lalakeng ilang araw rin niyang gustong maakit. Binuhat siya nito pabalik sa mesa at pinunit ang natitita pa niyang saplot sa katawan.

“Huwag po, manong, hindi po ganito ang gusto kung mangyari!” Nagmakaawa ang babae ngunit tila huli na ang lahat…

______________________________________________________________________

7.0 <–previous

next–>8.1