NAKUKUMUTAN ng maputing niyebe ang kalupaan ng Korea nang lumapag sa Incheon ang kinasasakyan kong eroplano. Sa tube pa lamang na dinadaanan papasok ng airport ay damang-dama ko ang lamig ng panahon bagamat makapal ang aking suot. Pagkakuha ko ng aking mga gamit, tinungo ko agad ang immigration at pinaberipika ang aking mga papeles. Sa arrival, kung saan nakahilera ang mga nagsisipagsalubong sa mga bagong dating, nilinga ko ang aking paningin sa pag-asang makikita ko siya. May ilang sandaling hinanap siya ng aking mga mata, kasabay ng pagsiyasat sa mga taong naroroon ang kakaibang kaba ng aking dibdib. Ito ang kauna-unahang panahong tutuntong ako ng Korea at ang sadyang pakay ko ay makasama ang taong nagbigay ng kakaibang layunin sa aking buhay. Hayun, sa bandang dulo ng hilera ng mga tao nakita ko ang hinahanap ng aking mga mata si Jihye. Nakapatong ang kanyang mga braso sa railing ng arrival area, walang imik na nakangiti ng ngiting hanggang tenga, ngunit nahalata ko ang butil ng luha sa kanyang mga mata. Nakapink na jacket si Jihye na lalong nagpalitaw sa mala-porselanang kutis ng kanyang napakagandang mukha. Sumenyas siya na sasalubungin niya ako pagkalabas ng gate kung kaya`t nagkaroon ng saglit panahong nawalay siyang muli sa aking paningin.
Pagkalabas na pagkalabas ko ng gate, nandun na si Jihye, nakatayo, buong-buo pa rin ang ngiti, ngunit hindi pa rin umiimik. Nilapitan ko siya, ibinaba ang lahat kong gamit maliban sa backpack sa aking likod, at niyakap siya ng buong-higpit. Sinuklian niya ito ng mahigpit na yakap; pagkunwa`y kumalas siya sa aming yakapan at bahagyang tumingkayad at inabot ng kanyang labi ang aking mga labi. Marubdob at punung-puno ng pagmamahal ang muling paglalapat ng aming mga labi.
“Baby,” sambit ko matapos ang aming halikan, “I’m so glad I’m here.”
Sinagot niya ako ng munting hagikhik, pagkunwa’y marahan niyang sinabi, “I miss you, baby.”
“I miss you too,” sabay akbay sa kanya habang tinutulak ko ang push cart na kinalalagyan ng aking mga daladalahan. Yumakap sa akin si Jihye habang papalabas ng airport.
“How was your flight?” Waring nakakakiliti ang Ingles niyang tunog Koreana.
“It was just fine. But I didn’t know it’s this cold here. Anyway, what’s more important is that I’m here.”
“Did I not tell you that it can be this cold here? Hmm,” sabay kurot sa aking tagiliran.
“Alright, my fault,” sabay nakaw ng halik sa kinasabikan kong pisngi ni Jihye, “God, you’re so beautiful, baby.” Sinagot niya akong muli ng isang munting hagikhik.
Lumabas kami sa gusali ng airport at tinungo ang parking area. May kalayuan ang pinaradahan ni Jihye ng kanyang kotse kung kaya’t nagkaroon kami ng pagkakataon upang makapag-usap habang parang naglalakad-lakad. Sa maikling panahon, pahapyaw na nabalikan namin ang mga panahong magkasama kami sa malamig na state ng Wisconsin bilang mga international scholars.
******
SA MADISON, Wisconsin, doon kami unang nagkakilala ni Jihye. Unang beses ko ring marating ng Amerika. Pareho kami pinalad na makapasok sa isang pretihiyosong fellowship kung saan makapag-aaral kami ng masterado sa pipiliin naming eskuwelahan. Pinili ko ang isang kilalang unibersad sa Wisconsin upang kumuha ng masterado sa comparative literature. Sa pambihirang pagkakataon, nakasabay ko ang isang napakagandang Koreana na nagpapakadalubhasa sa art history—si Jihye.
Magkasabay kaming dumating sa Wisconsin September ng 2005. Pagkarating na pagkarating, tinungo naming ang tanggapan na namamahala sa mga international scholars para sa aming matititirhan. Agad naman kaming tinulungan ng tanggapan at dinala kami sa tirahang inihanda na para sa amin ng foundation.
Isang fully-furnished na bahay na may dalawang palapag ang aming bahay habang nag-aaral. May dalawang kuwarto ito, banyo, at may maluwang na veranda sa itaas, malaki ang salas sa ibaba na may anteroom pa mula sa main door, may kaluwangan ang kainan na nahihiwalay sa kusina sa pamamagitan ng isa pang banyo. Maayos ang kusina, nandun na ang lahat pati mga lutuan at gamit sa pagkain. Ayon sa naghatid sa amin, bahay raw ito ng isang propesor sa unibersidad na ngayo’y nasa France na at nagtuturo na sa Sorbonne. Malaking bagay din ang dating may-ari dahil extensive ang sariling library nito sa bahay.
Noong una, nagkakahiyaan pa kami ni Jihye. Pasulyap-sulyap lang at miminsan kung nag-uusap. Natural lang naman dahil una, hindi naman kami magkakilala, pangalawa, babae siya at lalaki ako. Ngunit, habang lumalaon ay nagiging madalas na ang aming pag-uusap, lalo na’t hindi naman masyadong maraming Pilipino sa village na kinalalagyan namin. Maging si Jihye rin ay nahirapang mag-adjust noong una. Nahirapan siya sa language barrier dahil kahit maalam siyang mag-Ingles, may pagka-pilipit ang kanyang dila dahil na rin sa kanyang sariling wika.
Malimit, ang pagkakataon naming makapag-bonding ay kung may nahiram akong magandang pelikula sa film center. Pareho kaming mahilig manood ng pelikula ngunit hindi kami pala-sine. Una, dahil malayo ang sinehan, ikalawa, wala kaming kasama. Hindi pa pumapasok sa isip naming ang magsine na kaming dalawa lang.
Mas matanda ako sa kanya ng limang taon. Sa batch naming mga scholars, si Jihye ang pinakabata. Ito ang isa sa mga dahilan kung bakit siya ang darling of the batch, ikalawa’y dahil para siyang manika—mala-porselana ang kaputian, laging nakangiti, naka-ponytail lagi. Matalino si Ji—palayaw ko sa kanya, maganda ang kanyang scholastic records kung kaya’t naging mas madali siyang nakapasa sa scholarship program.
Sa panaka-nakang pag-uusap namin, madalas naming pag-usapan ang kultura ng Korea at Pilipinas. Nakahiligan naming pag-usapan ang mga mito at alamat ng dalawang bansa. Napakahilig niya sa mga kuwento ng mga diyos at diyosang ayon sa mga kuwentong-baya’y namuno sa daigdig noong sinaunang panahon. Doon, unti-unti kong nakilala si Jihye. Unti-unti ko ring namalayang napakaganda niya palang talaga. Nasanay ako sa mga Koreanovela at mga Koreanong turista sa Pilipinas ngunit hindi ako masyadong nagagandahan sa kanila. Palagay ko mas maganda ang hubog ng mukha ng mga Pinoy. Ngunit, iba si Jihye; hindi gaanong singkit at laging nangungusap ang kanyang mga mata. Mabulas ngunit hindi tabain ang kanyang katawan. Kapag nagsasalita siya, parang may awit. Palagay ko, noon nagsimulang magustuhan ko siya.
Halos magka-akma ang aming class schedules, magkaibang courses nga lang kaya’t magkaibang buildings din. Ngunit sabay kaming umaalis ng bahay, sabay ding umuuwi. Nilalakad lang namin papuntang klase, pag-uwi naman nakagawian ko nang daanan siya sa tapat ng department of art studies. Lagi’t lagi, natatagpuan ko siya sa bench doon na katabi ng giant chess board.
May girlfriend akong naiwan dito sa Pilipinas noon, si Richelle. Sa unang bahagi ng pagklase ko sa Madison, panay pa ang tawagan namin, ngunit nang lumaon, dahil na rin sa laki ng gastos ng long distance calls, naging minsanan na lang. Isang gabi, buwan ng Nobyembre, nakatanggap ako ng text message mula kay Richelle: ‘pls call, important.’
Tinawagan ko siya at dagli namang sumagot.
“Hon, what’s the matter?”
Ilang saglit na hindi muna siya umimik. Nasundan ito ng marahang hikbi, saka lamang siya nagsalita.
“Vic, our distance is killing me. I love you and I care for you. I’m proud of you, but I think this isn’t working…”
Nabigla ako sa mga sinabi ni Richelle. Buong akala ko’y maayos ang aming relasyon. Tatlong taon na rin kasi kami; yun nga lang, nasanay kaming magkasama.
“Hon, I’m really sorry that I’m making you feel that way. I’ts just that nandito na ako e. I feel helpless I can’t be with you now. I’m just asking you to hold on, please.”
“I can’t promise, ok? Siguro, pag bumalik ka na lang.”
“Please, hon…”
Sa kabilang linya, narinig ko na lang ang busy tone. Mapait, lalo na’t wala akong magawa sa milya-milyang agwat ng Madison at Maynila. Hindi ako nakatulog nang gabing iyon.
Minsa’y kumatok si Jihye upang magtanong kung kumain na ako. Sinabi kong kumain na ako ngunit ang totoo ay wala talaga akong gana dahil sa nangyari sa amin ng girlfriend ko.
Kinaumagahan, kinatok ulit ako ni Ji.
“I’m ready to go,” nakangiting sabi niya.
“Oh, I think I’m not going to class today. I really don’t feel too well,” sabi ko.
Napawi ang ngiti sa kanyang mukha at napalitan ito ng pag-aalala. Sinalat niya ang leeg ko upang alamin kung may lagnat.
“How do you feel? Anything wrong? D’you want me to stay?”
“No, no… thanks, Ji. I’ll be fine. You should go, it’s Friday, don’t miss your most important class,” sabi ko.
“Are you sure?” tanong niya na may labis na pag-aalala.
“Yeah,” sagot ko.
“Okay, but I’ll be home early. Don’t cook anymore, I’ll bring food.”
Umalis si Ji na halatang-halata ang pag-aalinlangan. Pagkaalis niya, naligo muna ako sa pag-asang kahit paano’y magiginhawahan ako sa kalungkutang nararamdaman. Pagkatapos ay natulog ako hanggang mag-aalas-tres ng hapon. Nang lumabas ako ng aking silid para mag-shower, sinalubong ako ng kakaibang bango ng kung anumang niluluto sa ibaba.
“Ji?” tawag ko habang bumababa ng hagdan.
“Yes?” sagot ni Jihye, “feeling better now?”
Nagkibit-balikat na lamang ako para maibsan ang kanyang pag-aalala.
“I cooked for us. You should rest eh,” sambit ni Jihye.
“Ji, I’m sorry, I’m not really sick. Something really, really bad happened last night. And since I don’t have anyone to share with, my girlfriend sort of broke up with me. She just can’t endure the distance between us.”
“Aw, I’m sorry, Vic…”
“It’s okay,” sabi ko, “I think this is part of it. Thank you really for being so concerned. I really appreciate it. Now I don’t feel I’m alone.”
Sinuklian niya ng ngiti ang mga sinabi ko. Lumapit siya sa akin at niyakap niya ako.
“We’re stuck here, Vic. Either we help or let each other down. I’m here for you in any way,” damang-dama ko ang pagiging totoo ng kanyang mga sinabi.
“Thanks, thanks, Ji… and if you’d not take good care of me, I’ll tell the foundation…” pabirong sambit ko, para bahagyang mapawi ang kalungkutang nakalukob sa akin.
“Oh, you should tell the foundation then that I’ve cooked for you. Let’s eat!”
Malaking tulong sa akin ng hapon na iyon ang kainang inihanda ni Jihye. Kahit paano’y nakalimutan kong panandalian ang sakit ng paghihiwalay namin ni Richelle. Naging masaya ang maagang hapunan namin. Ilang Korean dishes ang inihanda ni Ji, kaya’t appetizers pa lang, sandamakmak na. Napag-usapan na rin namin ang kanya-kanyang mga pakikipag-relasyon. Noon ko nalaman na hindi pa nagkaka-boyfriend si Jihye. Sa Korea, nakatuon ang buhay niya sa pag-aaral. Bagama’t may mga lalaking nagpapahiwatig ng interes, hindi naman matatag ang kanilang loob na lumapit sa kanya. Kahit hindi pala-imik si Jihye at pangiti-ngiti lamang ito, malakas ang personalidad niya dahil isa siya sa pinaka-matalino sa unibersidad na pinanggalingan.
“So how does it feel? Having no boyfriend since birth?” biro ko.
“It’s just okay, it’ll come eventually,” buong tapat na sabi niya.
“But, how come? You’re very pretty, talented…”
Tumawa lang siya.
“Do you drink, Ji?”
“Of course, I drink! I’ll die if I won’t!”
“Aha! You’re pilosopo! Kilitiin kita diyan, nakuha mo.”
“What?! You’re talking Filipino! Hmp!”
Tumawa ako at ginaya ang ekspresiyon sa kanyang mukha.
“I mean you’re rude and I want to tickle you,” natawa siya, “and I’m asking you if you’re drinking beer or alcoholic drinks.”
Tawa pa rin siya nang tawa.
“What’s funny, man?”
“Nothing… you…!”
Sinunggaban ko at kiniliti si Jihye sa kanyang tagiliran. Hindi ko alam na napakalakas ng kiliti niya dun. Napalupasay siya sa kaiiwas sa akin kaya’t nawalan din ako ng balanse at napahagalpak sa sahig. Sabay kaming nagpakawala ng malakas na tawanan.
May bahagyang tawa pa sa mukha ni Jihye nang tumayo siya. Tumayo na rin ako.
“You want to drink?” tanong niya.
“Only if you also want to…”
“I’d love to but I’m not used to drinking. Back home, I’ve only tried a teaspoonful of soju. But… hmm… I want to drink too! I wanna try!” May pananabik sa kanyang mukha na waring nagsasabing malaya siya at gusto niyang subukan ang isang bagay na hindi pa niya nagagawa.
“Alright, I’m gonna let you down only light drinks. Let me take care of it. I’m goin’ out to get some…” unti-unting nawawala ang ‘di magandang at naiibsan ito ng pagkawili sa kasalukuyang pagsasaya.
“Can I come with you?”
“Sure. But it could have been better if you’ll just wait for me here.”
“But I want to come… don’t you want me to go with you, hmm?”
“Alright, alright then.”
Dumidilim na ang paligid nang lumabas kami ni Jihye ng bahay. Sa bahaging iyon ng taon, malamig na ang paligid, ngunit lubhang mas malamig para sa isang Pilipinong sanay sa dalawang uri ng panahon lamang—tag-init at tag-ulan.
Habang naglalakad, damang-dama ko ang lamig. Kaya’t ‘di rin naiwasang isipin kong muli ang huling usapan namin ng girlfriend ko. Hindi ko rin maiwasang magtanong sa sarili: Bakit? Anong dahilan ng pagbitiw sa relasyong matagal ko pinaka-ingatan? Bakit kung kailangan ko ng pang-unawa, hindi niya naibigay? Maraming mga tanong, kasama na rin ng mga agam-agam, ang sumagi sa aking isipan. Hindi ko napansing tinatanong na pala ako ng aking kasama.
“Hey! Did you hear me?”
“Oh, I’m sorry, what was it?”
“Do you, guys, often drink in the Philippines?”
“Generally, Filipino males are drinkers…oh ‘mild drinkers’ as one short story goes. I think it’s part of our culture,” sabi ko. “But not me. I just drink ocassionally… very seldom…”
Dahil sa lamig, iniangkla ko ang mga brasko ko sa mga bisig ni Jihye. Nahalata niyang nilalamig ako kaya’t hinigpitan niya ang pagkakaipit sa aking braso.
“You should get used to winters, Vic, so that when you visit me in Korea, you can stay for long…” alam kong nagbibiro siya, ngunit dala na rin ng lamig, napilitan kong sakyan na lang ang sinabi ni Jihye.
“Really?! Hmmm… where can I stay when I’m there?”
“You can always stay with me, in my place.”
“Alright, I will plan for my first visit tomorrow…”
“Eeh, you’re fooling me.”
Narating rin namin ang grocery na nakagawian naming pagbilhan ng mga basic naming pangangailangan. Kumuha ako ng ilang bote ng beer at mixed drink para kan Jihye. Siya naman ang kumuha ng pulutan na karamiha’y chips lang naman. Pagkabayad, umuwi kami agad dahil gumagabi na at lalong lumalamig ang paligid. Suburban ang paligid ng university at dahil dito, sa ganitong mga panahon, may nagagawing mga grizzly bear. Delikado para sa mga naglalakad sa labas.
Nang makarating kami ng bahay, nagpaalam muna si Jihye na maliligo raw muna siya sa taas. Ako naman ang naghanda ng inumin. Habang naliligo si Jihye naisipan kong pumunta sa aking silid at magpalit ng mas kumportableng kasuotan dahil suot ko pa ang napakakapal na damit panlabas gayong mainit naman ang bahay dahil sa heater.
Paglabas ko ng aking silid nasalubong ko si Jihye na papalabas ng banyo, nakatapis lamang ito ng maksi kaya’t kitang-kita ang kanyang kakinisan at kaputian. Halatang malulusog ang dibdib ni Jihye na noon ko lang napagtanto dahil lagi siyang naka-longsleeves o di nama’y turtleneck collar. Patay-malisyang nilampasan ko siya at sinabihang bumaba agad at naghihintay ang inumin. Tumango lang siya at ngumiti.
Tinutungga ko na ang isang bote ng Bud nang bumaba si Jihye. Suot niya ang pamilyar na pantulog na parang mahabang tshirt na lampas-tuhod. Kaya naman napabiro tuloy ako.
“Are we drinking or are you already off to bed?”
“Drink of course, I just want to wear this so that I’m always ready to sleep,” pagdadahilan niya.
“This is yours,” sabay bigay ko sa kanya ng isang lata ng vodka ice na binuksan ko na para ‘di na rin siya mahirapan. “The rest are in the fridge.”
“Thanks… isn’t this strong?” sabay inom. “Hmm… this tastes like soda…” inom ulit. “I like this, Vic. It’s not bitter, it’s sweet, not like that, eeew,” itinuro niya ang bote ng beer na iniinom ko.
“Take it slow, Ji. It might get you drunk…” nginitian ko siya na parang nagbibigay babala. “You won’t know it, you’ll be surprised that you’re already intoxicated.”
Tumawa lang si Jihye sa sinabi ko. Halatang inienjoy niya ang pag-inom. Light drink lang ang iniinom niya pero natatakot akong malasing siya nito dahil sa bilis ng kanyang pag-inom at dahil hindi rin siya gaanong sanay sa mga nakalalasing na inumin. Naunang naubos ni Jihye ang kanyang vodka ice bago pa man ang huling tungga ko ng unang bote ng beer. Ibinaba niya ang bayong lata at nagpaalam na iihi daw muna siya.
Pagbalik niya galing banyo, nabanaag ko sa kanya ang kakaibang ngiti.
“Guess what, Vic? I think that drink had somehow gotten into me already…” medyo matinis ang kanyang boses, pagkatapos ay binitiwan niya ang isang pilyang hagikhik.
“Hala, sit down then. Are you ok?”
“I’m ok. It’s just that when I went to the toilet, I found it hard to stand up again,” nakatawa siya habang nagsasalita.
“Hahaha! Then don’t drink anymore, Ji. Sit here… with me.”
“No, I’m ok. I want more,” sabay hagikhik muli, “besides, it’s Saturday tomorrow.” Naupo siya sa tabi ko.
Kinuha niya ang isa pang lata ng vodka ice, binuksan ito, at uminom.
“So it’s this feeling, eh?”
“Yeah, but among men, drinking is a social thing… a form of bonding… much similar to what we’re doing now. Hey, drink slowly, you might puke on the couch!” at natawa kaming dalawa.
Halatang may tama na si Jihye dahil nakatawa na lagi ang kanyang mukha. Ang mga mata niya’y halos magsara na sa pungay na bunga ng nainom. Ihinimlay niya ang kanyang ulo sa sandalan ng sofa, tumingin sa kisame na waring malalim ang pag-iisip. Nang magsalita siya, nadagdagan ang pagkapilipit ng kanyang dila dahil sa tama at halos hindi ko na siya maintindihan.
“S…so ha’ a’ oo… now?” usisa ni Jihye.
“What? I can’t understand what you’re sayin’?”
“Oor gefend…”
Naintindihan ko siya.
“We haven’t talked since yesterday. I don’t expect her to call anymore… now I’m okay, Ji. It still hurts but I have to live. It won’t help if I’ll lurk ’round here and stay down forever. Besides, I have to consider the main reason why I’m here…” tumigil ako at tiningnan si Jihye. Tinulugan na ako ng lasing.
“Ji… Ji… wake up…”
“Uuuuh…” suminghap-singhap lang siya ngunit di rin nagising.
May kaluwangan ang salas ng bahay kaya’t inayos ko ang mga upuan at mesita upang magkaroon ng espasyo sa gitna. Kinuha ko ang makapal na comforter, isang malaking unan, at isa pang makapal na kumot sa kuwarto ko at naglatag ng mahihigaan sa sahig. Inalalayan ko si Jihye pababa sa comforter at pinahiga doon. Pupungas-pungas siya ngunit nagpatuloy sa pagtulog. Hindi ko napansin ang hindi sadyang pagtaas ng laylayan ng kanyang damit nangpatambad sa napakaputing mga binti nito na napakaganda rin ng hubog. Ayaw kong patulan ang aking pagnanasa kaya’t ibinaba ko ang kanyang damit para muling matakpan ang kanyang mga binti.
Nakahiga si Jihye sa comforter, umupo ako sa kanyang ulunan, binuksan an TV at pinagpatuloy ang pag-ubos ng natitirang bote ng Bud. Paminsan-minsan ko siyang sinusulyapan para tingnan kung okay naman. Pinatay ko ang ilaw sa salas at itinira lamang ang ilaw sa maliit na lampshade na nasa ibabaw ng isang side table nang. Sa labas, tagos-buto ang lamig ng Nobyembre.
Nanonood ako ng TV nang bahagyang gumalaw si Jihye. Nagising siya at luminga sa paligid.
“Vic…?”
“Yes, I’m here, Ji. I’m just watching TV, you were drunk, you fell asleep. Anything?” Ipinatong ko ang isang kamay ko sa balikat niya para itiyak sa kanya na nandun nga ako.
“Yeah…” umunat siya at itinaas ang ulo at ginawang unan ang aking mga hita. Nag-ayos ako ng pagkakaupo para maging komportable siya. Ipinatong kong muli ang kamay ko sa balikat niya, pagkunwa’y hinila ko siya palapit sa akin para ayusin ang pagkakaulo niya sa binti ko. Humarap siya palayo sa akin ngunit hinila niya ang kamay ko ng sa gayo’y hawak ko ang isa niyang balikat sa ilalim at nakayakap ako sa kanya; ipinatong niya ang kanyang kamay sa kamay ko at mahimbing na natulog. Nagpatuloy akong magpatay-malisya, bagama’t may mga pagkakataong dala na rin siguro ng konting tama ng iniinom na parang gusto ko siyang patusin. Ngunit nag-alinlangan ako.
Nang naubos ang beer na iniinom ko, pinatay ko ang TV, at iniunat ko ang aking katawan sa sofa nang sa gayo’y doon ako nakaulo habang nasa comforter naman ang aking mga binti.
Naidlip ako’t hindi namalayang gumising si Jihye upang umihi.
“Vic… Vic…”
“Hmmm… yeah?”
“You should get down here on the comforter.”
Bumaba ako at nahiga sa comforter. Nagulat na lang ako nang humiga rin siya sa tabi ko. Kinumutan niya ako at saka umilalim din siya sa kumot.
“Vic, it’s so comfortable to sleep on your comforter,” tapos kasunod nun ang ilang katagang kung hindi ako nagkakamali ay Koreano.
“What…?”
“I said I want something like this.”
Pagkatapos kinuha niya ang braso ko, ipinuwesto sa ilalim ng ulo niya at pumihit siya patalikod sa akin. Walang malisya si Jihye nang ginawa niya yun. Inakma ko ring yakapin siya mula sa likod.
“I feel better,Vic, you’re so warm.”
Lalo pang lumalas ang loob kong balutin siya ng aking mga bisig. Sa posisyong iyo’y naaamoy ko ang mabangong samyo ng kanyang buhok na tila lalong nagpapalapit sa akin sa kanya. Damang-dama ko ang kurba ng kanyang katawan, pati na rin ang umbok sa kanyang harapan na nakakalasagan ng malambot na bra.
“Ji… Ji…”
“You’re wearing bra while sleeping.”
“Yeah, why?”
“Loosen it. It’s not good, not healthy…”
“It’s okay.”
“No, it’s not. Let me unhook it…” sinasalat ko na ang likod niya para i-unhook ang bra nang humagikhik.
“The hook is in front, Vic. It’s a sports bra. You don’t know how to… wait…” pilyang wika ni Jihye.
“Well then, I’m unhooking it in the front…” mabilis inabot ko ang harapan ng malulusog na dibdib ni Jihye at sinalat ang maaaring kinalalagyan ng hook. Hindi maiiwasang masagi ng kamay ko ang kanyang mga bundok. May kalakihan ang mga suso ni Jihye, bilugan at malulusog, hindi nga lang halata dahil lagi siyang nakasuot ng maluluwang na longsleeves o di nama`y turtleneck collared na damit. Napatili ng bahagya si Jihye ng i-unhook ko ang kanyang bra na nasundan naman ng nakabibinging hagikhik. Natanggal ko rin an pagkakakabit ng kapirasong alpombrang tumatakip at nagpipiit sa kanyang nakapanggigigil na dibdib.
“There you go. Don’t ever wear bra again when you’re sleeping. It’s not healthy, and it will leave your boobs out of shape…”
Hindi siya sumagot, nagpatuloy lang siya sa hahagikhik. Ihinimlay ko ang aking ulo sa unan at yinapos kong muli si Jihye na parang matutulog na. Pagkunwa’y nanahimik na rin siya at tila nakiramdam. Naramdaman kong ipinatong niyang muli ang kanyang ulo sa aking braso, ngunit sa pagkakataong ito’y ipinailalim niya ang braso ko sa kilikili niya at ipinatong ang kamay niya sa kamay ko. Sa ganitong posisyon, sapung-sapo ko ang ang kabuuan ng kanyang dibdib. Malambing si Jihye, natural ito sa kanya. Mayamaya’y ipinosisyon niya ang kamay ko sa ilalim ng kanyang pisngi at waring idinampi-dampi. Bahagyang tinigasan ako sa ginagawa niya, napaka-intimate ng kalagayan namin. Hindi ko tiyak kung nahalata niya ito.
“You’re keeping me warm…”
Gising pa si Jihye. Sinuklian ang mga sinabi niya ng marahang paghigpit ng aking pagkakayakap.
“And I’m cuddling a pretty girl.”
Hindi niya pinansin ang pahaging ko.
“What are your plans about your girlfriend?”
“Nothing…” napaisip ako ng aking sasabihin ngunit wala nang pumapasok sa utak ko.
“Maybe, if you’re really for each other, it will happen soon in the future.”
“I’m not even thinkin’ about it, Ji.”
“I’m glad you’re making the call. It would’ve been more difficult if you’re dependent on her.”
“Yeah, you’re right. It’s early to tell, but I think I can be more peaceful in this situation.”
“Just don’t be too hard on yourself…”
“Thanks, Ji…” hinalikan ko siya sa ulo at niyakap nang mas mahigpit. Nang panahong iyon, gusto kong ipadama sa kanya ang matinding pasasalamat sa pagiging napakabuting kaibigan at sandalan ko sa panahon ng kalungkutan.
Humarap si Jihye sa akin at niyakap niya ako. Nabigla ako sa ginawa ni Jihye. Walang pag-aalinlangan ang hangarin niyang mapawi kahit paano ang kirot sa aking puso.
Hindi ako umimik. Nagparaya akong ganon ang posisyon naming dalawa. Nagpipigil ako dahil ayokong magkaroon si Jihye ng impresyon na parang ginagamit ko lang siya sa gitna ng mapait na karanasan. Hindi ko rin maikakaila na dahil sa kaming dalawa lamang ang laging magkasama, napakagaan na ng loob ko sa kanya. Ngayong gabi, tanging mga damit lamang namin ang naghihiwalay sa aming dalawa. Pilit na naghuhumindig ang aking pagkalalaki, ngunit pilit kong linalabanan ito.
Mahimbing ang tulog ni Jihye; malamang dahil sa nainom niya. Sa kakaunting liwanag sa salas, nababanaag ko ang kaamuhan ng kanyang mukha. Napakakinis ng kanyang mukha, an maninipis niyang mga labi ay nakangiti maging sa pagtulog, at kahit nakapinid ay nangungusap pa rin ang kanyang mga mata. Ang kabuuan ng mukha ni Jihye ay animo’y Asyanong diyosang nakatanod sa yaman ng isang isla o karagatan—tulad ng mga sinaunang diyosang madalas naming pag-usapan. Halos abot-mata ang bangs niya na mas nagbibigay-atensiyon sa bilugang hugis ng kanyang mukha. Marahan-marahan, inabot ko at hinaplos-haplos ang kanyang pisngi; sinalat ko ang kanyang kilat, mga mata, ilong hanggang sa napakalambot niyang mga labi. Gumalaw siya ng bahagya, at unti-unting iminulat ang kanyang mga mata.
“Vic?”
“Thank you, Ji… you’re so kind and so good to me.”
“Because you’re good too…”
Nginitian niya ako ng isang matamis na ngiti. Dahan-dahan, hinalikan ko siya sa pisngi. At pagkatapos, tinitigan kong muli ang napakanda niyang mukha. Nakatingin din siya sa akin, waring binabasa ang laman ng aking isip. Ilang saglit kaming nanatiling ganon, habang ang mga bisig nami’y nakabalot sa isa’t isa. Nag-aalinlangan at dahan-dahang inilapit ko ang mukha ko sa mukha ni Jihye, nagdikit ang aming mga noo at ilong. Nagpaubaya siya. Naglapat ang aming mga labi. Sa una’y padampi-dampi lamang, hanggang sa naramdaman kong sinusuklian niya rin ako ng matatamis na halik. Naging mas marubdob ang halikang nagpatuloy. Mas mahigpit ang mga yakap niya, gayundin ang ginawa ko.
Pikit-matang ninamnam ko ang labis na lambot ng kanyang mga labi. Halatang hindi sanay si Jihye sa paghalik; halatang ginagaya niya lang ang paghalik ko. Ngunit damang-dama kong gustung-gusto niya ang ginagawa namin. Sinapo ko ang kanyang mga pisngi at buong pagnanais na pinagpatuloy ko ang walang-patid na paghalik sa kanyang mga labi. Puwedeng sabihing kay Jihye ang pinakamasarap na karanasan ko sa halik. Pagkaraan ng ilang saglit, naghiwalay ang aming mga labi. Ipinatong muli ni Jihye ang kanyang ulo sa aking braso. Tiningnan ko siya, nakatingin siya sa dingding, bahagyang naramdaman ko ang marahang panginginig ng kanyang mga labi.
“Ji, I’m sorry…” katulad ng maraming lalaki sa ganitong pagkakataon, ibig kong humingi ng paumanhin. Nadarang ako ng apoy. Ayokong isiping dahil na rin sa sakit na nararamdaman. Palagay ko, hindi; dahil naniniwala ako na kahit sa sitwasyon ko’y posible pa ring magkagusto ako sa aking kasama. Maganda si Ji. mabait, walang kapintasan, mabuti ang kalooban.
“Vic,” marahan siyang nagsalita, “it was my first kiss…”
“Oh, God…” naghahalo ang mga damdamin sa dibdib ko. Maaaring magsaya ako dahil akin ang unang halik ng napakagandang Koreanang kasama ko. Ngunit maaari rin aking malungkot dahil sa wari ko’y pinagkaitan ko siya ng karanasang dapat ay nangyari kasama ang lalaking kanyang mamahalin. “I’m really sorry… Ji…”
“Why? Don’t say you’re sorry… it was nice… I want to admit I liked it, Vic…”
“But it could have been better if you’ve done it with someone…”
“Hush…” pinigilan niya ako sa aking sasabihin, “you’re special to me and I know I am also special to you.”
“But you know that it’s not the best time for me… I just don’t want you to think that I’m using you…”
“You’re not, aren’t you? I don’t think you can use people, Vic. Do you?”
“No, I don’t…”
“Then, I don’t have to worry.”
“Ji…” napabuntunghininga na lang ako at hindi na nakapagsalita pa. Lalo ko na lang hinigpitan ang pagkakayakap ko sa kanya. Posible palang mabuo ang isang pagtitinginan kahit sa ganitong sitwasyon na nakakaramdam ako ng sakit sa dibdib. Wari ko, unti-unting naglalaho ang larawan ni Richelle sa aking kamalayan. Napapalitan ito ng pinagtagpi-tagping mga imahen ng masasayang sandali sa malamig at makahoy na lugar na ito. Kasama na ang mga sariwang kaalamang nakukuha ko sa mga klase, kasama ang mga bagong kaibigan at kakilala, kasama na ang napakaririkit na mga tanawin. At ngayon, sa tabi ko, ang nakabibighani at napakabuting Koreanang ito na tila nagpapahiwatig ng panibagong tunguhin. May katagalan pa ang ilalagi ko sa lugar na ito. Mahigit pang dalawang taon. At sa loob ng mga taong darating ay inaasahang kasama ko si Jihye—walang choice kumbaga. Sa nangyari ng gabing iyon, dalawa lang ang maaaring maganap: isang mas matatag na pagsasama o isang trahedya ng relasyon.
Sa dilim ng gabi, walang sawang inaninag ko ang mukha ni Jihye. Isang diyosa ang aking katabi—diyosang nagbibigay sa akin ng panibagong layunin. Hindi ko mawari ang aking damdamin ng mga sandaling iyon. Natatakot akong panandalian lamang at huwad ang kung anumang nagpapalapit sa akin sa kanya. Napakabuti ni Jihye at hindi siya karapatdapat na masaktan.
Hinagod ko ang likod ni Jihye, gusto kong ibigay sa kanya ang pinakakomportableng pakiramdam sa aking piling, kung ito man ay tatagal o pang-isang gabi lang. Nagbitiw lamang siya ng munting ngiti.
Itinaas ko ang laylayan ng suot niyang pantulog at ipinasok ang aking kamay sa loob ng kanyang damit para lalo kong mahaplos ang kanyang likod. Bahagyang napaigtad si Jihye, waring nakiliti. Ngumiti siyang muli nang simulan ko ang malalapad na haplos sa kanyang likod.
“I love what you’re doing… unnnggh…”
Naglapat muli ang aming mga labi. Mas marubdob, mas mapusok. Sa pagitan ng mga halik, ninanakaw ko ang mga sandali para maipahayag sa kanya ang mga bagay nais kong sabihin.
“I love kissing you, Ji… ummm…”
Manamis-namis ang kanyang mga labi.
“I think you`re my best kiss…”
Nasulyapan ko siyang ngumiti sa aking sinabi.
“I don’t know, you’re just my first kiss… but I love it…”
Ninamnam ko ang bawat bahagi ng kanyang napakalambot na mga labi. Nilasahan ko ang bawat sulok nito. Pagkatapos ay ipinasok ko ang dila ko sa kanyang bibig. Hindi alam ni Jihye ang gagawin, kumalas ako sa pagkakasalikop ng aming mga labi.
“Give me your tongue…” at sinibasib kong muli ng halik ang Koreanang kaniig.
Tulad ng ginawa ko, sinalubong niya ng kanyang mainit na dila ang dila kong naglilikot sa bukana ng kanyang bibig. Hindi pa rin kami nagpapalit ng posisyon—magkaharap na patagilid. Ninamnam ko ang kasariwaan ng kanyang mga labi at dila. Walang kasing-sarap ang mga halik ni Jihye—napakabusilak, napakasakdal. Damang-dama ko ang kadalisayan ng kanyang pagnanasa; natitiyak ng aking mga pandama ang kanyang pagmamahal maging sa sandaling panahon pa lamang ng pagkakatagpo namin sa bagong posibilidad ng pagsasama. Nakapikit si Jihye. Sa kawalan niya ng karanasan sa pakikipagtalik, batid kong hinahayaan niya ako sa aking ginagawa, hinahayaan niya akong turuan siya. Mahigpit ngunit mahinhin ang kanyang pagkakayakap sa akin, ang kanyang mga mumunting pagsalat sa mga bahagi ng aking katawan. Waring ang mga sandaling iyon ay mga nagdaraang saglit ng pagpapakilanlan, ng wagas na pagbabahagi ng sarili. Alam ko at naniniwala ako na iyo’y higit-higit pa sa pagnanasa o pagtugon sa tawag ng katawan. Pagkat sa bawat segundong dumaa’y may kakaiba akong nararamdam—may kaba, may takot, may pag-aalinlangan, may matinding pagnanais na ipadama sa kanya ang kakaibang pagtangi kahit hindi ko pa buom-buong matiyak kung ito’y pagmamahal.
Itinaas ko ang aking halik sa noo ni Jihye, pababa sa kanyang mga kilay, mata, ilong, mga pisngi, baba—parang humahalik sa banal na relikaryo sa paghahangad ng maipadama ang taos-pusong pananalig. Nakapikit siya ngunit mababakas ang ngiti sa alindog ng kanyang mukha. Bumaba ang aking paghalik sa kanyang leeg, hinalikan ko siya doon na may pagtitiyak na walang bahagi na hindi ko mahahalikan. Gustong-gusto ko ang halimuyak ng kanyang pabango, parang nagbibigay ito sa akin ng kakaibang pagnanasang ituloy pa ang aking ginagawa.
Walang sawang sinibasib ko nang halik ang kanyang leeg hanggang batok. Mahihinang ungol ang binitiwan ni Jihye. Lalo kong pinag-igihan ang paghalik sa kanya. Siniguro ko na bawat pulgada ng kanyang napakakinis na leeg ay masisibasib ng mainit na halik. Umibabaw ako sa kanya, an isang tuhod ko’y nasa pagitan ng kanyang mga hita. Alam kong nanginginig kaming pareho; hindi tiyak ang kahahantungan ng mga pangyayaring ito. Dahan-dahan kong itinaas ang laylayan ng kanyang damit pantulog. Dahan-dahan ring tumatambad sa paningin ko ang mala-diyosang katawan ni Jihye. Nakaramdam ako ng takot. Sa gitna ng pagnanasa ay ay ang malakas na pagkaba ng aking dibdib. Gusto ko si Jihye, gusto ko ang aking ginagawa, ngunit ito’y isang pagtataya. Bago tuluyang mahawi ko ang damit at masaksihan ko ang kariktan ng kanyang malulusog na dibdib, bahagyang tumigil ako sa aking ginagawa. Naramdaman ito ni Jihye. Sinulyapan ko siya, nakatitig siya sa akin, naghihintay.
Tuluyan kong itinaas ang kanyang damit. Malayang itinaas niya ang kanyang mga braso para mahubad ko nang buom-buo ang kanyang damit. Tumambad sa akin ang pinakamaganda, pinakanakahahalina, pinakanakagigigil na katawang nakita ko sa tanang buhay ko. Pinagmasdan ko siya habang nakahiga, habang naiilawan siya ng malamlam na ilaw mula sa lamp shade. Mula paa, tinalunton ko paitaas ang kaputian ng kanyang mga binti,hanggang sa tatsulok ng kanyang hita na natatakpan pa ng manipis na panty. Mula sa kanyang mga hita, itinuon ko ang aking mga mata sa mga nakokoronahang umbok ng kanyang dibdib. Bilugan, mala-porselana at tayung-tayo ang mga suso ni Jihye. Nakokoronahan ang mga ito ng kulay putlang-rosas at kasing-liit ng pasas na mga utong.
Sinalat ko ang isang suso ni Jihye, at bahagyang diniinan ang utong nito at pinisip-pisil. Nagpakawala ng isang nakagaganang ungol. Inipit ko sa dalawang daliri ang tayung-tayo niyang utong at kiniskis-kiskis ito. Napaiktad si Jihye. Ibinaba kong muli ang mukha ko sa leeg niya at ipinadausdos ko ang isang matagal na halik patungo sa pagitan ng kanyang mga suso. Pagkatapos ay ipinaikot ko ng dahan-dahan an dila ko mula sa base ng kanyang suso, unti-unti, paikot, paitaas sa kung nasaan ang utong. Bahagyang umungol at napaliyad si Jihye. Paikot nang paikot ang king dila sa paligid ng isa niyang suso, hanggang marating ko ang naghuhumindig niyang utong. Sinipsip ko ito at nilaru-laro ng akin dila habang nasa loob ng aking bibig, lalo lamang itong tumigas.
Habang pinagpipiyestahan ng mga labi ko ang isang suso ni Jihye, malayang nilalamas ko naman ang isa. Nakikiliti si Jihye pero gustong-gusto niya ang bagong pakiramdam. Inilipat ko ang aking bibig sa isa niya pang suso, mula ilalim, pinadausdos kong muli ang dila ko paikot nang paikot, parang isang manlalakbay na dahan-dahan at tiyak na umaakyat ng bundok, hanggang marating ang taluktok. Nakapanggigigil ang maliit niyang utong habang nasasapo ito ng aking mga labi at dinudunggal-dunggal ng aking dila. Damang-dama ko ang namuong dugo sa loob ng mala-pasas na utong ni Jihye habang nilalaro-laro ko ito sa loob ng aking bibig.
“Uuuuunnnggh… Vic… it feels so good…”
“I want you to feel this way, Ji…”
Inararo ko ng maririin at mapupusok na halik, dila at lamas ang magkabilang suso ni Jihye. Walang patid na mga pag-ungol at pagliyad ang kanyang sukli. Yakap-yakap niya ako ng mahigpit. Sa bawat ginagawa kong nagbibigay sa kanya ng kakaiba at panibagong sarap, lalo pang humihigpit ang kanyang pagkakayakap. Mababanaag sa mukha niya ang kasariwaan ng karanasang noon pa lamang dumating sa kanya.
Habang ninanamnam ko ang kanyang malulusog na mga bundok, ibinaba ko ang isa kong kamay sa pagitan ng kanyang mga hitang natatakpan ng manipis at kakarampot na tela. Marahang-marahan at halos nanginginig pa, hinagod ko ang bakas ng hiwa ng kanyang kaselanan. Sa dampi ng aking daliri sa labi ng kanyang pagkababae, kumukurba ang likod ni Jihye sa matinding pagliyad sa sarap na nararamdaman. Nasalat ko ang pagkabasa ng kanyang kaselanan. At nagpatindi pa ito ng aking pagnanasa sa Koreanang kaniig. Habang tumatagal ang aking paghagod, nagiging mas mapusok ito, mas mariin, mas mapagnasa, mas matindi ang paghahangad na mapaligaya ko si Jihye.
Basang-basa na si Jihye. At nagtulak ito sa akin upang tuluyang nang ibaba ang kakarampot na saplot na lumalambong sa kanyang pagkababae. Tinanggal ko ang tshirt ko. Si Jihye ang nagtanggal ng aking pambaba. Sa saglit na iyon, alam kong sigurado at gusto niya ang kanyang ginagawa. Pareho na kami hubad, wala nang pag-aalinlangan, mas may katiyakan na sa pagpapasyang aming ginawa.
Bumaba ako at hinalikan ang paligid ng kanyang pusod. Walang dungis ang kutis ni Jihye. Pantay ang kulay at katangian mula ulo hanggang paa. Nadedekorasyunan ng manipis na bulbol ang kanyang kaselanan. Habang hinahalikan ko ang kanyang tiyan, hinawi ko at tuluyang ibinuka ang kanyang mga binti. Sumunod naman siya na parang mas-aaral na ibig matuto. Madulas, naglalaway, mainit ang hiwa ng kaselanan ni Jihye. Mula dito dumadaloy ang buhay at mainit na katas na pahiwatig ng kanya ring pagnanasa.
“No one has ever touch me there, Vic. I’m yours.”
“I’m yours too, Ji…”
Napipipi ako. May kung anong emosyong nais kong pakawalan mula sa aking dibdib na siyang magpapabatid sa kanya na napakasaya ng mga sandaling iyon, na itinatangi ko siya, na espesyal siya.
Dinama ko sa aking daliri ang kalambutan ng kanyang kaselanan. Nagbibitiw si Jihye ng mga mumunting sigaw kapag kinakanti ko ang tinggil niyang noo’y tigas na tigas. Lumalakas ang kanyang mga pag-ungol; dumadalas ang pag-arko ng kanyang likod mula sa comforter na aming hinihigaan.
Pinadausdos ko ang aking mga labi muli sa kanyang tiyan patungo sa kanyang putim-puting mga hita hanggang nadako ito sa pisngi ng kanyang pagkababae. Pinatakbo ko ang aking dila mula sa pinakailalim ng kanyang hiwa, dahan-dahan at diin, hanggang sa ibabaw malapit sa kanyang tinggil. Pinatigas ko ang dila ko at pagkunwa’y pinadausdos kong muli pababa… pataas… pababang muli… pataas… hanggang naging ritmo na nagdadala sa kanya ng kakaibang sensasyong tiyak kong noon lamang niya naranasan. Napakalinis ng kaselanan ni Jihye. Napakakinis ng kanyang mga singit, at sa dilim ng gabi’y naaaninag ko ang marosas-rosas na mga sariwang labi ng kanyang hiyas. Manipis ang bulbol na tatsulok ng nakatapis sa bukanang nilalapirot ko ngayon. Hindi ko pa lubusang nakikita pero tiyak kong kasing kulay ng mga buhok ng mais ang kakarampot ng mga buhok sa kanyang kaselanan. Kung anong kaputian ng kanyang kutis, kalinisan iyong nalalasaha’t nasasalat ko rin sa laman ng kanyang pagkababae. Mula sa kanyang hiwa, pumapaimbulog sa hangin ang halimuyak na lalo pang ikinagalit ng alaga kong kanina pa tayung-tayo sa pagnanasa kan Jihye. Dumadaloy ang katas mula sa kanya, nilapirot ko ito at sinipsip, walang itinira hanggang sa dumaloy muli ang bagong bugso ng katas ng kaligayahang nararanasan niya. Paulit-ulit, walang kasawaang nilaplap ko ang magkabilang pisngi ng kanyang kaselanan, kinanti-kanti ko ng dila ko ang bukana ng kanyang hiyas at sinipsip ko ang bawat bahagi ng kanyang pinakaiingatan.
“Ooooh, Viiic… it feels so good… I’ve never felt this good…”
Inilapat ko ang kalaparan ng dila ko sa kanyang hiwa at hinagod ng paulit-ulit ang kanyang kaselanan na parang ice cream na inuubos. Nanginginig at naglililiyad, parang nababaliw si Jihye sa ginagawa kong pagkain sa kanya. Hinawakan niya ako sa ulo at sinabunutan, hindi niya mawari kung iaangat niya o ididiin ang ulo ko sa kanyang kaselanan. Ang mga ungol niya’y naging animo’y daing, at ang tila daing ay mahinang hiyaw.
“Viiiiic… oooh… I loove what you’re doing… it feels so goood…”
Walang anu-ano’y sinunggaban ko ang kanyang tinggil at sinipsip ng ubod lakas. Ang nginig ni Jihye ay parang naging lindol. Napasigaw siya ng malakas.
“Oooooh… oh my… it’s too much… Vic… Viiiiic… Viiiiiiic…”
Parang pakiusap ang pagbanggit niya sa aking pangalan. Lalo ko pang nilakasan ang pagsipsip sa kanyang tigas na tigas na tinggil. Nilaru-laro ko pa ng dila ko habang patindi nang patindi ang pagsipsip. Nakataas na sa ere ang mga binti ni Jihye, walng humpay ang kanyang panginginig. Alam kong malapit na siya.
“Oooooooooooh! Viiiiiiiiiic! Viiiiiiiiiiiiic!”
Sinundan ito ng sunud-sunod na malalakas na pag-igkas at panginginig. Nilabasan si Jihye. Pinasok ko ang isang kong daliri sa butas ng kaselanan niya. Napaliyad siya at napahagikhik.
“Stoooop… Viiiiic… I can’t take it anymore… it was just too much…”
Umitaas ako at inararo ko siya ng halik sa leeg, paitaas sa pisngi, at pagkunwa’y naglapat muli ang aming mga labi at sinundan ito ng marubdob na halikan.
“Is that my taste on your lips?”
“Yeah… I love it…”
Hindi na siya sumagot. Nalunod kami sa halikang parang walang katapusan. Pumuwesto ako sa ibabaw niya, handang itarak ang aking alaga sa naglalawa niyang hiyas.
“Are you sure about this, Ji?”
“Yes, Vic…” niyakap niya ako, sinuklian ko naman ito ng saglit na paghimlay ng aking ulo sa kanyang dibdib.
Umangat ako at ibinaba ang aking alaga sa bukana ni Jihye. Napaungol siya nang tumama ang ulo ng alaga ko sa mga labi ng kanyang hiyas. Nagdalawang-isip ako.
“Ji, it would be better if we wet my dick first before I put it in… can you suck me first?”
Nabakas sa mukha niya ang pangamba.
“I don’t know how to do it…”
“I’ll guide you.” Tumayo ako at hinila siya sa upuan nang sa gayo’y sa dilim ng gabi’y nakatayo ako sa harap niya, nakatapat sa mukha niya ang alaga kong kanina pa sabik na sabik. Tumingala siya at tumingin sa akin. Hinaplos ko ang aking pisngi, parang pagtitiyak na hindi ko siya sasaktan. Nabanaag ko sa mukha niya ang pagkalito kung ano ang gagawin. Iniangat ko ang kanyang ulo at hinaplos ang magkabilang pisngi.
“Ji, it’s okay if you don’t want to…”
Ngunit ibinuka niya ang kanyang bibig at ipinasok ang naghuhumindig kong alaga. Walang karanasan si Jihye sa ganitong mga bagay, ngunit gusto niya itong tuklasin. Parang batang naglololipop si Jihye sa ginagawa niyang pagdila sa alaga ko. Isinubo niya ito ng buo ngunit tumama nang bahagya sa kanyang ngipin. Napaiktad ako.
“Sorry… I think I’m learning…” pinagpatuloy niya ang pagsubo sa alaga ko. Unti-unti, naramdaman ko, nakuha ni Jihye ang tamang ritmo. Minsa’y pinaikot-ikot niya ang ulo ng aking alaga sa kalambutan ng kanyang mga labi. Sinamahan niya ito ng pagsupsop at pagdila. Nakakabaliw ang pagsubo ni Jihye—lalo na kapag naiisip kong ito ang unang karanasan niya. Sinupsop niya ang titi ko sa ilalim na parang inaararo hanggang mula sa bayag hanggang sa ulo nito.
“Ji…” Itinayo ko siya mula sa pagkakaupo sa sofa. Inakay ko hawak ang kanyang kamay. Napakalamig sa labas ng bahay ngunit napakainit ng aming pagniniig. Umakyat kami sa ikalawang palapag. Hawak-kamay na dinala ko siya sa aking kuwarto. Pagkapasok na pagkapasok, isinandal ko siya sa likod ng pinto at inararong muli ng halik. Sa sandaling iyon, maiinit na halik, supsop at dila rin ang isinagot ni Jihye. Bumaba akong muli sa mga suso niya at pinagpistahan ang magkabilang alindog, ang walang kasing-ganda, walang kasing-lambot, at tayung-tayong mga suso ni Jihye.
“I love lickin’ and suckin’ your nipples, Ji… Oh, God, you’re so beautiful…”
Inihiga ko si Jihye sa aking kama. Napakabini niya. Pumatong ako sa kanya. Nakatitig siya sa akin. Nangungusap na naman ang kanyang mga mata. Inihiwalay ko ang kanyang mga hita at pumusisyon sa ibabaw niya, nakatapat na ang aking alaga sa kanyang hiyas. Ano mang panahon ay handa nang angkinin nito ang pagkababae ni Jihye. Ibinaba ko ang aking balakang. Kumanti ang ulo ng titi ko sa naglalaway na niyang bukana. Napapikit si Jihye, marahil sa inaasahang pagpasok ko sa pinakaiingatan niyang hiyas. Kiniskis-kiskis ko ang titi ko sa kanyang pagkababae, pagkunwa’y unti-unti ko siyang pinasok. Dahan-dahan, maingat, ubod ng pagtangi. Napakagat-labi si Jihye. Naramdaman kong lalo niyang ibinuka ang kanyang mga hita.
Damang-dama ko ang kasikipan ng kanyang kaselanan. Patuloy na nakapikit si Jihye habang inuulos ko nang unti-unti papasok ang titi ko sa basang-basa niyang lagusan. Halos naipasok ko na ang kabuuan ng aking alaga sa kanya ng maramdaman ko ang kasikipang kailangang buwagin.
“Ji, are you okay? Does it hurt?”
“A bit, Vic, but I’m okay…”
Patuloy kong ibinaon ang alaga ko sa basang-basang lagusan ni Jihye. Walang anu-ano’y nilakasan ko ng bahagya ang pagbaon. Napasinghap siya, batid kong nasaktan, ngunit kailangang mangyari iyon. Itinuloy ko ang tuluyang pagsakop. Tuluyan kong ipinasok ang alaga ko sa masikip niyang kaselanan. Inabot ng alaga ko ang kailangang mapunit sa loob ng kanyang pagkababae. Napabitiw ng impit na hiyaw si Jihye. Alam kong masakit, ngunit alam kong mapapawi din ito agad.
“Vic…! Aaaah…” Nakita kong napangiwi si Jihye. Nasasaktan siya. “It hurts… ouch!”
“The hurt will be gone soon, Ji… S…sorry… Do you want me to stop?”
Nangilid ang mga butil ng luha sa kanyang mga mata.
“No, Vic… I want to do it with you…”
Iniangkla niya ang mga braso niya sa likod ko. Tinitigan niya ako sa mata. Dinampian ko siya ng isang marahang halik sa labi. Pagkatapos ay muli kong iniulos ang alaga ko sa kanyang kaselanan. Napaigkas si Jihye, marahil dahil sa magkahalong hapdi at pag-aalinlangan. Hindi na ako nag-atubili pa, diretsong itinarak ko na ang titi kong kanina pa gustong makuha ang kanyang pagkababae. Napahiyaw si Jihye at napahigpit ang kapit sa aking likod. Hindi ko na ininda ang kanyang mga impit at ungol, alam kong nasasaktan siya ngunit kailangan niyang maranasan at malampasan iyon. Hinanap ko ang ritmong nababagay sa amin. Patuloy n.a nakabaon sa aking likod ang kanyang mga daliri. Habang nagpapatuloy ako sa pagkanyod, nawawala unti-unti ang kanyang mga daing. Napapalitan ito ng paghingal at mahinang mga pag-ungol. Hanggang sa unti-unting niluluwagan niya ang pagkakayakap sa akin. Nakakagat-labi si Jihye habang ninanamnam ko ang pagsasanib ng aming mga katawan. Malayang-malaya ang akin.g pagkalalaki sa pag-akin kay Jihye, nakatupi ang kanyang mga tuhod ngunit nakataas sa ere ang kanyang mga paa. Sa bawat pagbaon ko ng aking sandata sa kanyang kaselanan, may arte rin ang paggalaw ng tayung-tayo niyang mga suso. Lalo kong binilisan ang pagkanyod.
“Viiiic… ooooh…”
“Jihye…”
Nababakas ko na sa kanyang mukha ang kakaibang kasiyahang dala ng aming mga paggalaw.
“Does it still hurt…?”
“Ohhh… a bit… but it feels good too… oooh…”
“Do you want me to stop?”
“Nooo… don’t stop pleeease…”
Lalo ko.ng pinag-ibayo ang pagbayo sa pagkababae ni Jihye. Madulas ngunit napakasikip ng kanyang hiyas. Walang kasing-sarap ang pagkakasakal nito sa titi kong tigas na tigas sa pagnanasa sa kanya. Nararamdaman ko ang mga bugso ng paghaplos ni Jihye sa aking likod. Nagsisimula na rin siyang maki-ayon sa ritmo ng aking pagkanyod. Sinasalubong niya ang aking pagbayo, nang sa gayo’y ang bawat ulos ko’y baon na baon sa kanyang birheng kaselanan.
“Oooh, Jihye… you’re so good… you’re my goddess… you’re so gooood… ooooh…”
“Vic… I love this… fuck me harder… I didn’t know it’s this goood… oooooh…”
Nabigla ako sa mga sinabi ni Jihye. Lalo kong binilisan at nilakasan ang aking pagkanyod. Gusto kong ipadama sa kanya ang nararapat na kaligayahang para sa kanya. Gusto kong tanggihan ang aking damdamin, ngunit alam kong sa mga pagkakataong iyo’y may pagmamahal na bumubukal sa aking pagkatao para kay Jihye. Espesyal siya, hindi ko iyon maikakaila, lalo na ngayong ipinaubaya niya sa akin ang isang bagay na kailanma’y hindi na mangyayaring muli—ako ang kanyang kauna-unahan. Habang binibilisan ko ang paglabas-masok, tila bumabagal ang panahon. Waring gustong ipalasap sa akin ang bawat saglit na magka-isa ang aming mga katawan. Sa aking punong katawang bumabaon sa kanya, nararamdaman ko ang bawat hibla ng kanyang kaselanan, nararanasan ko ang bawat pag-agos ng katas ng kanyang pagkababae. Sukat na sukat ng aking sandata ang sikip ng lagusang ako ang pinalad na kauna-unahang tinanggap. Tanto ko ang bawat enerhiyang pinakakawalan ko, tanto ko rin ang bawat bugso ng lakas na nagmumula sa napakaganda kong katalik.
Lalo kong pinag-ibayo ang pagkanyod. Malakas. Madiin. Gusto kong ipasok lahat kay Jihye. Hindi kalakihan ang alaga ko, tamang-tama lamang sa makipot na hiyas ng aking katalik. Binilisan ko ang indayog ng aking katawan, binangga ng mga hita ko ang mga hita ni Jihye. Napakaganda ni Jihye habang pinagsasaluhan namin ang ligaya ng pagtatalik. Ang mga ungol na binibitiwan n’ya’y mga tunog ng sarap, ng pagnanasa. Sinapo ni Jihye ang puwitan ko, nabasa ko ang gusto niyang gawin ko. Lalo ko pang idiniin ang pagbayo.
“Yeeah, Viiic… it feels soooo good…!”p
“You love this, Ji?”
“Yes, yes… aahh… aahh… I want you, Vic… aahh…”
“I want you too, Ji… you’re so good… so tight… it feels so good fucking you…”
Magkahalong pagnanasa, libog at pagmamahal ang nararamdaman ko. Alam kong nararamdaman din ito ni Jihye. Sinapo ko ang isa niyang suso at nilamas, pinagpistahan ko ang kalambutan ng kanyang dibdib, kiniliti ang kanyang tayung-tayo pa ring utong. Napahalinghing ng malakas si Jihye.
“Am I your first fuck, Ji?”
“Yes, Vic… and you’re making me love it… c’mon… aaahh…”
“Does it feel good that my dick is inside your pussy?”
“Yes… uuunnggh… ah… ah… fuck me more, Viiiic…”
“I’m gonna fuck you more, Ji… ah… ah… ah… you’re so tight, gosh…”
“You love it that I’m tight?”
“Yeah, you’re my best fuck, Ji!”
Nagpatuloy ang pagpapalitan namin ng malilibog na salita. Nadarang kami ni Jihye sa labis na sarap ng pagtatalik. Unang karanasan niya ito ngunit ibinigay niya sa akin ang lahat-lahat, hinayaan niya akong turuan siya sa kama. Tumigil ako sa pagkanyod.
“Ji, I want you on top…” umalis ako sa ibabaw niya at nahiga.
“How? I don’t know…” bumangon siya.
“I’ll teach you… ” inakay ko siya ang pinaupo sa ibabaw ko. Siya ang gumiya sa titi ko upang ipasok muli sa naghihintay niyang hiyas. Napa-ungol si Jihye nang naisilid niyang muli ang alaga ko sa kanyang lagusan.
“Now, you rock back and forth. Gently. Oh… yeah… like that…”
Nabakas ang ngiti sa mukha ni Jihye.
“You like this, Vic?” pilyang tanong niya.
“Yeah, Ji. I’m entirely inside you… oooh…” nararamdaman kong bumibilis ang indayog ng kanyang balakang. Labas-masok, diin, ang titi ko sa hiyas niya.
“Oooh… Viiic… aaaaah…”
Walang anu-ano’y naging matindi ang galaw ni Jihye. Wari ko’y inaabot ng ulo ng titi ko ang kaibuturan niya. Mas malakas ang ungol ni Jihye ngayon, mas nakapanglilibog ang kanyang mga sinasabi.
“Yeah… yeah… ahh… fuck me,Vic… I love your dick inside my pussy… ahh… ahh… I’m yours… oohh… fuck me… aahh… aahh…!
“Oh shit, Jihye… aaaahh… you’re doing good… aahh… aahh… you’re making me very horny… aahh… aahh… rock harder, baby… ahh…”
Lalo pang nilakasan ni Jihye ang pagkanyod niya. Ubos lakas, buom-buong pagbibigay, wagas na pagpaparaya. Parang gusto niyang ipasok sa hiyas niya ang kabuuan ko. Bawat bangga ng kanyang balakang sa akin ay dagdag na milimetro ng kaibuturan niya ang aking natutuklasan. Damang-dama ko ang kainitan ng katas na bumubulwak mula sa kanyang kaselanan sa bawat pagpasok ng ari ko.
“Ooh… Ji… you’re so good… ooh… I love every inch of you…”
“Take me, Vic… oooh…”
Pabilis nang pabilis at palakas nang palakas ang pagkanyod ni Jihye. Palakas ng palakas ang kanyang ungol. Inabot ko ng aking mga kamay ang kanyang mga suso. Pinagpistahan ng mga palad ko ang kalambutan ng mga ito. Habang magkaisa ang aming mga punong katawan, Pinipisil-pisil ko ang sakdal-sariwa niyang mga utong. Inipit ko sa pagitan ng aking mga daliri, at kiniskis ko ang mga ito hanggang tumigas na parang handang sa anumang labanan. Pinakamanda ang mga suso ni Jihye sa lahat ng mga susong nakita ko’t nahawakan, nasipsip at napagsawaan. Sa bawat kanyod niya’y umaalon-alon ang mga ito, hindi laylay, tayung-tayo at halatang birhen.
“I love your boobs,Ji… they’re so healthy… ummm…”
Nagpatuloy si Jihye sa mabilis na pagkanyod. Hinila ko siya sa baywang at giniyahan ko upang ibaba ang kanyang mga suso sa aking bibig. Sinipsip ko ang magkabila niyang utong. Napaiktad siya at napapikit. Nararamdaman kong malapit na siya. Gumagalaw ang mga laman ng kanyang hiyas na lubhang nagpapasikip dito.
“Ahhhhh… Viiiic…. Viiic… oooooh… yeeaah…” papalakas nang papalakas ang ungol ni Jihye. Patindi nang patindi ang kanyang paghingal. Pabilis nang pabilis ang kanyang pagbayo. Parang isang sasakyang malapit nang umabot sa pinakamabilis niyang kakayahan.
Nang panahong iyon, hindi ko alam kung nakaranas na si Jihye ng orgasm. Hindi ko alam kung alam niya kung papano. Alam kong malapit na siya sa tuktok ng ligaya. Ako rin naman. Hindi ko rin tiyak kung saan ko papuputukin ang katas kong ngayo’y dumadaloy sa aking sistema. Iniangat ni Jihye ang kanyang katawan mula sa pagkakasubsob sa akin. Iniangat niya at idiniin pa nang husto ang bawat bayo. Inabot kong muli ang kanyang mga suso at walang pag-aalinlangang nilamas at pinisil-pisil ang mga ito. Nanginig ang buong katawan ni Jihye, nagmistulang parang sinasaniban siya ng kung anong espiritu. Pagkatapos, hapung-hapo ngunit nakangiti siyang sumubsob sa dibdib ko.
Inihiga ko si Jihye at pumuwesto ako sa ibabaw niya. Hinihintay niyang gawin ko iyon. Isinandal ko sa aking braso ang isa niyang binti at itinutok ko ang aking titi sa basang-basa pa ring hiyas niya. Walang anu-ano’y itinarak ko sa lagusan niya ang tigas na tigas kong alaga. Walang pagdadalawang-isip, sa unang bayo’y napahiyaw si Jihye. Hindi ko na tinantanan, kinayod ko ang kaselanan niya na parang katapusan na ng daigdig. Sarap na sarap ako sa napakasikip na hiyas ni Jihye. Bawat pasok ko’y parang pananakal dahil sa sikip ng kanyang kaselanan. Ibinaon ko ng husto ang titi kong malapit na ring maabot ang rurok ng pagtatalik namin ni Jihye.
“Aaaaaah… shit… Ji… I loved your pussy… ahh… ahh… ahh…”
“Yeah, Vic… ohh… Fuck me more… ahhh… ahhh…”
Nararamdaman kong malapit nang pumulandit ang mainit na katas mula sa akin. Gusto kong pasabugin ito sa loob ng pagkababae ni Jihye. Gusto kong diligan ng katas ko ang birhen niyang hiyas. Lalo ko pang binilisan ang paglabas-masok, ang kanyang katas ang langis na nagpapadulas ng masikip niyang lagusan. Sa pagitan ng aming mga ungol at mapagnasang mga kataga, naririnig ang nakalilibog na tunog ng mga katawang nagsasalpukan.
“Ji, I’m almost theeere… Ji… aaaah…”
“Fuck me, Viiiic…”
“I won’t get tired fucking you, Jiii… aaaaaaaaah…”
Naramdaman ko ang paninikip ng aking mga bayag. Rumaragasa ang buhay na likido sa aking sistema. Napasigaw ako at sinipsip ko ng malakas ang nagrorosas na utong ni Jihye. Isang matindi at mariing pagbayo ang aking binitiwan. At lumaya mula sa aking sandata ang nag-uunahang agos ng mainit na tamod, patungo sa kaibuturan ng pagkababae ng aking katalik. Sinundan ko iyon ng mabagal na ritmo ng bugso-bugsong pagbayo, waring pagsimot sa natitirang likido sa akin. Inilapat ko ang aking katawan sa kanyang katawan. At nagpalitan kami ng maiinit ngunit mapagmahal na mga halik.
Sa loob ng ilang saglit, nanatiling nasa loob ako ni Jihye, ninanamnam ang mga hindi inaasahang sandali. Tinitiyak kong ang mga pangyayaring naganap ay hindi panaginip—o payak na pagnanasa—lamang.
“You don’t have any plan to pull it out of me, do you?”
Hinugot ko ang aking sandata mula sa naglalawang hiyas ni Jihye. Napaungol siya ng kaunti ng ginawa ko iyon. Isang marahang halik sa kanyang labi ang aking itinugon.
Humiga ako sa tabi ni Jihye. Iniangat niya ang braso ko at nagkubli sa aking kilikili at yumapos siya sa akin. Matamis ang ngiti sa kanyang mukha. Tiningnan niya ako at humalik sa aking pisngi. Wala ni isang salitang binitiwan si Jihye ng saglit na iyon. Ngunit dalisay ang pagkakayakap niya sa akin. May pagtitiwala ang pagkakadikit ng aming mga katawan. May pamamahal ang pagsasalo sa isang mahaba’t mainit na pamamahinga sa gitna ng madilim at nakanginginig na gabing taglamig.
May liwanag na mula sa labas na sinasala ang mga kurtina ng kuwarto ng magising ako. Sa tabi ko, nakasubsob sa aking tagiliran ang nahihimbing nakagandahan ng isang Koreanang diyosa—parang isang panaginip na balik-tanaw sa makulay na nakaraan ng sinaunang kaharian ng Chosun. May kung ano sa dibdib ko ang natulak sa akin upang yakapin pa siya palapit sa aking dibdib. Ibig kong ihimlay siya sa kung saan mas malakas na maririnig niya ang mga pagtibok ng aking puso. Bahagyang nagising siya ng paggalaw ko at nabakas sa kanyang sakdal-among mukha ang isang makahulugang ngiti.
******
ISINILID KO ang dalawang naglalakihang maleta sa trunk ng kotse niya. Binukas ni Jihye ang pintuan para sa akin. Nilisan namin ang paliparan at tinalunton ang freeway sa isang paglalakbay na sa wari ko’y unti-unting bumuo sa mga bagong panaginip, bagong direksiyon at bagong mga naisin. Habang nagmamaneho, ibinaling sa akin ni Jihye ang kanyang paningin.
“You’ve been quiet… What are you thinking about?”
“I just can’t believe I’m here… for good.”
“Don’t you want it?”
“Of course, I want it… I really do.”
“And I won’t let you go!”
Lumabas kami ng freeway at tinunton ang isang makipot na daang nakukumutan ng niyebe. Ilang sandali pa’y tumigil kami sa tapat ng isang katamtamang laking bahay na kababakasan ng tradisyong Koreano.
Ibinaba ko ang mga daladalahan.
“Father has cooked so much for your arrival, Vic. He’ll be happy to see you…”