Takdol, tin-aw ug hayag kaayo sa mga mata ang kasidlak sa buwan ang nahangaran ni Brian sa dihang nahiabot siya sa nataran sa ilahang pinuy-anan. Nideretso dayon siya ug pahuway pagkahuman masuta nga nahiabot na usab ang iyang pinalanggang si Sheng. Naghagok siyang natulog tungod sa kakapoy.
Sa tambalanan diin nadangat si Belen, mapahiyumong niduol si Glyn sa iyahang kapikas sa kinabuhi, iyang getutukan ug gepabati ni Belen ang iyahang pag-amuma ug paghigugma ngadtu kaniya. ” Hon, gehugma ko ikaw sa kinatibuk-an sa akong kinabuhi ug kasing-kasing ” mapahiyumong parayg ni Glyn ngadtu kang Belen samtang nag bahig-bahig sa buhok niini. ” Ikaw lang ug wala nay lain sa akong kinabuhi, Hon”, padayag ni Belen ngadtu sa iyang bana. Sa gebating gugma nga walay sukdanan sa duruha, nagkatagbo ang ilang mga ngabil nga wa damha daw adunay magnet nga gabira.
Taliwa sa katam-is sa ilang pag minahalay ang kapait sa kinabuhi, driver lang si Glyn sa usa ka di tantung dako nga laundry shop sa Guadalupe diin sila nag abang ug balay. Si Belen usab, usa ka hustis nga karung naka-anak na, nagkahanap o dilekadong mawagtangan ug trabaho kay lage naa namay batang amumahon ug padak-on.
Gasa kanila ang usa ka maanyag ug himsog nga batang babaye, natunga ang bayhon niini. Ang nawong, liwat kang Belen, may hitsura ug ang mga mata hatua nahulbot sa iyang amahan nga may pagkapikot ug mata. Plano nilang mugawas sa tambalanan ugma gyud dayon kay wala na silay ikabayad sa bayranan niini, ningduol naman gani sila ug mga charities para makatabang kanila.
Sa laing bahin, wala makatulog si Sheng sa sigeg punay ug hunahuna sa nahitabo kanila sa iyahang uyab. Lab-as pas iyahang bilahan ug sa iyahang galamhan ang tanang sakit ug kalami nga iyang nabatyagan niadtung gesaw-an pa nila ang daw makasulirap sa mata nga panagingkwentro sa kama. Iyahang getimbang-timbang kun unsa nay ugma nilang duha ni Brian karong nakuha na sa bagito ang iyahang getipigan sa dugay nang hut-ong sa panahon.
Nibuka na ang kabuntagon, naghinayhinay nag hipos sa mga dal-unon si Glyn, iya nang gepang sulod ang ilang mga gamit nga ilang gepangdala ug geandaman pud niya ang iyang pinalanggang kapikas ug pamahaw. Nagsawo ug pamahaw ang duha samtang ang bata napahimutang sa kilid ni Belen. Dili pa kamao mamati ug motan-aw kun unsa kalisod ang kahimtang sa iyahang mga ginikanan.
Samtang si Sheng nga nagpitok-pitok sa iyang mata, naabtan nlang ug buntag hangtod nga nibangon nalang kini ug naligo aron mangandam na padung sa tunghaan. Ang iyang uyab nga si Brian, wala gehapon kamata. Ingon sa, ni-angay ug humol sa kangit-ngit ug kangi-ob sa iyahang lawak. Hinuon, alas nwebi pas kabuntagon ang iyahang latid nga oras sa iyahang trabaho isip usa ka graphic artist sa usa ka pamantalaan sa sugbo. Human sa kurso nga fine arts si Brian sa usa sa respitadong tunghaan sa sugbo. Nagmata pud kining buhong sa tanan. Ang iyang pamilya usa sa mga gamhanan sa ilang dapit ug nisamot pa kini kay siya nag-inusara nga atimanunon sa iyang genikanan. Bugtong anak sa pamilyang Fuentes si Brian.
Ug tuod man, nakauli na sa ilang panimalay ang nagpuyo-puyong Belen ug Glyn. Nanglimpyo sa panimay ang lalaki kay di pa makaako sa mga lihukon si Belen kay basig mabughat, lisod na madugay n’ya ug samot ang sunod nilang tagay sa singot sa kadlawon.
Pagkahuman ug pahimutang sa ilahang mga gamit ug panglimpyo ni Gyln sa ilang balay, nidalikyat sa kini ug adtu sa iyang barkada nga si Dantoy, nagsusi kun unsa naba ang dagan sa ilahang raket nga shabu. ” Brad, long time no suyop dah “, sigon ni Glyn. “Mao dyud brad, ana man gud nang naa natay asawa, pait pas liso sa lansones hehehe “, pasi-aw ni Dantoy kang Glyn. ” Mao gyud brad… “, sanong ni Glyn kang Dantoy.
Sa tunghaan, nakalingkod na sa iyang linkuranan si Sheng ug nagpaabot nalang kini sa ilahang magtutudlo sa English 3. Naa sa ikatulong hugna na sa upat ka tuig nga tagal sa high school si Sheng. Utukan kini, pinangga sa iyahang mga maestra. Samtang nagpaabot, nikamang napud sa iyang huna-huna ang nahitabo kanila, daw di siya makapugong niini, daw nakuwangan, nagpangita niadtu.
Ug tuod man, nahiabot na sa lawak sa tunghaan ang ilang madam Tin. Paglabay ni madam Tin sa kilid ni Sheng, napalingi kini ug ni-ingon, ” Sheng, ge-abat ka gabii? “. ” Ha, mam? “, mahibudnganong pangutana ni Sheng sa iyang madam Tin. ” Kay ngano diay madam?”, sukit ni Sheng. ” Luya man ka gud ug murag way atiman sa imong buhok”, tubag ni madam Tin. ” Ahehe, ay mam. Wala man gud ko katulog kay nangadyi mi didtu sa namatyan. Naa may namatay nga kabanay sa akong barkada unya gepakuyog ko mao tu nga nagbilar mi ug dugay nako nakatulog”, batbat ni Sheng. ” K, fine “, abtik nga tubag ni madam Tin kang Sheng. Ug dayon pa-ingon sa iyang lamesa si madam Tin. Sutoy pas kwetis ug igwad pas itik ang linakwan ni madam Tin. Ug sa naadan na, tinubdan sa kantyaw si madam Tin sa ilahang tunghaan.
“Dire lang usa kay kapoy na pero sumpayan pa ang atung sugilanon nga naguluhan ug “Kambyo”.