Madilim at medyo umaambon nang umuwi ako sa subdivision at may nakatigil na isang kotseng itim at isang pulang SUV sa may gate. May ilang nagkakagulong tao sa pagitan ng dalawang sasakyan, tila nagtatalo, di ako makakaraan, nagbanggaan yata.
Sa di kalayuan ay may nakita akong papadating, isang babaeng nakapayong, pamilyar ang tindig at lakad niya, si HIPAGGGG! Nasisinagan si hipag ng ilaw ng isang kotseng nakatigil sa may likuran nya habang papalapit sya sa gate. I was about to get off my car but I froze, wow, what a tantalizing sight! Manipis ang suot nyang shorts (ang shorts na dinila-dilaan ko kaninang hapon lang) at medyo maluwag, kaya kitang-kita ang outline ng kanyang mga hita at panty. Obvious nga ba ang tambok ng kanyang pekpek sa gawing itaas sa pagitan ng kanyang mga hita sa bawat hakbang nya? Nah… imahinasyon ko lang malamang, madilim kasi ang gawing harapan nya.
Nung lumapit si hipag sa may driver side ng itim na kotse at payungan nya para lumabas ang driver, dun ko napagtanto na sya’y ang biyenang lalaki ko pala, at kanya ang kotseng itim na binangga. Bumaba na ako ng kotse ko at lumapit sa karamihan. Namamagitan ang guardya ng subdivision sa bayaw kong pasahero ni biyenan at ang driver ng SUV na halatang lasing na malakas magsalita, at mainit din ang ulo ng bayaw ko.
Nagmano ako kay biyenan at nakisukob sa kanila ni hipag, malaki kasi ang payong, at medyo ihinilig pa ni hipag ang payong palapit sa akin nang makita nya ako at ngumiti, malapit na malapit ako kay hipag. Sa bawat simoy ng bahagyang hangin ay naaamoy ko ang halimuyak nya. Halo-halong amoy shampoo at sabon, amoy pulbo, amoy perfume, tila amoy gatas, at hehehe! ang maharot na amoy ng panties at shorts nya na sinalakay ko di pa katagalan.
Pumitlag-pitlag si manoy, nagdiriwang, umaasam na sana lagi sya ganito kalapit sa pekpek ni hipag, pero di puede, may paumanhin lang sa ganitong panandaliang sitwasyon, at sa mahinang ulan. Patuloy sa pagsikip ang suot kong maong sa gawing harapan. Asam-asam ko sana tumagal pa ang pagtatalo, sana humaba pa ang dahilan para di sila magkasundo. Kung magugunaw na sana ang mundo sa oras na yon, pupwesto ako sa gawing likuran ni hipag at duduruin ko ng nagngangalit kong burat ang mismong pagitan ng malusog niyang puwet, bago man lang ako mamatay.
Galit ako sa lamok, pero naging friends ko sila sa pagkakataong iyon. Di pa naman dilubyo, pero tinupad nila ang pangarap ko. May kumagat sa kaliwang hita ni hipag, tinapik niya ng malakas. Di nagtagal, may kumagat na naman marahil sa kaliwang binti nya, ipinadyak sa lupa ang kaliwang paa, di siguro umalis ang lamok. Yumuko sya para tapikin ang binti…. at, holy fucking shit! sa pagkakayuko niya ay umusli ang kanyang puwet at ang kanang pigi niya ay bumundol sa tigas na tigas kong titi. Halos padaplis lang, pero, hey! damang-dama ko ang lambot ng kanyang kalamnan, tumindig lahat ng balahibo ko sa katawan, ang kalahating sigundong damping iyon ay nagdulot kay manoy ng dahilan upang tumango ng tatlong sunud-sunod! Swerte, tila ‘ika niya.
Binalak kong umatras bilang respeto kay hipag, and as a gentleman-like act, to give her some decent space to do her thing. Pero nahuli ako ng split second para makaatras, bukod sa pagtapik ay kinamot pa niya ang binti, nawala ang balanse nya dahil hawak ng kanang kamay nya ang malaking payong, napatumba sya ng paatras at ang biyak ng kanyang puwet ay nasadlak sa mismong tapat ng nakatutok kong baseball bat. In such an instance, where would somebody, who’s standing right behind, hold another human being in distress, regardless of whether it’s a she or a he, either way, para di kayo pareho mapahiga sa basang semento?
Niyakap ko sya sa gawing balakang na ang aking magkasanib na mga daliri sa kamay ay bahagyang-bahagyang dumampi sa katambukan ng kanyang paraiso! Parang napahiya ako kaya inilipat ko ang paghawak ng dalawa kong kamay sa magkabila niyang hita sa harap, to support her as well as to stop my own backward momentum. When she regained her balance, it was incumbent upon me to let go of her, of course, although the thrill was excruciating to hold on to her a little bit longer. Anlakas ng naging halakhak ni hipag pagkatapos, gayon din ang aking biyenan. Hanggang sa ngiti lang ang kaya kong gawin, lalo kasing nag-alburuto ang tarugo ko sa nangyari. At damang-dama ko na isang bahagyang dampi lang ng kahit anong bagay sa line of fire ng sandata ko ay mistulang kalabit ng gatilyo at tuluyan na itong puputok. Di ako makakilos sa kinatatayuan ko.
Nagkasundo na din ang mga nagtatalo, magbabayad ang lasing na may SUV ng isang libo, bukas daw. Tumila na din ang ulan. Kumilos na ang lahat, makakadaan na ang sasakyan ko. Sabi ng biyenan ko sa akin na daw sumabay si hipag pauwi… problema po, sabi ng isip ko, baka di na ako makapagpigil dyan (pero sa isip ko lang). Sa mahinhing liwanag ng car stereo ko ay aninaw ang mapuputing hita ni hipag, bahagya pang kumikislap dahil sa basa ng patak ng ulan, mga ilang kanto rin ang dapat tahakin bago makarating sa kanila, sana mas malayo pa. Bakit kaya parang mas lalo pa syang bumango nang kakaming dalawa na lang sa loob ng sasakyan? Di ito nakakatulong sa matinding problema ni manoy!
Nagrereklamo pa din sya dahil sa mga kagat ng lamok sa kanyang hita at binti kanina, hinihimas-himas ang mga bahaging nasalanta. “Hipag, may problema din ako, si manoy, himasin mo din kaya kahit konti lang?” (sa isip ko lang)
“Naibili mo ba ‘ko?” Biglang tanong ni hipag, mabagal pa ding hinihimas ang hita at binti. Kita ko sa gilid ng aking mata na sumulyap sya sa akin. Wala lang siguro masabi kasi pareho kaming di sanay na nag-uusap na kami lang. Simula sa gate kasi ay wala akong alam sabihin, ngiti lang ang isinasagot ko habang nirereklamo nya ang mga lamok, na pinasasalamatan ko naman ng lubus-lubos.
“Naku nakalimutan ko! Di, oo naman,” biro ko. Kinurot nya ako ng bahagya sa tagiliran, bago na naman ito, sa mahigit 20 years na naming nagkikita at nagkakasama, wala akong natatandaan na kinurot nya ako ni minsan. Pinatango na naman ni hipag si junior. “Sa bahay na kita bayaran,” sabi niya. “Di, ok lang yun, kamura naman, gift ko hehe!” natatawa kong sabi. “Loko ka din, kuya, di ah, personal na gamit ko kaya yun, saka kung gift gusto ko mahal haha!” napaka-sweet ng boses ni hipag, grrrrrr!
………. itutuloy!