Authors note: Paumanhin po sa medyo matagal na kontinwasyon sa Dianne at Mandy series. Sorry po at walang lantarang kantutan sa bahaging ito, pero isa po itong importanteng paglalatag para sa mga susunod na kabastusan at kalibugan 
sana basahin n’yo pa rin at antabayanan ang mga susunod na kabanata sa buhay nina Max, Dianne, at Mandy.
Pumunta kami ni Mandy sa Megamall para kumain. Medyo kabado pa ako nang tanungin ko s’ya kung sa’n n’ya gustong kumain. Pagkatapos kong makita kung paano s’ya magwaldas ng pera ay naisip kong baka sa isang mamahaling restaurant n’ya gustong kumain.
“Jollibee*! Gusto kong mag-chickenjoy.” Sagot nito. Haha, sosyalin na nga’t lahat, Jollibee pa rin ang bagsak. Pareho lang pala kaming pusong skwater
*Disclaimer: hindi po ako binayaran ng jollibee para sabihing ito ang paboritong kainan ni Mandy Yu. Pero kung gusto nila akong bayaran wala po akong reklamo dito.
Kaya nga’t pinaunlakan ko s’ya’t sa Jollibee kami pumunta. Umorder s’ya ng chickenjoy at ako naman ay hamburger. Nuon lang namin naramdaman kung gaano na kami ka-gutom. Hindi pa kami kumain simula kagabi, at wala na kaming ginawa kundi ang magkantutan nang magkantutan ng parang mga kuneho. “Shit, I’m so hungry…” sabi ni Mandy, na may French fries pa sa bibig.
“Tang ina ako rin.”
“Talaga palang nakakapagod mag-sex ‘no, Max?” tanong nito. Napansin kong biglang napatingin sa amin ang isang aleng may edad na nakaupo sa tabi namin. Tinakpan nito ang tenga ng batang kasama n’ya.
“Oi, hinay lang.” biro ko.
“Kakainin mo ‘yung fries mo?”
“ha?”
“Akin na lang, ha. Thanks!” sabay nilamon nito nang halos isang subuan ang buong box. Nawala panandalian ang sosyaling kolehiyala at napalitan ng isang gutom na teenager. “Haha ang baboy mo Mands.” Kutya ko. Pinalo n’ya ang aking binti.
Pagkatapos nu’n ay namasyal-masyal kami sandali sa mall. Hindi kumalas si Mandy sa pagkakakapit sa aking braso, at tila sinasadyang ikiskis ang kanyang malalambot na suso sa akin. Wala naman akong problema dito.
Masaya kaming nagkuwentuhan, at paminsan-minsa’y nagnanakaw ng halik si Mandy, sabay ngising-aso sa akin. Nakakahawa ang kanyang tila ‘di mapawing kaligayahan.
Maya-maya pa’y napadaan kami sa Victoria’s Secret. Pinigil n’ya ang aking paglakad habang tiningnan n’ya ang mga lingerie na naka-display sa mga mannequin. “Wow, ang se-sexy ‘nung mga Lingerie, Max! Look, o!” tinuro nito ang isang itim na lingerie. Napakababa ng cup ng bra nito, na tila pasisilipin ang utong ng babae kung sinuot n’ya ito. May manipis na tila lambat na nagkokonekta sa bra at sa itim na panting madaming lace. “Ang ganda, I think ‘yung boobies ko will look good on that. Right? Parang aapaw sila over the cups.” Sabi nito.
Napalunok ako. “O-oo nga.” Sang-ayon ko. Ngumiti si Mandy, na nahalata yata sa aking reaksyon na natutuwa akong I-imagine s’yang suot ang malaswang mga kasuotan na ito. Napagdesisyunan nitong lalo pa akong tuksuhin. “Alam mo, I’ve always wanted to buy lingerie. Tara pasok tayo!”
Parang magagandang mga babae lang yata ang hina-hire ng Victoria’s secret para maging mga salesladies, at hindi ko napigilang tigasan. “Aay look these are so cute, o!” kumuha si Mandy ng isang cream-colored na bra ng mayroong fur sa tuktok. Inilapat n’ya ito sa kanyang dibdib at humarap sa akin, “you think this will look good sa’kin, baby?” tukso nito.
“Uh-huh.” Parang zombie akong sumagot. Lumapit s’ya sa akin at patagong dinakma ang aking tite. Napakalaking pagkakaiba sa mahinhing kolehiyalang Mandy na nakilala ko. Kantot lang pala ang kailangan.
Naramdaman ng chinita na tigas na tigas na ako. “Ikaw naman, Maxie, maganda naman sa’yo lahat e.” binulong nito, habang hinihimas-himas ang aking katigasan, “Sige, I’ll pick out a couple, ha?”
“O-ok.”
“Hihi. Laboy ka muna, ha, I love you!” sabay halik ulit sa akin nito, bago nag-abala nanamang maghanap ng malalaswang isusuot. Napansin kong may isang cute na saleslady, (medyo maitim at singkit, na may mataas na cheekbones at maliit na bibig at matangos na ilong, mukhang Ifugao) na nakakita sa pandarakmang nangyari at natutuwang ngumiti sa akin. Hindi ko sigurado kung imahinasyon ko lang ngunit parang tumingin muna ito sa umbok ng aking pantalon bago lumapit kay Mandy upang tulungan itong mamili.
Sinunod ko naman ang pakiusap ng chinita, at naglakad-lakad ako sa mall. Halos kalahating oras na akong lumalaboy nang mag-ring ang aking telepono; “Lauren”, sabi nito.
Si Lauren: kabarkada nila Dianne at Mandy, ang pinakabago sa mga “Tres Marias”, na mga heartthrob ng college namin. Sa totoo lang ay nakilala nila Dianne at Mandy si Lauren dahil sa akin, dahil naging ka-klase at kaibigan ko ito simula nuong freshmen pa lang kami. Kalahating Espanyol at kalahating Ilongga si Lauren, at hawig ng kaunti ni Marian Rivera, bagamat diretsong-diretso ang buhok nito at medyo malaki pero cute pa rin ang kanyang front teeth.
“O, Lauren, ‘musta?” tanong ko.
“Hiiiiiii babyyy…I miss you I love you baby boyyyyy I wanna have sex with youuu…” halos pasigaw na isinagot nito. May narinig akong humahagikgik sa background.
“Hoy Lauren ano ba!”
“Haha! Feeling mo naman ‘nooo! Teka gusto kang kausapin ng hunnybun mo.” Sagot nito. “Hello?” sabi ni Dianne nang ipasa ang cell sa kanya. Siya pala ang humahagikgik sa background.
“Anong nangyari ‘dun?” natatawa kong tanong.
“Wala, nangungulit lang (sa panahong ito ay malakas na humahalinghing si Lauren sa background, oooh baby sige pa! sige pa! mala-pornong halinghing nito), Lauren, shut up nga! hahaha! (ohh Maxie I love you sige pa ohhh!) ano, na-low batt ‘yung cell ko, pero tapos na ‘yung meeting ko (Max ayan na! ayan na!), Lauren anu baaaa! Nakakahiya! Hihihi…”
“Ba’t parang may namamatay na pusa sa likod?” biro ko.
“Para ka raw namamatay na pusa hahahahaha” balita ni Dianne sa kaibigan, (gago ka Max! ganti naman nito) “Anyway, so pwede mo na ba akong sunduin?”
“Oo, sige, may binibili lang sandali si Mandy tapos pupuntahan na kita d’yan.”
“Awwww. So nag-enjoy naman kayo? (Max I loooove you!) Lauren ano ba! Haha. Fine sige ‘maya mo na lang ako kuwentuhan ang kulit ni Lauren e.”
“Sige, baby. Sa’n ka namin kukunin?”
“Sa college na lang muna kami tatambay. Love you!”
“Love you too!”
“Ay, kausapin ka raw ni Lauren…”
Pinasa nanaman ni Dianne kay Lauren, “Max bilisan mo nagugutom na ‘koooo!” reklamo nito.
“Opo boss Lauren.”
“Kthanksbye!”
Pagkababa ko ng telepono ay napansin kong may text palang dumating. Galing kay Mandy.
“Max redi na! ” sabi nito.
Umakyat ulit ako at nakitang nasa labas na si Mandy ng store, naghihintay. Mayroon s’yang mga shopping bags at masayang nakikipag-usap sa cute na saleslady kanina. Halos nawala nanaman ang mga mata ni Mandy sa laki ng kanyang ngiti, at masayang ipinakita ang kanyang dalawang malalaking bag.
“Wow, dami mo namang binili, Mands.” Sabi ko.
“Yah, oo nga, e, ito kasing si Sarah, ang galing mag-sales talk.” Sagot ng chinita. Nginitian ako ng cute na saleslady at inabot ko naman ang aking kamay. “Sorry, sir, ha, baka napagastos ko kayo ng husto.” Biro nito. Hindi sinabi ni Mandy na s’ya mismo ang nagbayad para dito. “Ok lang ‘yun, nice to meet you.” Sagot ko naman.
“Pero sir, mahal nga ‘yang binili ni ma’m pero mag-eenjoy naman kayo mamaya.” At humagikgik silang dalawa ni Mandy na parang matagal nang magkaibigan. Huh.
Nakitawa na lang ako, at ako na ang nagbuhat sa mga shopping bag nito. “Sige, Sarah! Thank you sa tulong, ha!” at inakap ni Mandy ang saleslady. “Sige po, ma’m, enjoy po kayo ni sir d’yan.” Sagot naman nito. “O, tara na, Maxie!” masayang sambit ni Mandy, sabay kapit nanaman sa aking braso. Napasulyap ako kay Sarah, na ngumiti rin sa akin at nag-thumbs up, parang ‘yung mama sa hotel.
Mukha ‘ata talaga akong sinuswerte.
“Patingin nga nitong binili mo.” Biro ko, ngunit pinigilan ako ni Mandy. “Eeeehhhh Max ‘wag mo munang tingnannn!” reklamo nito.
“Sige na, pasilip na…”
Nagkunwaring nagmaktol at sumimangot si Mandy. “Sige! If you look hindi na tayo bati!”
“Awwww wawa naman…sige hindi na po.” Patol ko naman.
“Yay! Kasi naman we’ll show you later na, para surprise!” masayang balik nito. “So are we picking Di up na?”
“M-hmm. Sa college na lang daw. Magkasama sila ni Lauren.” Sagot ko.
“Ay nandu’n si Gaga? Tara!”
Wala kaming masyadong imik nang magmaneho kami papuntang university. Pero isa itong komportableng katahimikan, tanda nang pagkawala ng pag-aalinlangan naming sa isa’t isa. Nakatingin lamang si Mandy sa labas ng bintana, may maliit na ngiti sa kanyang mukha, at paminsan-minsa’y kinakagat ang kanyang mga kuko. Nakinig kami ng isang album ng Eraserheads, na paborito namin ni Dianne. Nakikanta ako, at daglian naman akong pinagtawanan ng chinita dahil sa sintunuwebe ako. Ngunit nakisali na rin ito, maski hindi pa masyadong alam ang lyrics, at ganito kami nag-aksaya ng panahon papuntang University.
“’wag mo na akong sisihin
ako ay walang lakas ng loob
para tumanggi…”
Nakatambay sa may veranda ang dalawa nang makarating kami. Suot pa rin ni Dianne ang suot n’ya kagabi, ang masikip na orange na top na lalo pang nagpapabusina sa kanyang malulusog na dibdib, at ang masikip na jeans na alam n’yang paborito kong sinusuot n’ya. Si Lauren naman ay naka-stripes na t-shirt na medyo malalim ang neckline, at nakasilip ang kanyang maputing cleavage, pero hindi gaano, kaya’t hindi malaswa. Naka-skirt ito ng maong na hindi rin gaanong maiksi, at papalapit pa lamang sila ay halos nakakasilaw ang kanyang mapuputi at mahahabang mga binti, na halos kasing puti rin ng mala-labanos na legs ni Mandy. Anak ng tinola, pang supermodel talaga ang tatlong ito.
Lumabas si Mandy at tumakbo patungo sa kanyang dalawang kaibigan at niyakap sila. Masaya ring umakap pabalik si Dianne at si Lauren, at magkahawak pa sa bewang ang mag-best friend na Mandy at Dianne pabalik sa kotse. Nagpaubaya si Mandy na paupuin si Dianne sa harap, halatang kinikilala pa rin nito ang teritoryo ng kanyang best friend bilang girlfriend ko.
“Hi baby boy.” Bati ni Di, sabay halik sa aking labi. Pumasok si Mandy sa banding kanan at si Lauren naman sa bandang kaliwa sa likuran. “What’s up, panget.” Biro nito at umakap mula sa likuran at pi-neck ako sa pisngi. “Ayos lang.” sagot ko.
Masaya kaming nagbibiruan palabas ng university, habang si Lauren ay reklamo nang reklamo kung gaano ka-boring ang meeting nila kasama ng adviser nilang si Ma’m Cervantes. Umupo ng patagilid si Lauren, at ipinatong ang kanyang mga binti kay Mandy, na wala namang problema dito. Naka-bandera tuloy ang napakaputi at napakakinis na mga legs nito sa aking rearview mirror. Nakaka-distract.
“E kaya tumatandang dalaga ‘yun! Kasi naman ang sungit sungit ‘no?” ika ni Lauren. “Buti pa dito kay Di mabait s’ya!”
“Haha, e ikaw naman kasi ‘Ren, hindi ka nag-reresearch, e, sabi ba naman nitong si Lauren kay ma’m, anak daw ni Rizal si Hitler!” sumbong ni Dianne sa amin.
“Napanood ko sa TV ‘yun!” protesta ni Lauren.
“Oh my God maski ako I know that’s not true, ‘no!” Sali naman ni Mandy, “si Hitler daw kasi is an alien.”
“Ano?!” tanong naming tatlo. Buti na lang wala sa aming umiinom ng kape.
“Bakit, that’s what I saw sa TV rin! So it must be true, ‘di ba, Lauren?” kutya nito sa kanyang kaibigan, sabay kinurot ang binti ng tisay, na nagsimula ng mapaglarong harutan nang dalawang mapuputing dalaga sa likod.
“Diyosme ang lalabo n’yo.” Ngiti ni Dianne, “buti pa ‘tong si Maxie malinaw hihi.” Sabay halik sa aking pisngi. “Eeew ang baduy n’yo!” Tukso ni Lauren, na naka-headlock kay Mandy.
Ganito kaming mag-gaguhan papuntang Makati kung saan nakatira si Lauren.
“O, you guys don’t wanna come in muna?” tanong nito, nang ibinaba namin s’ya sa harapan ng kanilang bahay.
“Bukas na lang ‘Ren!” tawag ni Di. “Yah, ako rin!” sagot ni Mandy.
“Ako, gusto kong pumasok.” Biro ko.
“He! ‘di ka kasali, ‘baby boy’ belat!” pabalik na biro naman ni Lauren, at inilabas ang kanyang pink na dila para kutyain ako, ngunit nakangiti naman itong kumaway sa akin bago pumasok sa loob. Kapwa napa-buntong hininga si Dianne at Mandy, na halatang nahirapang sumabay sa enerhiya at kakulitan ng kanilang kaibigan.
“O, so kumusta naman ‘yung meeting?” tanong ko.
“Ok lang. Approved na ‘yung paper ko so halos tapos na ‘ko.”
“Galing naman ni baby ko.” Proud na proud naman akong umakbay sa girlfriend ko.
“Shemps!” natutuwa namang sagot ng morena. “E kayong dalawa, ano naman ginawa n’yo buong araw, aber?”
“Shopping, jollibee.” Sagot ko.
“Ngek, ‘yun lang? nadismayang tanong ni Dianne, at tumingin sa likod sa kanyang bestfriend. Nakita kong nag-blush ngunit ngising-aso ang chinita sa rearview mirror.
“Ehhh, we did other things din ‘no!” reklamo nito.
Napa-“O” ang bibig ni Dianne at nanlaki ang kanyang mga mata, sa isang tahimik na interpretasyon ng halong tuwa at excitement. “Ginalaw mo si Mands, babe?”
“uh…oo, actually.” Sagot ko.
“Aaaaaaaay!!” tumili sa saya si Dianne at umakap sa’kin. Hinalik-halikan ako nito sa aking pisngi. “So ok na kayo?”
“Ok naman talaga kami…” sinimulan ko, pero humarap na si Dianne kay Mandy. “Sarap?” tanong nito.
Kumagat lang sa labi ang chinita at tumungo. “Hihi…actually ako ‘yung nag-galaw sa kanya.” bunyag ni Mandy.
“Wow. Good job, baby!” pugay sa akin ni Dianne, sabay kapa sa aking hita. “Dapat yata I-reward kita.”
“Ire-reward mo pa’ko?” natatawa kong tanong.
“Oo naman, babe. Tara, ‘dun tayo sa’min, sama ka, Mands?”
“Wah, I have to go home muna, uuwi sina Chrissy ngayon, e.” mukhang nanghihinayang na sagot ni Mandy, “pero sa Monday pwede ako, aalis ulit sila daddy.” Masayang dagdag nito.
“Awwww. Sige, ano babe, ‘dun ka muna sa’min?”
“Ok.”
“Sure ka, Mands, ‘di ka makakasama?”
“Sorry! Atsaka I think gusto kong matulog sandali, medyo masakit pa ‘yung…uhm…eng-eng ko eh, hihihi…gan’to ba talaga ‘yun, Di?”
“Ha. Dito sa boyfriend ko? Mananakit nga ‘yan, ‘no, babe?” sabay tapik ulit sa aking hita.
Ako naman ang nagblush (nax!).
Kaya nga’t hinatid na namin si Mandy sa kanilang bahay, sa loob ng isang gated community sa may EDSA (alam n’yo na kung alin ‘yun). Pumarada ako sa harapan ng kanilang gray na mansion.
Naunang humarap si Dianne patalikod, at marahang hinawakan ang mukha ng kanyang best friend, halatang halata ang (walang malisyang) pagmamahalan sa dalawang babae.
“Ok ka lang, Mands?” mahinang tanong ni Dianne.
Tumungo si Mandy, at inakap ang morena. “Ang saya ko.” Sagot nito. Humarap rin ako patalikod upang magpaalam, sabay sunggab naman ng chinita sa akin at nilaplap ako. Napaka lambot, napaka tamis ng kanyang dila.
At medyo lasang chickenjoy. Pero ‘di ko na ito sinabi.
Wala itong imik at tinitigan lang ako sa aking mga mata. Ngayon ko lang tunay na napansin na may tinta pala ng pagka-gray ang mga mata nito. Walang imikan ngunit makabuluhan ang titigan. Parang tumalon ang aking puso. Ano kayang ibig sabihin nito?
Binitbit ni Mandy ang kanyang mga shopping bags palabas, at ri-ning ang kanilang doorbell. Maya-maya pa ay may katulong na nagbukas ng gate, kumaway ang chinita sa aming dalawa, bago pumasok pa-loob.
Hinawakan ng aking girlfriend ang aking kanang kamay at pinisil-pisil ito. “Babe,” sinimulan nito, sa tonong alam kong seryosohan ang usapan. Naghanda akong makinig at pinisil ko rin ang kanyang malambot na kamay. “thank you. Thank you sa binigay mo sa’kin para sa birthday ko.”
“Dianne…”
“Hindi. Ako muna. Alam ko…alam ko na iniisip mo na sinuswerte ka lang, na mabait ‘yung girlfriend mo, na mapagbigay ‘yung girlfriend mo, na pinapayagan ko ‘to. ‘yun ‘yung naiisip mo, ‘di ba?”
Tumango ako.
“’Wag. ‘Wag ganu’n ang isipin mo. Walang nawawala sa akin dahil may relasyon kayo ni Mandy. Para sa’kin, pagdating sa pag-ibig, dapat walang inggitan. Pareho kaming nagmamahal sa’yo, babe, bakit ako lang ‘yung dapat lumigaya, ‘di ba?”
“Uhm…”
Dumaan ulit ang isang itsura sa magandang mukha ng girlfriend ko, ‘yung tipong parang naaasar s’ya sa sarili dahil hindi n’ya maipaliwanag nang maayos ang kanyang iniisip. Nadurog ang aking puso.
“Ito lang ‘yung sinasabi ko,” muli n’yang sinubukan, “sa experience ko, hindi ako naniniwala na isang tao lang para sa isang tao. Malayong misteryoso ang pag-ibig para ikulong natin sa isahang relasyon, ‘di ba?”
Parang naaaninag ko na ang kanyang gustong sabihin.
“So kung may iba kang nagustuhang lalaki, dapat ok lang sa’kin ‘yun?” tanong ko.
Ngumiti ito nang papilya. “Swerte mo lang wala akong ibang type na lalaki kun’di ikaw.”
“Di, seryoso…”
“Mahal mo ba’ko, Max?”
Nagulat ako sa kanyang tanong. “Oo naman.”
“Tanong mo sa sarili mo, kung tunay na makakapagpaligaya sa akin na meron kang kasalo sa’kin, kung talagang madudurog ako kung hindi pwedeng dalawa kayong lalaki sa buhay ko, hindi mo na ba ako mamahalin?”
Tila awtomatik. Ngayon ko lang tunay na naintindihan kung gaano na ka-buo ang aking loob sa pagmamahal ko dito sa babaeng ito. Ito ang tipo ng pag-ibig na walang kaseselosan, na ang tanging hangad lamang ay ang kanyang kaligayahan. “Mamahalin pa rin kita.” Sagot ko.
Ngumiti ng husto si Dianne. “Alam ko.”
“So meron ka bang iba?” tanong ko.
“Asa. Nasa’yo na ang buong puso ko, babe, wala na akong kailangang iba.”
Napabuntong-hininga ako.
Hinaplos n’ya ang aking mukha, tila nahalata ang kaba. “So, ok na?”
“Ok na.”
Inabot ng morena ang aking mukha ng kanyang dalawang kamay at siniil ako ng halik. Nakakahilo ang kanyang tamis, ang kanyang halimuyak “O, tara na sa bahay para ma-rape na kita hihihi…” Pa-birong bulong sa akin nito.
Itutuloy…