(Wala po munang sex, mga bros and sis, pagpapakilala lang ng ilang mga characters at pagtutuloy ng ilang mga plot. Pasensya na po, bawi ako sa susunod.)
Hapon na nang bumaba kami ni Dianne. Dahil nga sa approved na ang aming mgaproposals at medyo napagod sa party at sa pagpaparaos ay naisip naming mag-relax lang sandali.
Sa baba, nakita naming busyng-busy na nag-lalaro sa WII ni Dianne sina Lauren at Dan. Isang weird na Star Wars game ang kanilang nilalaro.
“Tarantado! Uhm!” sabi ni Lauren, at tinulak sa balikat si Dan.
“Hoy! Daya!” sagot naman ni Dan. May sumigaw mula sa TV, parang namamatay, at umalingasaw ang halakhak ni Darth Vader.
“Bwahahaha!” nakitawa rin ang tisay. “Oi, daya mo, rematch!” reklamo ng kanyang kalaban.
Napatingala silang dalawa nang bumaba kami ni Dianne. Natigilan ang morena dahil sa biglaan nilang pagtitig, ngunit inudyok ko s’ya sa pamamagitan ng banayad na paghila sa kanyang kamay. Nagpaunlak naman ito.
“Aba, babangon rin pala ‘tong dalawang ‘to.” Biro ni Lauren.
“’Hoy, ‘wag kang change subject, game na.” sagot ni Dan, at rine-start ang kanilang laban. Napabuntong-hininga ako, mabuti naman at masyadong abala ang dalawa para kantiyawan kami. Umupo kami sa maliit na mesa sa kusina, kung saan nakasubsob si Mandy sa paggawa ng kanyang paper.
“Morning, nerdok.” Bati ko.
Tumingala s’ya at ngumiti sa amin. Tapos ay kumindat ito at nag-thumbs up muli. “Galing n’yo, ha.” Tukso ng chinita.
“Gaga.” Nakangiting sagot ni Dianne, at hinalikan sa noo si Mandy. “’Nagawa mo?”
“’Yung paper ko. I’m just making sure na factual lahat ‘nung mga sources ko, ayokong mahulihan ng Wikipedia sources gaya ni ‘Ren.”
“Rinig kaya kita, hello?” tawag ng tisay mula sa kabilang kuwarto.
“Good! Galit pa rin ako sa’yo, ‘no!” at dahil sumilip si Mandy sa pintuan ay bumagsak ang kanyang kapeng buhok, at nakita kong mayroon s’yang mapulang bukol sa kanyang maputing noo.
“Ay, shit, Mandy ok ka lang?” tanong ko, at hindi ko na naisip at marahan kong hinalikan ang kanyang noo.
Hindi ko nakitang tumakbo pala papasok sa kusina si Lauren, at panandaliang natigilan sa bukana. Mabilis akong lumayo kay Mandy.
Tumaas ang isang kilay ni Lauren, ngunit nakabawi rin at inakap si Mandy mula sa likod. “Uy, ito naman, sorry na nga, e, ‘tsaka sure ako, magpapasalamat ka sa’kin dahil hindi mo nakita ‘yung nakita ko, hihihi…” lambing ng tisay kay Mandy.
“Hihihihi oo na nga, peace na tayo!” sagot ni Mandy, at hinalikan nito si Lauren sa pisngi.
“Hayy, kaya kita love, e, maski minsan hindi ko alam kung nakadilat ka o hindi.” Ani Lauren. Binatukan s’ya ni Mandy.
“O, kayong dalawa naman, sa susunod naman e maglo-lock kayo, ‘no? nakaka-trauma, e.” kunyaring pagalit ng tisay sa amin, habang may pilyang ngiti.
“O kaya panood!” sabi ng biglang sumulpot na si Dan.
“Oo nga o kaya panood, ay, anu ba ‘yun?” nagkamot ng ulo ang tisay at hinataw sa braso si Dan.
“Huuu, gusto mo rin, e. Ikaw nga ‘yung ayaw lumabas e.”
“Eeeew kadiri ka!” reklamo ni Lauren, at buong lakas na kinurot si Dan. “Oooooww!”
“Ok, children? Ang ingay n’yo, I still have to finish my papers so…tsupi, tsupi…” winagayway ni Mandy ang kanyang mga kamay para paalisin kami.
“Taray ni chekwa, tara na nga!” aya ni Lauren kay Dan.
“Teka, ligo lang ako.” Paalam nito, “Di, paligo, ha?”
“Sige lang.” payag ng morena, at tumakbo paakyat si Dan. “Praktis ka muna d’yan, ‘Ren, para manalo ka naman ng malinis sa susunod!” tawag nito.
Halatang walang mabilis na naisip na hirit ang tisay, kaya’t umirap na lang ito at bumalik sa sala. Finull-blast nito ang sound ng TV, at napuno ng malakas na musika ng StarWars ang bahay.
“Grrrrrr…” singhal ni Mandy at tinakpan ang kanyang mga tenga.
“Ooook…tara, babe, kain tayo.” Ani Dianne, na dahan-dahan akong tinutulak palabas.
Umaliling ang aking cell. Isa itong number na hindi ko kilala, at hindi ko ito sinagot.
Tumingin pataka sa’kin si Dianne. “’Di mo ba sasagutin ‘yan?”
“’Di ko kilala ‘yung number, e.”
Tumingala si Mandy sa kanyang ginagawa, at nagkatinginan kami, halatang pareho kami ng iniisip. Napansin ito ni Dianne.
“Problema n’yo?” natatawa n’yang tanong.
“Huh?” painosenteng sagot ng chinita.
Ngumiti sa akin si Dianne at nanliit ang kanyang mga mata, tinatanong ako sa tingin. Nagkibit-balikat naman ako.
Mukhang papakawalan na sana n’ya ito, ngunit biglang kumililing muli ang aking cell. Isa naman itong text. Tumaas ang kilay ni Di at wala na akong magawa kundi ang i-check ito. Nakita kong pilit na pilit si Mandy na mag-konsentra sa kanyang paper.
“Hi Max, c Julie to. Remind ko lng kyo ni Mandy abt bible study l8r J”
Napa-ngiwi ako at hindi ko sinasadyang mapatingin kay Mandy, na nakatingin na rin pala sa akin. Pa’no naman nakuha ni Julie ang number ko?
“Oooook, anong nangyayari dito?” ani Dianne.
“S’ya ‘yan?” tanong ni Mandy. Tumango ako.
“Sinong s’ya? Patingin nga n’yan!” inabot ni Dianne ang aking cell at ibinigay ko ito sa kanya. Halatang nalabuan si Dianne sa nabasa. “Si Jules? Magwa-YFC kayo?” tanong nito.
Sumulpot bigla si Lauren. “YFC? Sinong magwa-YFC?”
“KFC, ‘Ren. Magke-KFC kami.” Sagot ko.
“Yuck. Angba-baboy n’yo.” Nanlukot ang mukha ng tisay, “maliligo na lang ako bahala nga kayo d’yan. Di, paligo, ha?”
“Sige lang.”
At umakyat ito sa second floor, ‘di ba nanduon pa si Dan?
Hindi pa rin bumababa ang kilay ng morena. “O, explain.” Utos nito sa amin.
“Na…nahuli n’ya kami ‘nung Monday.” Sagot ko.
“Nahuli? Nahuling ano?”
Nagkatinginan kami ni Mandy. Pakiramdam ko’y para kaming batang maliit na pinapagalitan ng kanilang magulang. Naintindihan ni Dianne ang aming katahimikan. Napa-“O” ang kanyang bibig.
“A-ano…na-nakita kayo? Ni Jules?!”
“Narinig, actually.” Sagot ko.
“Sorry.” Halos ibulong ni Mandy.
“Nag-(at biglang humina ang boses ng morena) sex kayo sa klase?”
“Uy, grabe, ‘di naman ‘no.” sagot ko.
“Oh my god kadiri naman ‘yun…” ani Mandy.
“E saan kayo nahuli?”
…
Umubo ako, “bafgnyo cktllyi.”
“Ha? Ano po ‘yun babe?”
“Sa banyo…actually…” hindi ako makatingin sa kanyang mga mata.
Napa-“O” nanaman ang bibig ng morena, habang nagpapalit-palit ang tingin sa aming dalawa.
Ngumisi pataas si Mandy, guiltyng-guilty. Tumingin rin ako, at tumalikod sa amin si Dianne, nakakapit sa lababo.
“Babe…”
Nanginig ang mga balikat ni Dianne.
“Ahahahahaha! Hahahahaha!” bigla itong humalakhak. Pagharap sa amin nito ay halos maluha-luha na s’ya sa kakatawa.
“Shit! Hahahahaha!” bumaluktot si Dianne at umupo sa sahig. Nagkatinginan kami ni Mandy.
“Babe…anong…ba’t ka…?” hindi ko matapos ang aking tanong.
Hindi pa rin tumigil si Dianne, at umakyat ito at umupo sa silyang kaharap ni Mandy. Sumubsob ito sa kanyang mga braso, humahalakhak pa rin.
Mga halos limang minuto bago tumila si Dianne. Hinihingal na ito.
“Babe, sorry na nga, e…”
“Teka teka, wait lang…” pinatahimik ako ng morena, “so kayong dalawa,” tinuro n’ya kami ni Mandy, “nag-sex kayo sa banyo, tapos nahuli kayo ni Julie?”
“Sorry na nga, Di!” pagmamakaawa ni Mandy.
“Si Julie, si praise the lord squeaky-clean may-rosaryo-sa-bag Julie?”
“Uhm…yah.”
Pinahiran ni Dianne ng luha ang kanyang kanang mata. Nang makahinga na ulit ito ng maayos ay tumayo ito at umakap sa akin. Hinalikan n’ya ng marahan ang aking mga labi. “I love you babe, pero ang tatanga n’yo!” at binatukan ako nito ng pabiro. Halatang napawi ang kaba ni Mandy.
“Sorry po, babe.”
“Hayan, kasi, kasi, ang lilibog n’yo.” Tinapik ako ni Dianne sa pwet.
“E tagal mo sa Davao, e.”
“Aysus nanisi pa,” tumawa ito, “so pa’no ‘yan, ‘di kailangan n’yong pumunta, o ipagkakalat n’ya?” nahulaan nito ang banta ni Julie.
“Can’t you talk to her na lang, Di? Sabi naman n’ya friends kayo, e, sabihin mo na lang na ikaw ‘yung nagba-bible study sa’min.” pagmamakaawa ni Mandy.
“Ha, ano kayo, sinuswerte?”
“Eeeehh…Dianne…pweaaaaseee?”
“E baby girl, matagal na’kong wala ‘dun, ‘tsaka sandali lang ako nag-YFC, hindi papayag ‘yun.” Sagot ng morena.
Sumimangot ang chinita at inakap s’ya ni Dianne. “Awwww kayo naman, hindi naman ganu’n kasama ‘yung mga bible study nila. Dalawang oras lang naman pati ‘yun.”
“Dalawang oras ng puuurong boredom.” Reklamo ko.
“Hay naku, mabuti pa, pumunta na kayo, get it over with, ‘no? Hindi naman kayo kakainin ‘nung si Julie.”
“Kukulitin lang.”
“Mmm-hmm! At, dahil nag-sex kayo sa banyo habang natitigang ako sa Davao, isipin n’yo na lang na karma n’yo ‘to, hihihihi…”
“Fiiiiiine.” Buntong hininga ni Mandy, at sinarado na ang kanyang mga notebook. Wala na rin akong maireklamo.
Dumating kami, eksaktong alas-sais. May naghihintay na agad sa amin sa bukana ng tambayan.
Ngayon ko lang nakita si Julie na naka-ganuon.
Naka-suot s’ya ng shorts na may kaiklian, kulay itim. Napaka-kinis at napakaganda ng kanyang mga legs, palibhasa’y Buena familia kaya’t halatang alagang-alaga. Naka-spaghetti strap na top rin ito, kulay pink na medyo masikip, kaya’t akap-akap ang maliliit na dodo, medyo mabilog na tiyan, at may pagka-payat na katawan nito. Wala ring kabahid-bahid ang kanyang mga braso, ‘tila ni hindi naaarawan. “VIRGIN: Endangered species” naka-print sa kanyang top.
“Yay! I’m glad you guys could come! Pasok! Pasok!” bumeso s’ya kay Mandy, at umakap at bumeso naman sa akin. Parang awtomatik na hinawakan ko ang kanyang napaka-liit na katawan, para akong umaakap sa isang dose anyos na bata. Agad rin akong bumitaw at ‘tila hindi naman n’ya ito pinansin.
Pumasok kami sa kanilang tambayan, isang kiosk sa harapan na malapit sa University registrar. Marami rin ibang mga kiosk sa tabi nito, ngunit wala halos katao-tao ang ibang mga tambayan.
“Hi, kumusta? Ako si Kuya Alfred.” Pakilala ng isang matangkad at medyo maitim na lalaki. Naka-braces ito at may kapayatan rin. Nagkamay kami at sila ni Mandy, at dinerekta kami sa sulok, malapit sa may bukana.
Mayroong lima pang tao sa tambayan. Mayroong dalawang mag-syota, si Randy at Marie, parehong maputi at may pagka-siksik. Tatlong lalaki na nagpakilalang Jet, Anding, at Paul. Lumiwanag ang kanilang mga mata nang makita nila si Mandy. Eto naman kasing chinita ay naka-blouse na plunging na bumubusina sa kanyang napakaputing cleavage, at napaka-sikip na mga jeans. Tila nabawasan ang kanilang kagalakan nang ako na ang makipag-kamay.
Tama nga si Dianne, hindi naman ganuon kasama ang bible study.
Nagdasal-dasal lang, nagpakilalanan, at nagbasa ng bibliya. Wala namang problema at medyo masaya naman, mayroon lang ngang isang sabit: si Julie.
Parati n’ya akong pinapansin, maski wala naman akong malakas na opinyon sa pinag-uusapan. Higit pa sa akin ay lalo pa n’yang pinapansin si Mandy, tila talagang pinag-iinitan kaming dalawa.
At ang kanyang itsura, katakam-takam.
Talagang nakaka-distract. Kahit kailan ay hindi ko naman tiningnan nang ganito si Julie, ngunit dahil na rin siguro sa hindi ko pa ito nakikitang mag-suot ng mga damit na ganito ka-ikli. Parati s’yang naka-pantalon at t-shirt sa klase, parating naka-rubber shoes o ang kanyang paborito na chuck taylors.
Ngayon ko lang nakita ang hubog ng kanyang katawan. Nakakatukso, ngunit sa ibang pamamaraan sa katawan nila Dianne, Mandy, o Lauren, na mukhang mga pang-supermodel. Kay Julia naalala ko ang mga crush ko nuong ako’y kakatapak pa lamang sa highschool, dahil tila ganitong edad ang kanyang katawan.
Dagdag pa dito ang inosente’t masayahing mukha, ang cute na mga pisngi at mapupulang mga labi, ang malalaki at pang-nerd na salamin.
Hindi rin nakakatulong ang pagka-kiri nito, kaya’t hindi lamang iisang beses kong nasulyapan ang kanyang panty na kulay pink, at ang cute na cleavage nito (sayang nga lang at naka-bra ito ng puti). Tuwang-tuwa ring pinapanood ng tatlong lalaki ang paggalaw-galaw ni Julie. Mukhang ang petite na babaeng ito ang heartthrob ng YFC dito. Ngunit hindi makakaila na panay rin ang tingin nila kay Mandy, na masaya naman nakikisakay sa kanila. Doon ko lang natutunan ang malagim na katotohanan na kaya ko palang tigasan sa gitna ng isang bible study L
Hindi ko na namalayan na matatapos na pala. Napakabilis lumipas ng dalawa’t kalahating oras, at malapit na palang mag alas-nueve. Nagtayuan ang mga tao, at tinaas ni Kuya Alfred ang kanyang kamay. Sumenyas si Julie na dapat yumuko kami at sinunod naman namin ito.
Nagdasal si Kuya Alfred, tungkol yata sa paninigurong madami kaming natutunan, at tungkol sa aming pagbabalik.
“Amen.” ako ang pinakamalakas na nagsabi, at napatawa ng kaunti si Mandy.
Pinulot ko na ang bag ng chinita at naghanda na kaming umalis, nang tawagin kami ni Kuya Alfred.
“Max, Mandy, pwede ko ba kayong makausap?”
Isa-isa nang nagpaalam ang ibang mga tao. Ang tatlong lalaki ay umakap kina Julie at Mandy, na parehong masayang umakap pabalik. Napatawa lang ako nang mapansin kong ‘yung isa, si Jet, ay halatang nancha-chansing, at may kasama pang pag-amoy sa buhok ng dalawa sa pag-akap. Hindi ko na ito sinabi.
Nang makaalis na ang iba ay apat na lang kaming natira, ako’t si Mandy, si Kuya Alfred, at si Julie. Panay ang ngiti sa amin ng cute na dalaga. Ayaw pa ring humupa ng aking katigasan.
“So Max, Mandy, nakuwento sa’kin nitong si Jules na kasama raw kayo sa pinaka-magagaling sa batch n’yo.” Sinimulan nito.
“Si Mandy lang.” sagot kong makatotohanan.
“Si Max lang po.” Sinungaling naman ng chinita.
Napatawa ng kaunti si Kuya Alfred. “O sige, hindi na ako magpapa-ligoy-ligoy pa. May malaking conference na mangyayari in two months, kailangan namin ng AV presentation para sa chapter namin. Gusto sana naming tanungin kung pwede kayong mag-volunteer.”
“Ay naku ano…” sinimulan ko.
“Err, ay, ano we have papers pa po kasi…” sinimulan rin ni Mandy.
Tumaas ang isang kilay ni Julie. “Sure kayo, guys? Tapos na ‘yung klase by then, atsaka I think it’s gonna be fun, baka pagsisihan n’yo if you guys don’t join.”
Hindi namin makakaila ang kanyang banta. Ngumiti si Kuya Alfred, tila nahalata ang aming pag-aalinlangan.
“Tama si Jules, guys. Magandang opportunity ‘to, at besides, sa totoo lang isa lang naman ‘yung kailangan naming volunteer, kasi nag-presenta na si Julie na tutulong. Bale kailangan lang namin ng magpa-partner sa kanya.” Paliwanag nito.
Tumingin sa akin si Mandy, mukhang alalang-alala. “Maxie, hindi talaga ako pwede…aalis kami ni Chrissy ‘nun…” ay shit, aalis nga pala sila sa summer.
“Oo nga, I think you should do it, Max.” Sang-ayon bigla ni Julie. Kay Kuya Alfred ako tumingin para humingi ng suporta.
“Mukha ngang mas kailangan mo ‘to, brother Max. I mean, no offense, pero mukhang kailangan mo si Jesus sa buhay mo.”
Ano ba ‘to? Hindi ba nila alam na isa akong santong walang sala? Isa akong nagbabagang ilaw ng kabutihan? Ika nga ni Mandy Moore, “I am full of Christ Love gademet!”
Asa. Maski aso ko hindi ko mapapapaniwala ‘dun.
Ngumiti ako kay Julie, “Uhm sige.”
Pumalakpak si Julie at umakap sa akin. Sana hindi n’ya nahalata na gaya ni Jet, ay chinansingan ko ang kanyang maliit na katawan, at naamoy ko muli ang malumanay na strawberry sa kanyang buhok. Parang napaka-higpit ng akap sa’kin nito.
“Ehem.” umubo si Mandy, at bumalik ang aking control at naitulak ko ng marahan papalayo si Julie.
“So it’s settled na, ha? You have my number naman, ‘di ba, Max?”
“Uh…oo”
“O sige. Mandy?” at umakap ito kay Mandy (nakita kong tila nilamon ng dyoga ni Mandy ang kay Julie sa banggaan), “Max?” umakap muli ito sa akin, at chinasingan ko s’ya ulit. Umakap rin si Kuya Alfred kay Mandy, at nasagi nito si Julie, kaya’t napadikit bigla ang kanyang petite na katawan sa akin. Nakiskis tuloy ang aking katigasan sa cute na dalaga.
Napatalon s’ya ng kaunti. Ngunit mabilis ring nakabawi at muling ngumiti at kumalas na sa akin. Malamang matindi ang pag-blush ko sa kahiyaan.
“O sige, guys,” Nakipag-kamay sa akin si Kuya Alfred, “kita tayo ulit.”
Nakatungo si Mandy nang makabalik kami sa kotse.
“Maxie, sorry, ha?” paumanhin nito.
“Para sa’n?”
“Hindi man lang kita na-defend kanina…”
“Ha? Ok lang ‘yun, ‘no?”
Kinagat n’ya ang kanyang labi at bigla lumungkot ang kanyang artistahing mukha. “Thank you.”
“Chuuuuu eto naman. ‘tsaka ano ba naman ‘yun, tutulungan ko lang naman si Julie hindi naman ganu’n kalaking bagay ‘yun.”
“I guess.”
Tahimik kami nang magmaneho ako palabas ng unibersidad. Nakatingin lang s’ya sa labas at nagmumuni-muni. Alam kong may problema.
“Mands anong problema?” tanong ko.
Tumingin s’ya sa akin at ngumiti. Hinaplos n’ya nang marahan ang aking mukha. Sa buong buhay ko ay mga girlfriend ko pa lang ang nangangahas na gumawa nito sa akin. Natunaw ng kaunti ang aking puso.
“You know naman na ako na lang sana ‘yung magvo-volunteer kung hindi ko lang kailangan umalis, right?”
“Oo naman. ‘tsaka hindi rin kita papayagan na mag-volunteer e, kawawa ka naman. ‘Wag ka ngang gan’yan magsalita para naman akong mamamatay n’yan, e hehe.”
“Well, magwo-work ka with Julie so…”
“…so parang ganu’n na rin alam ko.” ayons ko. Humagikgik s’ya ng kaunti at bumalik na ang masaya n’yang aura.
“Sa’n ka ba ngayon? Gusto mo sa akin ka na muna?”
“Ehhhh. Gusto ko sana kaso wala naman akong clothes…”
“’di mo naman kailangan ‘nun…”
“Manyak! Uhm!” pinalo n’ya ako sa braso. “And hindi lang ‘yun, kanina pa’ko tine-text ni Chrissy, baka magsumbong ‘yun kung ‘di ako umuwi.”
“Awwww, ok.”
“Uyy, you’re gonna miss me, ‘no?”
“Oo naman.” Amin ko.
Mag-aalas-diyes na nang makarating kami sa kanilang bahay. Gaya ng nakagawian ay bumaba ako ng kotse habang nag-bell si Mandy. May narinig kaming tumakbo mula sa loob, malamang isa sa kanilang mga maid.
“O, good night na, Maxie.” At nag-akmang aakapin ako nang bumukas ang gate.
Si Chrissy.
“Ay!” napatalon na kaunti si Mandy, at biglang binaba ang kamay.
Hindi nagsalita si Chrissy, ngunit tumayo lamang sa bukana, naka-ekis ang mga kamay sa kanyang dibdib.
Kung si Mandy ay chinita, ang kanyang nakababatang kapatid ay tila purong intsik. Mas singkit pa ito sa kanyang ate, at maputi rin gaya nito. Kung ang buhok ni Mandy ay kulay kape, ang buhok ni Chrissy ay itim na itim, at diretsong-diretsong umaabot hanggang sa kanyang likuran. Magandang bata gaya rin ni Mandy, ngunit mukhang mas malakas lang talaga ang kanyang dugong intsik kesa sa kanyang ate.
Naka t-shirt ito ng maluwang na may “mickey mouse” sa harap, na halos natatakpan na ang kanyang maiksing kulay blue na shorts na hindi na nagpanggap itago ang kanyang mahahabang, mapuputing mga legs. Naka-simpleng gomang tsinelas ito, at sa lahat-lahat ay mukhang pantulog na ang suot.
“Uy, Chrissy, kumusta?” bati ko.
Si Chrissy naman ang napatalon, nagulat dahil nakatago ako sa likod ng poste ng kanilang gate. Nagtago ito sa likod ng kanilang front gate, tila nahihiya na makita ko s’yang nakapang-bahay. Namula s’ya at bigla kong naalala si Julie, dahil nanliit rin ang kanyang mga labi. Nakadungaw s’ya mula sa likuran nito at may tinanong kay Mandy na hindi ko naintindihan.
Sumagot rin si Mandy sa kantones, at sumenyas patungo sa akin, parang pinagsasabihan ang kanyang kapatid. Tumingin ng pa-hiya sa akin ang nakababatang chinita.
“Hi po, kuya Max.” sabi nito, at tila pinagtutuunan ng pansin ang aking mga sapatos, ayaw akong tingnan sa mata.
Talaga namang ganito si Chrissy, parang parating nahihiya sa aming dalawa ni Dianne. Gusto ko na rin sana s’yang makilala, lalo na nga kung magiging mas malapit kami ni Mandy, at aaminin ko, masarap ‘din s’yang tingnan gaya ng kanyang ate.
Tumango ako at ngumiti. Kumagat sa labi si Chrissy at may tinanong ulit kay Mandy, parang pa-galit.
“Chris let’s talk inside na lang, ha? Oh say good night na kay kuya Maxie mo.”
“Good night, po, kuya.” Hindi pa rin s’ya tumingin sa aking mga mata at muling tumakbo papasok sa kanilang mansion.
“Ok lang ba ‘yun?” tanong ko.
Nagbuntong-hininga si Mandy. “Yah, nag-tatampo lang kasi I haven’t spent that much time with her lately. ‘Di bale, mabilis rin naman mag-cool ‘yung ulo n’yan, I’ll just talk to her. Good night.” At tinuloy na ni Mandy ang kanyang na-udlot na akap, at hinalikan ako hindi sa aking labi, kundi sa pisngi, gaya ng ginagawa n’yan nuong magkaibigan pa lang kami.
“Night.” Sagot ko naman.
Pumasok s’ya sa gate at sinara ito, Nakita ko ang kanyang kamay, wumagayway sa akin sa taas ng bakod. “Bye!” tinawag ko ulit, at narinig kong lumayo ang kanyang mga yapak.
Nilabas ko ang aking cell at tinawagan si Dianne.
“Hi babe.” Sagot nito.
“Hi. Sleep ka na?”
“Mm-hmm. Babalik ka dito? Intayin kita.”
“’Di na, babe, pahinga ka na muna alam kong pagod na pagod ka pa.”
Humikab ito sa telepono, at hindi ko napigilang mapangiti. “Oook. Sunduin mo’ko bukas, gimik tayo?”
“Sige.”
“Hihi. Ok. Love you.”
“Love you too.”
At binaba n’ya ang telepono.
Pagpasok ko sa kotse ay may natanggap akong text. Manlalanbing nanaman ‘tong si Di.
“Hi Maxie, thx so much for coming by looking 4ward to working with u soon!” sabi ng text.
Patay. Anak ng tinapa kelan pa ako naging “Maxie” kay Julie?
Itutuloy…