Hi! My name’s Ariana. I’m a Fil-Am girl na matagal nang lurker and reader dito sa PL. Mommy ko ay Pinay, daddy ko naman ay isang British-turned-American. I currently live in San Diego. Marunong akong mag Tagalog dahil yun ang gusto ng parents ko, ang matuto kaming magkakapatid ng iba’t ibang languages. Fluent din ako sa French and Spanish. Anyway, ngayon lang akong nakapag-decide na mag-share ng stories sa site na ‘to, and I hope y’all like it.
DISCLAIMER: This is like a very long story. I’m already telling you. *_^
I’ll start the story that happened about two years ago — nung dumating yung hinahangaan kong artistang lalaki dito sa States galing Pinas. Actually, marami naman silang “crush” ko na artista, pero siya talaga yung ultimate kumbaga. At pag sinabi kong crush, crush lang talaga as in hinahangaan at di naman over obsession to the point na pinagpapantasyahan — although, I don’t see anything wrong with that.
So, two years ago, nalaman kong darating yung crush ko na itago na lang natin sa pangalang “Riley” to protect his identity. My best friend na si Nancy (also, not her real name) ay isang event coordinator, and usually kapag may mga Fil-Am events dito, madalas siya ang kinukuha to handle such events. Kaya nang malaman niyang pupunta for the first time to do some concert event in a number of cities dito sa States si Riley, di na siya nag atubiling tawagan muna ako bago puntahan, at bigla na lang akong sinugod sa bahay para sabihin sa’kin ang balita.
“Uy, Mars,” bati kaagad sa’kin ni Nancy pagkabukas ko ng pinto. Tenga sa tenga ang ngiti nito, at di magkumahog sa pagpasok nito sa bahay ko.
“O, anong nangyari sa’yo? Napasugod ka yata. May humahabol ba sa’yo at parang hinihingal ka pa…” Tanong ko sa matalik na kaibigan habang naka-kunot ang noo ko sa sobrang pagtataka sa kanyang biglaang pagsugod.
“May balita ako sa’yo….” Gigil na may halong kilig ang sagot niya.
“O…K… Mukhang sobrang excited ka, ha? Don’t tell me?! Preggers ka!?” Nanlaki ang mata ko sa sarili kong suhestiyon, knowing na wala namang nobyo itong si Nancy, at kung meron man siyang any sexual activity, tiyak nasabi na niya sa’kin yun dahil wala naman kaming secrets sa isa’t isa.
“Di ah! Loka-loka! Paano ako mabubuntis? Wala ngang boyfriend?! Di para sa’kin yung news na’to, no? It’s for you my dear. Consider it as an early Christmas gift… although may talagang regalo pa rin ako sa’yo sa Pasko, don’t worry!” Nakangising sagot nito sa’kin.
“Uh-huh… Ano nga ‘yon? Kanina ka pa dumadada diyan, ayaw mo pang sabihin! Sabihin mo na kasi…” Medyo napa-irap pa ako sa kaibigan ko dahil sa pagbibitin na ginagawa nito sa’kin.
“Ok… yung crush mo… yung super-duper-over-to-the-max na crush mo… darating dito sa States for a Fil-Am event!!! Actually, di dapat siya kasama, eh. Nakaayos na nga yung ibang posters na gagamiting for the concerts. Kailangan pang palitan para ma-i-dagdag ang pangalan at mukha niya doon, ano!? Aba! Lakas din ng hatak niya sa ticket sales! At ang ticket nga pala, kailangan mabago din para nandon siya…” Mukhang siya pa ang may crush kay Riley sa sobrang kilig na pinapakita nito, na halos ma-i-sigaw na niya ang sagot niya. Although, di pa niya sinasabi kung sino… nanlaki agad ang mata ko sa balita niya!
Biruin mo, ang tagal ko nang pinapanood ang taong ito sa TFC, at never itong dumalaw sa States (kung dumalaw man, di ko na alam dahil baka personal ang visits niya at ayaw niya ng mga mang-iistorbo na fans). Actually, once pa lang akong nakarating sa Pinas, bata pa ako non nung dalhin kami ng nanay doon, at di na naulit yun. So, balak ko talagang umuwi kahit minsan lang, for the sole purpose of visiting him sa mga shows niya — magpa-picture or autograph man lang. I know medyo mababaw, but talagang crush ko siya. Tapos, ngayon siya na mismo ang pupunta rito. Grabe ang naramdaman kong tuwa non. Kaya pala super excited ang bff ko, alam niya kasi kung gaano ko talaga ka-gustong makita si Riley, and now my dream was finally coming true!
“Shit! Si Riley… darating?!” Ang tangi kong nasagot kay Nancy. Para akong tulala na hindi ko maintindihan kung totoo ba yung narining ko or panaginip ko lang.
“Yes… yes… yes… And guess who kung sino ang main coordinator nung events all over mainland USA?” Tumatangong sagot ni Nancy habang tinuturo ang sarili niya.
“Oh my gosh, Nancy! Totoo ba? You’re not kidding me, are you?” Hinawakan ko na sa dalawang braso niya ang kaibigan ko, just to make sure na di ako ginu-good time nito.
“Yes, of course it’s true! The event is in four weeks na nga eh!” Hinawakan din niya ang mga braso ko to reassure me na totoo ang mga sinasabi niya.
“Wow, you’re so lucky, Nancy. Makikita mo siya and makakasama mo. Meron ba siyang show dito sa San Diego? You think you can hook me up so I can just take a pic and his autograph na rin? Please, please, pretty please…” Pagmamaka-awa ko sa kaibigan ko.
“Loka! Anong ‘You’re so lucky’? Eh, lucky ka rin ano! Akala mo ba hahayaan ko ang best friend ko di maka-bonding ang Riley niya! No way, Jose! Kailangan kasama kita anywhere. Don’t worry, kunwari executive assistant kita para kapag nagtanong kung sino ka. Di naman kita uutusan, eh. Palabas lang natin yun. And yes, may palabas siya dito sa San Diego, pero that’s only the start… may Las Vegas pa, New York, and San Francisco pa!” Nakangiting sagot sa’kin ni Nancy.
Di pa rin ako makapaniwala sa narinig ko. Hindi lang sa isang show ko makikita si Riley… sa lahat pa ng shows niya! At di lang ako basta nasa audience, puwede ko pang maka-bonding ang crush ko! Sobrang saya at excitement with a lot of kilig na rin ang naramdaman ko.
Napayakap tuloy ako sa kaibigan ko at halos maluha-luha akong nag-thank you sa kanya. “Shit, paano ba ‘yan, Nancy? Panalo ka na naman ngayong Christmas dahil mas bongga yung gift mo sa’kin. The only way para maging equal tayo is kung mahahagilap ko si Keanu Reeves para mag-bonding with you! Hahaha… di yata kaya ng powers ko yan!”
“Hahaha… ok lang yun, kahit walang Keanu, at least masaya ka! Kung gusto mo, libre mo na lang akong pamasahe sa Pinas… Uuwi ka pa rin di ba, kahit nakita mo na si Riley dito sa States? Nag-promise ka na magko-Coron tayo!?” Tanong ni Nancy habang pinahahaba ang nguso na animo’y batang nagtatampo sa kalaro.
“Oo naman, yun lang pala, pati ang hotel natin, sagot ko na rin. Thank you, thank talaga ha! Wala nang puwedeng mag-pasama ng araw ko ngayon. Haha!”
“You’re welcome, my dear. Basta you have a month to file a leave of abscence ha? Mga 3 weeks lang naman yung vacation na kailangan mo. Di naman kayo short handed ngayon sa hospital di ba?”
“Yah, no problem, I can get my vacation signed. I haven’t taken my vacation yet this year… two weeks din yon. At the same time, may more than 10 days pa akong sick leave available. Besides, we have a float pool, so makaka-kuha ako ng reliever… So, I’ll be ok! Oh my gosh! Excited na ako!”
“Kaya nga, pa-beauty ka pa lalo… para di malayong mag-ka-crush sa’yo si Riley. Sa ganda mong yan, baka akalain nilang artista ka rin!”
“Ngek! Di rin, ano? Kinasal na kaya si Riley? Remember, may asawa na rin siya and sikat na sikat din yung babae sa Pinas… Di ako mapapansin nun, much more pa kayang magka-crush sa’kin? Suntok sa buwan, bru!”
“Eh, ano naman ngayon kung may asawa?!? Eh, crush lang naman ang sinabi ko! Wala namang masama don, di naman kayo magli-lips-to-lips non, ano? Isa pa, Bru, di hamak naman na mas maganda ka don sa asawa niya. Nakita ko na siya dati, wala pa sila ni Riley… at wag ka, dala lang ng makeup ang ganda niya. Pag-pinagtabi kayo, mukha mo siyang taga-bitbit ng bag mo. Bulag lang yang si Riley pag di nabighani sa’yo yun?” Naka-ngising sagot sa’kin ni Nancy habang taas-baba niyang ginagalaw ang mga kilay niya. Di ko tuloy alam kung seryoso o binobola lang ako nito.
“O siya, siya. Dapat asikasuhin mo na agad yung concert. Isang buwan lang meron ka para mabago mo yung mga dapat mong baguhin… Make it really really nice ha… Impress him para naman maging maganda ang experience niya dito at di madalang bumalik!”
“Hello? Have we met? Di mo ba ako kilala? Kelan ba ako nag-coordinate ng event na di maganda… lahat ng event na ginagawa ko may class ang dating, kaya nga favorite nila ako, eh. Mahal nga lang ako sumingil pero sulit naman! Anyway, dumaan din ako, kasi ikaw na ang hihingan ko ng photo ni Riley. I’m sure marami kang natatagong pictures niya sa laptop mo. Tignan ko lang kung anong maganda at nang ma-i-email ko na sa graphic designer ko.”
“O, sure, sandali lang…” Kinuha ko ang laptop ko at binuksan ito. “I have a perfect picture for you… medyo recent lang ito but I think sobrang gwapo niya dito…” Nang ma-pull up ko yung image from my laptop, ipinakita ko sa kanya ito.
“Perfect! Galing talaga mo, bru! Basta pag dating kay Riley, the best ka. Paki-email mo nga sakin yan, so I can forward it sa designer. Also, since expert ka pag dating kay Riley, lagay mo na rin dito yung kung ano yung mga faves niya… like food kung alam mo, color, mga pet peeves niya. Alam mo naman, priority natin siya… kahit di lang siya ang main star, iba dapat ang pag-handle natin sa kanya…”
“O, yeah… pero di ako sure sa mga ilalagay ko ha. Double check mo na rin para di palpak.”
Maya-maya lang, nagpaalam na rin si Nancy. Nag-decide na rin akong mag-ready for my shift that day. Medyo maaga kasi pang-gabi pa naman ako at may time pa akong matulog, di ko na rin nagawa sa sobrang excitement ko sa pagdating ni Riley.
Dumating ang mga araw at naging abala kami ni Nancy pareho sa pagdating ni Riley — although mas importante yung ginagawa niya dahil talagang preparasyon yun para sa darating na event. Naging sobrang busy siya na di na rin kami nagkita pagkatapos ng insidenteng pagsugod niya sa bahay. Pero may usapan na rin kami na isasama niya ako sa pag-sundo sa airport kay Riley bilang “executive assistant” niya, sa mga ibang artista, di na niya ako aabalahin pa.
Ako, ang pinepara ko ay ang sarili ko. Nag-work out ako, nag-pa-spa, nag-pa-facial, nag-shop ng mga bagong clothes and shoes na dadalhin ko sa road trip namin across US. Kahit di ko naman pinangarap na ma-akit si Riley, gusto ko naman na mukha akong disente kapag nakita ko siya. First impressions last, ika nga. Ayoko naman sabihin niya na isa akong babaeng di marunong mag-alaga sa sarili.
Dumating na rin yung pinakahihintay ko. Two weeks bago siya dumating, halos di na ako makatulog na kinailangan ko nang mag-melatonin. The night before he arrived, pinilit ko talagang ipikit ang mga mata ko para di naman ako mag-mukhang zombie pag dating niya.
He already arrived in San Francisco the night before lulan ng Philippine Airlines. And the following morning, dala naman siya ng Virgin America para dalhin sa San Diego mula sa San Francisco. Pinili niyang umaga oras ng kaniyang biyahe, para at least, pag dating niya ay makakatulog pa siya bago ang mga rehearsals at publicity appearances and promotion sa hapon. Tutal naman, ganoon din ang oras ng tulog niya sa Pilipinas, kaya ok lang.
Within that week, magkasunod ang concerts na gagawin sa San Diego at Las Vegas, dalawang araw lang ang pagitan. Pareho lang din naman ang ipapalabas nila sa bawat city, may iba nga lang na madadagdag na artista na di nakasama sa ibang shows kaya kailangan pa rin ng rehearsal. Si Riley, most likely hosting lang ang gagawin niya. May mga “parlor games” during the concert to interact with the audience. Riley doesn’t necessarily sing or dance. He’s more of an actor. He hosts from time to time. However, I’ve heard na may simple song-and-dance number din siya.
About 9 am ang dating niya nung araw na yun. 4 am pa lang, gising na gising na ako. Nakapaligo na ako, nakapag-bihis… at ilang ulit pa akong nag-palit dahil hindi ako maka-pag-decide sa dapat susuutin ko. I also decided to keep my hair straight na nilagyan ko lang ng simpleng pin sa gilid. Mahaba-haba din ang buhok ko, halos bewang na rin ang haba. Kakapakulay ko lang nito ng ashbrown na kulay from its original jet black color. Simple lang din ang naging make-up ko. I made sure na di siya makapal para di naman matakpan ang totoong mukha ko. Maraming nagsasabi na maganda ako, although I could hardly admit it myself. Many people have also mentioned na malaki ang pagkakahawig ko kay sa Hollywood actress na si Rachel Leigh Cook. Maputi din ang balat ko, since pareho namang light-skinned ang mga parents ko. Di din naman ako nagmana ng katangkaran sa angkan ng daddy ko, pero di naman di ako pandak. At 5 ft. 4, I can still wear ballet flats without looking so short, and high heels without towering over anybody.
Tinignan-tignan ko ulit ang sarili ko sa salamin, ang suot ko, ang mukha ko, buhok at kuko ko (na naka-french mani-pedi). Sa kakatingin ko, lalo tuloy akong na-ko-conscious at kinakabahan that I’ve decided na tigilan na ang katitig sa salamin, at simulan na lang ang pag-lock at pag-un-plug ng lahat ng appliances ko sa bahay. Iniwan ko muna ang pag-aalaga sa bahay sa ate ko na nakatira lang about 5 minutes away from my house. Binilinan ko siyang dalawin ang bahay at least twice a day, para kunin ang mail, at sa gabi to make sure na ok pa rin ito. Mahirap na rin kasing pasukin, although di naman uso sa neighborhood namin ang mga ganitong pangyayari. Naka-home security system din naman ang bahay ko kaya kampante din akong iwan ito ng tatlong linggo.
Sa kakaikot ko sa bahay at paulit-ulit na pag-check ng mga dapat kong dalhin, di ko namalayan na alas-otso na pala at nasa labas na si Nancy. Narinig ko ang katok niya sa pinto at dali-dali kong binuksan ito. Nanlaki ang mata ni Nancy nang makita ako na lalong nagpakaba tuloy sa akin. Naisip ko tuloy, “pangit ba ko?” or “mukha ba akong tanga sa suot ko?”
“O, bakit nanlaki ang mata mo? May problema ba?” Pag-uusisa ko sa kaibigan.
“Oooh… lala… Hahaha! Di mo masyadong pinaghandaan ang pag-dating ni Riley, ano?” Natatawang tanong ni Nancy habang tinititigan ako mula ulo hanggang paa.
“Bakit over ba? Siguro dapat nag-jeans na lang ako… Eh, kaya lang super init. Tignan mo naman, 8 pa lang ng umaga, la ka nang maramdamang hangin sa labas… Teka lang, wait ka diyan, magpapalit ako ng shirt and jeans…”, pagmamadaling sagot ko sa kausap ko. Medyo parang nag-papanic ako dahil alam kong wala na kaming oras para sa kaartehan ko at darating na si Riley.
“Ano ka ba? Di naman over… ang ganda-ganda mo nga, eh! Grabe, bru! Di ako magtataka na pag-uwi niya ng Pinas kung biglang mag-file ng annulment yun para mahiwalay na sa asawa at sumama na sa’yo. Kahit sinong lalaki, madedekwat mo! Hahaha. Halika na nga… at baka mahuli tayo, nakakahiya naman sa ‘boypren’ mo,” anyaya ni Nancy, sabay tingin niya sa mga luggage na dala ko at umiling na rin ang ulo nito. “Tatlong linggo po tayo mawawala, miss maganda. Hindi po tatlong taon… hahaha!”
“Eh… di ako makapag-decide eh, kaya lahat dinala ko na. Is that okay? We can leave one luggage behind.” Medyo malungkot na sagot ko.
“Ano ka ba ulit? Dala ba ng nerbiyos ang pagka-sensitive mo!? Ok, lang naman yan, niloloko lang kita! Actually, mas marami akong bitbit sa’yo, eh! Hahaha! Akin na ang susi ng car mo, para matulungan kitang ma-i-lagay yung mga gamit. Mukha ka kasing hilong lasing na di maintindihan sa sobrang excitement mo. Naku, baka makalimutan mo pa yung mga gamit mo sa sidewalk pag nagkataon! Hahaha!”
“Lokaret ka talaga! Don’t make me more nervous than I already am… In less than an hour, I will see him na! Oh gosh, speaking… we’ve got to go… like right now!” Dinampot ko na ang purse ko sabay tulak na rin sa dalawang luggages na bibitbitin ko sa biyahe at inabot ko na rin ang car key ko kay Nancy. Kahit na ang unang city na gaganapan ng event ay sa San Diego, napag-decide-an namin ni Nancy na tumuloy na rin sa hotel na tutuluyan ng mga artista. Since, habol lang si Riley dito, ma-i-iba ang hotel na pag-i-stay-an niya. At dahil sa habol lang din ako, makakasama ako ni Riley sa hotel pero siyempre, magkaiba ang suite. Si Nancy naman ay naka-book sa ibang hotel kasama ibang artista na nauna nang kasama sa Fil-Am event.
Nilalagay na ni Nancy sa trunk ng kotse ko ang aking mga gamit habang abala ako sa pag-key-in ng master code ng alarm system sa bahay. Nang matapos si Nancy sa paglagay ng gamit ko sa kotse, inabot niya sa akin ang mga susi, sabay tanong na, “Are you ready? Ready to meet the man of your dreams?”
“Man of your dreams ka diyan? Sobra naman yun! Halika na umpisahan na natin, mamaya mapaaga ang dating non eh, malintikan pa tayo pag wala yung sundo niya…”
“O so, paano sa ngayon, ako muna ang mag-da-drive sa kaniya papuntang hotel ninyo… Pagkatapos sunod ka na lang sa’min ha?” Paalala ni Nancy sa’kin.
“Yes, ma’am. I remember…”
“Ma’am-ma’am ka diyan… Ginawa mo naman akong matanda! Don’t worry, makakasama mo din siya ng matagal. Isa pa, iisa ang hotel niyo, magkatabi pa mga kuwarto niyo, puwede kayong mag-slumber party!” Panunukso ng kaibigan ko sa’kin…
“Ewan ko sa’yo… lalo lang ako kinakabahan sa ginagawa mo, eh! Dalian mo na please, sobrang excited na ako talagang makita siya na baka himatayin na ako sa nerbiyos kapag nagtagal pa tayo dito…” Sambit ko kay Nancy habang papalayo ako sa kanya papunta sa kotse ko.
“Ok.. Pero sure ka kaya mong mag-drive? Hahaha…” Panunukso pa lalo ni Nancy sa’kin.
“Ano ba? Iiwanan kita…” Dali-dali na akong pumasok sa look ng sasakyan at binuksan ang makina nito. Si Nancy din ay nasa kotse na niya at sinimulang umusad. Sinundan ko lang si Nancy habang binabaybay namin ang mahabang daan papuntang airport. “Mabuti na lang kasama ko si Nancy,” sa isip-isip ko. Kung anuman ang mangyari sa’kin dala ng nerbiyos ko habang nag-da-drive, may tatawag agad ng 911. Halong kaba at pagkasabik ang nararamdaman ko habang nag-da-drive ako. “Eto na… eto na talaga…,” naisip ko ulit.
Di ka man mainip at maya-maya lang ay nasa airport na rin kami. Pumunta kami sa Cell Phone Lot on North Harbor Drive. Hinihintay lang namin ang tawag ng Personal Assistant ni Riley na tatawag kapag nakuha na nila ng luggage nila at ready na silang pa-pick-up sa curb. Naghintay ako with Nancy sa kotse niya, pag-tumawag na lang sina Riley ako babalik sa kotse ko. Katulad ng kanina, susundan ko ulit si Nancy papunta sa hotel, kahit na alam ko rin naman ang daan papunta dito. Mga apat silang pi-pick-up-in namin: si Riley, ang kanyang PA na si Carlo, ang manager ni Riley na si Oliver, at ang asawa nito. Kung sino man ang gustong sumakay sa’kin, eh di dadalhin ko sa hotel na tutuluyan namin, kung lahat naman kay Nancy ang sakay, ok lang din — para maitago ko na rin ang pagka-nerbiyos at pagka-sabik dahil sa pagdating ni Riley.
8:40 ng umaga ang dapat na dating ng eroplano nina Riley. Bandang 9 na itong dumating. Although, di pa sila lumalabas ng airport, grabe ang kabog ng dibdib ko. Feeling ko lalabas ang puso ko at tatalon papalayo sa sobrang kaba. Medyo nag-alala si Nancy sa akin dahil namumutla daw ako. Inamin ko na kinakabahan talaga ako ng mga oras na iyon.
25 minutes after nine, nag-ring ang cellphone ni Nancy. Napahawak ako sa kinauupuan ko ng marining ang tunog ng cellphone niya.
“O.k. We’ll be there in a minute,” sabi niya sabay hang-up sa cellphone. “They’re here… Are you ready?” Tanong sa akin ng best friend ko, pero ngayon wala nang halong ngiti ang mga kataga niya, instead mukha talaga siyang nag-aalala para sa’kin. “Tingin mo kaya mo? Ok ka lang… baka kailangan mo munang sumuka, ok lang, may dala naman akong mouthwash, may portable restrooms din dito…”
Umiling ako nang hindi tumitingin sa kanya. “No, I can manage, sa umpisa lang ito. Pag nakita ko na siya, I’m sure the anxiety will all melt away.” Pag-reassure ko sa kaibigan ko, sabay ngiti at labas ng kotse niya.
Fortunately, it was just a quick hop down the road to the terminals from the cell phone parking lot. At habang papalapit na kami sa Terminal 2, isa-isa ko nang tinitignan ang mga mukha ng nasa may curb na naghihintay rin ng sundo nila.
At sa wakas, nakita ko din siya… si Riley, nakatayo, pinapanood ang mga sasakyang dumadaan sa kanya… guwapong-guwapo ang tindig sa suot niyang dark jeans, white graphic shirt, and oakley shades na matte black ang color. Grabe! Para akong naka-kita ng isang anghel. Na-mesmerized ako. Kung hindi pa ako napa-ubo, baka nakalimutan ko na rin na nag-da-drive pa rin ako.
Habang nakatitig ako sa kinaroroonan nila, maya-maya pa’y lumingon na rin sa mga sasakyan namin sina Riley. Itinuturo pala ni Carlo, PA ni Riley, ang mga sasakyan na susundo sa kanila. Marahil ay itinawag na ni Nancy na na-spot-an na niya ang mga ito sa curb. Ilang sandali pa’y huminto na rin kami sa harap nila Riley. Madaling bumaba si Nancy para salubungin ang mga bisita. Ako naman ay parang napako na sa kinaroroonan ko. Ang utak ko’y sumisigaw na dapat akong bumaba at batiin sila para di ako mag-mukhang suplada’t bastos sa kanila. Pero ang mga paa ko ay parang may sariling isip na ayaw sundin ang sinasabi ng utak ko. Ni hindi ko kayang ngumiti man lang, ayaw din maki-cooperate ng mga muscles ko sa mukha. Ang mga mata ko, paminsan-minsanan lang din silang nasusulyapan, which I though was a blessing in disguise, kasi kung tinitigan ko sila nang hindi man lang ngumingiti, baka isipin nilang galit ako sa kanila.
Sa isang beses kong nasulyapan ang kinaroroonan nila, nakita kong tinuturo ako ni Nancy na parang pinapakilala sa kanila. Sabay-sabay silang kumaway sa’kin na parang nagsasabi ng “Hi!” Hindi ko alam kung anong sinabi ni Nancy na mukha namang hindi sila na-dismaya sa hindi ko pagbaba at pagbati sa kanila. Isang maikling tango at matipid na ngiti lamang ang na-i-ganti ko sa bati nila sa’kin.
Mga ilang saglit lang ay sinisimulan na nilang ilagay ang mga gamit nila sa trunk ng kotse ni Nancy. Pero sa dami ng dala nilang mga luggages mukhang hindi magkakasya doon ang lahat ng mga dala nila. Tumakbo sa akin si Nancy at kinausap ako na ilalagay na lang daw sa kotse ko yung ibang gamit nila. Sinabi ko na may lugar pa naman sa trunk at sa likuran ko, kung saka-sakali na kailangan pa nila ng space. Binuksan ko ang trunk at in-unlock ko ang mga pinto para mabuksan ng kung sinumang maglalagay ng mga gamit sa kotse ko. Sumenyas na rin sa Nancy na ok nang ilagay ang mga gamit nila. Ilang saglit pa’y lumakad patungo sa kinaroroonan ko sina Carlo at Riley, dala ang ilan pang mga bagahe nila. Sa tantsa ko, kasya naman lahat ng iyon sa likod. Hindi ako makatingin ng diretso kila Riley dala pa rin ng kaba. Bagkus, tumingin ako sa harapan ko kung nasaan ang kotse ni Nancy. Hindi rin ako tumitingin sa rearview mirror para man lang tignan kung ok sila sa ginagawa nila. Dapat nga lumabas pa ako para tulungan sila, pero dahil sa nagiging bastos ang mga paa ko, hindi ako maka-kilos.
Narinig kong nag-sara ang trunk ng kotse at nagbukas naman ang passenger door sa likod. Nang magbukas ang passenger door, narining ko din na nagsasalita si Riley. “Shit,” sabi ko sa sarili ko. First time kong narining ang boses niya nang hindi nanggagaling sa TV or Computer. Ang ganda! His voice was music to my ears… kahit ang sinabi lang niya ay “Dito pa, kasya dito.” Sa pagkadinig ko ng boses niya, mukhang lalo akong kinabahan. Napalunok ako ng matindi, yumuko, pinikit ang mga mata, at huminga ng malalim. Di ko alam kung malakas ba ang pagbuga ko ng buntong-hininga na narinig nila ni Carlo ito, pero yun lang ang tanging naisip ko para i-calm ang nerves ko at mag-focus sa dapat kong isipin.
Narinig ko na lang na isinara na rin ang pinto sa likod. Muli kong minulat ang mga mata ko at tumingin sa harap. Pinindot ko na rin ang lock ng kotse. Hindi ko masyadong iniintindi ang mga ginagawa nila. Nagko-concentrate akong tignan ang sasakyan ni Nancy na umandar, hudyat na kailangan ko na ring gumalaw at sundan sila patungo sa hotel. Dahil sa sobrang pagko-concentrate ko sa sasakyan ni Nancy, nagulat na lang akong bigla nang marinig kong may nag-tap sa window ko sa passenger side on my right — si Riley, kumakatok. “Ano kayang gusto nito,” sa isip-isip ko. Tsaka ko na lang namalayan na mag-isa na lang pala siya sa labas at ang lahat ng mga kasama niya ay nasa loob na ng kotse ni Nancy.
In-unlock ko muli ang kotse sabay binuksan naman ito ni Riley. Naka-ngiti siyang habang sinasabi niya na sa akin daw siya sasakay papuntang hotel. Mukhang nabingi ako for a few seconds nung marining ko yun. Feeling ko tuloy, para akong tanga na delayed mag-process ang information sa utak ko. Sa totoo lang naman, hindi naman ako ganoon ka-bobo. Mabilis naman akong mag-pick-up at medyo matalino din naman ako sa school. Cum Laude ako nang nag-graduate ng nursing at isa ako sa tinuturing na pinaka-excellent nurses sa hospital na pinapasukan ko. Pero nung mga sandaling iyon, parang nawala ang ulirat ko.
“I’m sorry, paki-ulit… di ko masyadong narining.” Excuse ko nung tanungin ko ulit si Riley. Medyo di ko na inisip baka mag-mukha akong anga sa harap niya, dahil sa totoo lang naman at di ko talagang narining.
“Ah… Ms. Ariana? Ask ko lang kanina kung ok na sasabay ako sa’yo. Sabi kasi ni Nancy na mag-isa ka lang daw susunod. Naisip ka naman para di ka naman mag-isa dito, isa man lang sa’min samahan ka. Besides, medyo madami na rin don. Para marami silang leg room sa likod, if you don’t mind, dito na lang ako. Pero kung ayaw mo, ok lang din. I can go back in there. I don’t mind…” Nakangiti niyang pinapaliwanang sa’kin habang titig na titig naman ako sa kanya. Nakayuko pa rin siya sa bukas na pintuan, hinihintay na papasukin ko siya. Ang guwapo niya talaga! At ang laki talaga ng sira ko naman! Siguro sa Pilipinas, walang gumagawa sa kanya ng ganon, na pinaghihintay siya sa labas ng sasakyan hanggang sa papasukin. Natauhan akong bigla! Inalis ko ang tingin ko sa kanya at ibinaling sa kotse sa harap. Nakita kong naka-lingon silang lahat sa likod, marahil ay nagtataka kung ano ang pinagku-kuwentuhan namin at parang ang tagal ata naming nandon.
“Oh my… yes, of course! Ok lang! Sige sakay na… kailangan na nating umalis yata…” Agad namang pumasok sa loob ng kotse ko si Riley. Pagka-sara ng pinto ay agad namang umandar sina Nancy. Nag-simula na rin akong umandar. Maya-maya’y nag-ingay ang seat belt alarm… hindi naka-seat belt si Riley. “Seat belt please, Mr. Riley…” Naki-usap ako sa pasahero kong ubod ng guwapo.
“Oops. I’m sorry. Nakalimutan ko. Lagi kong nakakalimutan…” Medyo natatawa siyang nagpapaliwanag habang nilalagay niya ang seat belt niya.
“Ok lang po, Mr. Riley…” Medyo seryoso kong sagot sa kanya. Naiinis ako sa sarili ko ng mga panahon na yun dahil hindi man lang ako ngumingiti or tumitingin sa kanya. Pero kung sabagay, kung titignan ko siya, baka hindi ko na maalis yung tingin ko, at mabangga pa kami kila Nancy or mabangga kami ng sasakyan sa likod. Precious cargo pa naman ang dala ko.
“Bakit naman Mr. Riley ang tawag mo sa’kin… at may po pa? I’m not even 30 yet… The way I see it, mukhang halos magkasing-edad lang tayo. How young are you na ba?” Medyo umayos ng pagkaka-upo si Riley na tipo bang medyo isinandal niya ang parte ng likod niya sa may passenger door. Dinouble checked ko tuloy kung ni-lock ko ba ang kotse bago kami umalis, at naka-lock naman — ayoko namang biglang malaglag palabas ng kotse sa gitna ng daan ang pasahero ko.
Pero sa posisyon niyang iyon, lalo tuloy ako na-conscious. Feeling kong mauutal ako pag sumagot ako. Pero buti na lang at naalala ko na malapit lang ang hotel na tutuluyan namin — sa Hilton San Diego Airport Harbor Island Hotel, about 5 minutes away kung ok ang traffic. Huminga ako ng malalim at humugot ng lakas ng loob.
Alam ko kung ilang taon na siya — one year older lang siya sa’kin. Kung bakit ko siya pino-po, hindi ko alam. Hindi nga ako sanay mango-po talaga, unless na super tanda na yung kausap ko, yung tipo bang mga lolo’t lola na. Nag-isip na lang ako ng palusot. “I’m 28 years na old na… And sorry kung tinawag kitang Mr. Riley. Tinawag mo kasi akong ‘Ms. Ariana’ kanina… so parang ganun na lang din ang tinawag ko sa’yo…”
Pagkasabi ko non, bigla akong napakagat sa labi. “Shit! Mali,” sa isip-isip ko. Parang sinisi ko pa siya sa kagagahan ko… ang galing ko talaga!
“Oh! I’m sorry… Yes, I remember na may ‘Ms.’ nga pala sa pagtawag ko sa’yo kanina. Ok, why don’t we do this? Let’s introduce each other once again, to start over. Hi! I’m Riley Mendoza! I’m 29 years old, and so pleased to meet you.” Sabay inabot niya ang kamay niya sa akin para kamayan. Malapit na malapit na kami sa hotel. Hindi na ako masyadong kabado na kamayan siya, tutal shake hands lang naman. Yun naman ang usual na greeting ng mga nagpapakilala sa isa’t isa. Wala namang masama doon. Just to get over this, nag-comply na rin ako sa gusto niyang mangyari. Inisip ko rin na at least in a few moments, safe na siya sa hotel at wala nang risk na ma-aksidente pa kami nang dahil sa pagiging hibang ko.
“Hi! I’m Ariana Gray, half Filipino- half British. I’m 28 years old. I’m also pleased to meet you, Riley…” Medyo nag-alinlangan akong kunin ang kamay niya, pero dahil na rin sa hiya na nasa ere pa rin ang palad niya hinihintay ang akin, binigay ko na rin ang kanang kamay ko. The moment na nagdikit ang mga palad namin, parang may matinding kuryente na bumalot sa buong katawan ko. Hindi ko alam kung napansin niya ang biglang pagtigas ng katawan ko. At ang kamay ko , parang may sariling isip rin katulad ng mga paa at ng mukha ko, nag-iisip ito kung aalis o hindi ang pagkakapatong neto sa kamay niya. Maya-maya, mahina niyang pinisil na rin ang kamay ko, marahil naghihintay o nagtataka kung bakit di ko pa ito binabawi.
Medyo nataranta ako sa naramdaman ko. May ilan na rin akong naka-holding hands na lalaki, pero never kong naranasan ang ganito. Sa takot na kung anong magawa ko at maaksidente pa kami, dahan-dahan kong tinanggal ang kamay sa palad niya. Medyo mahirap yung ginawa kong yun, at sa pagkakataon na nabawi ko na ang kamay ko, parang gusto ko ulit kunin ang palad niya at hawakan itong muli.
“Eto na pala tayo… Ang ganda pala ng hotel na kinuha niyo…” Sinubukan niyang basagin ang katahimikan sa loob ng kotse.
“Oh yes… may magandang view din dito…” Sumagot ako ng hindi tumitingin sa kanya.
Maya-maya pa ay nakapag-park na kami dahil self-parking sa hotel na ito. May employee agad na lumabas to welcome us and helped us with our luggages at i-escort papuntang front desk. Bumaba na din ako ng kotse (thank goodness at di ako napako sa loob) para tulungang ilabas ang mga gamit ko. Naglalakad na kaming papasok nang mapansin kong parang yung laman lang ng kotse ko ang nawala ang laman. Pero inisip ko na baka babalik ulit yung employee to get the bags from the other car.
Nakita ko agad si Nancy na nakikipag-usap sa isang matandang Amerikana sa front desk. The check-in was a breeze, mukhang na-asikaso lahat ni Nancy nang maigi ang mga bagay. Wala pang 11 ng umaga nung makarating kami sa hotel. Usually after 4 pm pa na-che-check-in ang mga guests sa isang hotel. In-approach ko si Nancy, tinanong ko kung anong oras kaming puwedeng maka-pasok sa loob ng rooms namin. Sumagot ito by showing our room keys.
“Puwede na! Vacant at malinis na yung mga kuwarto niyo. I pulled some strings to accommodate early check-ins.” At ibinigay naman niya sa akin at kay Riley ang mga susi. “Ok, i-a-akyat na nila yung mga gamit niyo. This key is what you will also need to get into the lot.” Sabi ni Nancy sa’ming dalawa ni Riley, but mostly kay Riley siya nagpapaliwanag. “Okay, so just go up for now. Take a shower, some rest, then we’ll pick you up around noon time so we can have lunch altogether. You’ll also meet the other celebrities later. Then, we can go back to each other’s hotel for the rest of the day and resume tomorrow for some rehearsals and public appearances. How’s that? Ok ba sa inyo?”
Lahat nagtanguan ng oo… Napansin ko rin ang sarili ko na tumatango, although parang pinag-iisipan ko pa ng husto hanggang sa namalayan ko na nasa likod ko na pala si Riley, as in sa likod na likod. Ramdam ng puwet ko, kahit na may suot akong dress at underwear, ang harapan niya. Hindi naman nakabukol ang alaga niya, pero naman halos dikit na dikit na siya sa akin. Tapos hinawakan niya ako sa siko na parang tinatawag at gagabayan sa pupuntahan namin.
“Ariana, come on. I’m dying for a quick shower and nap… You wanna come with me now? Or mag-i-stay ka muna dito sa lobby?” Tanong sa’kin ni Riley, hawak pa rin ang siko ko.
“Oh yeah, let’s go. Pagod na rin naman kayo.” I was trying to tell everyone in Riley’s party, not just him. Pero sa hitsura namin sa lobby, mukhang kaming dalawa lang ni Riley ang aakyat sa mga kuwarto namin. “Wait, di ba kayo sasama? Nancy, di ba ikaw lang iiba ng hotel?” Bumitaw ako sa pagkakahawak ni Riley sa siko ko.
“Um… hindi, eh. Nag-book pala itong sina Carlo, Oliver, and Elise sa hotel namin. Mas type daw nila Oliver ang executive suites doon. Si Carlo naman wants me to be within arm’s reach kung sakaling may aberyang kailangang pag-usapan about the events. Hindi yung mag-da-drive pa ang isa’t isa just to see each other. Si Riley naman, chicken lang daw sa kanya yung gagawin niya… hosting-hosting which he has done a million times before. So, all he really needs is an R&R para refreshed siya on the day of.” Medyo nakangiting sagot sa akin ni Nancy.
Alam kong halata nila ang pagkagulat ko dahil sa napanganga ako at nanlaki ang mata ko sa narinig ko. “Shit! Kami lang dalawa dito,” sa isip-isip ko. “Pero PA si Carlo, right? Hindi ba dapat magkasama silang palagi,” tanong ko kay Nancy.
“He’s not my nanny. So he doesn’t need to be with me all the time,” nagpapatawang sagot ni Riley sa’kin.
Wala na akong magawa. Actually, sino ba naman ako para tumanggi? Ako nga yung dakilang “executive assistant” ng main coordinator, hindi ba? Dapat puro “yes” lang ang sagot ko, at hindi na kailangang magpaliwanag pa ng alleged “boss” ko.
“Oh, yeah. It makes sense. Go ahead. Don’t worry about what I just said. I just didn’t know — I just thought we’re staying here all together. But you know, go ahead. Y’all should get some rest now…” Medyo awkward ang pagpapaliwanag ko. Pero mukhang hindi naman nila pansin ang awkwardness ko. Nag-simula na akong mag-paalam at kinamayan sina Carlo, Oliver at ang Mrs. niyang si Elise. Nag-paalam na rin ako kay Nancy, although hindi yun yung usual naming paalamanan na may beso-beso at yakap pa. Hindi kasi mukhang pang mag-boss ang ganoong goodbye. Kaya isang madaling “See you later” na lang ang sinabi namin. Sina Riley ay nag-papa-alam na rin sa isa’t isa. Nasa likod ko pa rin siya at dinig na dinig ko ang boses niya habang nagsasalita. May kakaibang kuryente na naman akong naramdaman nung panahong iyon. Sa pakiwari ko, hihimatayin ako kapag hindi ako umalis sa kinalalagyan ko. Nakakahiya naman. Baka isipin nilang isang slow na nga ang isang ito, may sakit pa ata.
Nang tumalikod na si Nancy ay dali-dali na rin akong tumungo sa elevator. Isang empleyado ang sumunod sa akin dala ang luggage ko sa isang luggage cart. Medyo tina-try kong lumayo ng konti papalayo kay Riley dahil hindi ko pa kayang mapalapit sa kanya ng ganon. Na-star-struck na nga ako nung makita ko siya. Halos mawalan ako ng hininga ng marinig ko ng malapitan ang boses niya. Tapos ngayon, nasa likod ko pa siya na akala mo’y napakaraming tao para sumiksik siya sa likod ko. Kung mawalan ako ng malay sa ganoong posisyon namin, di ko na kasalanan yon…
Pinindot na ng employee ang elevator button, at kahit alam kong once mo lang kailangang pindutin iyon, pinindot ko pa rin ng maka-ilang beses sa kagustuhang maka-akyat na ng hindi na kailangang sumabay ni Riley sa akin. Napatingin ang mamang empleyado sa ‘kin. Siguro weirdo ang tingin niya sa ‘kin — nababaliw ba ito, nagmamadali lang, may humahabol ba dito, o kailangan lang gumamit ng banyo? Ngiti lang ang ibinigay ko sa mamang weird ang tingin sa’kin. “Ang tagal namang magbukas ng elevator na ‘to,” sa isip-isip ko, “maya-maya nandiyan na si Riley niyan, eh.”
“Mukhang nagmamadali ka yata…”
Napatigil ako sa paghinga ng mga ilang segundo. “Ayan na nga ba ang sinasabi ko, eh,” sabi ko ulit sa sarili ko. Pumikit ako, huminga ng malalim, at nag-isip sandali. Napag-isip-isip ko nang panahon na yun na di ko dapat iwasan ang taong ito… dahil siya naman ang gusto kong makita, in the first place. Pangalawa, mabait naman at pala-kaibigan kaya dapat di ako masyadong magpaka-aloof. Pangatlo, dalawa lang kami rito, at ako ang taga San Diego… most likely, we would be spending time together hanggang sa, at least, lumipat na kami sa next event in a next city. And last but not the least, I needed to control myself, get it together, and try to give him a good impression. He was a guest after all… who even came across the Pacific, so we need to show him a good time. The longer I would act lke an idiot, the worse it would be for me in the end… at baka magsisi lang ako dahil sinayang ko ang opportunity na matagal ko nang pina-pangarap.
Nang ma-clear ko ang isip ko, mas naging panatag ang loob, mas naging kalmado ang pakiramdam. Nandon pa rin ang kuryente na nararamdaman ko dahil napakalapit niya sa’kin, pero mas kaya ko na ang sarili ko ngayon. Hinarap ko siya, tinignan sa mata (ang ganda talaga ng mga mata niya, ngayong inalis na niya ang mga sunnies niya), at ngumiti ng natural at sincere. Nakita ko rin na napatitig siya at napangiti sa ginawa ko.
“I’m sorry, Riley, ha? Nakita ko kasi yung empleyado ng hotel na naghihintay sa’tin… nahiya naman ako. Masyado ko na ngang pinatagal. Kung di pa ko nagtanong, eh di sana, nagpapahinga ka na ngayon,” may bahid ng katotohanan naman ang rason ko. Nahihya din naman ako sa mamang empleyado kahit na tingin niya sa’kin ay weirdo. Pero ang malaking dahilan talaga ay gusto kong lumayo kay Riley, kahit a few feet away lang. Kaya lang, puwede ko ba namang sabihin sa kanya yun?
“Oh, no. It’s okay. Siyempre, as an executive assistant, you have to know the desicions around you, it’s a vital information na malaman mo kung saan nag-i-stay ang PA at manager ko. Don’t worry about it. No harm done.” Ngiti niyang sagot sa’kin.
Bigla namang bumukas ang elevator. Kami muna ang pinapasok ng dalawang empleyadong kasama namin at saka sila pumasok. Huminto kami sa executive floor ng hotel. Magkatapat nga lang ang suites namin. In a way, kahit matakasan ko siya sa elevator sa baba… wala din naman akong kawala dahil magkapit-bahay lang naman pala kami.
Binuksan ng mga empleyado ang mga suites namin. Pumasok ako sa akin, at pumasok din naman siya sa kaniya. Naririnig kong nagsasalita ang empleyado, welcoming me to my suite, which is huge by the way. Hindi naman ako masyadong nakikinig, dahil sa totoo lang ngayon lang ako nakapag-stay sa hotel room na ganitong kalaki, at ako lang mag-isa — king size bed sa bedroom suite na kulay espresso ang kulay ng frame at chartreuse naman ang covers, may living room suite pa na sa totoo lang ay puwedeng-puwede na akong matulog doon. Namangha talaga ako sa laki!
Afford ko namang mag-suite, pero kung wala naman akong kasama like a friend or boyfriend, isang simpleng guest bedroom ok na sa akin. Kaya naman pala madali kaming na-accommodate ng hotel kahit napaka-aga naming mag-check in, mamahalin pala yung room na kinuha ni Nancy.
Maya-maya, tinanong na ako nung bellhop kung may kailangan pa ako. Umiling ako at binigyan ko ng tip ang mamang empleyado. Mukhang hindi na siya na-wi-weirdohan at napalitan ng ngiti ang tingin niya, dahil na rin siguro sa laki ng tip na binigay ko sa kanya.
Nang ma-isara ng bellhop ang kuwarto, tsaka lang ako nakahinga ng maluwag-luwag. “Thank goodness,” nasabi ko nang malakas. Pumikit ako sandali at nag-nap ng ilang minutes. Nagising ako sa ring ng cellphone ko. Tumatawag si Nancy at kinakamusta si Riley. Sinabi kong nasa kwarto na niya. Tinanong din niya kung nagustuhan ko ba yung suite. Umo-o naman ako bigla at nagpasalamat na rin. Nagpaalam na rin siya pagkatapos niyang ipa-alala ang lunch namin mamaya.
Tumayo na rin ako at pumunta sa fridge para kumuha ng tubig. Pagkatapos nag-banyo na rin ako para mag-freshen up, mag-toothbrush, mag-retouch ng makeup at mag-ayos ng buhok. Dinagdagan ko ng konting-konting peach blush ang pisngi ko para hindi halatang namumutla ako paminsan-pinsan. Nilagyan ko na rin ng medyo mas pinkish pa ang lipstick ko at pinatungan ko na rin ng lip gloss. Basta para lang magmukhang may dugo pang nag-si-circulate sa mukha ko.
Naisipan ko ring mag-palit ng damit. Nakita ko yung kulay sky blue kong dress na pleated just above the knee, na may bow around the waist to accentuate the slimmest part of my body at. Pinatungan ko ito ng puting girly cardigan, at nagsuot ako ng red mary jane shoes. Then, I accessorized with a pair of pear studs, a watch, and a headband. Sa ginagawa ko sa banyong pag-ayos, di ko namalayan na malapit na palang mag-alas dose.
May biglang kumatok sa may pintuan at dali-dali kong binuksan ang pinto. Tumambad sa’kin ang guwapong-guwapong si Riley. Pati rin pala siya nagpalit ng damit. Naka-suot siya ng dark blue na military style button down-shirt na 3/4 ang length ng sleeve, which is naka-tucked in sa loob ng kanyang straight leg khaki, and naka itim siyang Clae Cousteau shoes. Kalag-lag panty talaga ang imahe niya.
Napatitig ako sa mukha niya, sa kaguwapuhan ng hitsura niya… at kahit siguro sako lang ang suot nito, lahat pa rin ng babae mapapalingon. Or kahit walang suot, lahat ng babae siguradong hindi lang lilingon, baka tumulo pa ang laway sa makikita. Huminto na ako ng pag-i-imagine, baka kung saan pang mapunta ang iniisip ko. Nahalata niya ata na medyo napatigil ako kaya siya na ang nagsimulang bumati.
“Hi Ariana… may I come in?”
“Oh yeah, sure, come on in… Sorry, I was… distracted.” Nahihiya kong sinagot ito habang lumalakad siya papasok sa suite ko. Tumingin ako pansamantala sa sahig, pero dahil sa ipinangako ko sa sarili ko na aayusin ko ang pakikiharap ko sa kanya, bigla akong tumingala upang tignan siya ng harapan, at doon nakita ko siyang na-kiling ang leeg, titig na titig sa akin at walang ka-kurap-kurap. Nakipagtititgan din ako at pinilit ding wag kumurap. Mahirap sa totoo lang ang ginagawa ko, feeling ko kasi matutunaw ako sa ginagawa niyang pagtitig sa akin. Ngumiti ako ng kaunti, at medyo itinaas ang kilay, na para bang nagtatanong kung “anong problema at bakit mo ako tinititigan nang ganyan?”
Ngumiti rin siya at unang nagbaba ng tingin. “Alam mo, mas gumaganda ka kapag confident ka. Yung hindi ka parang mukhang nahihiya or natatakot. Nakakatakot ba ako? Mukha ba akong monster?” Pabirong tanong niya. Muli, sinimulan na naman niya akong titigan. Hindi pa ako masyadong nakaka-recover sa huling titig niya sa akin at eto na naman siya, tinutunaw ako.
“No… ikaw mukhang monster? Di kaya… Opposite nga eh, mukha kang angel…” Sagot ko sa kanya habang pilit kong ginagawang normal ang lakas ng boses ko — tipong hindi bumubulong o kaya naman sumisigaw.
“Hmmmm…. Angel, huh,” hindi pa rin siya bumibitiw sa pakikipagtitigan. Champion ata ito sa staring contest nung bata pa. Isang minuto pa na hindi siya kumurap, ako na mismo ang maluluha sa ginagawa niya. Tapos sinimulan niyang lumapit, naglakad ng paunti-unti papunta sa akin. Ilang hakbang lang naman ang layo niya sa akin, kaya nang masyado na siyang malapit, ako na mismo ang nagsimulang umatras. “Eh kung angel, bakit parang iniiwasan mo ko… natatakot ka ba sa’kin? Am I intimidating you? Do I look mean or unfriendly?”
Napaatras na ako nang husto, pero siya patuloy pa rin ang lapit sa’kin. Pintuan na ang nasa likod ko, at wala na akong nagawa kundi ang sumandal dito at ilapat ang kamay ko sa likuran ko, para bang humahanap ng balanse. “No, hindi kita iniiwasan… na-star-struck lang ako sa’yo. Actually, paborito kasi kita, matagal na kitang nakikita sa tv, matagal na kitang kilala, although ako hindi mo man lang alam na nag-e-exist. Pero ok lang, isa ako sa mga avid fans mo. I admit natataranta ako kapag malapit ka, pero masasanay din ako, naghahanap lang ng way para malabanan ko yung umiiral na avid fan personality ko. I must act professionally, I know… and believe me, I’m trying very hard to. Just give me some more time, and sooner than you know, di na mangangatog ang tuhog ko pag nakikita kita.” Nabigla ako sa bilisan kong pag-amin, pero anong magagawa ko? Di ko naman kayang magsinungaling sa kanya.
Hindi ata ako humihinga habang nag-e-explain ako sa kanya. Hinihingal ako pagkatapos kong magsalita. Sa sobrang pag-iisip ko sa sasabihin ko, hindi ko namalayan na halos dikit na dikit na pala ang mga mukha namin — ang mga dulo ng mga ilong namin ay nagkakasalubong na. Ang mga kamay naman niya ay nakasandal na sa pintuan, parang kinukulong ako o hinaharang para di makawala. Ang mga mata naman niya ay titig na titig pa rin sa’kin.
“Hmmmm… Try to calm down, you’re panting too hard baka mag-faint ka niyan. I’m not doing anything yet, and you’re already breathless!” Pilit niya akong pina-pa-kalma. Pero paano naman ako magka-calm down? Ang lapit-lapit na niya sa’kin, amoy na amoy ko yung hininga niya na parang hininga ng isang sanggol, nakakalasing. Konting-konting na lang at mahahalikan ko na rin siya. Pag ako nainis, hahawakan ko yung batok niya at hihilahin ko siya hangang sa mahalikan ko ng todo at di ko pakakawalan hangga’t hindi ako na-sa-satisfy sa paghalik sa kaniya. Pero naisip-isip ko na kaya ko pang magpaka-disente. At hindi ako ang unang susuko, kung may unang hahalik sa ‘ming dalawa, dapat siya yun. Siya naman ang nag-umpisa, siya din ang dapat magtapos.
“Please… please… Riley! Di na ako makahinga, lemme go for now, just lemme breathe,” pakiusap ko sa kanya.
“I am letting you breathe. You, on the other hand, are not calming yourself… I told you, calm down because everything is ok.” At imbes na lumayo, yung katawan naman niya ang pilit na dinikit sa’kin. Unang nagdikit ang mga hita at tuhod namin, tapos ang aming mga puson, tiyan, and finally, ang aming mga dibdib. Hindi pa siya nakuntento at kinuha niya ang mga kamay ko at pinin-down niya sa pinto. Shit! Paano ako talaga makakahinga nito, eh ipit na ipit na niya ako? There’s no way na makakatakas pa ako, unless na itulak ko siya, in which I didn’t think I had the strength to do so. “Come on, Ariana. Breathe. Close your eyes. Take a deep breath. Calm down…” Muling utos niya sa akin, pero ngayon mas may kasamang lambing, may halong pag-aalala. At habang sinasabi niya yun, para naman niya akong ina-amoy-amoy — ang pisngi ko, ang mata ko, ang tenga ko.
Kakaibang sensasyon ang naramdaman ko habang pinakikiramdaman ko din ang paghinga niya sa mukha ko. Hindi lang kuryente ang dumadaloy sa akin, feeling ko unti-unti din akong nagliliyab. Pero sa isang banda, unti-unting namang humihina na ang paghinga ko. I wasn’t panting anymore. At mas nagiging regular na ang paghinga ko.
Nakapikit pa rin ako. Pilit ko siyang pinakikiramdaman. Maya-maya naramdaman kong ang malalambot niyang labi sa labi ko. Dahan-dahan na daplis lang, marahil makikiramdam din siguro sa magiging reaction ko. Nung wala akong ginawa upang pigilan siya. Binuka na niya ang bibig niya at sinimulan akong halikan ng mas todo — minsan, upper lip ko lang ang pinaglalaruan niya, tapos lower lip naman, o kaya minsan sabay niyang pinaglalaruan. Ilang segundo pa niyang ginagawa yun. Pero nanatiling naka-sarado ang bibig ko.
Nang hindi ako lumalaban sa halikan, sinimulan na niyang ilabas ang dila niya. Una, dumadampi lang ang dila niya sa mga labi ko, tipong nilalasahan muna ang labi ko. Hindi pa rin ako gumagalaw. Sa hindi ko pag-galaw ay parang lalo pang ginanahan si Riley na i-animate ang animo’y estatwa na kaharap niya. Lalo niyang idiniin ang katawan niya sa akin. At ang paghalik niya’y lalong naging mapusok. Mas binuka na niya ang bibig niya at mas lalong sinipsip ang mga labi ko nang marahan pero puno ng pananabik. Muli inilabas na naman niya ang dila niya, pero hindi ito dumadampi lang, pilit na nitong binubuka ang nakatikom kong bibig.
Sa ginagawa ni Riley, lalong uminit ng pakiramdam kong kanina pang umaapoy. Hindi ko mapigilang mapasingap, at dahil sa pagsingap kong yun, tuluyan nang inangkin ni Riley ang labi ko. Naramdaman ko ang dila niya sa loob ng bibig ko, pilit nilalaro ang dila ko sa loob. Di na rin ako nakapag-pigil, lumaban na rin ako ng halikan. Tuwing nilalaro niya ang dila ako, nilalaro ko itong pabalik. Tuwing sinisipsip niya ang upper lip ko, yung lower lip naman niya ang sinusupsop ko. Laro ng dila, sipsip ng labi ang ginagawa namin, na paminsan-minsan may pagsinghap kaming pinapakawalan.
Habang nakikipaglaban ako sa kaniya ng halikan, naramdaman kong lalong pagdiin niya sa katawan ko. Nararamdaman ko din na may matigas na bumubukol sa kanyang harapan na pilit niyang kinikiskis sa kin. Alam kong nag-iinit na rin siya, pero alam ko din na malapit na kaming umalis for lunch with Nancy and others. Kung pinag-iinit niya ako ng husto, feeling ko “two can play that game.” Kinalas ko ang kanang kamay ko sa pagkakahawak niya, sa pagkalas kong yun, lalo niyang diniin ang sarili niya sa’kin. Parang ayaw niya talaga akong pakawalan. “Don’t worry,” sa isip-isip ko, “I’m not going anywhere.”
Yung kanina ko pang iniisip na gawin na hawakan siya sa may batok para lalo pang ipagdiinan ang paghalik niya sa’kin ay ginawa ko na rin. At hindi lang sa batok ko siya hinawakan, pati buhok niya hinimas ko, hinagod ko rin ang likuran niya, patungo malapit sa tumbong niya. Naisip kong himas-himasin ang puwet niya, pero pinigilan ko ang sarili ko. Naisip ko na hangga’t wala siyang hinihimas-himas na ibang “parte” ng katawan ko, wala din akong hihimasin na kanya. Give and take ang laro namin ngayon, quid pro quo ika nga. Kung idinidiin at ginigiling man niya ang bukol niya sa kanyang harapan sa’kin, naisip kong lalong idiin ang katawan ko sa kaniya pabalik. Itinaas ko ang isang paa ko at iniyakap sa may hita niya, para mapabuka nang konti ang mga hita ko at lalong maramdaman ng bukol niya ang nasa pagitan ng dalawang singit ko. At dahil sa naka-dress lang ako, madaling lumantad ang maputi at makinis kong hita na nakayapos na sa kanya. Parang lalong nag-init si Riley sa ginawa ko. Narinig ko ang pag-grunt niya in the midst of our kisses. Hindi na siya nakatiis at hinimas-himas na rin ang mga hita ko. Maya-maya, unti-unti na rin niyang sinasapo ang balakang ko para lalong ikiskis ang pantalong nagiging tanging harang ng ngayo’y tigas na tigas na niyang titi sa basang-basa ko nang hiyas.
Juicy pa naman akong babae, masabaw kumbaga. Ma-arouse lang ako ng konti, nababasa na agad ang panty ko na tipo bang naihian. At sa sobrang pagkaka-kiskis ng pantalon niya sa panty ko, di malayong nabasa na rin ang parteng harapan ng pantalon niya. Sa bawat pagdiin niya, lalo ko namang sinasalubong. Sa bawat pag-grunt niya, isang mahabang moan naman ang sinusukli ko. Sa wakas binitawan na rin niya ang bibig ko. Pero hindi pa rin siya tumigil sa paghalik. Lumipat naman siya sa may tenga ko at dinilaan niya ito ng husto. Tapos hinalikan naman niya ng may kasamang dila ang leeg ko. Nang matapos niyang halikan ang kabuuan ng leeg ko, yung isang tenga ko naman ang dinilaan niya. Ang sarap ng tunog ng pagdila niya sa tenga ko… basa at nakakalibog.
Nag-iinit na ako ng husto non. Kung bumibilis man ulit ang paghinga ko, ito ay hindi dahil sa kaba at nerbiyos, ito ay dahil sa matinding libog at init ng katawan. I finally lost control. Nag-moan na ako ng malakas. Wala na akong pakialam kung may makarinig man sa labas.
“Oh Riley… that feels so good. Don’t stop please, don’t stop… aaahhhh… aaahhhh….aaahhhh….” Habang lumalakas ang pag-moan ko, lalo namang lumalakas ang pag-groan niya na akala mo’y animal na nagagalit.
Panay lang ang halik at dila niya sa may leeg at balikat ko. Ang isang kamay ko na nasa likod niya ay panay hagod lang sa kabuuan ng ulo at likod niya. Ang isang kamay rin niya na naka-sapo sa puwetan ko ay panay pa rin ang paghimas at pagpisil dito. At ang natitirang kamay niya ay nakahawak pa rin sa isa pang kamay ko.
Pero pinakawalan na rin niya ito upang itaas pa ang isang paa ko para dalawang paa ko na ang nakayapos sa kanya. Mas bukang buka nga naman ngayon ang kepyas ko na di pa rin niyang tinitigilang diinan. Madali lang para sa kanya na buhatin ako habang nakasandal ang likod ko sa pinto. Magaaan lang naman kasi ako sa timbang na 100 lbs.
Nang masigurong nakabalot na ang pareho kong paa sa palibot ng katawan niya, sinimulan naman niyang hipuin ang ang isang suso ko. Kahit may bra ako non, talagang nanigas ang utong ko sa sobrang libog kaya ramdam na ramdam na rin niya ito sa labas pa lang ng damit ko.
Pansamantalang tinigil muna niya ang paghalik sa leeg ko, pero ang pagkiskis at pagdiin niya sa akin ay hindi niya pa rin hininto, pati na rin sa paglalaro niya sa isang suso ko ay patuloy pa rin. Tinignan niya ulit ako, tinitigan. Panay pa rin ang pag-hiyaw ko, at tuwing napapahiyaw ako, napapapikit ako sa dahil sa sobrang sarap. Titig na titig pa rin siya sa mukha ko habang pina-paligaya niya ako.
“You’re so beautiful Ariana. You’re beautiful when you’re timid and shy. You’re more beautiful when you’re confident. But you’re really beautiful when you’re so aroused.” Hingal niyang sabi sa’kin. “Look at me, look at me baby… I want you to look at me while I’m making your pussy drip. Do you ever fantasize about me? Do you ever dream about me fucking you so hard over and over and over again? Huh, baby? Do you? Eversince I saw I’ve been wanting to get so close to you. Tell me you feel the same. Look at me baby… look at me… Please tell me that you do…” Lalo siyang hiningal dahil mas diniinan niya ang pagkiskis sa kepyas kong sobra sobra na ang dulas at basa.
Tinignan ko siya, tiitg na matagal at puno ng pagnanasa. In my mind, na-realize ko na kaya nga siguro gustong-gusto ko siya dahil in a way, gusto kong ding matikmang makasama siya sa kama. It’s a deep hidden desire… I definitely feel lustful for this guy. Tinitigan rin niya ako pero ngayon ang mata niya puno din ng pagnanasa na sana’y sagot ko’y oo sa mga tanong niya. Gusto niyang pagnasaan ko siya gaya ng pagnanasa niya sa’kin. Gusto niya akong angkinin. Gusto niya akong kantutin.
“Yes, baby… I want you… for so long… I want you… to fuck me hard… and fuck me over and over and over….” Hingal at paputol-putol ko ding sagot sa kaniya.
Sa pagkasabi ko non, bigla niyang binababa ang neckline ng dress ko. Since medyo mababa din naman ito, wala namang masyadong hirap na nailabas niya ang isang boob ko. Nanalaki ang mga mata niya ng makita niya ito. Kung tutuusin, sa lahat ng nagawa namin netong mga nakaraang ilang minuto, nanatiling nakasuot pa rin ang mga damit namin. Mukhang nasiyahan siya sa nakita niya.
Nilamas niyang unti-unti ang suso ko. Hindi masyadong madiin na mapapa-aray ako. Hindi rin naman masyadong mahinhin na parang halos ayaw niyang galawin. Tama lang, swabe ika nga. Pagkatapos sinimulan niyang dilaan ito. Una, dinilaan muna niya sa paligid paikot, hanggang umabot lang malapit sa areola pero hindi niya pinatatamaan ang nipple. Maliit lang ang areola ko na nagpi-pink at halos mag blend na sa kulay ng maputi kong suso. Pero sa tingin ko, mukhang lumapad ang areola ko sa sobrang libog na nararamdaman ko.
Tuwing napapasama ang areola ko sa dinidilaan niya na halos malapit na sa nipple ko, napapa-angat ang puwet ko sa tindi ng sensation na nararamdaman ko. Gustong-gusto ko nang ipag-duldulan ang suso ko sa kanya, gusto kong sipsipin na niya ang utong ko, pero talagang iniiwasan niya. Napapungol lang ako sa magkahalong sarap at frustration. Kahit gusto kong paki-alaman ang ginagawa niya, pinili kong hayaan siya sa kanyang ginagawa. May dahilan yan kung bakit di niya ginagalaw ang tayung-tayo ko nang itong. Style niya yun kumbaga.
Ilang dila pa niya sa gilid ng suso ko, huminto siya at tumingin sa’kin. Ngumiti at inayos ang pagkakayapos ng mga paa ko sa kanya para lalo pa niyang madiin ang noo’y naglalawa ko nang kepyas. Hinawakan niya ulit ang nakalabas ko nang suso, and this time, pinalapad niya ng husto ang dila niya, inilapat sa may areola ko at dahang-dahang dinilaan ang sobrang tigas ko nang nipple. Napasigaw talaga ako nang mahaba nang gawin niya yun.
“Ooooohhhhhh, Riley. I’ve been waiting for that, you bastard! You made me wait for so long! Lick that nipple, baby, lick it some more… aaaaahhhhh….”
Nakita ko na parang nag-gi-glisten ang nipple ko dahil sa laway niya. Ilang mahaba at mabagal na dila pa niya sa utong ko at pinalitan naman niya ito ng mabibilis at tigas na tigas na pagdila sa mismong nipple ko lang. Ang bilis ng dila niya sa utong ko!
“Oh! Shit! Fuck! I’m getting wetter, Riley… It’s drippin’ already!” Pagkasabi ko non, bigla na niyang sinupsop ang suso ko. Talaga naman lalo pa akong naulol sa sarap na binibigay niya. This time, tingin ko’y hindi lang dahil sa may sumisipsip ng utong ko. It’s more because of kung sino yung sumisipsip ng suso ko. Yung lalaking pinapangarap ko ang siyang sumususo sa’kin!
Kahit sobrang sarap ng nararamdaman ko at usually napapikit ako pag nakakaramdam ako ng ganon, ayokong tanggalin ang pagkakatingin ko sa kanya. Nakatingin din siya sa’kin habang sinisipsip niya ang nipple ko. Kita kong sarap na sarap din siya sa ginagawa niya, na may paminsan-minsan din siyang napapa-pikit at napapa-groan sa pagsuso sa’kin.
Titig na titig ako sa kanya habang hinihimas himas ko rin ang mukha niya, parang encouragement ba for doing such a good job. “Sige pa baby… yeah, just suck it, just like that… You’re making me so horny… Yung pussy ko nagpo-pulsate na… ready na siyang kumain ng titi… Suck it…please…. suck it some more…”
“So you’re ready to be fucked by now? Ha? Ready-ng ready ka na talaga!?” Tanong niya sa ‘kin habang supsop niya pa rin sa suso ko. Napatango lang ako at ngumiti siya. Tapos, bigla-bigla’y kinagat niya ang nipple ko! Nagulat ako pero nasarapan!
“Fuuuuuucccckkkkk! Rileeeeeeeeeey! Fuck baby, yeah! That feels so good. Ang galing-galing mo naman… fuck! Ang sarap!” Tanging sigaw ko sa ginawa niya… hindi masakit ang pagkakagat niya… swabe din katulad ng paglamas niya kanina. Talagang sobrang nakakalibog lang. Nang kinagat niya ako… lalo nang dumulas ang kepyas ko. Nararamdaman ko din ang mabilis na pagtibok nito, para bang naghahanap nang titi na mahihigop o mapipiga.
“Now, are you ready —- ready to be fucked like you’ve never been fucked before?” Kagat-kagat pa rin niya ang nipple ko habang mas dinidiin niya ang naninigas niyang titi sa harapan ng kepyas ko.
“Yes, baby… I’m so fuckin’ ready. Feel me baby… ipasada mo lang yung daliri mo sa gitna ng hiwa ng puki ko… Please and you’ll know…” Breathless na talaga ako at this point. Ngawit na rin ako sa position namin. But most of all, gusto ko na talagang ma-iyot ang guwapong mamang ito.
Sinunod naman niya ang pakiusap ko. Ang kamay niya na hawak hawak ang suso ko ang ginamit niya para kapain ang puki ko at tignan kung gaano na ako kabasa. Mula sa hita kong nakayapos pa rin sa kanya pinadaan ang mga kamay niya hanggang sa masapo niya ang puwet ko at matunton ang panty kong suot. Ginagawa niyang lahat nang iyon without looking at what he’s doing. Sa akin lang talaga siya nakatingin. Ang ibang parte na katawan niya busy galawin ang ibang parte ng katawan ko… pero ang mata niya, akin lang. Nasa’kin ang sentro ng kanyang atensyon.
Nakapa na niya ang pundya ng panty ko, nangiti siya. “Hmmmm…. basang-basa na nga ‘to, ah?” Panay ang himas niya na tila ba’y di makapaniwalang na magiging ganoong kabasa ang panty ko. Lalo akong nakiliti dahil nahihimas din niya ang clit ko na nananaba na dahil sa sobrang libog.
“That’s nothing compared to what you’ll find inside… Go on… slide your finger in, especially near the opening. You’ll see how wet I am now because of you.” Kagat-labi ko siyang in-encourage na kapain ang kepyas ko. Malagkit na rin ang titig ko sa kanya.
Dahan-dahan niyang itinaas ang pundya ng panty ko. Hindi niya ito biglang hinawi dahil baka nga naman mapunasan ang basa na lumalabas mula sa butas ng puki ko. Pagka-angat ng pundya ko tsaka niya ito hinawi gamit ang isa pa niyang daliri. Nang wala nang tumatakip sa may gitna ng puki ko, at nakalabas nang tuluyan ang namamaga kong clit at ang butas, marahan niyang pinadaan ang hintuturo niya sa gita ng hiwa ng puki ko. Shit! Napa-ungol na naman ako sa sobrang sarap. Dahil doon, lalo pang dumami ang katas na nagpapadulas sa lagusan ko. Natuluan ang index finger ni Riley na sa kasalakuyang hinihimas-himas ang gita ng puki ko.
Inangat niya ang kamay niya at panandalian niyang tinignan ang daliri niya. Pero binaling din niya kaagad ulit sa’kin ang tingin niya. Ngayon nakita niya talaga kung gaano kabasa ang daliri niya, na tumutulo pa hanggang sa kamay niya.
“Grabe naman yang pussy mo… sobrang juicy! Did you already cum?” Tanong niya sa’kin… di makapaniwala kung gaano ka-sabaw ang kepyas ko.
Umiiling ako sa kanya. “Nope… when I cum, I really cum like I squirt. You won’t see wet stains just like that. Sometimes, you could get soaked…”
Nakatitig pa rin siya sa’kin nang bigla niyang sinubo ang daliri niyang may katas ko. Napapikit siya at sinabing, “Hmmmm… you taste so good…” Tumingin siya ulit sa’kin at bigla niya akong hinalikan. Magkasamang katas ko at laway niya ang nalasahan ko sa bibig niya. First time kong nalasahan ang sarili ko dahil never kong tinikman ang katas ko — masarap naman, mas nakakalibog nga.
“O ano? I’ll bring you inside the room, nang mapiga ko nang lahat ng katas na tumutulo diyan.” Binaba niya ako sa sahig, at akma niya akong bubuhatin nang biglang nag-ring ang cellphone ko.
“Patay… sina Nancy na yun,” sabi ko kay Riley na may halong panghihinayang, “wait lang ha, I’ll just take the call…”
“Wait… tell ‘em na tayo na lang ang pupunta don ng sabay… sabihin mo na maliligo pa’ko dahil napahaba ang nap ko. Alam mo naman kung saan tayo pupunta, right?” Suggestion sa’kin ng guwapong kasama ko.
“Oh, yeah sa downtown lang naman, eh. And I know how to get to the restaurant. We’ve been there several times.”
Pumasok ako sa kuwarto sandali, sinagot ang cell, at kinausap ko si Nancy. Sinabi ko ang suggestion ni Riley at pumayag naman ito. Actually, iniisip nga niyang pakiusapan na ako na lang ang magdala kay Riley sa place, pero nag-a-alinlangan siya kung ok na ba akong makasama siyang mag-isa. I said na walang problema and that I can handle it. Pinutol din namin agad ang pag-uusap namin at napansin kong medyo natatawa siyang binaba ang phone. Alam ko na natunugan niyang may pagbabago sa sitwasyon namin ni Riley buhat na umakyat kami sa aming mga suites. Di nga lang niya ako ma-usisa ngayon, kundi ma-bibisto kaming di talaga kaming mag-boss.
Nasa may tabi ko na pala si Riley nung matapos ang maikling pag-uusap namin ni Nancy. Titig na titig na naman siya sa’kin. Ngumiti ako, hudyat na ok na. Inupo niya ako sa kama, ang tingin niya’y di pa rin nawawala sa’kin. Hinalikan niya muli ako. Ngayon mukhang mas hayok na ang mga halik niya, mas maiinit. Kung sipsipin niya ang mga labi ko, tingin kong daig ko pang nagpa-botox kung sakaling mamaga ito. Pero grabe! Ang sarap! Ang galing-galing niyang humalik… wala pang nakakahalik sa’kin ng ganon. Siya ang perfect na nakahalikan ko, parang yung mga labi namin ay pieces sa isang puzzle na siyang magkatugma.
Pagkatapos niya akong halikan sa labi, pinaghahalikan naman niya ang buong mukha ko — mga talukab ng mata, ilong, noo, pisngi… Walang dila at laway siyang sinama, kaya hindi baboy ang pagkakagawa. Bagkus, mukhang puno ng pag-iingat at pag-galang, taliwas sa kung paano niya ako hinalikan sa bibig.
Pagkatapos ay dinilaan na naman niya ulit ang mga tenga ko. Sa ginawa niyang yun, nagsimula na naman akong umungol. Mukhang lalo siyang nalilibugan kapag naririnig ang mga ungol ko, kaya ang isang kamay naman niya ay gumapang na papunta sa isang suso ko na pinilit himas-himasin sa labas ng damit. Lumapit ang pagkakahalik niya sa may leeg at balikat ko. Dito ay may kasamang dila na. Masarap, nakakakiliting hindi maintindihan na lalong nagpaingay sa mga ungol ko.
Ilang sandali pa’y sinabi niyang maghuhubad na raw ako. Akmang tatanggalin ko na sana ang suot kong cardigan nang biglang pinigilan niya ang mga kamay ko at saka umiling.
“No, no, no… ako ang maghuhubad sa’yo. Ariana, I’m making love to you. We’re not just having sex. Yes, mas masarap pakinggan ang mga katagang ‘I’m gonna fuck you real hard’, which I will do… believe me. Pero I would like you to know that I love to do this to you, and I’m making every moment counts — which means na kasama na don ang hubaran ka… Kung pati pagbibihis gusto mo gagawin ko din….” Nakangiti niyang paliwanag sa’kin. Ngumiti ako sa kanya… talagang kakaiba itong crush ko. Hindi lang guwapo, sobrang bait pa. Maginoo na medyo may halong kabastusan. Napangiti ako lalo sa naisip ko.
Inumpisahan na niyang alisin isa-isa ang mga damit ko, mula sa cardigan, sa suot kong blue dress, at sa terno kong white lace undergarments. Maingat siya sa pagtanggal ng mga ito. Hindi niya inalis ang suot kong red na Mary Jane shoes. Most of the time, sa mata ko pa rin siya nakatingin. Pero paminsan-minsan tinitignan niya ang pareho kong tayong-tayong suso at ang matambok kong puki, at napapangiti siya tuwing masisilayan niya ang mga ito. Mukhang nasisiyahan siya sa nakikita niya.
Pagkatapos non, nagsimula na niyang i-unbutton ang shirt niya. Pinigilan ko rin siya at nag-prisintang tanggalin ang mga damit niya gaya ng ginawa niya sa’kin. Inumpisahan ko sa shirt niya na pagkatapos kong i-unbutton lahat ng mga butones ay tumambad sa akin ang isang makisig at alagang katawan. Nanggigigil man akong halikan at dilaan ang buong pangangatawan niya, pinigilan ko ang sarili ko. Sa wari ko, naging patient siya habang hinuhubaran ako, dapat ganon din ang ipakita ko sa kaniya. Tapos sinimulan ko nang i-unbuckle ang belt niya. Di ko pa man talaga nakikita ang tarugo niya, bakat na bakat ko na ang kahabaan nito. Nang matanggal ko na ang pagkakakabit ng belt niya, marahan kong binuksan ang butones at zipper ng khaki pants niya nang hindi nasasanggi ang titi niyang bakat na bakat. May mga wet stain na rin ito dahil na rin sa pagkaka-kiskis niya sa may panty ko kani-kanina lang. Tinulungan ko siyang tanggaling ang pants niya at lumantad na lang ang itim na boxer brief na suot niya. Medyo basa na rin ito kung nasaan nandoon ang ulo ng titi niya dala na rin ng precum na lumalabas dito. “Sayang,” sa isip-isip ko tuloy. Gustong-gusto ko pa naman ang lasa ng precum ng titi.
“Tanggalin na natin ha… Nanggigigil na kasi ako, eh…” Pagmamadaling sabi ko kay Riley.
“Hahaha… O sige, tanggalin na natin…”
Iniangat niya ang puwet niya para tuluyang mahubad ang suot niyang underwear. At nang tuluyang maibaba hanggang sa mga hita ang kanyang boxer brief, hindi ko mapigilang lumunok ng malakas sa laki ng titing biglang tumayo sa harap ko. Halos abutin na niya ang pusod ni Riley, sa pakuwari ko’y may 7 or 7 1/2 inches, kung hindi 8 inches din ang haba nito. At hindi lang mahaba, mataba-taba pa — the circumference would probably be around 6 inches at least! Grabe! Mukhang mamumuwalan ako sa pagtsupa neto. Muli napalunok ako ng malakas.
Nahalata ata ni Riley ang pagkakatitig ko sa mala-ahas na alaga niya.
“Is there a problem, my love?”
“Nope, nothing… I just didn’t expect that you’re hiding a python in there…”
Napangiti siya at sabay tumayo. “Come on, lie down so your beaver can finally devour my python…”
Napatawa ako nang malakas sa sinabi niya. Pero siya naging seryoso muli ang mukha niya at tinititigan na naman ako nang malagkit.
“Alam mo, kanina ka pa, nakakahalata na ako ha? Kanina mo pa ako tinititigan, di ba napapagod ang mga mata mo?”
Umiiling siya sabay haplos sa mukha ko, “masabang titigan ka.”
“No, actually gusto ko nga, kaya lang nagtataka lang ako kung bakit.”
“Hmmmm… tsaka ko na sasabihin sa’yo kung bakit. Pero yung isang rason is nagagandahan lang talaga ako ng sobra sa’yo. Di pa rin ako makapaniwala na kasama kita ngayon.”
Napaisip tuloy ako bigla sa sinabi niya. Meron pang ibang rason yung pagtitig niya, ano ka yun? And hindi siya makapaniwala na kasama niya ako ngayon. Eh, di ba dapat ako ang nagsasabi non sa kanya. Balitgtad yata.
Habang napapa-isip na naman ako ng malalalim, naramdaman ko yung mga kamay niya na unti-unting nilalamas ang suso ko. Nawala ako sa konsentrasyon sa pag-iisip tungkol sa sinabi ni Riley at nabaling ang atensyon ko sa ginagawa ng mga magagaling niyang kamay.
Muling lumalalim na naman ang paghinga ko, at na-a-arouse na naman ako. Ang galing niya talagang lumamas ng suso. Di ako nasasaktan gaya nung ibang mga ex kong nasubukan na rin paglaruan ang mga suso ko. Garapal ang mga ‘yon at walang pakundangan pigain at pisilin ang mga suso ko. Si Riley, iba. Katamtaman lang ang paghawak niya. Tila tuwang-tuwa siyang pinaglalaruan ang mga ito. Maya-maya pa lang ay dinilaan niya ang pagitan ng aking dalawang suso. Napa singap ako sa sarap. Tapos tuloy-tuloy na niya ring dinilaan ang ilalim ng aking mga suso. Katulad kanina, hindi niya ginagalaw ang mga utong ko. Bagkus, iniiwasan niyang madilaan o madaplisan ng daliri man lang. Ok lang naman yun, kasi alam ko na mamaya mas mababaliw ako sa sarap kapag inumpisahan na niyang susuhin ang mga utong ko.
Sa pag-iisip tungkol sa mga utong ko, lalong lumakas ang mga ingay na nagagawa ko. Lalong tuloy ginahan sa pagdila ng suso ko si Riley. Papalapit na siya nang papalapit sa mga utong ko dahil hanggang areola na ang dinidilaan niya. Ang mga utong ko non ay tayong-tayo at tigas na tigas na tila bang nagpapansin sa mga labi at dila ni Riley. Maya-maya pa’y dumating din ang hinihintay kong pagsupsop niya ng nipples ko. Medyo ibang atake ang ginawa niya sa nipples ko this time. Hindi na niya dinilaan. Diretsong supsop na ang ginawa niya. Napa-liyad ako sa kanyang ginagawa. Nasasabunot ko rin ang cover ng kama sa sobrang sarap na nararamdaman ko. Magkabilaan niyang sinisipsip ang suso ko. Puro “aaaaahhhh” at “ooooohhhh” lang ang nasasabi ko. Nakatitig pa rin siya sa’kin habang dinidilaan niya ko. Ako nama’y nakatingin din sa kanya, di pa rin makapaniwalang ang sumususo sa’kin ngayon ay dating napapanood ko lang at pinapangarap na makita sa personal kahit na minsan lang.
Pagkatapos niyang pagsawaan ang pagsuso sa nipples ko, unti-unti na siyang bumaba sa may tiyan ko. Dila naman ang gamit niya dito. Talagang nilalasahan niya ako. Buti na lang maliit ang bewang ko, kaya mabilis siyang makarating sa may puson ko. At doon ay pinabuka niya ako ng husto. Napapikit na ako. Naiisip ko kasi kung anong klaseng langit na naman ang aabutin ko ngayon. Kung sa pagkain lang ng suso, tumutulo ang pamapadulas ko sa puki sa sobrang galing niya, ano pa kaya kapag kinain niya ang kepyas ko?
Naibuka ko na nang husto ang mga hita ko. Nakalapat ang mga paa ko sa kama at nakatupi ang mga tuhod ko, para di ako masyadong mangalay. Inisip ko nang ipalupot ang mga paa ko sa balikat niya, kaya lang baka di ko na siya pakawalan kapag masyado kong magustuhan ang ginagawa niya. Kaya, ni-relax ko lang ang mga paa ko, parang kapag napapa-pap smear ka sa isang OBGYN, at nagpa-ubaya ako ng husto.
Sinimulan niyang dilaan at halikan ang mga singit ko habang hinihimas-himas niya ang mga thighs ko. Minsan parang sinisipsip niya ang balat ng singit ko na parang nagbibigay ng hickey. Nagma-marka siguro ng teritoryo niya. Buti na lang at nagpapa-Brazilian Wax ako at makinis ang puki ko ngayon. Hindi rin naman maitim ang singit ko kaya kung may kulay pulang marka doon, tiyak kitang-kita. At ang hitsura ng puki ko ay di mukhang laspag na halos bukang-buka na. Bukod sa matambok ang mga pussy lips neto, kapag ito’y naibuka, kulay pink na makatas ang babati sa’yo.
Maya-maya pa’y yung pussy lips ko naman ang sinimulan niyang dilaan. Dinilaan niya ito nang hindi natatamaan ang hiwa ko sa gitna. Napapaliyad ako sa sarap, gusto ko nang dilaan na niya ang clit ko, pero di pa rin niya ‘to pinakikialaman! Halos buong paligid ng clit ko ay nadiliaan na niya, except lang dun sa masarap na parte na yun.
“Aaaaahhhhhh….. Riley, please! I’m begging you! Please suck my clit…now…” Medyo napapasigaw na ako sa pagmamaka-awa sa kanya. Pero nagbingi-bingihan pa rin siya. Namamaga na talaga ang clit ko. Pati ang suso ko feeling ko lalong namamaga. Wala akong magawa kundi paglaruan ang mga utong ko, at lapirutin ang mga ito. Sobrang basang-basa na talaga ako sa ginagawa niya at gustong-gusto ko nang mag-release. Nanginginig na nga ako sa sobrang pagnanansa. Isang suck lang niya ng clit ko at tiyak na sisirit ang katas ko.
He, fortunately, listened to my plea. Binuka niya ng mga daliri niya ang mga labi ng kepyas ko, at pagkabuka siya naman niyang dinilaan ng dahan-dahan ang kabuuan ng aking hiwa. Malapad, basa, at mainit-init ang dila na dumadampi sa maselang bahagi ng puki ko. Napasigaw ako sa sobrang sarap. Iniangat ko pa ang puwet ko para lalong maipagduldulan sa mukha niya ang kepyas ko.
“Oh! Shit! Aaaaahhhh… fuck, Riley… sarap naman niyan… Sige pa, baby… sige pahhhhh!”
Titig na titig pa rin siya sa’kin habang kinakain niya ako. Para niya akong pinapanood habang nababaliw naman ako sa sarap ng ginagawa niya. Paminsan-minsan napapapikit at napapa-ungol din siya na lalo namang nagpapalibog sa’kin. Alam kong nag-uumpisa pa lang siya sa pag-brocha sa’kin, pero kanina pang nanggigigil ang puki ko at gustong gusto na netong sumabog. Bumigay na ang tuhod ko. Hinawakan ko na rin ang ulo niya para lalo siyang i-encourage na kainin ako.
“Ahhhhhh… ahhhhhhh… fuck, fuck, fuck!” ang tangi ko lang nasabi. Mukhang alam niyang malapit na akong labasan kaya naman pinatigas niya ang dila niya at nag-concentrate na lang sa paglaro sa clit ko, habang ipinasok niya ang dalawang daliri niya sa loob ng puki ko. Yung isang kamay niya ay umakyat naman patungo sa mga suso ko na swabe niyang nilamas. “Ah… ah… ah… fuck, yes! Riley, oh fuck, oh fuck, oh fuck! Ah… ah… ahhhhhhhhhh…” Malakas na ang ungol ko nung mga oras na yon — medyo parang eskandalosa na nga ako kumbaga. Kaya lang wala akong pakialam nung mga oras na yun.
Magaling din siyang mag-finger. Hindi lang niya basta-basta kinakaskas ang kaloob-looban ko. Hinahanap niya ang g-spot ko. His palm was facing up, obviously alam niya na sa may side ng belly button ko naka-locate ang g-spot ng isang babae. Tapos sinimulan niyang i-slide back and forth ang mga daliri niya — motioning his fingers in a “come hither” action na animo’y may pinapalapit o tinatawag. Fuck ang sarap ng paglalaro niya ng g-spot ko, para akong mai-ihi sa ginagawa niyang stimulation.
Nakaramdam ako ng pangunguryente ng lower half ng body ko. Nagsimula na ring sumikip ang puson ko. Nag-contract, sumikip, kumislot-kislot ang pussy walls ko. At doon biglang sumirit ang orgasmo ko. Masabaw akong mag-cum, kadalasan ito’y tumatalsik, akala mo’y tubig na lumalabas mula sa butas na tubo.
“Ahhhhh… ahhhhh… ahhhhhh….” ang tanging sigaw ko habang nangingisay ang katawan ko sa matinding orgasmong nararamdaman ko. Pikit na ang mga mata ko non, di ko na rin alam kung saan ko ibabaling ang ulo ko. Pero kahit di ko siya nakikita alam kong nasasabugan ang mukha niya ng mga katas ko, pero di pa rin niyang tinigilan ang pagdila sa puki ko. Mas binilisan pa niya ang pag-finger sa’kin na lumilikha ng ingay sa loob ng kepyas ko. Naririnig ko din ang malakas ng paghigop niya ng katas ko. Parang uhaw na uhaw siya sa cum juice.
“Ang sarap talaga ng lasa mo, Ariana! You’re so sweet! Fuck! I can never get tired of this.” Komento niya habang dinidilaan at lalong nilalasahan ang orgasm ko. Hindi pa natatapos ang pangingisay ng katawan ko at sensitive pa ang clit ko dahil sa orgasm na yon nang bigla namang sinipsip ni Riley ang clit kong namamaga pa rin. Gusto ko siyang pigilan dahil parang gusto kong mag-recover muna ang puki ko at nang makabawi din ako ng konting lakas, pero di pa rin tumigil si Riley sa pagsipsip ng clit ko at pag-finger sa’kin.
Muli napaungol ako ng malakas. Lalabasan na naman ako. Tumirik ang mga mata ko dahil pakiwari ko’y mas matinding orgasm ito kaysa sa nauna. Napaliyad ako ng husto nang muli na naman akong magka-orgasm. Napa-moan ako ng malakas, tipong sumisigaw na sa sobrang sarap. Nag-squirt na naman ng madaming juice ang puki ko. Ngayon lang may kumain sa’kin ng ganito. Madalas, pag nilabasan na ako ng isang beses, o kahit hindi pa, ay humihinto na ang katipan ko. Pero si Riley, kakaiba, bukod sa galing niyang kumain at mag-finger ng kepyas, wala ding kapaguran. Parang enjoy na enjoy pa siya.
Batid kong basang basa na ang kama at ang mukha niya. Pero panay higop pa rin ang ginawa niya sa mga katas ko. Hindi pa siya na-satisfied kaya’t pinagpatuloy pa rin ang pagdila at pag-finger sa’kin. Maya-maya pa’y nilabas na niya ang mga daliri niya mula sa loob ng kepyas ko, although hindi pa rin niya tinatanggal ang dila niya sa kabuuan ng puki ko. Kaya lang mas mahinahon na ngayon… mas maingat ang pagdila niya. Mukhang hinahayaan na niya akong mag-pahinga muna mula sa dalawang malalakas na orgasmong yumanig sa buong pangangatawan ko. Sa isip-isip ko, napagod na rin si Riley ko.
Pero mali pala ako ng akala dahil nang medyo humina na sa panginginig ang buong katawan ko, inumpisahan naman niyang patigasin ang dila niya para i-tongue fuck ako. Isang mahabang “ahhhh…” lang ang nasabi ko. Nagpabaling-baling na naman ang ulo ko sa tindi ng sarap ng ginagawa ng dila niya ng ipinasok niya ito sa butas ng puki ko. Kumapit ako ng mahigpit sa ulo niya habang panay ang pagsundot ng dila niya sa kaloob-looban ko. Hindi rin niya pinakawalan ang clit ko. Habang busy ang dila niya sa pagkantot sa puki ko, busy naman ang isang daliri niya sa pag-rub sa clit ko na malaki pa rin dahil sa pamamaga.
“Ooohhhh, Riley, fuck… you’re the best. Ang sarap niyan, sige pahhhhh…”
Ibinuka ko pa ang mga hita ko para lalo niyang masisid ang puki ko. Mas lalo yatang ginanahan si Riley sa ginawa kong lalong pagbukaka at mas hayok niyang pinaglabas-masok ang dila niya. Umuungol na rin siya, sinasabayan ang bawat pag-moan ko. Medyo maingay na kami sa kuwarto, at kung mayroon mang tao sa living room suite ngayon, tiyak dinig na dinig ang bawat halinghing namin.
Ilang sandali pa’y alam ko na naman na lalabasan na’ko. Napalakas lalo ang mga ungol ko nang magsimulang manginig ang katawan ko at magsikip ang puki ko. Halatang ramdam ni Riley ang pagsikip ng puki ko sa dila niya. Mas lalo niya ngayong binilisan ang pag-tongue fuck sa’kin. Binilisan din niya ang pag-rub ng clit ko nang hindi dinidiinan masyado, swabe pa rin. Sumirit ulit sa pangatlong pagkakataon ang juice na nanggaling sa puki ko. Kawawa naman ang Riley ko, kung maiisip ko yun, ilang beses siyang nasasabugan sa mukha ng katas ko. Pero mukhang di naman alintana sa kanya na mabasa, sinisiid niya pa nga ng husto ang lahat ng katas na lumalabas sa’kin. Talagang wala siyang pakundangan sa paghigop nito.
Manginig-nginig na medyo lupaypay ang katawan ko ng muling mag-angat ng ulo si Riley. Umakyat siya sa kama at sinimulan akong halikan sa bibig. Kay Riley ko lang talaga natikman ang sarili ko. Hindi ko rin naman kasing tinitikman ang katas ko kapag nagfi-finger akong mag-isa. Mga ilang saglit din kaming naghalikan — passionate and hungry for more ang pagkakahalik niya sa’kin. Nang maghiwalay ang mga labi namin, pinahid niya ang mukha niya ng kamay niya para punasan ang mga katas na tumalsik sa mukha niya atpagkatapos ay inabot niya ang kamay niya sa mukha ko para sipsipin. Buong giliw ko namang kinuha ito at isa-isa kong sinubo ang mga daliri niya at pagkatapos ay dinilaan ko din ang palad niya. Napa-ungol siya sa ginawa ko.
Nang matapos iyon, pinakawalan ko na ang kamay niya at saka ko namang hinimas ang titi niyang tigas na tigas pa rin. Napa-ungol siya ng mas malakas sa haplos ko sa alaga niya. Nakita ko ring may pre-cum na lumabas mula sa mapula at matabang ulo nito. Tumitig ulit siya sa’kin habang hini-himas-himas ko ang titi niya.
Ngumiti ako. “It’s my turn now,” sabi ko sa kaniya sabay tayo sa kama. Siya naman ang pinahiga ko. Pinaligaya niya ako nang husto sa sobrang sarap niyang mam-brocha. Ngayon, ako naman ang magpe-perform, and I swear di niya ito makakalimutan.
To be continued…