Disclaimer: I still don’t know where this story would lead kaya pasensya na kung wala pa rin erotic content.
Valentine Special naman to kaya mapapatawad nyo na siguro kung mas lamang yung cheesy side nya.
I promise to add something erotic here.Mejo soft nga lang siguro just like sa umbrellas.
But I’d still try my best to arouse you readers…
=========================
–One day, you may find true love that will last forever and ever…–
Dylan was driving when he turned on the stereo.And that song was playing…
–‘Till then you’ll spend a lifetime wishing one together…–
It all came back to him.The times na magkasama pa sila.Sila ng babaeng minahal nya.Ng babaeng hanggang ngayon ay laman pa rin ng puso nya…
He can’t believe na after all those,mauuwi lang sa ganito…
=====
“236 pesos and 25 centavos po lahat sir.” Nakangiting sabi ng kahera ng isang convenient store kay Dylan.
He pulled out a 500 peso bill and handed it to her.
Saka nya lang natitigan ang mukha nito.Maganda ang kahera.Mukhang artista sa unang tingin.At may kung anong halina sa ngiti nito.Napakaamong ngiti na nagpapalitaw ng malalim na dimple sa magkabilang pisngi.
“Ah sir meron po ba kayong 3.25 para 260 nalang po ibibigay ko sa inyo?” Muling tanong ng kahera sa mas malakas na boses.
“Ah eh ano yun?” Tila natauhan si Dylan.”Ah teka check ko.” Sagot nito sabay dukot ng coin purse sa bulsa.
Napailing naman ang bagger na nasa tabi ng kahera.Tila sanay na sa mga ganong pangyayari.
“Ah miss wala eh.Di bale,240 nalang bigay mo.Ok lang.” Sabay dampot sa plastic bag ng mga pinamili.Gusto na nyang makalabas agad ng convenient store na yon.
“Ah sir meron naman pong barya dito.Tinatanong ko lang po kung meron kayo para mas mabilis.” Sagot ng kahera habang inihahanda ang sukli ng customer.Tapos ay isa-isang inilapag sa counter.
“263.75 po lahat.” Sabay ngiti ulit sa customer.
“Ah thank you miss.” Dinampot nito ang sukli sabay lakad na para makalabas.Sa pagmamadali ay sumablay pa ang kamay nya habang ibinubulsa ang sukli kaya’t naglaglagan lahat ng hawak na pera.Naggulungan ang mga barya sa iba’t-ibang direksyon.Dali-dali nyang pinagdadampot ang ilang barya na nasa malapit lang at ang mga gumulong sa malayo ay di na pinagkaabalahang pulutin.Tapos ay walang lingon-likod na tinungo na ang pinto.
“Iba ka talaga Ikay.Meron nanamang nawala sa sariling customer dahil sayo.” Biro sa kanya ng bagger.
Nagkibit-balikat lang ang kahera.At dahil wala na rin namang customer ng gabing iyon ay lumabas sya ng counter at pinulot ang ilang baryang naiwan ng customer.
=====
Yun ang unang pagtatagpo nila.Mejo may pagka-comedy pero he wouldn’t forget that night.The night na dumaan sya sa isang convenient store para bumili ng ilang grocery items.
The next night na bumalik sya ay ibinigay pa sa kanya ng kahera ang naihulog nyang barya the last time.At dun na rin sya nagkalakas ng loob na magpakilala dito.He found out na Rica ang name nito at hindi lang maganda kundi friendly din.
At magmula nga nun ay naging suki na sya ng store na yun.
Torpe talaga sya kaya inabot pa ng more than a month bago sya nagkalakas-loob na yayain itong lumabas.And another 3 months bago pa sya nakapagtapat ng feelings para dito.Na di naman binigo ng dalaga…
Isa yun sa pinakamasayang moment ng buhay nya.Ang sagutin ng babaeng unang pinagtapatan nya…
=====
–Heart of mine, how can you keep from dying? Stop reminiscin’, who is she kissing?–
Tears fell down from his eyes as the song goes…
–Heart of mine,oh what’s the use in trying? No one can mend you now…–
*****
to be continued…
http://www.youtube.com/watch?v=ZZO7waIjOD0&feature=related
===================================================
Part 2:
************
Maiksi masyado yung 1st part kaya isinama ko nalang yung 2nd part dito para tipid sa space…
************
He parked the car in front of his apartment building.
He boarded the elevator hanggang sa 6th floor and walked a few steps.He opened his apartment door at kadiliman ang sumalubong sa kanya.
He wasn’t used to it anymore.The darkness that used to be relaxing to him before now seemed so lonely.
Noon,yung kadiliman ng apartment room na bumubungad sa kanya everytime he opens the door ang senyales na it’s the end of another night’s work.It’s the darkness that welcomes him home everyday.
Napakasimple lang ng buhay nya before,after his nightshift work as a supervisor ng isang coffee shop,he would buy some snacks and sometimes a few cans of beer para magrelax na sa bahay.
Hindi sya mahilig gumimik.He would rather stay at home and watch movies or basketball kesa gumala sa mga malls.
Pero kahit couch potato sya at mahilig sa junk foods,he was never out of shape.Siguro nasa lahi na rin nila dahil wala sa pamilya nila ang mataba.At kahit hindi sya pumupunta ng gym,meron naman syang mga work out equipments sa bahay…
He didn’t bother to turn the lights on o buksan man lang ang blinds na pumipigil sa pagpasok ng sikat ng araw sa apartment nya.
He wanted to get used to the darkness again.He wants to befriend it again.It’s just him and the darkness again.The darkness that would never leave him no matter what he does.It will always be there whenever he needs it.
Umupo sya sa couch at inilapat ang pagod na katawan dito.He closed his eyes and massaged his head.
Then something came into his mind.
Someone used to do it to him before.
He opened his eyes and looked at his right.On a small table beside the couch,he picked up a picture frame and looked at it.
He just stared at it for about a minute.Then he caressed the face of the lady that picture as if caressing her face itself.
God he missed her so much…
It’s only less than a week pero parang sobrang tagal na…
Then he remembered the first time he brought her in his apartment…
======
“Wala ka bang pasok ngayon? Diba Wednesdays ang off mo?” Tanong ni Rica habang nasa elevator.
“Di ako pumasok.” Sagot naman ni Dylan.
“Bakit?”
“Fourth month na natin ngayon.First three months natin,di natin na-celebrate on the day itself dahil ayaw mo naman mag-absent sa work.Ngayong natyempo sa off mo,ako nalang ang aabsent.Don’t worry,I used my sick leave kaya ok lang.” Paliwanag ni Dylan…
=Ting!=
Tumunog ang elevator pagdating sa floor nila.
Sabay silang lumabas at naglakad papunta sa apartment ng lalaki.
Ito ang unang beses na nagyaya ang lalaki sa tirahan nito.Ang paalam nito sa mga magulang ni Rica ay mag-oovernight swimming sila kasama ang mga katrabaho ng lalaki.Malaki naman ang tiwala nila dito kaya’t pinayagan nila agad.Basta’t ingatan lang ang kanilang anak.
Inaasahan na ni Rica na may madadatnang mesa at dalawang upuan sa apartment ng binata.At sa ibabaw ng mesa,mayroong dalawang plato,vase ng pulang rosas at may kandila pa.In short,isang candle light dinner.
Di nya maiwasang kiligin sa isiping iyon.
Pagbukas ng pinto ay kadiliman ang tumambad sa kanila.Kinapa ni Dylan ang switch ng ilaw at binuksan iyon.
Pagliwanag ay mejo nadismaya si Rica dahil wala ang inaasahan nyang lamesa sa apartment.
Tumuloy na silang dalawa at isinara ni Dylan ang pinto.
Iginala ni Rica ang paningin sa kabuuan ng apartment.Isa lamang iyong tipikal na apartment.Hindi sya kalakihan pero kung iisa lang din naman ang nakatira ay sobra-sobra na ang espasyong iyon.Tingin nya ay pwede na ang isang karaniwang pamilya para don.
Mayroong mga sofa sa gitna,may isang malaking TV sa harapan nun at sa ilalim ng TV rack ay isang DVD player at amplifier.Sa gilid naman ay ilang mga speakers.At ilang hakbang mula sa likod ng TV ay mga blinds.Nahuhulaan nyang bintana iyon.
Sa gawing kaliwa ay mayroong isang shelf kung saan merong mga libro,CD’s,ilang mga action figures ng mga super heroes at mga miniature models ng mga kotse at eroplano.
Sa tabi ng shelf ay may nakita syang Dalawang pintuan.Marahil ay kwarto ang mga iyon.
Sa gawing kanan naman ay may ilang mga displays at isang fish tank na may isang arowanang lumalangoy langoy.Sa dingding malapit sa fish tank ay may pasilyong natatabingan ng kurtinang gawa sa mga beads.Sa tingin nya ay iyon ang daan papuntang kusina.
Tama,kusina.Naisip nya.Siguro andun yung mesa.
Di pa rin sya nawawalan ng pag-asa sa candle light dinner na ineexpect…
“Upo ka muna,may kukunin lang ako sa kitchen.” Alok sa kanya ni Dylan.Tapos ay pumasok na ito sa bahagi ng bahay na natatabingan ng kurtina.
Lumakad sya patungo sa sofa at umupo.May center table sa harapan nun at merong ilang mga babasahin.
Tiningnan nya ang mga iyon.Mga Time Magazines at Reader’s Digest lang ang nakita nya.Agad nya ring isinoli ang mga iyon.
“Haha.Di ka ba mahilig magbasa nyan?” Tanong ni Dylan.
Nilingon nya ito at nakitang nakasilip mula sa kurtina.Lumakad ito patungo sa direksyon nya.Dinampot ang remote control na nasa ibabaw ng TV at binuksan iyon.Tapos ay iniabot sa kanya ang remote.
“Manood ka nalang muna.” Tapos ay bumalik ulit sa kusina.
Yun na nga lang ang ginawa nya.Naghanap nalang sya ng magandang palabas at nanood.
Nasa isip pa rin nya ang candle light dinner nila.Siguro ay iniinit na nito ang pagkain at inihahanda ang mesa.
Ilang minuto pa ay lumabas na rin si Dylan mula sa kusina.Dala ang isang malaking tray na may lamang iba’t-ibang klase ng snacks.
May mga potato chips,tortillia chips,french fries, at iba’t ibang dips.
Inilapag nya iyon sa center table tapos ay muling bumalik ng kusina.Paglabas nya ay may bitbit na syang isang malaking pitsel ng iced tea at dalawang malalaking baso.
“Wow,ano to?” Napangiti si Rica.Hindi iyon ang inaasahan nya pero hindi naman sya na-disappoint.Mahilig din sya sa junk foods.
“Hehe.Snacks natin.” Sagot ni Dylan pagkalapag ng pitsel at baso sa mesa.
Tapos ay tinungo nito ang shelf at kumuha ng mga DVD’s.
“Pili ka lang Rics.” Sabay abot dito ng mga DVD’s.
Wala silang espesyal na tawagan nito.Rics lang ang tawag nya kay Rica,Dyl naman ang tawag nito sa kanya.
“Hmmm,” Isa-isang tinitingnan ni Rica ang mga DVD’s.
“Puro original to ah.” Puna ni Rica.
“Syempre naman.Collection ko yan eh.” Pagmamalaki naman ng nobyo.
“Eto nalang.Favorite ko yan eh.” Sabay abot nito ng napiling movie.
Tiningnan iyon ni Dylan, “Hmmm,A Walk To Remember…Paborito ko rin to eh.” Sabi nito at lumapit na sa player upang isalang ang DVD.
Tapos ay muli itong naupo sa tabi ng nobya dala ang remote ng TV at DVD player.Inilapit ang lamesita ng mga pagkain sa inuupuan nila at pinindot na ang play button.
“Walang iyakan ha…” Panunukso pa nito sa nobya sabay dampot ng chips.
“Sino kaya iyakin satin?” Sagot naman nito at dumampot din ng chips…
At nagsimula na ang pelikula…
Pareho na silang natahimik.Pamaya-maya ay dumadampot ng chips,umiinom,pero di naaalis ang mata sa TV screen…
Sa kalagitnaan ng palabas ay napasandal na ang ulo ni Rica sa balikat ni Dylan.Agad namang umakbay ang kaliwang braso ni Dylan sa nobya…
Pareho silang tahimik habang nanonood.Pamaya’t maya ay dumadampot ng chips at umiinom pero di inaalis ang mga mata sa pinapanood…
A few more moments passed and the movie is about to end…
***
A piano,violin and guitar instrumental began playing in the background to the tune of “Only Hope”…
Jamie (Mandy Moore) looked at the telescope,then she saw the comet…
Jamie: There it is…Come here…
She called to Landon (Shane West)
Jamie: Come and look…
She whispered…
Landon walked to her…
Jamie: Come here,come look…Quick…
Then Landon took a peek at the telescope as Jamie sits…
And he also saw the comet…
Landon: It is cool…
Then Landon sat beside Jamie…
And he just stared at her while she’s still looking at the sky…
***
Sa tagpong iyon ay naramdaman ni Rica na humigpit ang pagkakaakbay ng braso ni Dylan sa kanya…
At naramdaman nya rin ang pagpisil nito sa braso nya…
Napatingin sya dito,pero nakatingin pa rin ito sa TV screen…
Kaya muli nyang ibinalik ang mga mata sa pinapanood…
***
Then Landon asked…
Landon: Do you love me?
Jamie looked at him.
Jamie: Uhmm…
Landon: Will you do something for me then?
Landon asked again…
Jamie: Anything…
Jamie answered with smile on her face…
Landon: Will you marry me?
***
Rica felt Dylan’s hand on her face.She looked at him and saw his face approaching hers.
And in time of Jamie and Landon’s kiss,their lips also touched…
—And I lift my hands and pray…To be only yours I pray…To be only yours I know now,you’re my only hope…—
Their kiss became passionate.Rica felt Dylan’s tongue on her lips,so she parted her mouth to welcome it…
–-I give you my apathy.I’m giving you all of me.I want your symphony,singing in all that I am…—
Inihiga sya ni Dylan sa sofa ng di naghihiwalay ang kanilang mga labi.
At lalong umalab ang kanilang halikan…
—At the top of my lungs,I’m giving it back…—
Wala na silang pakelam sa pinapanood,tuluy-tuloy pa rin ang kanta pero lalo lang nun pinasidhi ang nararamdaman nila para sa isa’t-isa…
(to be cont…)
Here is the scene which I used in this story:
http://www.youtube.com/watch?v=fue90hLlj3U&feature=related