4.0 swivel-JUMP: droplets fell

Author Name: scophish | Source: pinoyliterotica.com

Ang “tear glands” ng isang tao ay konektado sa kanyang emosyon. At ang emosyon ng isang tao ay nakaimbak sa isang parte ng kanyang utak, pero nararamdaman sa puso – ang parte ng katawan na siyang nakakaramdam ng saya, lungkot… at pag-ibig.

Natatandaan niyang nabanggit ito ng kanyang science teacher minsan. Kung may paraan lang sana para “ma-disconnect” niya ang ugnayan ng kanyang tear glands at ng kanyang puso ay ginawa na niya.

Sobrang marami nang luha ang kanyang naibuhos, labis nang namamaga ang kanyang mga mata sa kakaiyak. May mga ala-alang pilit niyang iniiwasan… kagaya ng mga ito:

ABOT-TENGA ANG NGITI NIYA nang makita si Jillian sa tapat ng isang building na kung saan ay nakahanay ang maraming opisina. Hindi siya makapaniwalang makikita niya ulit ang dalaga matapos ang halos isang buwan. Parang kakaiba ang suot ni Jillian, parang isa siya sa mga nagtatrabaho doon. Nagkumustahan sila, nagkurutan, nagkulitan. Ilang sandali pa ay napansin na lang niya na parang nag-iba ang tingin ng dalaga . Sinenyasan siya ni Jillian na sundan niya ito.

Ang pagsunod niya ay naghatid sa kaniya sa isang level ng building na kung saan ay may mga bakanteng opisina at mga silid na tingin niya ay matagal-tagal nang hindi ginagamit. Napalingon siya sa isang direksyon na may markang “rest rooms.” Nakita niyang pumasok si Jillian sa isa sa mga pintuang nandun.

Nang nasa tapat na ng pintuan ay itutulak na sana niya iyon ngunit nabigla siya ng bigla itong bumukas at may mga kamay na humila sa kanya papasok. Agad siyang hinalikan ni Jillian at sinabihan ng:

“Alam kong na-miss mo ako ng sobra-sobra, pero na miss mo ba ito?”

Hindi siya nakasagot kaya lumaban nalang sa maalab na halik ni Jillian. Agad na naglakbay ang kanyang mga kamay, hinipuan niya ng husto ang katawan ng babaeng labis na hinahangaan, labis na kinasabikan at labis na yatang iniibig…

Tiyak niyang pag-ibig na itong nararamdaman niya.

Sa gitna ng pagkalunod sa sarap at saya ay nararamdaman nalang niya na pinipisil na pala ni Jillian ang kanyang mga pisingi. Hinalikan siya nito sa ilong, inilayo ang mukha, at saka ngumiti. Napayuko siya at nakitang nakabukas na pala ang blouse ni Jillian at lumantad ang napakaputi at napakakinis na cleavage nito. Tulo-laway na naman siya at agad na sinisid ang masarap na tanawing iyon. Ipinasok niya ang kanyang kamay sa itim na bra ng dalaga at nagtaka kung kailan ito nagawang maipaluwang ni Jillian.

Sa loob ng ilang minuto ay ninamnam niya ng husto  ang sarap sa pagdede sa mapuputi at malulusog na suso ng babae. “Sige Jack, sige pa…. Ah, sarap ng dede ko ano?” rinig niyang sabi ni Jillian, habang nilalaro ang kanyang uten ng kanang kamay nito na nakapasok na sa kanyang shorts.

Matapos ang ilang sandali ay ibinaba na ni Jillian ang kanyang shorts at tumayo mula sa inuupuang takip ng toilet bowl. Pina-upo siya ng dalaga doon. Lumuhod ang dalaga sabay ngiti, at sa muli pay lumipad ang kaluluwa ni Jack nang nilamon ni Jillian ang kanyang uten at nagpataas-baba doon.

Dumilat siya matapos malabasan ng napakaraming katas at nakitang wala na pala si Jillian sa loob ng CR. Inayos niya ang sarili at lumabas, lumilingon-lingon, desperadong makita at makausap ang dalaga, ngunit di niya ito mahagilap. Gusto sana niyang pumasok sa mga opisinang nandun para makapag tanung-tanong. Ngunit nahihiya siya sa ayos niya -ni hindi pa nga siya nakapaligo, at nakapambahay lang siya.

Matapos ang ilang linggo na namang paghihintay ay naglalakad-lakad siya malapit sa may Erron. Nabigla siya nang may tumigil na isang kotse sa tapat niya. Bumukas ang pintuan ng kotse at nakitang si Miss Jillian pala ang driver nito. “Halika, sakay” sabi ng dalaga sa kanya. Hindi niya alam ang gagawin, bihira lang siyang makasakay ng kotse at pakiramdam niya ay hindi bagay sa isang mahirap na tulad niya ang magarang kotseng minamaneho ni Jillian.

“Ano ka ba? Sakay na!”pag-uudyok pa ng dalaga.

.

MALAMING NA AIRCON, nakaka-aliw na musika, ito ang nagbibigay ng labis na galak sa kanya ngayon… pero hindi ito nangangalahati sa labis na kaligayahang nadarama – kasama niya ang…

pinakamagandang babaeng nakita niya sa buong buhay niya,

ang babaeng nagbigay sa kanya ng “first kiss“,

at ang babaeng kauna-unahan niyang inibig.

Tumigil sandali ang kotse at bumaba si Jillian. “Be right back” sabi nito sa kanya.

Halos isang oras na ang lumipas ngunit kahit konti ay hindi siya nakaramdam ng senyales ng pagkabagot. Paano siya mababagot eh kasama niya ang mahal niya sa isang “Joyride” habang sinusubuan siya nito ng french fries na nabili kanina? Matapos makapagbigay ng ilan pang pagsubo ay kumanta si Jillian, sinasabayan ang kantang tinutugtog ng car stereo. Hindi man marunong sa  kantahan ay  nakikisabay na rin siya. May parte ng kanta na kung saan ay sumusigaw ang singer, sabay silang nagsigawan, at dahil hindi natamaan ang tamang tono ay sabay din silang nagtawanan. Itinigil ni Jillian ang kotse. Tiningnan siya nito ng mabuti, ngumiti ang dalaga at hinalikan siya sa labi…

“Rambulan na!   Rambulan na naman!” sabi niya sa sarili

.

KINABUKASAN, MATIYAGA SIYANG NAGHINTAY sa lugar na sinabi ni Jillian. Muntik na siyang mawalan ng pag-asa ngunit dumating din sa wakas ang dalaga matapos ang halos isang oras na paghinintay.

“Sori I’m late” Sabi ni Jillian nang mai-lock niya ang pinto ng kotse. “Ang bango mo ngayon ah? Ilang bote ba ng cologne ang naubos mo?” pabirong dagdag pa ng dalaga. Hindi niya kinagat ang birong yun, at bago pa man mapatakbo ni Jillian ang kotse ay ibinigay na agad niya ang bagay na nakakubli sa kanyang likod.

“Pa-para sa’yo” sabi niya sa dalaga.

Natigilan ang dalaga, pinatay ang makina ng kotse, at kasabay nun ay tumigil yata lahat ng planeta sa solar system. Matapos ang pinaka-mahabang tatlong segundo sa buhay niya ay ngumiti si Jillian at tumawa. Tumawa ng tumawa ang dalaga hanggang halos maiyak na ito sa katatawa.

“Ano ‘to?” Ang tanging nasabi ni Jillian sabay turo sa bulaklak na binibigay niya.

“B-Bulaklak para sa’yo… Miss Jillian.”

“At bakit mo naman ako bibigyan ng bulaklak?

“Eh kasi, ah… M-mahal kita, ikaw lamang, wala ng iba… Lagi kitang iniisip, buong araw… buong magdamag. w-would you be my… girlfriend?”

“Hahahahaha……….HAHAHAHAHA!” ang tanging naisagot ni Jillian. Ikaw ha, “Iligo mo na lang yan.” Dagdag pa nito sabay pinaandar ang kotse.

“Ano ba yun? Bakit ganun ang reaksyon niya? Binabasted ba niya ako?” Tanong niya sa sarili. Hindi niya alam kung ano itong nararamdaman niya, pero kung tatanungin siya ay gusto niyang aminin na “para siyang binagsakan ng buong bigat ng mundo.”

Lumipas ang kalahating oras. Mabigat man ang kalooban ay agad namang gumaan ito nang sa muli pa ay kinuha na naman ni Jillian ang kanyang mga kamay at pinagapang ito sa iba’t-ibang parte ng seksing katawan: sa makinis na dibdib, at mga hita ng dalaga. Parang may nag dikta sa kaniyang tanggalin lahat ng damit ni Jillian para makita niya ang tunay na kagandahan nito ngunit parang mas may mabigat na dahilan siyang naramramdaman na huwag gawin ito.

Matapos ang ilang minutong hipuan at romansahan ay may ipinagawa si Jillian sa kanya na hindi pa niya nagawa kahit kailan: Ipinasok ni Miss Jillian ang kanyang kanang kamay sa loob ng mini-skirt nito. May ginawa pa ang dalaga sa kanyang kamay at ilang sandali pa ay naramdaman na lang niya na ang kanyang gitnang daliri ay nakapasok na pala sa puke ni Miss Jillian. Parang alam na niya ang gagawin kaya inilabas-masok niya ito sa hiwa ng dalaga.

“OOOhhh… ahhh, sige pa Jack, ganyan nga… Ahhh, sarap niyan.”

…dinig niyang lumabas sa bibig ng dalaga. Kinuha ni Jillian ang isa niyang kamay at inilagay sa mga suso nito, agad din niyang nilamas ang mga ito. Ilang sandali pa ay:

“Ayan na, ayan na ba-baby Jack, ayan na… ayan naaaaaaa. Ahhhh!

nagpakawala ng ilang malalim na paghinga si Jillian at agad na dumilat mula sa nakangiting pagkakapikit. “Thank you  Jack”, sabi nito.

Mula sa pagkakasandal ay yumuko si Jillian. Alam na ni Jack ang balak na namang gawin nito. Hindi niya alam kung bakit, pero pinigilan niya si Jillian sa gagawin. “Huwag na po… okey na po.” Sabi niya. Hindi nakasagot ang dalaga, may bakas ng pagtataka sa mukha.

“Okey na po ako, basta sumaya… lumigaya ka lang. Gusto kong malaman mong hindi lang ganito…

hindi lang katawan ang habol ko sa’yo.” Dagdag pa niyang sabi.

“Sure ka ba? Baka masyado ng masakit yang puson mo.” sagot ni Jillian habang nakangiti.

“Sure po, sure na sure…” Sagot niya, kahit di niya tiyak sa sarili ang sagot na naibigay.

.

DUMAAN ANG ISANG BUWAN, tuwang -tuwa siya sa natanggap niyang e-mail kahapon, ang kauna-unahang e-mail na natanggap niya mula kay Jillian, magkikita daw sila ngayon. Labis niyang pinaghandaan ang pagkakataong ito. Sa madalas na pagpu-push-up at pagkain ng marami, tiyak niyang mapapansin na ni Miss Jillian ang laki ng kanyang katawan ngayon. Kahit na di siya siguradong tumangkad ba siya sa iniinum niyang growth-enhancer ay maa-appreciate naman siguro ni Miss Jillian ang kanyang pagpupursige.

Ilang minuto pa ay may dumating na isang kotse, hindi ito ang kotse ni Miss Jillian kaya hindi siya umalis sa inuupuan. Bumukas ang pintuan ng kotse at agad na lumundag ang puso niya sa tuwa nang nakita niyang si Miss Jillian pala ang nagmamaneho nito. Hindi niya alam kung napalundag din ba ang kanyang katawan kasabay ng paglundag ng kanyang puso nang napansin nalang niyang nakatayo na pala siya. Humakbang na siya papunta sa kotse.

Ilang minuto pa lang mula nang umandar ang kotse napansin kaagad niyang hindi gaanong nagsasalita si Jillian. Labis siyang kinabahan sa gagawin ngunit ginawa pa rin niya: inilapit niya ang mukha sa nakatagilid na si Ms. Jillian at hinalikan niya ito sa pisngi. Kahit halatang naka-concentrate sa pagmamaneho ay nilingon siya ng dalaga, ngumiti ito.

Lahat ng ngiti ni Miss Jillian ay langit para sa kanya, syempre ganun din ang ngiting ito. Ngunit may napapansin siya sa ngiting ito. Binubuo pa rin ito ng mapupula at nakakabighaning mga labi, ngunit may bakas ng pagkalungkot siyang nakikita sa mga mata ni Miss Jillian.

Binuksan niya ang backpack na dala at kinuha ang dalang mga pinya. Pagkapitas palang niya nito kanina ay pinagsikapan niyang mabigyan ito ng “artistic slice”,

para sa ikatutuwa mo Jillian, kahit ano, kahit gaano ka nakakapagod, kahit masusugatan pa ako, sumaya ka lang Miss Jillian.

“Pinya po Miss Jillian, gusto niyo?” Alok niya sa dalaga. Nakita niyang may ngiti na ito ngayon sa mukha na labis niyang ikinagalak.

“Thank you, nag-abala ka pa… Thank you.” Sagot ni Jillian.

Lumipas ang halos isang oras. Napapansin niyang hindi pa rin gaanong kumikibo si Jillian.

Bakit siya malungkot? Jillian, Jillian kong mahal, hindi ka dapat nalulungkot. Ikaw ang pinakamagandang babae dito sa mundo, kaya dapat mapa-sa’yo ang walang kapantay na ligaya.

Hindi na nakatiis si Jack, kaya matapos ang ilang sandali ng katahimikan ay ibinuka na niya ang kanyang bibig.

Ahm, Miss Jillian, bakit po kayo malungkot? Ma-may poblema po ba? Kung gusto niyo pag-usapan natin.

Pagkasabi niya ng ganun ay iniliko agad ng dalaga ang kotse sa isang tahimik na daan, at dahan dahang binagalan ang takbo nito.

Napabuntong-hininga si Jillian at nagsabing: “Nakakaaliw, nakakaaliw at nakakamangha ka talagang bata ka… sigurado ka bang 13 yrs. old ka lang?”

“Aba, opo. Gaya ng nasabi ko po sa inyo dati.”

( s i l e n c e )

“Ahm, ano po ba ang problema Miss Jillian? May maitutulong po ba ako? Sabihin niyo lang po at gagawin ko po… kahit ano, sumaya ka lang.

Tinitigan siya ni Miss Jillian ng isang napakalalim na tingin. Napapansin niyang lalo yatang naging malungkot ang dalaga sa sinabi niya. Dahil doon ay parang gusto yata niyang pagalitan at suntukin ang sarili.

May nasabi ba akong mali? Gusto ko lang namang sumaya siya, gusto ko lang namang makatulong, gusto ko lang namang…

Natigilan siya nang nagsalita si Jillian: “Napakabait mong bata Jack. Napabait mo talaga. Napakasuwerte ng nanay mo sa’yo”

Ngumingiti na naman si Jillian… nasa langit na naman si Jack.

Ilang segundo pa ay nagkatitigan silang dalawa. Marami pa sana siyang gustong sabihin ngunit nalulunod na siya sa ngiti at titig ni Jillian.

Ilang segundo pa ay hindi na niya maipaliwanag ang puwersang nagtutulak sa kanya, ang puwersang nagsasabing dapat niyang mapasaya si Miss Jillian… dapat niyang mapaligaya ang babaeng mahal. Di nalang niya namalayang…

Hinahalikan na pala niya si Miss Jillian. Hinahalikan niya ang magandang mukha nito, ang makinis na leeg, ang maputing dibdib. Parang gusto muna niyang tigilan ang ginagawa at tingnan ang mukha ng dalaga kung nagagalit ba ito, ngunit nababatid niyang hindi siya pinipigilan nito… nagugustuhan din ang kanyang ginagawa. Sa pagkakataong ito’y tuluyan na niyang kinalimutan na isa lamang siyang 13-anyos na binatilyo. Pakiramdam niya ay isa siyang ganap na binata, kasing-edad at kahanay ni Miss Jillian sa lahat ng bagay.

Itinaas niya ang blouse ni Miss Jillian at di naman siya pinigilan nito.Agad na isinunod niya ang skinny jeans ng dalaga. Hindi niya alam kung paano niya nagawa at di niya inakalang kaya niya, ngunit tuluyan na niyang nahubad ang damit ni Miss Jillian. Lantad na sa kanya ang tunay na kagandahan ng babae, kitang kita na niya ngayon ang kaputian at kakinisan ng katawan ng babaeng iniibig.

Labis niyang hinangad na sana’y wala sila sa loob ng kotseng ito. Mahirap makagalaw dito, masikip, at alanganin. Hindi niya masyadong magawa ang kung ano man ang dinidikta ng kanyang isip… ng kanyang pagkalalake. Ngunit bihira lang ang pagkakataong ito, alam niya. At kahit sinong lalake ang malalagay sa ganitong sitwasyon ay tiyak na di na palalagpasin ang tsansang ito. Kahit sino mang lalakeng nasa kalagayang ito ay tiyak na gagawin lahat sa ngalan ng kasarapan… at pag-ibig.

Simula nang nakita niya’t nakilala si Miss Jillian ay madalas na niya itong pinagpantasyahan. Ngayon ay hindi na siya makapaniwalang nakitita na niya ang hubad na katawan nito. Gusto na sana niyang hubarin ang itim na bra at panty nito ngunit ini-enjoy muna niya ang sarili sa paghalik at pagdila sa makinis at maputing balat ng dalaga.

“Ahh… ang ganda ganda niyo po talaga Miss Jillian, ang ganda-ganda niyo po talaga.”

Sabi niya habang walang kasawa-sawang hinalikan at dinilaan ang iba’t-ibang parte ng katawan ng dalaga. Tinanggal na niya ang bra ng dalaga at tumambad na sa kanya ang malulusog na suso nito. Ngayon lang siya nakakita ng ganito ka nakakatakam na suso. Nakakita na siya ng mga ilang diyoga na hindi niya sinasadya, ngunit ‘di niya inakala, ni sa panaginip man, na ang pinakamasarap na diyogang makikita ay ang sinadya pa niyang tingnan.

“AAAhhhh… Jack, Oh Jack…” ang tanging nasabi ni Miss Jillian.

Naliligayahan si Miss Jillian, at labis niya itong ikinagagalak. Wala nang mahalaga sa mundong ito para sa kanya, kundi ang kaligayahan ng babaeng mahal niya. Pinagbutihan pa niya ang pagsipsip, pagdila at pagdede sa napakasarap na suso ni Jillian.

Matapos ang ilang minutong langit sa pagdede at pagpadede ay pinaulanan niya ng halik ang “upper-body” ni Jillian. Hindi niya alam kung saan natutunan ang ganito, pero parang alam niya ang gagawin. Nagpapaubaya na lang siya sa kanyang natural na pagkalalake. Habang ginagawa niya iyon ay pinagapang niya ang kanyang mga kamay at daliri sa makikinis na hita ng dalaga. Ilang sandali pa ay pinagapang na din niya ang kanyang bibig at dila sa mga hitang iyon.

Nabasa ni Jillian na parang nahirapan siya kaya sinenyasan siya nito na lumipat sila sa backseat ng kotse. Nang nakalipat na doon ay tuluyan na siyang nawala sa sarili. Kahit parang kulang pa rin ang espasyo ay mas tumaas pa ang kanyang pagnanasa nang mas naiunat na ni Jillian ang kanyang sobrang makinis na hita at binti. Agad niyang dinilaan at nilawayan ang mga ito.

“Ang ganda ganda mo talaga Miss Jillian, ang ganda ganda mo….” Paulit-ulit niyang sabi.

Matapos makagawa ng ilang pagbyahe pataas, pababa sa mga hita at binti ni Jillian gamit ang kanyang dila at bibig, ay mas lalo siyang naging mapangahas, gusto niyang makita, mahalikan… at matikman ang hiyas ng dalaga. Hindi niya alam kung ano ang magiging reaksyon ni Jillian, ngunit parang nasasarapan naman ito ng husto sa ginagawa niya, kaya susubukan niya ang iniisip.

Sa gitna ng lalong lumalakas na kabog ng kanyang dibdib, ay ibinaba na ni Jack ang itim na panty ni Jillian. Dahan-dahan niya itong ibinaba, itinataas…. palabas sa nakataas na dalawang paa ng dalaga. May naamoy siya, amoy na di pamilyar, ngunit tiyak niyang amoy ito ng pagkababae ni Jillian.

Nang tuluyan nang nakawala ang panty sa mga paa ni Jillian ay nakita agad niya ang basang-basa nang hiyas ng babae. Nakakita na siya ng ganito sa ilang mga sex scandals na nasa cellphone ng ilan sa kanyang classmates, ngunit ngayon lang talaga siya nakakita ng tunay na puke ng isang ganap na dalaga. Hindi pa niya alam kung paano ito gagawin, ngunit inilapit pa rin niya ang kanyang mukha sa nakakabighaning hiyas.

Dahan-dahan niyang hinalikan ang masarap na hiwa na nakahain sa kanyang mukha ngayon. Inaamoy-amoy niya ito. May kakaiba itong bango, kakaiba sa amoy ng batok, didib at buhok ni Jillian na sobrang pamilyar na sa kanya. Ilang paghalik at pag-amoy pa ay inilabas na niya ang kanyang dila. Dinilaan niya ang puke, ang masarap na puke ni Miss Jillian, ang babaeng mahal na mahal niya.

“J-Jack… Ahhh… Ohhh Jack” rinig niyang lumabas sa bibig ni Jillian, na isang matamis at nakakalasing na musika para sa kanya.

Ilang sandali pa ay naramdaman nalang niyang sinabunutan siya ni Jillian, Nagpakawala ito ng isang napakalakas na ungol. Nanghihina na si Jillian, ngunit hindi pa rin niya tinigilan ang pagdila, at paghalik sa hiyas nito. Matapos ang ilan pang paglalaro doon ay tinigilan na niya ang ginagawa, hindi dahil nagsasawa siya, kundi para mas mapaligaya pa niya ang minamahal. Iniba niya ang kanyang position at itinapat ang kanyang ari sa naglalawang hiyas ni Jillian. Nabigla siya ng bumangon ang dalaga. Gusto sana niyang tanungin ito kung may problema ba, ngunit sinunod nalang nito ang gusto ni Jillian, ang masubo at machupa ang kanyang uten.

Pikit-mata nalang siya sa ginawang pagdila, pagsipsip, at pagtaas-baba ng dalaga sa kanyang ari. Bahagya niyang tiningnan ang magkabilang gilid ng kotse at wala namang taong dumadaan malapit sa kanila. Kung meron mang mapalapit, ay hindi naman siguro sila maririning o makikita. Tinted kasi ang salamin ng kotse.

Hindi pa gaanong matagal ang pagtaas-baba ni Jillian sa kanyang ari pero nararamdaman niyang malapit nang sumabog ang kanyang naipong katas. Pinagalaw niya ang kanyang dalawang kamay at nilamas ng husto ang nakabiting mga suso ni Jillian, tumatama ang utong nito sa kanyang mga hita. Nilamas niya ito ng todo-todo, pinabaon ang kanyang mga palad at daliri sa nakakabaliw na mga suso ng dalaga.

Ilang sandali pa ay, “Ayan Jillian, ayan na mahal ko, sige pa… sige paaahh.” ang mga salitang gusto niyang sabihin ngunit di niya magawa, kaya ibinulong nalang niya sa sarili… habang lumabas ang pinakamaraming tamod na nanggaling sa kanya.

Agad silang nagbihis. Lumipat siya sa front seats, si Jillian naman ay nanatili doon sa backseat.

.

PARANG ANG BILIS NG ORAS, tapos na silang kumain at sa kasalukuyan ay nandito sila sa isang “mini-forest” – isang di-gaanong pinapasyalang natural park sa kanilang lugar. Habang nakaparada ang kotse ay nakatayo lang si Jillian sa di kalayuan. Tahimik, ilang minuto nang di nagsasalita.

Kani-kanina lang ay labis silang nagpakaligaya, silang dalawa. Ngunit ngayon ay parang ang lungkot-lungkot na naman ni Miss Jillian. Hindi niya matitiis ang ganitong tanawin, nilapitan niya ang dalaga. Hahawakan sana niya ito sa balikat ngunit bago pa man niya ito magawa ay nagsalita si Jillian:

“Jack, may sasabihin ako. Sana maintindihan mo.” Bigla na lang siyang kinabahan, di niya alam kung bakit, pero mukhang may dapat siyang ikatakot sa sasabihin ni Jillian.

“Ano po yun?” Tanong niya.

“Ito na ang huli nating pagkikita. Sorry, pero huli na talaga ito.” Malamig, at maluha-luhang sabi ni Jillian.

Hindi alam ni Jack ang isasagot, hindi niya alam kung ano ang sasabihin, pero pakiramdam niya ay natunaw o kaya’y sumabog lahat ng planeta sa buong kalawakan. “B-bakit po, ano bang nagawa kong mali? Sabihin mo Miss Jillian, sabihin niyo… please.”

JILLIAN : “Wala kang nagawang mali Jack, isa kang napakabait na bata, ikinararangal kong makilala ka… at yun ang dahilan kung bakit dapat na nating tigilan ang kalokohang ito.

JACK : “Kalokohan, kalokohan ba ito para sa’yo? Jillian, mahal kita, mahal na mahal… mula pa nung…

JILLIAN: “Mahal? anong alam mo sa pagmamahal? Bata ka lang Jack, 13-anyos na bata, hindi pagmamahal yang nararamdaman mo! Tigilan na natin ‘to, tigilan na natin ang kabaliwang ito, para sa ikabubuti nating dalawa!

JACK: “Bata? isang bata lang ba talaga ang tingin mo sa akin, ha? sabihin mo Jillian. Isang bata na pwede mong gamitin kung kelan mo gusto? (buong tapang at maluha-luhang sabi ni Jack, di makapaniwalang kaya niyang makapagsabi ng ganun)

Natigilan si Jillian, napayuko, parang di matanggap ang sinabi ng binatilyo.

“S-sori Ate… Miss Jillian… di ko sinasadyang sabihin ‘yun. Wag mo akong iwan Miss Jillian please, wag mo akong iwan.”  Dagdag pang sabi ni Jack. habang walang tigil na ngayong pumapatak ang kanyang luha. Nilapitan niya ang dalaga, niyakap niya ito ng sobrang higpit habang nakatalikod.

“Miss Jillian please, wag mong gawin sa akin ito, di ko kayang mawala ka.”

Ibinalot ng dalaga ang kanyang mga mahahabang daliri sa nga braso ng binatilyo at kumalas sa pag kakayakap nito. Sa pagbuhos na rin ng kanyang mga luha ay hinarap niya si Jack at sinabihang:

“Hindi ako karapat-dapat sa pagmamahal mo Jack, hindi mo dapat mahalin ang babaeng tulad ko. Nagsinungaling ako sa’yo… sa maraming bagay.”

JACK : “A-ano po ang ibig niyong sabihin Miss Jillian?”

“Hindi Jillian ang tunay kong pangalan… Cindel, ang tunay kung pangalan ay Cindel… at hindi ako 18 taong gulang, ilang buwan na lang mula ngayon ay mag be-biente uno na ako. Narinig mo ba ako Jack? Sinungaling akong tao, kaya dapat mo akong layuan at kamuhian.”

“Cindel… Cindel, Jillian, o kung ano pa man ang tunay mong pangalan ay wala akong paki…”

Hindi natapos ni Jack ang sinabi, pinutol ito ng dalaga sa dagdag pang mga salita:

Hindi mo pa ito gaanong mai-intindihan ngayon, pero balang araw, matatanggap mo rin na ito ang tama at nakakabuti para sa iyo.

“Miss Jillian, Cindel… Please, maawa po kayo, mahal na mahal ko po kayo, hindi ko po ito kaya… please. Umiinom na ako ng mga growth enhancer ngayon, lagi na akong nagpu-push-up… alam mo ba yun? A-at saka, mag fi-fifteen na ako sa loob ng dalawang taon, si-siguro ay tatangkad na ako pag fifteen na ako! Please Miss Jillian, please.” Pagmamakaawa pa ni Jack.

“Jack, tama na… huwag mo nang pahirapan pa ang sarili mo, tama na.” Pagpapakalma ng dalaga.

Ngunit hindi pa rin tumitigil si Jack: “Baka naman hindi ka gaanong nasarapan sa ginawa natin kanina? G-gusto mo gawin ulit natin?”

Niyakap ni Jack si Cindel, at akmang gagamitin ulit ang katawan nito. Pilit niyang inabot ang mukha ng mas matangkad na dalaga, ngunit pilit umiiwas ang mestisa. Pinagapang pa niya ang kanyang mga kamay ng husto, desperadong mapaligaya si Cindel. “Jack ano ba!” rinig niyang sigaw ng dalaga. Nabigla nalang siya nang nakaupo na pala siya sa lupa, naitulak pala siya ni Cindel.

“J-Jack… sori, di ko sinasadya.”

Lumapit ang binatilyo at lumuhod, niyayakap ang mga hita ni Cindel. “Please po, wag mo akong iwan… maawa po kayo please.

“Patawarin mo ako Jack, hindi ko inakalang aabot sa ganito.” Sabi ni Cindel habang bumubuhos na rin ang napakaraming luha.

Lumipas ang di mabilang na minuto, di pa rin tumigil si Jack sa pagyakap, sa pag-iyak… Kalaunan ay may mukha siyang naisip, ang isa pang magandang mukha na nagbibigay sa kanya ng walang kapantay na pagmamahal at pag-aaruga ang kanyang nanay.

“Kailangan kong kayanin ito, para kay nanay… sa mahal kong nanay.”

Tumayo na si Jack at lumakad palayo. Lumingon ito at nagsabing:

“Salamat Cindel, salamat sa lahat ng kaligayahang binigay mo sa akin. Hinding -hindi kita makakalimutan” sabay takbo palayo.

“Sandali lang Jack, ihahatid muna kita, sandali lang!”

Narinig niya ang pasigaw na huling mga katagang ito ni Cindel, ngunit nagpakabingi na siya. Binilisan pa niya ang pagtakbo.

Ito ang mga alaalang pilit niyang iniiwasan. Ngunit bakit may malakeng parte sa kanya na gustong itong balik-balikan? Tinigngan niya ang kanyang wall clock, ala-una na ng madaling araw. Humiga nalang siya at ibinalot ang kanyang kumot sa kanyang nanlalamig na katawan.

Panginoon ko, nasaan man si Cindel ngayon, sana masaya siya. Sana’y hindi niya mararanasan ang ganitong klaseng sakit.

…dalangin ni Jack habang pinipikit ang kanyang mga mata, hinihiling na sana’y makatulog siya ng mahimbing.

______________________________________________________________________

3.0 <–previous