“Miss Trish? Goodafternoon po, I’m Verna, from the Icon Modeling Agency. Eto po ‘yung list ng mga models, and their corresponding numbers. I was told to submit the list to you kasi kakailanganin daw po ng MC para sa script?” Pag bati sa akin ng isang payat, at mukhang mabait na babae. “Ah yes, salamat. Are all the models accounted for? How was your trip comming up to Baguio? I hope you didn’t experience any problems along the way.” “We had fun, the trip was a blast. We had to leave three of our other models behind kasi may flu po ‘yung isa, and ‘yung dalawa may ibang event na pupuntahan po. Pero hopefully, ‘yung may flu maka abot bukas para sa fashion show. Dala na namin kasi ‘yung damit niya, and the designer already paid para ‘yung evening gown and cocktail dress niya ay mai-highlight tomorrow.” Sabi ni Verna.
“I see. Well, you’ve arrived early, may time pa kayo para mag sightseeing or mag pahinga. According to my charts, Icon Modeling Agency has two suites and two regular rooms booked sa Hotel Veniz. If you like I can send a PA to escort you to where you’ll be staying.” “Naku, if you don’t mind po sana Miss Trish, gusto namin ikabisado muna ang ramp, parang practice lang po to make sure na ‘di kami sumemplang bukas sa harap ng madaming tao.” “Ah o sige, go ahead. And please, Trish lang, ‘wag na miss or ma’am. Volunteer lang ako sa event na ito, and I don’t hold any special position dito. When you’re ready to leave just tell me at pasasamahan ko na lang kayo sa isa sa mga PAs, ok?” “Thanks Trish. It was a pleasure meeting you. Hope we can have coffee later? Para ma meet mo na rin ‘yung fourteen models na kasama ko.” “I’d like that… later then.” At tumalikod na ako upang asikasuhin ang mga gawain ko.
Short notice ang event na ito, pang Flores de Mayo daw… but in this case, version ng Summer Capital of the Philippines kaya naging “Flores de Baguio”. Since masscomm ang tinapos ko sa kolehiyo, naisipan ng ibang mga nasa posisyon na ipahawak sa akin ang stage design and lighting. Bakit nga naman hindi, makaka libre na nga sila sa dagdag gastos, plus magagamit pa nila ang pangalan ng ina ko pang hatak sa mga gusto pang tumulong. At any rate, nandito ako ngayon sa Baguio Convention Center, naka tayong magisa sa sentro ng entablado habang inuutusan ko ang apat na mga lalakeng naka lambitin sa kisame para i-urong ang focus ng iba’t ibang klase, kulay, at hugis na mga ilaw na magbibigay ningning para sa nasabing okasyon.
Naka hilerang umakyat sa entablado ang mga modelo habang abala akong nag uutos sa mga lalakeng kapit tuko sa beams ng kisame. Mula sa dalawang direksyon, nag umpisang magsi lakad ang mga modelong nagtatangkaran. Pitong babae sa kaliwa ko, at pitong lalake sa kanan ko. Nag salubong sila sa gitna at matapos ay lumalakad ng elegante papunta sa harap bago bumaba sa dalawang magkahiwalay na hagdan pabalik sa backstage. Napansin ko agad ang isang meztiso na naka tank top at radrad na maong. Malaki ang katawan nito, at balbon. Wala siyang kurap na nag lakad sa entablado, at walang tinitignang kahit sino. Sa isang iglap ay nawala na rin siya sa kinalalagyan ko, kasing bilis nang pag dating niya ang pag alis niya mula sa sentro ng spotlight na kuntrolado ko.
Inutusan kong magsibaba ang mga lalake sa kisame, tapos na ang set-up ng ilaw. Sa sounds naman ang susunod kong aasikasuhin. Inisa isa naming i-test ang mga mikropono, ang mga speakers, ang mga ads, at ang mga tugtog na gagamitin. Patuloy na nagsisipag rampa ang mga modelo sa ibabaw ng entablado, at maka ilang palit na rin sila ng kanilang mga kasuotan. Lalong naging ganado ang mga hakbang nila nang maayos at maumpisahan na naming patugtugin ang mga mabibilis at mahaharot na musika. Paulit ulit, pabalik balik, ang atensyon ko ay nababaling sa meztisong lalake na misteryosong dumating sa ginagalawan kong mundo.
Mag aalas singko y media na pala, at dinalhan ako ng isang PA ko ng kape sa styro, binili pa niya ito at ang kasamang sandwhich sa Starbacks… tama ang spelling ko, hindi ito mula sa mamahaling coffeshop. Sa likod kasi ng Baguio Convention Center, may mga maliliit na stalls. Ang isa dun, kapihan na may sandwhiches din. Pagmamay ari ito ni aling Estrella… Star for short, kaya’t ang stall niya ay kinilalang Starbacks. Naka ilang higop na rin ako nang bigla akong tawagin ni Verna. Lumapit siya papunta sa hagdan ng bleachers kung saan ako nag kakape kasama ang ilan sa mga PAs ko. “I thought we were supposed to have coffee together? Nakalimutan mo na ba?” Naka ngiting sabi nito sa akin. “I’m so sorry Verna, it completely slipped my mind, but you’re welcome to join us, we have coffee and sandwhiches here.” At inabutan siya ng kape sa styro ng isang PA ko. Inabot niya ito ngunit hindi ininom, parang nandidiri. Hindi ko na lang pinahalatang napansin ko. Habang abala akong nilululon ang hamon at keso kong sandwhich, dumating ang meztisong modelo at tumabi kay Verna. “Harvey, I’d like you to meet Trish, isa sa mga stage supervisors.” Halos mabilaukan akong nilulon lahat ng naisubo ko, at nag “Hi.” sa lalake. Malamang nagulat ito sa kakayahan kong lumulon ng isang malaking tinapay.
“Would you care for some coffee?” Alok ko sa modelo. “Ahm, no thank you, I don’t drink coffee from the sidewalks. My tummy is pretty sensitive to dirty food.” At bumalik ito sa mga kasama niya nang wala man lang paalam. Namula si Verna, at agad akong inamo. “Pasensya ka na Trish, you know how most guys from Manila is… may kaartehan. Pinakikisamahan ko na lang kasi alaga ng agency namin so wala akong choice.” “It’s okay Verna, you don’t have to explain. No offense taken.” At ngumiti ako sa babaeng kausap ko. Nag patuloy ako sa aking mga gawain, at tuloy din naman sina Verna at ang kanyang mga modelo sa pag kabisado sa entablado. Tumagal kami nang hanggang alas diyes ng gabi, bago ko natapos lahat ng aking mga gawain, at mag pasyang umuwi na.
Naka tayo na ako sa labas ng gusaling pagdadausan ng fashion show bukas nang lumabas mula sa loob sina Verna at mga modelo niya. “Pauwi ka na ba Trish?” Tanong nito sa akin. “Uhm oo, nahanap niyo na ba ‘yung PA na in-assign ko para samahan kayo sa hotel na tutuluyan niyo?” Tanong ko dito. “Ah yes, si Carly. Kinukuha lang niya mga gamit niya. Ikaw, ‘di mo ba kami sasamahan?” “Gusto ko sana makipag kwentuhan pa Verna, pero maaga pa kasi akong babalik dito bukas. Some other time ok?” At dumating na ang itim na Hyundai Sonata kong sundo. Bumaba ang naka unipormeng driver ng aking ina at pinag buksan ako ng pinto sa likuran. Nakita kong parang ‘di maka paniwala ang mga modelo na ang babaeng lumalamon ng sandwhich, at umiinom ng kape mula sa sidewalk vendors, ay may kaya pala sa buhay. Hindi ko mapigil na mapa ngiti nang makita ko ang reaksyon sa mukha ng meztisong modelo.
Inabutan kong umiiyak kina umagahan si Verna sa powder room ng mga babae. Lalo itong humagulgol nang makita ako, at yumakap sa akin pagka sara ko ng pinto. “Bakit? Ano nangyari? May problema ba?” Tanong ko dito. Tumango ito at nag explika sa akin kung ano ang nangyari. ‘Yung modelo na may flu ay ‘di raw makaka akyat, lalong tumaas daw ang lagnat nito kaya’t ‘di naka biyahe. Ang problema, ang evening gown, at cocktail dress na dapat sana ay iha-highlight nila para mamaya ay bayad na, at wala kahit sino sa mga modelo ang kasya sa damit na ito. Kapag hindi daw naisama sa fashion show mamaya ang mga nasabing damit, malaking halaga ang mawawala sa kanila, at maraming mga suki ng ahensya nila ang magsisipag backout oras na kumalat ang balita. Inakap ko uli ang babae, at sinubukang amuhin. Biglang tumigil nang hagulgol ang babae, humiwalay sa akin ng bahagya, tinignan ako mula ulo hanggang paa, at biglang ngumiti sa gitna nang kanyang pagluha.
“Ikaw! Pwede ka!” Sigaw nito na excited. “Ha? Anong ako.” Tanong kong naguguluhan. “Nang inakap kita, naramdaman ko ang sukat ng katawan mo… sa iyo kakasya ang damit na walang ibang makapag susuot! Ikaw lang ang pwedeng mag model nito mamaya!” At tuwang tuwa itong nag tatatalon habang inaakap ako. “Ano ka! Hoy, Verna, I’m not a model… pandak ako, at hindi porportional ang katawan ko, lumpo ako, bingi, at bulag! Pag sinubukan mo akong parampahin dyan sa entablado, baka gumulong lang ako.” Tumatawa ang babae na hinablot ang kamay ko, at hinila ako papunta sa dressing room ng mga modelo. Kinuha niya mula sa hanger ang isang puting satin na evening gown na may brown sequins sa strap, mermaid cut ito at malawak ang laylayan bagama’t medyo masikip sa may hita ng baro. Walang pasabi sabi, itinulak niya ako sa likod ng isang divider at sinabing isuot ko daw ang damit. Nang tumangi ako, umiyak siyang muli, at nagmaka awa. Wala na daw siyang ibang malalapitan. Naalala ko ang madalas sabihin sa akin ng aking ama nung ito’y nabubuhay pa… “You are exactly where you are most needed!” Parang piniga ang puso ko nang marinig kong muli ang boses ng aking yumaong ama, at nag buntong hiningang isinukat ang baro.
“Don’t worry po Miss Trish, na ayos na natin lahat kahapon, wala pong aberyang mangyayari, kaya na po namin ito. Goodluck po sa pag rampa ninyo mamaya, aabangan ka po namin.” Naka ngising sabi ng isang stage hand ko, at tumatango tango naman ang mahigit sampung mga PAs at Maintenance crew ko. “We don’t have time Trish, hindi ko na mapapa ayos pa ng husto ang hair mo, pati make-up mo hindi ko masyadong maayos. Pero you look beautiful. Sa gitna nang mga makakasama mo na bihasang modelo, you are a breath of fresh air… innocent and sweet… you are exaclty what this dress needs to standout. Thank you.” Inakap akong muli ni Verna, bago niya ako inalalayan papunta sa gilid ng entablado, at lumakad ako patungo sa mga nagliliwanag na ilaw at maingay na palakpakan. Taas nuo binaybay ko ang kahabaan ng entablado, wari’y lumulutang sa tunog ng mga sipol at hiyaw ng mga nakaka kilala sa akin, habang ang MC naman ay dini-describe ang aking kasuotan sa maraming manunuod. Bawat ikot, bawat kilos, ang damit ay parang pangalawang balat na exacto sa aking hulma at kurba. Huminto ang tugtog nang umabot ako sa sentro ng entablado… akin ang atensyon ng lahat ng tao, at hindi ko mapigilang ngitian ang mga ito.
“Wardrobe malfunction! Wardrobe malfunction!” Narinig kong sumisigaw ang isang modelo nang masira ang zipper nang kanyang gown. Pabalik na ako sa dressing room nuon upang mag palit na. Tapos ko nang i-rampa ang damit, at maaari na akong mag hubad at bumalik sa aking mga paboritong jeans and T-shirt. Pumasok ako sa nag iisang banyo ng dressing room upang mag alis ng make-up at gown. Nahubad ko na ang gown, at naka light biege bikini panty na ako nang biglang bumukas ang pinto nang banyo, at walang ano anong pumasok si Harvey. Nagulat ito nang makita ang aking anyo, ngunit imbes na lumabas, ay ikinandado nito ang pinto at agad akong sinungaban ng halik sa aking mga labi.
Gulat man ay hindi ko magawang ipagtulakan palayo ang meztisong lalake na kinahumalingan ko nung una ko pa lang itong makita. Mapusok ang kanyang mga halik, ramdam ko ang init nang kanyang hiniga sa aking mga pisngi, habang ang kanyang dila ay pilitan niyang ipinapasok sa aking malambot na mga labi. Hawak niya ang magkabila kong bewang, at lalo niyang idinidiin ang kanyang harapan sa bahagyang natatabingan kong pagkababae. Mabilis niyang nabuksan ang zipper ng kanyang slacks, at inilabas niya mula dito ang kanyang mamula mulang sandata. Ikiniskis niya ang ulo nito sa manipis kong underwear, at naramdaman ko ang kiliti na dulot nito sa aking nagumpisang mamasang puki. Sa kadahilanang wala akong bra, madaling naisubo ni Harvey ang kaliwang utong ko, at pinaglaro niya ang malikot niyang dila dito. Napa singhap ako nang bahagya niya itong kagat kagatin habang patuloy niyang kiniskiskis sa aking lagusan ang naninigas niyang uten.
Walang pasabi sabi, ay bumaba ang kanyang mga halik, patungo sa aking puson. Hinila niya hanggang matanggal ang aking bikini panty, at parang uhaw na sinipsip ang mga labi ng aking kepyas. Pinag hiwalay niya ang bukana ng aking kaselanan gamit ang kanyang dalawang daliri, bago niya sagad na ipinasok sa pinaka sentro ko ang kanyang malikot na dila. Pumikit ang aking mga mata sa sarap niyang kumain ng puki, at napakapit ako sa kanyang kulot na buhok. “Ooooooohhhh, Harveyyyyy.” Bulong ko dito. Rinig na rinig ko ang tunog nang kanyang pag higop sa katas ng aking puki, at lalo akong nalibugan sa tunog na iyon. Hindi nag tagal ay sinasalubong ko na ang kanyang dila, at hinihila ang kanyang batok upang lalong ipagdiinan ang kanyang dila sa pinaka luob looban ng aking mainit na lungga. Naramdaman ko ang papalapit na orgasmo, at ipina alam ko ito sa kanya.
“I’m close Harvey… oooooohhhhh so clooose. Gonna cum… cummmmm… cummmmmiiiinnggg!!!” At napa sabunot ako sa kanyang makapal na buhok nang halos maglupasay akong ginapo nang aking orgasmo. Patuloy niyang sinisipsip ang aking katas, at pababa na ako ng aking orgasmo nang bigla niyang kagatin ang aking mani, bagay na biglang nagpa bulwak bigla ng aking puki at nilamon akong bigla ng isa pang orgasmo. “Aaaahhhhhhhhh fuuuuucccckkkkkkk!!!” Naka tingala ako at halos makakita ng maraming bituin sa lakas ng aking pangalawang orgasmo. Patuloy si Harvey sa pag simot ng aking katas, at nang mabatid niyang nakatapos na ako ay tumayo siya ng dahan dahan at hinalikan ang aking mga labi. Pinatalikod niya ako at pinatuwad, habang naka kapit sa tiles ng pader. Walang pasabi sabi ay mariin at bigla niyang isinalpak ang naghuhumindig niyang tarugo sa pinaka sentro nang aking basang puki, at ito’y kanyang binayo ng paulit ulit.
“Ooooh Trish… you’re soooo wet baby. And so tight! Fuck, your pussy is one of the tightest cunts I’ve ever fucked. You never fail to amaze me… you pretend to be poor, drinking dirty coffee when infact you’re the sole heiress to one of the richest family in the city. You look so innocent, but you fuck like a whore. And you wear evening gowns like royalty, when inside you is a tramp waiting to be unleashed. Let me fuck you good Trish… let me unleash the slut in you. Take my cock deep bitch, let it slide in and out of your tight pussy. Let my swollen cock fill your warm slippery hole to bursting.” Sinapo ni Harvey ang mga suso ko habang mabilis at madiin niya akong kinantot ng kinantot. Tagaktak ang pawis sa batok ko, at nangangalay akong sinasalubong ang kanyang bawat ulos. Namamanhid man ang aking mga hita, patuloy kong pinag iging iikot at igiling ang aking bewang upang mas masarapan pa lalo ang aking kapareha.
Binasa ko ang aking dalawang daliri, at mabilis kong nilaro ang aking kuntil habang patuloy na naglalabas masok sa aking mainit na lagusan ang gabakal na tarugo ni Harvey. Mainit ang mga halik ni Harvey sa aking mga balikat, sa aking likod, at sa aking batok. “Ooooh fuck Trish, you’re soooo wet baby. So warm and tight. I love fucking your pussy bitch. Make me cum, work it, make my seed spill out. Ahhhh so close baby, want you to have my wad deep in your cunt. Want to make you my slut, bitch!” At lalong pinagdiinan ni Harvey ang bawat ulos niya. Hindi nag tagal ay naramdaman kong lalong lumaki ang kanyang burat, lalo itong humaba, at hindi na regular ang kanyang hininga. Malapit na siyang labasan, at maaangkin ko na ang kanyang katas.
Sa tuwang malaman na malapit na siyang labasan ay hindi ko namalayan ang orgasmong paparating. Nag umpisa itong mahina sa pinaka luob looban ng aking puki, ngunit mabilis na kumalat sa aking puson, mga hita, at nanginig ang aking buong katawan. “Oooooohhh noooooooo, I’m cumming againnnnnnnnnn!!! Haaarrveeeeeeyyyyyyyyyy!!!” Sinakal ng malambot na pader ng aking kaselanan ang nag huhumindig na tarugo ni Harvey, dahilan upang mapabilis lalo ang kanyang pagputok sa loob ng aking nanginginig na puki. “Oooooohhhh fuck, cumming Trish… take it!!! Take it deep in youuuuuu!!! Aaaaaarrrrggghhhhhhhh!!! Ssssshhhhiiiit!!! Take my cuuuuuuuuuuuuummmm!!!” At nanginig kasunod ko ang buong katawan ng matipunong lalake na nagyon ko lang nakilala.
Naka tuwad kaming pareho ni Harvey, kapwa hinahabol ang aming mga hininga. Humalik siya sa aking batok ng puno ng lambing at tinulungan akong tumayo. Naka ngiti ay inikot niya ako upang mapa harap sa kanya, at ako’y muling siniil niya ng mainit na halik. Napansin nito sa sahig na tiles ang number ten na gawa sa gold foil at white linnen, ito ang numerong naka sabit sa kaliwang kamay ko kanina. Isinuot muli ni Harvey sa akin ang numero, at humalik sa aking pisngi. “Number ten… the perfect number… the perfect girl. I’m so sorry I was an ass before. Will you forgive me?” Wari’y nagmamakaawa ang mga naka ngiti niyang mata. Tumango ako, at hinalikan ang kanyang pisngi. “It’s ok, sometimes we need to kiss ass, just to get what we want.” Hinaplos ko ang kanyang malambot at malagkit na uten, at ako’y kumindat habang marahang lumuluhod sa harap niya upang isubo ito sa aking mainit na bibig. Tumirik ang mata ni Harvey, at sumandal ito sa tiles, habang naka hawak sa aking batok. Nag buntong hininga ito, nag paubaya sa aking gusto, at naka ngiting binulong ang ngayo’y palayaw niya sa akin… “Ramp Tramp.”