Ilang saglit pa ay waring may di-malirip na bagay na dagling tumama sa kanyang bibig.
Parang kidlat iyon na siyang nagpapatahimik sa nababalinong si Jake.
Hindi siya nakapagsalita sa kanyang narinig.
Para na naman siyang nabilaukan.
Waring bumara sa kanyang lalamunan ang kung anong bagay.
Pahigpit nang pahigpit ang mga yapos ni Samantha.
Hindi mawari ng binata ang kanyang nararamdaman nang mga sandaling iyon.
Kasunod nito ang pagsigid ng pawis sa kanyang pisngi.
Waring napalayo ng kanyang nilakbay.
Humahangos siya at hindi niya madalumat ang damdaming marahang nanahan sa kanyang muni’t dibdib.
Pilit man niyang itinatakwil ang katotohanang sinisindak siya niyon ay nasilay ito sa kanyang pisngi. Ibig niyang tumakbo’t lumayo sa nanghahalinang diwata nguni’t may kapangyarihang sumaklot sa kanyang mga paa.
“Huwag kang matatakot, hindi ako masama gaya ng iniisip, Jake…” halos anas nang turan ng mahiwagang nilalang.
“K-kung gayon, bakit kailangan mo pang humiling ng hindi kanais-nais na bagay?” tugon ng binata at kumislap ang dagling pagkunot ng kanyang noo.
“Maaari ka namang tumanggi. Wala akong magagawa kung ayaw. May dahilan ako…at ikagigitla mo ito kapag sinabi ko sa iyo.” Ang diwata, sabay yakap sa binatang namimitig ang mga labi.
Hindi siya nakaimik.
Taglay pa rin niya ang takot. Sukdulang hindi niya matagos, ngayon lang siya nakaramdam ng ganito.
Bigla niyang itinulak si Samantaha.
“Layuan mo ako!” namumula ang pisnging singhal pa ng binata.
Nguni’t nananatiling malumanay ang mga depensa ng diwata. Umiral ang waring ginintuang tinig.
Tumatalab wari iyon sa buong pagkatao ni Jake.
Hindi na siya nakapalag nang dampian ng halik sa labi. Para siyang yelo, unti-unting nalulusaw.
Hanggang sa mapuna niyang wala nang saplot ang diwata. Hindi na ito naimik sapul noon.Dagli siyang nilubayan ng giting.
Nawaglit iyon nang marahan sa kanyang katawan.
Muli ay lumapat ang nag-aapoy na labi ni Samantha sa nanginginig na bibig ni Jake.
Tagos niya ang sidhi niyon.
Parang taglay ang ningas ng apoy.
Hanggang kailan niya kakayanin ang panunuksong ito?
Waring sumusuot sa kanyang kaluluwa ang dalumat niya’y naglulumiyab na labi ng diwatang si Samantha.
Tahimik pa rin siya nang mga sandaling iyon.
Malaon nang iniiwasan ng binata ang mga ganoong tagpo.
Sabagay, noon pa man ay batid niya nang dumarating ang mga ganoong pagkakataon.
Datapuwa’t inaamin ni Jake na hindi niya inaasahan ang pangyayaring iyon.
Para itong bagyong tila biglang dumampi sa sanga ng kanyang pagkatao.
At natagpuan na lamang ng binata ang kanyang sarili na nakayakap na rin kay Samantha.
Umiral ang ikinukubli niyang karuwagan.
Matagal na niyang kinatatakutan iyon. Kanina ay nahintakutan siya sa posibleng pag-atake ng mabalasik na hayop nguni’t natawa na lamang siya nang matalos ang katotohanang babae lamang iyon sa kabilang sansinukob–na naghahanap ng makakaniig.
Ngayon ay bumibigay na ang kanyang katawan. Hindi na siya makaayaw.
At sa saliw ng mga himas ng diwata ay lalong nag-iinit ang kanyang katawan.
Tumatagos iyon hanggang sa kanyang mga buto.
Marahang nangalaglag ang kanyang mga saplot sa katawan.
Dagling namangha ang diwata nang masilayan ang kanyang kakisigan.
Nagliwatan ang kanyang mga masel sa braso.
Hinimas ni Samantha ang kanyang dibdib. Marahan iyon nguni’t walang tigil. Tila walang katapusan.
Ikinagulat ni Jake ang biglang paggapang ng mainit na palad ng diwata pababa hanggang sa narating ang pakay ng kamay.
Kanina pa ay ramdam na ng binata na walang plano ang napakarikit na nilalang na siya’y lubayan.
“Ngayon lang ako nakatagpo ng ganitong uri ng lalake. Ooohhh! W-wala ito sa aming daigdig.” Ang nabigkas pa ni Samantha habang iginagapang ang palag pababa sa sentro ni Jake.
Naging pigil naman ang hininga ng binata. Natagpuan na ng diwata ang hinahanap nito. Mabilis na hinarap ang nagwawalang pambarurot ni Jake.
At nang mahawakan ay bigla itong napahiyaw. Malaki daw at baka hindi matanggap ng bibig. Lihim siyang ngumiti datapuwa’t hindi siya nagbitaw ng tugon sa naging reaksyon ng marilag na diwata.
Hindi na nakapalag si Jake nang hilahin siya ng babae patungong damuhan.
Sa lunang iyon ay makakaayos sila ng upo. Nagmamalaki naman ang dilag, kayang-kaya daw siya nitong paligayahin.
Ilang sandali pa ay nakaupo na siya.
Lumuhod si Samantha sa kanyang harapan at hiwakan ang kanyang burat.
Napahugot siya ng malalim na buntong-hininga nang biglang isubo ng diwata ang mahaba’t malaki niyang burat na ipambibiyak niya sa pekpek nito.
“Handa ka nab a, Jake?” tanong bigla ng diwata. Hindi naman siya nakasagot.
Dahan-dahang dinaluyong ng maapoy na bibig ng engkantadang si Samantha ang waring kobrang burat ni Jake.
Napapikit na lamang ang binata. Ramdam niya ang kuryenteng dumadaloy sa kanyang katawan na idinulot ng bibig diwata.
Mabilis na humagod ang labi ng babae. Taranta namang napatingin sa malayo ang binata. Napapaungol na ang marilag na nilalang na iyon.
At habang nilalamon nito ang burat, naisipan ng binata na pagkaabalahan ang mga dedeng taglay ng malibog na engkantada.
“Ganyaaan! Ganyan ang dapat mong gawin! Aaaaah!” biglang sambit ni Samantha nang dumampo ang kamay ni Jake sa matambok na dibdib.
Kahit papaano ay ikinagalak naman ito ng lalaki. Kahit papaano ay nasisiyahan ito. “Kunsabagay,” sabi pa ng lalaki sa sarili. “Ikaw ang may gusto kaya tiyak na sa langit ang tungo mo ngayon.”
Panay ungol na ang naririnig ni Jake sapul nang himasin niya ang mayamang dibdib ni Samantha. Parang pinagpapala ang kanyang kamay nang dumampi iyon.
Nagpalipat-lipat ang kanyang palad.
Mula sa kanan ay nagtungo ito sa kaliwa.
Napaliyad si Samantha.
Hindi madalumat kung saang parte ng lalaki hahawak.
Waring humahaplos sa burat ni Jake ang init na likha ng bibig ng babae.
Tumalab na rin sa katawan niya ang apoy na hatid ng bibig ng marilag na nilalang.
Napakasarap ng pakiramdam niya.
Alam na ni Jake na sa langit din ang tungo niya pagkatapos niyon.
Hinagod ng labi ng babae ang burat ng lalaki mula ulo hanggang sa pinakapuno nito kung saan nakatirik na ito nang todo.
Dagling kumilos ang dila ng babae.
Idinampi ito sa bayag ni Jake.
Napasinghap siya. Kakaiba ang dulot niyon.
Nalasap na niya minsan ang ganoong klaseng sidhi nguni’t kaiba si Samantha kay Anne.
Pagkaraan ng ilang sandali ay umiral ang mga ungol nilang dalawa.
Habang nilalapirot niya ang dibdib ng diwata ay wala namang patid ang ginagawang paghagod sa kanyang burat.
“Ooohhh! Ang sarap mo palaaah! Ang sarap mo palaaaah! Samanthaaaah! Ooohhh!”
Hindi maintindihan ni Jake ang nararamdaman, napaungol siya nang malakas.
Bigla siyang natahimik at nagpalingon-lingon habang abala pa rin si Samantha sa ginagawa nito sa kanyang titi.
“T-teka nga pala…” biglang awat ng diwata.
“Bakit?” tanong niya na halatang nabitin.
Biglang napakamot sa ulo si Jake dulot ng ginawa ng diwata.
Hindi na lamang niya ipinararamdam kay Samantha ang kanyang nararamdamang pagkabanas dito.
Ayaw niyang magtampo bigla ang babae. Umiling na lamang siya. Datapuwa’t alam naman ng lalaki ang kanyang dahilan.
Ang hangad kasi ng binata ay maging tuloy-tuloy sana ang salpukan nilang dalawa.
“Ano? May gusto ka bang sabihin?” biglang usisa ni Jake sa babaeng nakakalas na sa kanya ang maliyab na katawan.
Yumuko ang diwata. Alam ni Jake, may gusto sasabihin nga ito sa kanya.
Napalunok siya nang makita ang matambok nitong mga dede.
Higit pang sumidhi ang pagnanasa niya rito nang mabalingan ng tingin ang maumbok na pekpek ni Samantha.
Mula sa pagkakayuko ay nagtapon ng sulyap si Samantha sa napakalayong lunan. Malalim ang iniisip.
Alam ng binata ang minumuni nito: nag-iisip ito ng katagang maitutugon sa kanya.
Sinundan niya ang tingin nito sa malayo at pagkaraan ng ilang sandali ay ang napakaamong mukha ang kanyang inaninag.
Humarap ito kay Jake. At muling naglapat ang nagliliyab nilang mga katawan.
“May alam ka bang paraan?” tanong bigla ni Samantha na ang mga dede ay nakalapat sa mapintog at mabalahibong dibdib ng binata.
“Anong paraan?” at tanong din ang ibinalik niya rito.
”Yung paraan na masarap na masarap. ‘Yung para na habang isinusubo ko ‘tong burat mo eh kinakain mo rin ‘tong pekpek koooohh!” tugon ng babae na parang libog na libog na talaga.
“Alam ko na!” bulalas pa ni Jake.
“Ano?”
“Yung sixty-nine!”
“Pa’ano?” ang nagtatakang diwata.
Binatak niya ang babae at pinapuwesto nang maayos sa damuhan. Kumuha pa siya ng maisasapin, mga dahon ng saging.
Nag-aapura ang marilag na nilalang, nag-iinit na nang todo. Para siyang tumama sa lotto. Napakasuwerte niya dahil kanyang natagpuan si Samantha.
Hindi na ito nagsasalita mula nang sabihin niya ang paraang “69”.
Hindi na rin naman nagtanong pa matapos iyon.
Marahil ay naisip nito na matatagalan lamang sila sa oras na humiling ng paliwanag.
Para itong na-eengkanto dahil hindi na halos bumubuka ang bibig ng napakarikit na diwata.
“Hmmm…na-eengkanto din pala ang mga engkanto?” humahagikhik na bulong pa sa muni ni Jake. Pinatihaya niya si Samantha. Hinawakan niya ito sa dalawang hita bago binuhat.
Hindi na ito nagtatanong pa kung ano ang kanilang gagawin. Tumalima naman ito. Ilang saglit pa ay umalingawngaw ang mga ungol nilang dalawa.
Nakailang hagod pa lamang si Jake sa pekpek ni Samantha ay nagyaya na ang marilag na diwata.
“Aaaaaah! Ang sarap mooohhh! Tamaaaaah! Masarap palaaaah! Eeeeeeehhh! Sige paaaaah! Kainin mo pa ang pekpek kooohhhh! Ang saraaapp! Sige paaaaah!” hiyaw pa ng babae.
Hindi pinansin ng lalaki ang babae. At sa pagyayaya nito ay tagos niyang uulitin pa rin ito nang uulitin ng diwata.
Abala pa rin naman ito sa kanyang pambarurot.
Ibig niya na ring humiyaw nang humiyaw.
Pinipigil niya ang kanyang sarili.
Malutong pa naman ang kanyang tinig. Ayaw niyang mabingi si Samantha.
At sa pagkakataong ito natitiyak ni Jake na malapit na nilang marating ang rurok ng kaligayahan.
Iniiwasan niyang sumabog sa ganoong ayos.
Hiyaw na nang hiyaw ang marikit na diwata.
Parang masasaid na ang tinig nito. Marahang napapagal iyon.
Ilang saglit pa ay muling pumailanlang ang malakas na ungol ni Samantha.
Kasunod nito ay nagyaya ang diwata.
“Gusto ko naaaah! Sige naaaah! Malapit na akooohhh!”
At kinanti nang kinanti ni Jake ang hiyas nito sa pamamagitan ng kanyang dila.
Nahahaling ang diwata sa kanyang mga hagod na ginagawa.
Napapapikit ito. Napayakap sa kanya nang napakahigpit. Wari bang natatakot na siya ay lumisan.
Nagitla na lamang ang binata ang bigla itong kumalas sa kanyang katawan.
Nanginginig ang mga palad nito at yao’y idinampi sa kanyang pisngi.
Maingat niyang pinatihaya ang diwata. Humahangos siya habang ginagawa iyon.
At dagling pumunit sa mukha ng babae ang kasiyahan.
Talos na ni Jake ang ipinapahiwatig niyon.
Nagagalak ito sapagka’t sukdulang sidhi ang iginagawad ng kanyang katawan dito.
Alam na ng diwata ang gagawin. Hayun nga’t nauna pang pumuwesto kay Jake.
Tumayo ang lalaki. Dumako ng tingin sa malayo.
Tanaw niya ang kariktan ng tila paraisong nasa pusod ng karagatan kung saan sila naroroon.
Natigil ang pagmumuni ng binata nang madampian ng kamay ni Samantha ang kanyang balikat.
Wari siyang nawawala sa sarili.
Datapuwa’t batid niyang wala siya sa sariling daigdig.
At saan may siya naroroon ay batid ni Jake na makababalik din siya sa kanyang pinagmulan, kasama ang kanyang talisuyong si Anne.
Humarap siya sa diwata upang ipagpatuloy muli ang naudlot na tungkuling pagpapaligaya rito.
Nakahawak na siya sa kanyang pambarurot nang muling mabalingan ng tingin ni Samantha. Parang kidlat ang mga kilos niya. Saglit pa ay nasa harapan na naman siya ng marikit na diwata. Kakantot na naman siya. Biglang nagkatitigan ang dalawa.
Pawisang sinilip ni Jake ang butas ng kaligayahan ni Samantha–na yamang pinamamahayan ng kakarampot na bulbol.
Waring sinusukat niya ang lalim nito sa pamamagitan ng matamang pagsusuri.
Hindi naman umiimik ang mabogling diwata.
Eksayted nitong inaabangan ang pinakamasidhing yugto ng pagtatagpo nilang iyon.
Nabalingan na lamang ng babae ang binata na nakahawak na sa pambarurot na taglay. Malaon nang hinihintay ng nilalang na ito ang ganoong klaseng hotdog.
Kaya nga, kahit punong-punong ang bibig at halos hindi na makahugot ng hangin kanina ay pilit pa ring isinubo ang pagkalalaki ni Jake.
Atat na atat na ang diwata na matikman ang ipinagmamalaki ng binata, alam din ito ng kaharap.
Datapuwa’t nang matagalan ang lalaki ay hindi na ito nakatiis. Bigla nitong hinaltak si Jake.
Humahangos ito at apura nang apura. Pawisan na rin ito, gaya ng binata nag ga-munggo na ang kumukudlit na pawis sa pisngi. Kumilos na ang lalaki. Kung kanina ay labis ang excitement na nararamdaman ni Samantha, ngayon ay bigla itong kinabahan.
Kaba at takot na ang walang patid na nasigid sa dibdib nito lalo na nang makita ang naghuhumindig na burat ng binata.
Kanina kasi ay medyo may kaliitan pa ito nguni’t nang muling makita ng diwata ay para bang nangabuhay at naglitawan ang mga ugat sa paligid nito.
Nakasisindak din ang laki ng makintab na ulo.
Mala-talong pa naman ang kulay niyon. Napalunok ang mahiwagang babae.
Hindi naman mawari ni Jake kung natatakot ito o hitik lang sa excitement.
Pumuwesto na ang binata. Nakahawak na sa burat.
“Dahan-dahan lang haaaah!” nangungusap ang mga mata ni Samantha nang pawalan iyon.
Tango lang ang kanyang itinugon. Dalubhasa siya pagdating sa ganoong senaryo.
Alam na kasi ng binata na tutuntong na sila sa bundok ng kaligayahan.
Dagling napapikit si Samantha nang hawakan ni Jake ang magkabilang hita.
Higit itong nagitla nang makitang itinutok na ng lalaki ang kanyang burat sa bukana ng lawa nito.
Bigla itong napapikit at para bang wala nang balak na dumilat. At napanganga ito nang dumampi ang ulo ng uten sa pekpek. “Ooohhh! Eeeeeeh!” paanas nitong turan na sinabayan pa ng mahinang tadyak bago niyakap ang lalaki.
Nguni’t hindi na nagsayang ng oras si Jake. Mabilis siyang tumulak papasok sa pekpek ng marilag na diwata.
Para itong maiiyak sa sarap. Dumagundong ang ungol ng babae. Magkakahalong hapdi at kati ang nararamdaman ni Samantha nang mga sandaling iyon. “Eeeeeeh! A-araaaaay!” hiyaw pa nito nang dagling kumadyot si Jake.
Pakiwari ng babae ay mawawasak na ang kanyang pekpek. Kadyot ito nang kadyot na parang walang awa. Nagmamadali si Jake. Lalo na nang biglang maalala si Anne na nag-iisa sa baybayin ng wari bagang ‘paraiso sa gitna ng laot’. Naisip niyang baka may masamang mangyari sa kanyang talisuyo.
Datapuwa’t dagling naalala ni Jake ang kanyang kasintahang si Anne habang patuloy niyang binobrotsa ang diwatang si Samantha.
Patuloy sa paglulumiyad ang marilag na nilalang. Hitik sa pag-aalala sa kasuyo ang binata.
Panay naman ang dampi ng palad ng engkantada sa kanyang balikat.
Habang kumakayod ay biglang nanahan sa dibdib ng lalaki ang takot at kaba sa posibleng nangyari sa talisuyo niyang si Anne.
Inaapura na ng isa ang binata.
Malapit na itong makapanhik ng langit. Ganoon din ang nararamdaman ni Jake.
Ibig niyang makasabay ang diwata sa nakatakda nilang pag-akyat sa rurok ng kaligayahan.
Malakas na ungol ang pinakawalan ng napakarikit na babae.
Minsan pang naglapat ang kanilang mga katawan.
Ibinaon nang todo ni Jake ang kanyang sandata sa kailaliman.
Bawat sundot at daluhong papasok ay may kaakibat na bahagyang ungol.
Masikipa ang lagusang ni Samantha kung kaya’t sarap na sarap ang lalaki habang binabayo.
“Aaaaaaaaaaa!” isang malakas na hiyaw ang pinakawalan ni Samantha.
Labis itong ikinagitla ni Jake nguni’t nang kanyang balingan ng tingin ang babae ay nakasara na ang bibig nito.
“Malapit na akoooohhh! Malapit na akooohhhhh!” ang muli pang sigaw ni Samantha habang tinatanggap ang hugot-baon ng burat ng binata.
Ilang sandali pa ay biglang nilabasan ng mga ga-monggong pawis ang binata.
Hindi pa rin siya tumigil sa ginagawa niyang pagbayo sa diwata.
Waring masasaid na ang kanyang lakas.
Sumulong pa siya sa kailaliman.
“Aaaaaaaaaah!” At si Jake naman ang karakang napatili nang mapayakap sa kanya si Samantha, kasabay ang pagdiin ng mga kuko sa likod niya.
Parang ibig na niyang tumangis sa sukdulang hapdi at kirot na bumalot sa kanyang likuran.
At sa totoo’y hindi lamang ang hapding dulot ng diwata ang kanyang iniinda kundi maging ang pag-aalala niya kay Anne.
Binilisan niya ang pagkadyot hanggang sa magpahiwatig na ang engkantada. Malapit na raw ito at sasabog na ang init na naipon nito sa katawan. “Ooooooooh!”
Tagatak na ang pawis ni Jake at wala pa ring tigil ang ginagawa niyang pagbayo kay Samantha.
Dagli namang naibulong ng diwata na malapit na siya sa kasukdulan.
Tumango na lamang ang lalaki.
Ganoon din kasi ang natatagos niya, nagbabaan na ang kanyang mga katas sa puson.
Halos magkapanabay silang nakarating sa langit.
Lumagpak ang kanilang mga hubo’t hubad na katawan sa damuhan.
Pawisan ang dalawa nang matapos ang kanilang pagniniig.
Humahangos naman si Samantha.
Inamin nito kay Jake na noon lang siya nakaranas ng ganoon kasidhing salpukan, sa gitna ng kagubatan.
“Pinaligaya mo ako, Jake.” Sambit ng diwata at niyakap ang binata.
Nabigla siya sa tinuran nito, hindi siya nakakibo.
Muli ay tumango na lamang siya. Hinigpit pa ng babae ang pagyapos sa kanya at sinabayan pa ng mainit na halik.
Panakaw iyon datapuwa’t balewala lamang kay Jake.
”Ngayong tapos na tayo…maitanong ko nga sa iyo, ano’ng sadya mo rito napagawi ka sa masukal na lunang ito?” tanong bigla ni Samantha sa binatang noon ay sa malayo na naman nakatingin.
“Naghahanap lang ako ng makakain…may kasama akong babae na naghihintay do’n sa baybayin,” tugon ng binata at ininguso ang lunan kung saan humabambalos ang mumunting mga alon.
Kapagkuwa’y ngumiti ang engkantada.
Malamyos na tingin ang itinapon kay Jake.
Nakatingin pa rin ito sa kanya nang balikan niya ito ng sulyap.
Isang makahulugang tawa ang pinakawalan ng marilag na diwata.
“Sa pagkakataong ito ay ako naman ang babawi sa ‘yo…” ang nakangising si Samantha.
“Anong ibig mong sabihin?” gitlang tanong ng binata at matamang minasdan ang noon ay nakabihis nang marikit na nilalang.
“Baka hindi mo alam na may kapangyarihan ako…kaya kong ibigay ang lahat ng mga pagkaing gusto mong kainin at kahit pa iyong mga nakasanayan mong kainin sa inyong daigdig.” Ang makahulugang usal ng diwata.
Pagkaraan ay pumihit ng tingin si Jake sa buong paligid.
Tama nga siya, wala sila sa kanilang daigdig. Ang mga nasisilayan niyang bagay sa paligid ng kanilang kinaroroonan ay wala sa kanilang kinagisnang mundo.
“At dahil sa pinagbigyan mo ako sa aking hiling kanina’y ituturo ko sa iyo ang daan pabalik sa inyong daigdig,” turan pa ng marikit na diwata.
“T-teka, pa’no?”
Inusisa nang husto ni Jake ang diwatang si Samantha kung saan ang daan pauwi sa daigdig. Nag-aalala siya sa kanyang sarili lalo’t higit kay Anne.
Mabilis na tumindig ang binata nang sumagi na naman sa isip ang nag-iisang si Anne.
“Kailangan ko nang bumalik sa kinaroroonan ng aking kasintahan,” sambit ng binata, bilang pamamaalam sa engkantada.
“Akala ko ba kailangan mo ang tulong ko?” malumanay na wika ni Samantha.
“Kanina pa kita tinatanong…eh ayaw mo kasing sumagot! ‘Di na baleng mawaglit ang tulong mong iyan…ibig kong matiyak na ligtas pa rin ngayon si Anne. Kailangan ko nang bumalik sa baybayin.” Si Jake at binilisan ang mga hakbang palayo sa diwata.
Minsan pang nagbitaw ng mahiwagang ngiti si Samantha. Nagkukumislap ang mga ngipin na waring sinakmal ng espiritu ng kadalisayan.
Marahang inihakbang ng binata ang kanyang mga paa. Ramdam niya ang pamimitig ng mga ito.
May kung anong kapangyarihang nakalukob sa mga parte niyang iyon.
Sukdulang hindi niya maipaliwanag iyon.
Hindi maaaring bunga lamang ito ng kapagalan ng kanyang mga paa. Nangangalatog ang mga tuhod niya habang humahakbang palayo sa lunang iyon.
“Putris! Ano bang nangyayari rito!” pasinghal pang sambit ng binata. Hindi niya na naiwasang maghasik ng hindi kanais-nais na panambitan.
Nakasampung hakbang siya nang may dumamping palad sa kanyang balikat. “Sinasabi ko na sa iyo, kailangan mo ang tulong ko!” waring nang-uuyam na sabi ni Samantha. Marahan siyang lumingon.
“Ipikit mo lamang ang iyong mga mata…at ang lunang
nais mong puntahan ay mararating mo sa isang iglap
lamang…” paanas na atas ng diwata.
Para naman siyang naeengkantong tumalima sa tinuran
ng marikit na babaeng kaharap.
Ilang sandali pa’y dumampi sa pisngi ni Jake ang
mahiwagang palad ng diwata.
“Hayan, maaari mo nang idilat ang iyong mga mata…”
At dagling ibinuka ni Jake ang kanyang mga talukap.
Mangha-mangha siya sa dagling nasumpungan ng kanyang
mga mata.
Pagkadilat niya ay ang dambuhalang bato na hugis-kama
ang bumungad sa kanya, kasabay ang paghampas ng
mga alon sa dalampasigan.
Tuwa at galak ang namutawi sa mga labi ni Jake
nang makita si Anne habang mahimbing na
natutulog.
Walang sabi-sabing pinulupot niya ng halik ang
kanyang kasintahan.
“Ooohhh! Anne, mabuti’t ‘di ka lumisan sa lunang
ito…” usal niya sa kanyang talisuyo na waring
malaon siyang naglaho sa paningin nito.
Pupungas-pungas namang tumayo ang dalaga.
“Pa’no naman ako aalis rito eh natatakot nga ako!”
ang naibulalas ni Anne.
Muli itong ginawaran ng yakap ng binata.
Hindi masukat ang kasiyahang nararamdaman niya nang
mga sandaling iyon.
Hinalikan niya ang dalaga. Gumanti naman ito ng
halik.
“Ba’t parang nakabusangot yata ang mahal ko?” naglalambing ang tinig na sabi ni Jake at hinalikan sa leeg ang kasuyo.
“Nabitin kaya ako kanina!” singhal ng dalaga sa kaharap.
Dagling pinaliguan ng halik ang babae. Mabilis ang mga kilos ng lalaki.
Mabalasik ang galaw na waring isang tigre na malaon nang hindi nakakakain ng karne.
Nangalaglag ang mga saplot nila. Mabilis pa sa kidlat ang mga kilos ni Jake.
Ayaw niyang magpahalata sa dalaga na nakatotnak na siya ng diwata kani-kanina lamang.
Nadatnan na lamang ni Jake ang kanyang sarili na ginuguhitan na ng dila ang mga utong ni Anne.
Nagkukumiwal ang katawan ng babae na waring ahas. Dinukot naman nito burat ng lalaki na kanina pa nakatindig.
Nagulat si Jake. Hindi niya inaasahang magagawa iyon ng kanyang kasintahan.
At dagli ring namangha ang binata nang higpitan ng dalaga ang pagkapit sa kanyang kargada. Parang wala na itong balak na bitawan iyon.
Pinahiga siya ni Anne.
Nakatingala sa langit ang kanyang burat at saklot na saklot naman ito ng palad ng dalaga.
Hindi na ito nagsasalita. Mabilis na inupuan ng dalaga ang uten ng lalaki.
Bigla tuloy itong napanganga nang mapuna ang naglitawang ugat sa paligid nito na lalong nagpapadambuhala sa pambarurot ng lalaki.
Nguni’t dahil sa tindi ng sensasyong nararamdaman ay hindi na ininda pa ng babae ang laki niyon sapagka’t ang mahalaga’y makarating siya sa kasukdulan.
Kapagdaka’y pawisang umindayog si Anne sa ibabaw
ng lalaki habang baon na baon ang burat sa
kepyas.
Nawala ang pagod na nararamdaman ni Jake kani-kanina
Lamang.
Biglang nagkaroon ng buhay ang kanyang mga
litid.
Batid niyang pakana na naman iyon ni Samantha.
Hinawakan niya sa magkabilang hita ang kanyang
kasintahan na walang tigil sa pag-indayog.
Matahimik ang paligid at ang tanging tunog na
kanilang naririnig ay ang likha ng mga mumunting
alon sa dalampasigan.
Napuno ang hiyas ni Anne sa armas ng lalaki.
May kalakihan ito at unang salang pa lamang iyon ng
dalaga sa digmaan sa kamang yari sa bato.
Napapahiyaw na ito sa sarap habang inaayudahan naman
ng binata ang wetpaks.
Ilang sandali pa ay naghahabol na sila ng hininga.
Palakas na nang palakas ang mga ungol ni Anne.
Hanggang sa napapangiwi na ito. Hindi na rin naman
malaman ng lalaki kung saan hahawak.
At biglang nagpakawala ng ungol ang dalaga na parang
asong nauulol.
Yaon ang hudyat ng tuluyang pagpanhik ng dalaga sa
langit.
Pilit naman itong hinahabol ng kasintahan.
Kinakailangang masabayan niya si Anne at nang matupad
ang pangarap niyang magkaroon ng anghel sa buhay.
Ilang giling pa ng babae ay umagos na mula sa
kaibuturan ng kaligayahan nito ang nektar na
nagsisilbing timbulan ng pagsapit ng kasukdulan.
Pagkatapos ay kapwa nahiga ang mga ito sa dambuhalang
kumpol ng bato.
“Grabe, nawala ang gutom ko sa iyo!” sabi ni Anne
habang nagpupunas ng pawis sa pisngi.
Sunod namang pinahiran sa leeg si Jake.
“Dear, siya nga pala…pa’ano kaya tayo makakauwi
nito?” ang biglang naturan ni Anne.
Umiling ang binata at humarap sa kasintahan.
“Hindi ko pa alam kung paano…pero ang alam ko ay
makakauwi rin tayo.” Paanas niyang sabi sa dalaga.
Natigil ang pag-uusap ng dalawa nang pumunit ang
kidlat sa kalangitan, kasabay ang pagdagundong ng
kulog. Napayakap si Anne sa lalaki.
Hindi na kumikibo si Jake. May bahid ng kalungkutan
ang mukha ng binata. Pinagkakaabalahan niyang pagmasdan ang iba’t-
ibang hugis ng mga ulap.
Nasa ganoong ayos siya nang biglang lumitaw si
Samantha. “Padating na ang daan patungo sa inyong
daigdig nguni’t hindi biro ang daang
ito…kinakailangang taglayin ang matibay na pananalig
sa dakilang Maykapal.” Ang tila nananakot na sabi ng
diwata at mabilis na hinampas ng malakas na alon ang
buong paligid ng mala-paraisong isla sa gitna ng
laot.
Sa halip na hayaang manahan sa dibdib ang giting
na walang kapantay ay dinaluhong si Jake ng karuwagan.
“Anong gagawin namin?” ang nababalinong binata habang pinagmamasdan ang super wave na papalapit na sa kanilang kinaroroonang isla. Parang usok na nilipad ng hangin ang diwatang si Samantha. Mabilis na yumapos sa kanya si Anne.
“J-Jake, natatakot akooohh!”
namimitig ang mga labing wika ng dalaga. Ginawaran niya ng maliyab na halik sa labi ang kanyang talisuyo. Ilang sandali pa ay umalingawngaw ang tinig ng engkantada mula sa di-kalayuan.
“Jake, Walang mangyayari sa inyo…alam kong makakaya mo iyan! Ang lahat ng mga nararanasan mo’y pawang mga pagsubok lamang…”
“P-pero, ilang porsiyento ang maigagarantiya mo sa aming kaligtasan?” sa isang iglap ay gumana mind power ni Jake.
Sumisilay ito sa tuwing dumadalaw ang mga ganitong uri ng trahedya.
“Huwag kang masisindak…hindi ka maaano! Basta’t tiyakin mo lamang na sa inyong pagdating sa kabilang daigdig ay mananatili itong lihim at walang sinuman sa inyong mga kalahi ang makakaalam sa luhim ng
mahiwagang ‘paraiso sa laot’…”
At muli ay tango lamang ang naitugon ni Jake sa tinuran ng diwatang si Samantha.
Lingid kay Anne ang komunikasyon nilang iyon sa pamamagitan ng matalisik na kaisipan.
Waring unti-unting nilalamon ng kalikasan ang tinig ni Samantha.
“Oo, pangako iyan…pangako!” At doon pa lamang natagos ni Jake ang taal na kapangyarihan ng kalikasan.
Sinuyod niya ng tingin ang buong paligid.
Nagngangalit na ang kalangitan, ramdam niya iyon.
Gumuhit na naman sa pinakapusod ng mga ulap ang sunud-sunod na bagsik ng kulog at kidlat.
Niyapos niya nang napakahigpit si Anne at inihanda ang sarili para sa kanilang pagtawid.
Waring sasambulat ang kanyang dibdib sa habag na nararamdaman kay Anne.
Sunod na pumunit sa kanilang mga paningin ang higanteng alon. Waring ipinako ang magkasintahan sa kanilang kinauupuan. Marahang isinara ang mga pagal nilang talukap.
Ilang sandali pa ay humalibas munting isla ang superwave na iyon.
Sinaid ng katastropiyang iyon ang buong lunan. Dagling nabura ang angking kariktan ng ‘paraiso sa gitna ng laot’.
Samantala, bandang alas-12:00 ng hatinggabi sa Roxas Buolevard, sa tapat ng RAMS Restaurant ay natagpuan
ng ilang dayo sina Anne at Jake habang natutulog sa bungad ng resto. At nang gabi ding iyon ay dinumog ng mga mamamahayag ang magkasintahan upang alamin kung anong himala ang nagligtas sa kanila.
Iba ang deklarasyong inilahad ni Jake sa mga ito, gayundin sa mga alagad ng batas. Isinalaysay niyang hindi sila nakasakay sa lumubog na barkong Super Ferry.
Hindi niya dapat wasakin ang pangako niya kay Samantha na walang sinumang makakaalam sa taal na
senaryong nagsalba sa kanila mula sa kapahamakan.
Gayundin, wala nang iba pang maaaring makaalam sa
lihim ng ‘paraiso sa laot’.
Magkatuwang na bumulong sa kalikasan ang magkasintahan na hangga’t sila’y nabubuhay ay mananatili itong lihim. Datapuwa’t hanggang kailan matitiis ng magkasuyo ang pang-
uusig ng mga patak ng dugong umagos bunga ng mabalasik na delubyo?
WAKAS